1954 to 1979In 1954, the AIOC becam

1954 to 1979
In 1954, the AIOC became the British Petroleum Company. After the 1953 Iranian coup d'état, Iranian Oil Participants Ltd (IOP), a holding company, was founded in October 1954 in London to bring Iranian oil back to the international market.[52][53] British Petroleum was a founding member of this company with 40% stake.[48][52] IOP operated and managed oil facilities in Iran on behalf of NIOC.[52][53] Similar to the Saudi-Aramco "50/50" agreement of 1950,[54] the consortium agreed to share profits on a 50–50 basis with Iran, "but not to open its books to Iranian auditors or to allow Iranians onto its board of directors."[55]

In 1953 British Petroleum entered the Canadian market through the purchase of a minority stake in Calgary-based Triad Oil Company, and expanded further to Alaska in 1959, resulting discovery of oil at Prudhoe Bay in 1969.[34][56] In 1956, its subsidiary D'Arcy Exploration Co. (Africa) Ltd. has been granted four oil concessions in Libya.[57] In 1962, Scottish Oils ceased oil-shale operations.[39] In 1965, it was the first company to strike oil in the North Sea.[58] The Canadian holding company of British Petroleum was renamed BP Canada in 1969; and in 1971, it acquired 97.8% stake of Supertest Petroleum.[59]

By the 1960s, British Petroleum had developed a reputation for taking on the riskiest ventures. It earned the company massive profits; it also earned them the worst safety record in the industry.[35] In 1967, the giant oil tanker Torrey Canyon foundered off the English coast. Over 32 million gallons of crude oil was spilled into the Atlantic and onto the beaches of Cornwall and Brittany, causing Britain's worst-ever oil spill.[60] The ship was owned by the Bahamas-based Barracuda Tanker Corporation and was flying the flag of Liberia, a well-known flag of convenience, but was being chartered by British Petroleum.[60] The ship was bombed by RAF jet bombers in an effort to break up the ship and burn off the leaking oil, but this failed to destroy the oil slick.[61]

The company's oil assets were nationalised in Libya in 1971, in Kuwait in 1975, and in Nigeria in 1979.[46][50][62] In Iraq, IPC ceased its operations after it was nationalised by the Ba'athist Iraqi government in June 1972 although legally Iraq Petroleum Company still remains in existence,[63] and one of its associated companies —Abu Dhabi Petroleum Company (ADPC), formerly Petroleum Development (Trucial Coast) Ltd — also continues with the original shareholding intact.[64][65]

The intensified power struggle between oil companies and host governments in Middle East, along with the oil price shocks that followed the 1973 oil crisis meant British Petroleum lost most of its direct access to crude oil supplies produced in countries that belonged to the Organization of Petroleum Exporting Countries (OPEC), and prompted it to diversify its operations beyond the heavily Middle East dependent oil production. In 1976, BP and Shell de-merged their marketing operations in the United Kingdom by dividing Shell-Mex and BP. In 1978 the company acquired a controlling interest in Standard Oil of Ohio (Sohio).[66][67]

In Iran, British Petroleum continued to operate until the Islamic Revolution in 1979. The new regime of Ayatollah Khomeini confiscated all of the company's assets in Iran without compensation, bringing to an end its 70-year presence in Iran.[35]

In 1970–1980s BP diversified into coal, minerals and nutrition businesses which all were divested later.[34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1954-1979ใน 1954, AIOC เป็น บริษัท น้ำมัน อังกฤษ หลังจาก 1953 อิหร่านประหาร อิหร่านน้ำมันร่วมจำกัด (IOP), บริษัทโฮลดิ้ง ก่อตั้งในเดือน 1954 ตุลาคมในลอนดอนนำน้ำมันอิหร่านไปตลาดต่างประเทศ [52] [53] บริติชปิโตรเลียมมีสมาชิกก่อตั้งของบริษัทนี้มีเดิมพัน 40% [48] [52] IOP ดำเนินการ และจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกน้ำมันในอิหร่านแทน NIOC [52] [53] คล้ายกับซาอุ Aramco "แบบ" ข้อตกลงของ 1950, [54] กิจการร่วมค้าที่ตกลง จะแบ่งปันผลกำไร 50-50 ประจำกับอิหร่าน "แต่ไม่ ให้เปิดสมุดบัญชีของการสอบอิหร่าน ขึ้นให้โลกทัศน์ไปของคณะกรรมการ" [55]ในปีค.ศ. 1953 บริติชปิโตรเลียมตลาดแคนาดาผ่านการซื้อของเงินเดิมพันเป็นชนกลุ่มน้อยในคัลการี-Triad น้ำมัน บริษัท และขยายติดอลาสก้าใน 1959 เกิดการค้นพบน้ำมันที่ Prudhoe Bay ใน 1969 [34] [56] ในปี 1956 เป็นบริษัทในเครือ D'Arcy สำรวจ Co. (แอฟริกา) จำกัดได้รับสัมปทานน้ำมันสี่ในลิเบีย [57] ใน 1962 สก็อตน้ำมันเพิ่มผลิตน้ำมันธรรมชาติจากหินดินดาน [39] ในปี 1965 มันเป็นบริษัทแรกตีน้ำมันในทะเลเหนือ [58] บริษัทโฮลดิ้งในแคนาดาบริติชปิโตรเลียมถูกเปลี่ยนแคนาดา BP ใน 1969 และในปี 1971 จะได้รับเงินเดิมพัน 97.8% ของปิโตรเลียม Supertest [59]โดยช่วงปี 1960 บริติชปิโตรเลียมได้พัฒนาชื่อเสียงสำหรับใช้ในกิจการ riskiest มันได้รับบริษัทขนาดใหญ่กำไร มันยังได้รับพวกเขาบันทึกความปลอดภัยเลวร้ายที่สุดในอุตสาหกรรม [35] ใน 1967 บรรทุกน้ำมันยักษ์แคนยอน Torrey foundered ฝั่งอังกฤษ กว่า 32 ล้านแกลลอนน้ำมันดิบถูกหกลง ในมหาสมุทรแอตแลนติก และ บนชายหาดของคอร์นวอลล์และตตานี สาเหตุของสหราชอาณาจักรร้ายเคยรั่วไหลของน้ำมัน [60] เรือเป็นของบาฮามาสตามบาร์ราคูด้าบรรทุก บริษัท และได้บินธงชาติไลบีเรีย การรู้จักสถานะของสะดวก แต่ได้ถูกดชาร์ โดยบริติชปิโตรเลียม [60] เรือมี bombed โดย RAF เจ็ทระเบิดพลีชีพในความพยายามที่จะแบ่งค่าเรือ และการเผาไหม้จากน้ำมันรั่ว แต่นี้ไม่สามารถทำลาย slick น้ำมัน [61]สินทรัพย์ของบริษัทน้ำมันถูก nationalised ในลิเบียในปี 1971 ในคูเวต ใน 1975 และไนจีเรียในปีค.ศ. 1979 [46] [50] [62] ในอิรัก IPC ได้หยุดการดำเนินงานหลังจากที่มันถูก nationalised โดยรัฐบาลอิรัก Ba'athist ในเดือนมิถุนายนแม้ว่าตามกฎหมาย บริษัทน้ำมันอิรักยังคงอยู่ในการดำรงอยู่, [63] และเป็นหนึ่งในบริษัทเกี่ยวข้อง — อาบูดาบีปิโตรเลียมบริษัท (ADPC), พัฒนาปิโตรเลียมเดิม (Trucial ฝั่ง) จำกัด — นอกจากนี้ ยังคง มีผู้ถือหุ้นเดิมเหมือนเดิม [64] [65]การต่อสู้อำนาจ intensified ระหว่างบริษัทน้ำมันและรัฐบาลโฮสต์ในตะวันออกกลาง พร้อมกับแรงกระแทกราคาน้ำมันว่าวิกฤติน้ำมันของ 1973 หมายถึง ปิโตรเลียมอังกฤษสูญเสียมากที่สุดของการเข้าถึงซัพพลายน้ำมันดิบที่ผลิตในประเทศที่อยู่ไปองค์กรของน้ำมันส่งออกประเทศน้ำมัน), และได้รับการพร้อมท์ให้รายการดำเนินงานนอกเหนือจาก ผลิตขึ้นน้ำมันตะวันออกกลางหนัก ในปี 1976, BP และเชลล์ยกเลิกผสานการดำเนินงานการตลาดในสหราชอาณาจักร โดยการแบ่งเชลล์ Mex และ BP ในปี 1978 บริษัทมาสนใจการควบคุมการในมาตรฐานน้ำมันของรัฐโอไฮโอ (Sohio) [66] [67]ในอิหร่าน บริติชปิโตรเลียมต่อการใช้งานจนถึงการปฏิวัติอิสลามในปี 1979 ระบอบการปกครองใหม่ของโคเมื่อเอาทั้งหมดของบริษัทสินทรัพย์ในอิหร่านโดยไม่มีค่าตอบแทน นำสิ้นสุดสถานะการออนไลน์ของ 70 ปีในอิหร่าน [35]1970 – ไฟต์ BP มีความหลากหลายในธุรกิจถ่านหิน แร่ธาตุ และสารอาหารซึ่งทั้งหมดที่มี divested ในภายหลัง [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1954-1979
ในปี 1954 ที่ AIOC กลายเป็น บริษัท บริติชปิโตรเลียม หลังจากที่ 1953 รัฐประหารอิหร่านศิลปวัตถุétatเข้าร่วมน้ำมันอิหร่าน จำกัด (IOP) ซึ่งเป็น บริษัท โฮลดิ้งก่อตั้งขึ้นในตุลาคม 1954 ในกรุงลอนดอนที่จะนำน้ำมันอิหร่านกลับไปยังตลาดต่างประเทศ. [52] [53] บริติชปิโตรเลียมเป็นสมาชิก ของ บริษัท นี้ที่มีสัดส่วนการถือหุ้น 40%. [48] [52] IOP ดำเนินการและการจัดการสิ่งอำนวยความสะดวกน้ำมันในอิหร่านในนามของ NIOC. [52] [53] คล้ายกับซาอุดีอาระเบีย Aramco "50/50" ข้อตกลงของปี 1950 [54 ] สมาคมเห็นด้วยที่จะแบ่งปันผลกำไรบนพื้นฐานที่ 50-50 กับอิหร่าน "แต่ไม่เปิดหนังสือของผู้สอบบัญชีอิหร่านหรืออนุญาตให้ชาวอิหร่านไปยังคณะกรรมการ." [55] ในปี 1953 บริติชปิโตรเลียมเข้ามาในตลาดแคนาดาผ่าน การซื้อหุ้นชนกลุ่มน้อยในคาลการีตามสาม บริษัท น้ำมันและขยายต่อไปยังอลาสก้าในปี 1959 ส่งผลให้เกิดการค้นพบน้ำมันในอ่าวพรัดโฮว์ในปี 1969 [34] [56] ในปี 1956 ซึ่งเป็น บริษัท ย่อย D'Arcy สำรวจ จำกัด (แอฟริกา ) จำกัด ได้รับสัมปทานสี่น้ำมันในลิเบีย. [57] ในปี ค.ศ. 1962, น้ำมันสก็อตหยุดดำเนินน้ำมันหิน. [39] ในปี 1965 ก็เป็น บริษัท แรกที่จะตีน้ำมันในทะเลเหนือ. [58] ในแคนาดา บริษัท ผู้ถือหุ้นของบริติชปิโตรเลียมได้เปลี่ยนชื่อเป็นบีพีแคนาดาในปี 1969; และในปี 1971 ก็ซื้อหุ้น 97.8% ของ Supertest ปิโตรเลียม. [59] โดย 1960, บริติชปิโตรเลียมได้พัฒนาชื่อเสียงสำหรับการที่กิจการเสี่ยง มันสมควรได้รับผลกำไรของ บริษัท ขนาดใหญ่; ก็ยังได้รับพวกเขาบันทึกความปลอดภัยที่เลวร้ายที่สุดในอุตสาหกรรม. [35] ในปี 1967 ที่เรือบรรทุกน้ำมันขนาดยักษ์ทอร์รีย์แคนยอนล่มนอกชายฝั่งอังกฤษ กว่า 32 ล้านแกลลอนน้ำมันน้ำมันดิบที่รั่วไหลลงไปในมหาสมุทรแอตแลนติกและบนชายหาดของคอร์นวอลล์และบริตตานีที่ก่อให้เกิดของสหราชอาณาจักรรั่วไหลของน้ำมันที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่เคยมี. [60] เรือเป็นเจ้าของโดยบาฮามาสตาม Barracuda บรรทุกน้ำมัน Corporation และกำลังบินธงของ ไลบีเรียธงที่รู้จักกันดีของความสะดวกสบาย แต่ถูกรัฐธรรมนูญโดยบริติชปิโตรเลียม. [60] เรือถูกทิ้งระเบิดโดยเครื่องบินทิ้งระเบิดของกองทัพอากาศในความพยายามที่จะทำลายเรือและเผาผลาญน้ำมันรั่วไหล แต่ล้มเหลวที่จะทำลาย น้ำมันเนียน. [61] บริษัท สินทรัพย์น้ำมันเป็นของกลางในลิเบียในปี 1971 ในคูเวตในปี 1975 และในประเทศไนจีเรียในปี 1979 [46] [50] [62] ในอิรัก IPC หยุดการดำเนินงานหลังจากที่มันเป็นของกลางโดย Ba'athist รัฐบาลอิรักในปี 1972 แม้ว่าเดือนมิถุนายนอิรักถูกต้องตามกฎหมายปิโตรเลียม บริษัท ยังคงอยู่ในการดำรงอยู่ [63] และเป็นหนึ่งใน บริษัท ที่เกี่ยวข้อง -Abu ดาบีปิโตรเลียม จำกัด (ADPC) ก่อนการพัฒนาปิโตรเลียม (Trucial ชายฝั่ง) จำกัด - ยังคงมีเดิม สัดส่วนการถือหุ้นเหมือนเดิม. [64] [65] การต่อสู้อำนาจรุนแรงระหว่าง บริษัท น้ำมันและรัฐบาลเป็นเจ้าภาพในตะวันออกกลางพร้อมกับแรงกระแทกของราคาน้ำมันที่เกิดขึ้นตามสถานการณ์น้ำมัน 1,973 หมายบริติชปิโตรเลียมสูญเสียมากที่สุดของการเข้าถึงโดยตรงไปยังอุปกรณ์น้ำมันดิบที่ผลิตใน ประเทศที่อยู่ในองค์กรของผู้ส่งออกน้ำมัน (OPEC) และได้รับแจ้งว่ามันจะกระจายการดำเนินงานเกินกว่าการผลิตน้ำมันขึ้นอยู่กลางตะวันออกอย่างหนัก ในปี 1976 ความดันโลหิตและเชลล์ de-รวมการดำเนินการตลาดของพวกเขาในสหราชอาณาจักรโดยการหารเชลล์ Mex และความดันโลหิต ในปี 1978 บริษัท ได้รับความสนใจในการควบคุมมาตรฐานน้ำมันของรัฐโอไฮโอ (Sohio). [66] [67] ในอิหร่านบริติชปิโตรเลียมยังคงทำงานจนกว่าจะมีการปฏิวัติอิสลามในปี 1979 ระบอบการปกครองใหม่ของ Ayatollah Khomeini ยึดทรัพย์สินทั้งหมดของ บริษัท ฯ ในอิหร่านโดยไม่มีค่าตอบแทนนำไปยังจุดสิ้นสุดการแสดงตน 70 ปีในอิหร่าน. [35] ใน 1970-1980s BP ความหลากหลายในถ่านหินแร่ธาตุและธุรกิจโภชนาการที่ทุกคนเบือนหน้าในภายหลัง. [34]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1954 ปี
ในปี 1954 , aioc เป็นบริษัทน้ำมันอังกฤษ หลังรัฐประหาร 2496 อิหร่านอิหร่าน , น้ำมันเข้าร่วม LTD ( ความดันลูกตา ) , บริษัท ก่อตั้งขึ้นในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2497 ในลอนดอนที่จะนำน้ำมันอิหร่านกลับสู่ตลาดต่างประเทศ [ 52 ] [ 53 ] บริติชปิโตรเลียมเป็นสมาชิกก่อตั้งของ บริษัท นี้กับ 40% ของหุ้น[ 48 ] [ 52 ] ความดันลูกตา ดำเนินการจัดการน้ำมันเครื่องในประเทศอิหร่านในนามของ nioc [ 52 ] [ 53 ] คล้ายกับ Saudi Aramco " 50 / 50 " ข้อตกลงของ 1950 [ 54 ] สมาคมได้ตกลงที่จะแบ่งปันผลกำไรใน 50 – 50 พื้นฐานกับอิหร่าน " แต่ไม่ต้องเปิดหนังสือของ ให้ผู้สอบบัญชี อิหร่าน หรือเพื่อให้อิหร่านลงของคณะกรรมการบริษัท [ 55 ]

"ในปี 1953 บริติชปิโตรเลียมป้อนตลาดแคนาดา ผ่านการซื้อหุ้นของชนกลุ่มน้อยในคาลการีโดยสามบริษัทน้ำมัน และขยายเพิ่มเติมไปยังอลาสก้าในปี 1959 , ผลการค้นพบน้ำมันที่ Prudhoe Bay ใน 1969 . [ 34 ] [ 56 ] ในปี 1956 ย่อยกรรมการสำรวจ Co . ( แอฟริกาใต้ ) จำกัด ได้รับสัมปทานทั้งน้ำมัน ในลิเบีย [ 57 ] 1962 ขับชาวสก๊อตหยุดดำเนินการหินน้ำมัน[ 39 ] ในปี 1965 เป็น บริษัท แรกที่เจอน้ำมันในทะเลเหนือ [ 58 ] แคนาดา บริษัท โฮลดิ้งของบริติช ปิโตรเลียมถูกเปลี่ยนชื่อ BP แคนาดาในปี 1969 ; และในปี 1971 มันได้มา 97.8 บาทต่อหุ้นของ supertest ปิโตรเลียม [ 59 ]

โดยปี 1960 , บริติชปิโตรเลียมได้พัฒนาชื่อเสียง เพื่อใช้ในกิจการเสี่ยง . มันได้รับผลกำไรมหาศาล บริษัทนอกจากนี้ยังได้รับพวกเขาบันทึกความปลอดภัยที่เลวร้ายที่สุดในอุตสาหกรรม [ 35 ] ในปี ค.ศ. 1967 เรือบรรทุกน้ำมันยักษ์ทอร์รีย์ แคนยอน ล่มนอกชายฝั่งอังกฤษ กว่า 32 ล้านแกลลอนของน้ำมันดิบได้ทะลักเข้ามาในมหาสมุทรแอตแลนติกและบนชายหาดของคอร์นวอลล์และบริททานี่ , สหราชอาณาจักรที่เลวร้ายที่สุดที่เคยก่อให้เกิดน้ำมันรั่วไหล[ 60 ] เรือเป็นของบริษัทเรือบาฮามาส Barracuda ตามและบินธงไลบีเรีย ธงที่รู้จักกันดีของความสะดวกสบาย แต่ถูกเหมาโดยบริติชปิโตรเลียม [ 60 ] เรือถูกระเบิดจากเครื่องบินทิ้งระเบิดกองทัพอากาศเจ็ทในความพยายามที่จะทำลายเรือและเผาจากการรั่วไหลของน้ำมัน แต่นี้ ล้มเหลวในการทำลายคราบน้ำมัน [ 61 ]

ทรัพย์สินเป็นของกลางน้ำมันของ บริษัท ในสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียในปี 1971 ในคูเวตใน ค.ศ. 1975 และในไนจีเรีย 1979 [ 46 ] [ 50 ] [ 62 ] ในอิรัก , IPC หยุดดำเนินการของมันหลังจากที่มันเป็นของกลาง โดยรัฐบาลอิรัก ba'athist ในเดือนมิถุนายน 1972 แม้ว่ากฎหมายอิรัก ปิโตรเลียม บริษัท ยังคงอยู่ในการดำรงอยู่ [ 63 ] และหนึ่งในบริษัทร่วม - อาบูดาบี บริษัท ปิโตรเลียม ( ด้าน )เดิมพัฒนาปิโตรเลียม ( ทรูเชียลชายฝั่ง ) จำกัด - ยังคงมีต้นฉบับถือหุ้นเหมือนเดิม [ 64 ] [ 65 ]

เน้นพลังการต่อสู้ระหว่างบริษัทน้ำมัน และรัฐบาลเป็นเจ้าภาพในตะวันออกกลางพร้อมกับราคาน้ํามันกระแทกที่ตาม 2516 วิกฤตการณ์น้ำมันหมายถึงปิโตรเลียมอังกฤษสูญเสียมากที่สุดของการเข้าถึงโดยตรงกับน้ำมัน วัสดุดิบที่ผลิตในประเทศที่เป็นขององค์กรของประเทศผู้ส่งออกน้ำมัน ( โอเปก ) และแจ้งให้กระจายการดำเนินงานนอกเหนือจากการผลิตน้ำมันตะวันออกกลางหนักขึ้นอยู่กับ ในปี 1976