The total count of hemocytes (TCH)

The total count of hemocytes (TCH) was significantly higher
(p b 0.05) in the group fed with a diet supplemented with the probiotic
Bacillus spp. (1.15 × 104 CFU·g−1) compared to the control (Fig. 2a),
confirming the results reported by Li et al. (2007a), who added
B. licheniformis in three concentrations to the L. vannamei culture
water. According to Jiravanichpaisal et al. (2006), increased THC can
provide greater protection of crustaceans against infection, since hemocytes
are responsible for the different immune cell reactions.
The concentration of total serum protein (CP) was significantly
higher (p b 0.05) in the group treated with the diet supplemented
with the probiotic Bacillus spp. compared to the control (Fig. 2b).
Gullian et al. (2004) and Li et al. (2007a) found no significant difference
in total protein concentration in the plasma of L. vannamei shrimp fed
with Bacillus sp.
The phenoloxidase (PO) activity showed statistical significance
(p b 0.05), being lower in the group treatedwith the diet supplemented
with probiotics (Bacillus spp.) compared to the control (Fig. 2c). Contrary
to the results found, Gullian et al. (2004) and Li et al. (2007a) observed
an increase in phenoloxidase activity in shrimp fed with
probiotics, just as Chiu et al. (2007), Li et al. (2009), and Tseng et al.
(2009) reported an increase in the phenoloxidase activity of groups
treated with probiotics only after challenging the shrimp with Vibrio
spp. andWhite Spot Syndrome Virus (WSSV). Therefore, it is important

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จำนวนรวมของ hemocytes (TCH) ได้อย่างมีนัยสำคัญ(p b 0.05) ในกลุ่มที่เลี้ยง ด้วยอาหารเสริม ด้วยโปรไบโอติกส์โอคัด (1.15 × 104 CFU·g−1) เปรียบเทียบกับตัวควบคุม (Fig. 2a),ยืนยันผลการรายงานโดย Li et al. (2007a), ซึ่งเพิ่มหรือไม่Licheniformis เกิดในความเข้มข้น 3 เพื่อวัฒนธรรม L. vannameiน้ำ สามารถเพิ่ม THC ตาม Jiravanichpaisal et al. (2006),ให้การป้องกันมากขึ้นของครัสเตเชียกับติดเชื้อ ตั้งแต่ hemocytesรับผิดชอบสำหรับปฏิกิริยาภูมิคุ้มกันเซลล์แตกต่างกันความเข้มข้นของซีรั่มรวมโปรตีน (CP) เป็นอย่างมากสูง (p b 0.05) ในกลุ่มที่รักษา ด้วยอาหารเสริมมีโอคัดโปรไบโอติกส์ที่เปรียบเทียบกับตัวควบคุม (Fig. 2b)Gullian et al. (2004) และ Li et al. (2007a) พบได้ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญรวมโปรตีน เข้มข้นในพลาสม่าในกุ้ง L. vannamei เลี้ยงมีคัด spนัยสำคัญทางสถิติแสดงให้เห็นว่ากิจกรรม phenoloxidase (ปอ)(p b 0.05), การลดลงใน treatedwith กลุ่มอาหารเสริมมี probiotics (คัดโอ) เปรียบเทียบกับตัวควบคุมกิน 2c) ตรงกันข้ามเพื่อผลลัพธ์ที่พบ Gullian และ al. (2004) และ Li et al. (2007a) สังเกตการเพิ่มขึ้นของกิจกรรม phenoloxidase ในกุ้งที่เลี้ยงด้วยprobiotics เพียงเป็น Chiu et al. (2007), Li et al. (2009), และหยานี et al(2009) รายงานการเพิ่มขึ้นของกิจกรรม phenoloxidase ของกลุ่มรับ probiotics หลังจากกุ้ง มีผลกระตุ้นโอ andWhite สปอกลุ่มอาการไวรัส (ตรวจ) ดังนั้น มันเป็นสิ่งสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นับรวมของเม็ดเลือด (TCH) เป็นที่สูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
(Pb 0.05)
ในกลุ่มที่เลี้ยงด้วยอาหารเสริมที่มีโปรไบโอติกเอสพีพีBacillus (1.15 × 104 CFU ·กรัม-1) เมื่อเทียบกับการควบคุม (รูป. 2a)
ยืนยันผลการรายงานจาก Li et al, (2007A)
ที่เพิ่มข licheniformis
ในสามของความเข้มข้นกับวัฒนธรรมกุ้งขาวน้ำ ตามที่ Jiravanichpaisal et al, (2006), THC
เพิ่มขึ้นสามารถให้การป้องกันที่มากขึ้นของกุ้งต่อการติดเชื้อเนื่องจากเม็ดเลือดมีความรับผิดชอบในการเกิดปฏิกิริยาของเซลล์ภูมิคุ้มกันที่แตกต่างกัน. ความเข้มข้นของโปรตีนในซีรั่มรวม (CP) อย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้น(Pb 0.05) ในกลุ่มที่รับการรักษาด้วยการรับประทานอาหารได้เพิ่มกับโปรไบโอติกแบคทีเรีย Bacillus spp เมื่อเทียบกับการควบคุม (รูป. 2b). Gullian et al, (2004) และหลี่ et al, (2007A) พบว่าไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นของโปรตีนในพลาสมาของกุ้งกุ้งขาวที่เลี้ยงด้วยเชื้อBacillus sp. phenoloxidase (PO) กิจกรรมที่แสดงให้เห็นนัยสำคัญทางสถิติ(Pb 0.05) การลดลงในกลุ่ม treatedwith อาหารเสริมที่มีโปรไบโอติก( Bacillus spp.) เมื่อเทียบกับการควบคุม (รูป. 2c) ขัดผลการพบ Gullian et al, (2004) และหลี่ et al, (2007A) สังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นของกิจกรรมphenoloxidase ในกุ้งที่เลี้ยงด้วยโปรไบโอติกเช่นเดียวกับชิวเอตอัล (2007), Li et al, (2009) และ Tseng et al. (2009) รายงานการเพิ่มขึ้นในกิจกรรม phenoloxidase กลุ่มที่รักษาด้วยโปรไบโอติกเฉพาะหลังจากที่ท้าทายกุ้งที่มีเชื้อVibrio spp andWhite Spot Syndrome Virus (WSSV) ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การนับจำนวนเม็ดเลือด ( TCH ) สูงกว่า
( P B 0.05 ) ในกลุ่มที่ได้รับอาหารที่เสริมด้วยโปรไบโอติก Bacillus spp .
( 1.15 × 104 CFU ด้วย G − 1 ) เมื่อเทียบกับการควบคุม ( รูปที่ 2A ) ,
ยืนยันผลรายงานโดย Li et al . ( 2007a ) ที่เพิ่ม
B . licheniformis ความเข้มข้นใน 3 เพื่อ L . vannamei วัฒนธรรม
น้ำ ตาม jiravanichpaisal et al . ( 2006 )เพิ่มอาหารเสริมสามารถให้การป้องกันมากขึ้น
นต่อต้านการติดเชื้อ เนื่องจากเม็ดเลือด
รับผิดชอบปฏิกิริยาของเซลล์ภูมิคุ้มกันที่แตกต่างกัน .
ความเข้มข้นของซีรั่มโปรตีน ( CP ) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P B
สูงกว่า 0.05 ) ในกลุ่มที่ได้รับอาหารที่เสริมด้วยโปรไบโอติกชนิดบาซิลลัส
เมื่อเทียบกับการควบคุม ( รูปที่ 2B )
gullian et al . ( 2004 ) และ Li et al .( 2007a ) พบว่าไม่มีความแตกต่าง
ความเข้มข้นของโปรตีนทั้งหมดในพลาสมาของ L . vannamei กุ้งเลี้ยง Bacillus sp .

กับฟีนอลออกซิเดส ( PO ) กิจกรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p )
+ B ) , มีการลดลงในกลุ่ม treatedwith อาหารเสริม
กับโปรไบโอติก ( Bacillus spp . ) เมื่อเทียบกับการควบคุม ( รูปที่ 2 ) ตรงกันข้าม
ผลพบ gullian et al . ( 2004 ) และ Li et al .( 2007a ) สังเกต
เพิ่มในฟีนอลออกซิเดสกิจกรรมในกุ้งที่เลี้ยงด้วย
โปรไบโอติก , เช่นเดียวกับ ชิว et al . ( 2007 ) , Li et al . ( 2009 ) , และเช็ง et al .
( 2009 ) รายงานการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมของกลุ่มฟีนอลออกซิเดส
รักษาด้วยโปรไบโอติกเพียงหลังจากที่ท้าทายกุ้งกับ Vibrio
spp . andwhite spot syndrome virus ( ี ) ดังนั้น จึงเป็นสำคัญ