Four years after the Great Recessio

Four years after the Great Recession ended, the recovery is gaining steam. But is the economy in good health? The answer depends on the distinction economists make between short-term trends and long-term ones.

Short-term trends—what economists call the “business cycle,” that is, the period from one growth peak to the next—are typically all that matter in politics, especially in this age of 24-hour news, and most especially when the recovery has been as weak as the current one.

Long-term, or what economists call “secular” trends, reflect deeper currents in the economy—fundamental changes in how it works that are best understood only after the fact. Discussion of present secular trends are speculative and typically the stuff of think-tank panels.

The latest short-term news has been good. In the period from July through September—the most recent data available—Gross Domestic Product grew at 4.1%, which is faster than it’s grown since the fourth quarter of 2011. This news comes two weeks after a jobs report showed unemployment falling to 7%, the lowest it’s been since 2008. “I firmly believe that 2014 can be a breakthrough year for America,” President Obama said at a December 20 press conference, citing as Exhibits A and B the rising employment and GDP statistics.

The latest long-term news, speculative though it is, is not so good. Lawrence Summers, former director of the National Economic Council under Obama, has lately suggested we might be in a period of “secular stagnation,” which would mean either that the recovery won’t last or that it will be weaker than we’d ordinarily expect, with the result that unemployment will remain high. Paul Krugman of The New York Times has made a similar argument.

The evidence Summers cites for this gloomy prognosis is: a.) until now the recovery has been weak; b.) the growth that preceded the Great Recession was nothing to write home about and driven largely by people buying stuff on credit that they couldn’t actually afford; c.) interest rates are too low to leave much room for the kind of Fed stimulus that really boosts investment; d.) such circumstances discourage spending and cause investors, consequently, to delay investment.

Why is this happening? One possibility, advanced by Joseph Stiglitz, a Nobel-prizewinning economist and author of The Price of Inequality, is that the inequality chickens are coming home to roost. The middle class lacks sufficient funds to stimulate the economy through consumption, to get a college education, to start a business, or to provide the Treasury with sufficient revenue to promote more economic stimulus. Meanwhile, the rise of the one percent has led to destructive boom and bust cycles.

Another theory, promoted by Daniel Alpert in his recent book The Age of Oversupply, is that the global workforce has been flooded with three million new workers from former communist countries and China who don’t consume very much, thereby increasing U.S. unemployment while leaving U.S. capital nowhere to go except into the domestic credit market, where it creates dangerous bubbles. The extremely high percentage of workers who have left the workforce entirely—which accounts for most of the reduction in the official unemployment numbers—would seem to be evidence favoring Alpert’s thesis.

Alternatively, we might just be waiting for the business cycle to do its work. Jared Bernstein, former economic adviser to Vice President Joe Biden, suggests that so much debt piled up before the Great Recession that perhaps the recovery was bound to be excruciatingly slow. That’s more or less the theory favored by Harvard economists Carmen Reinhart and Kenneth Rogoff, who say recoveries that follow financial crises and housing busts are always especially slow. Harry Holzer, a professor of public policy at Georgetown, notes that government policies such as this year’s payroll tax increase, the sequester, and the imminent cut in unemployment benefits are slowing the recovery.

One index Holzer suggests of whether our economic woes are short-term or long term is how high GDP growth goes. If it rises to 5 or 6%, then the current recovery will start to resemble earlier ones and the economy’s woes can be judged cyclical. But if it stays in the range of 3 to 4%, the economy’s problems are probably going to last awhile, and fixing them will require more drastic changes in economic policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สี่ปีหลังจากภาวะถดถอยครั้งใหญ่จบการกู้คืนจะดึงดูดอบไอน้ำ แต่เศรษฐกิจในสุขภาพที่ดี? ตอบขึ้นอยู่กับความแตกต่างเศรษฐศาสตร์ระหว่างทำให้แนวโน้มในระยะสั้นและคนในระยะยาว. สิ่งที่แนวโน้มระยะสั้นที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า "วงจรธุรกิจ" ที่มีระยะเวลาการเจริญเติบโตสูงสุดจากที่หนึ่งไปยังถัดไปโดยทั่วไปจะมีทุกสิ่งที่ ไม่ว่าในทางการเมืองโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคของข่าวตลอด 24 ชั่วโมงนี้และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการกู้คืนที่ได้รับเป็นอ่อนแอเป็นหนึ่งในปัจจุบัน. ระยะยาวหรือสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า "โลก" แนวโน้มสะท้อนให้เห็นถึงกระแสลึกลงไปในเศรษฐกิจพื้นฐาน การเปลี่ยนแปลงในวิธีการทำงานที่มีความเข้าใจที่ดีที่สุดเพียง แต่ตามความเป็นจริง การอภิปรายของแนวโน้มโลกปัจจุบันมีการเก็งกำไรและมักจะสิ่งที่แผงคิดว่าถัง. ข่าวระยะสั้นที่ล่าสุดได้รับที่ดี ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายนข้อมูลล่าสุดเผื่อผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในขยายตัวที่ 4.1% ซึ่งจะเร็วกว่าที่มันเติบโตขึ้นตั้งแต่ไตรมาสที่สี่ของปี 2011 ข่าวนี้มาสองสัปดาห์หลังจากรายงานงานแสดงให้เห็นว่าอัตราการว่างงานลดลง 7% ต่ำสุดจะได้รับตั้งแต่ปี 2008 "ผมเชื่อมั่นว่า 2014 อาจจะเป็นปีที่ประสบความสำเร็จสำหรับอเมริกา" ประธานาธิบดีโอบามากล่าวในการแถลงข่าวที่ 20 ธันวาคมที่อ้างถึงการจัดแสดงนิทรรศการเป็น A และ B การจ้างงานที่เพิ่มขึ้นและสถิติของจีดีพี. ยาวล่าสุด ข่าวระยะเก็งกำไรแม้ว่ามันจะไม่ได้เป็นสิ่งที่ดีดังนั้น อเรนซ์ซัมเมอร์สอดีตผู้อำนวยการสภาเศรษฐกิจแห่งชาติภายใต้โอบามาได้แนะนำเมื่อเร็ว ๆ นี้เราอาจจะอยู่ในช่วงเวลาของ "ความเมื่อยล้าทางโลก" ซึ่งจะหมายถึงทั้งที่การกู้คืนจะไม่หรือว่ามันจะอ่อนแอกว่าที่เราต้องการปกติ คาดหวังกับผลที่การว่างงานจะยังคงอยู่ในระดับสูง พอลครุกแมนของนิวยอร์กไทม์สได้ทำข้อโต้แย้งที่คล้ายกัน. หลักฐานอ้างอิงในช่วงฤดูร้อนสำหรับการพยากรณ์โรคมืดมนนี้:) จนถึงขณะนี้การกู้คืนที่ได้รับอ่อนแอ. ข) การเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นก่อนภาวะถดถอยที่ดีอะไรที่จะเขียนเกี่ยวกับบ้านและขับรถโดยส่วนใหญ่คนซื้อสิ่งที่เกี่ยวกับบัตรเครดิตที่พวกเขาไม่สามารถจ่ายได้จริง. c.) อัตราดอกเบี้ยอยู่ในระดับต่ำเกินไปที่จะออกจากห้องพักมากสำหรับชนิดของการกระตุ้นเศรษฐกิจของเฟดที่จริงๆช่วยเพิ่มการลงทุน d.) กรณีดังกล่าวกีดกันนักลงทุนการใช้จ่ายและสาเหตุจึงจะชะลอการลงทุน. ทำไมเกิดขึ้น? หนึ่งในความเป็นไปได้สูงโดยโจเซฟสติกลิตซ์นักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบล-prizewinning และผู้เขียนราคาของความไม่เท่าเทียมกันคือความไม่เท่าเทียมกันว่าไก่จะมาที่บ้านเพื่อพักอาศัย ชนชั้นกลางไม่มีเงินเพียงพอที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจผ่านการบริโภคที่จะได้รับการศึกษาวิทยาลัย, การเริ่มต้นธุรกิจหรือเพื่อให้กระทรวงการคลังมีรายได้เพียงพอที่จะส่งเสริมการกระตุ้นเศรษฐกิจมากขึ้น ในขณะที่การเพิ่มขึ้นของร้อยละหนึ่งได้นำไปสู่การทำลายล้างบูมและรอบหน้าอก. อีกทฤษฎีหนึ่งที่เลื่อนโดยแดเนียลอัลเพิร์ในหนังสือเล่มล่าสุดของเขาอายุอุปทานส่วนเกินเป็นพนักงานทั่วโลกที่ได้รับน้ำท่วมด้วยสามล้านคนงานใหม่จากประเทศคอมมิวนิสต์ในอดีต และจีนที่ไม่กินมากจึงช่วยเพิ่มอัตราการว่างงานของสหรัฐในขณะที่ออกสหรัฐทุนที่ไหนเลยไปยกเว้นเข้าไปในตลาดสินเชื่อในประเทศที่จะสร้างฟองอากาศที่เป็นอันตราย เปอร์เซ็นต์ที่สูงมากของคนที่ต้องออกจากแรงงานทั้งหมดซึ่งคิดเป็นสัดส่วนมากที่สุดของการลดลงของอัตราการว่างงานอย่างเป็นทางการหมายเลขดูเหมือนจะเป็นหลักฐานนิยมวิทยานิพนธ์อัลเพิร์ล. อีกทางเลือกหนึ่งเราก็อาจจะรอให้วงจรธุรกิจที่จะทำการทำงานของมัน . จาเร็ดสเตนที่ปรึกษาทางเศรษฐกิจของอดีตรองประธานาธิบดีโจไบเดนแสดงให้เห็นว่าหนี้มากขึ้นก่อนที่จะซ้อนภาวะถดถอยครั้งใหญ่ที่อาจจะกู้คืนที่ถูกผูกไว้จะช้าเลือดตาแทบกระเด็น นั่นคือมากกว่าหรือน้อยกว่าทฤษฎีที่ได้รับการสนับสนุนจากฮาร์วาร์นักเศรษฐศาสตร์ Carmen Reinhart และเคนเน็ ธ Rogoff ที่บอกกลับคืนที่เป็นไปตามวิกฤตการณ์ทางการเงินและประติมากรรมที่อยู่อาศัยอยู่เสมอโดยเฉพาะอย่างยิ่งช้า แฮร์รี่ Holzer ศาสตราจารย์นโยบายสาธารณะที่จอร์จทาวน์, ข้อสังเกตว่านโยบายของรัฐบาลเช่นเงินเดือนในปีนี้เพิ่มขึ้นภาษี Sequester และตัดใกล้เข้ามาในสิทธิประโยชน์การว่างงานจะชะลอตัวการกู้คืน. ดัชนี Holzer หนึ่งแสดงให้เห็นว่าเศรษฐกิจของเรามีระยะสั้น ระยะกลางหรือระยะยาวเป็นวิธีการเจริญเติบโตของ GDP ที่สูงไป ถ้ามันขึ้นไปถึง 5 หรือ 6% แล้วการฟื้นตัวในปัจจุบันจะเริ่มมีลักษณะคล้ายกับคนที่ก่อนหน้านี้และ woes เศรษฐกิจสามารถตัดสินวงจร แต่ถ้ามันอยู่ในช่วง 3-4% ปัญหาเศรษฐกิจอาจจะมีอายุสักครู่และแก้ไขให้จะต้องมีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงมากขึ้นในการกำหนดนโยบายทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สี่ปีหลังจากที่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยสิ้นสุดลงดี , การกู้คืนที่ดึงดูดไอน้ำ แต่เป็นเศรษฐกิจในสุขภาพที่ดี ? คำตอบขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่างนักเศรษฐศาสตร์ทำให้แนวโน้มระยะสั้น และระยะยาว . .

ระยะสั้นแนวโน้มสิ่งที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า " วัฏจักรธุรกิจ " นั่นคือ ระยะเวลาจากการเจริญเติบโตไปยังจุดสูงสุดถัดไปมักจะมีทั้งหมดที่สำคัญในการเมืองโดยเฉพาะในยุคของข่าว 24 ชั่วโมง และมากที่สุดโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการกู้คืนได้รับการอ่อนแอเป็นปัจจุบัน

ยาว หรือที่นักเศรษฐศาสตร์เรียกว่า " แนวโน้มโลก " สะท้อนลึกกระแสในระบบเศรษฐกิจพื้นฐานการเปลี่ยนแปลงวิธีการทำงานที่ดีที่สุดที่เข้าใจหลังจากที่ความจริง การอภิปรายในปัจจุบันทางโลกจะเก็ง และโดยทั่วไปของแผงคิดว่ารถถัง

ข่าวระยะสั้น ล่าสุดได้รับดี ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงกันยายนข้อมูลล่าสุดของผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ เติบโตที่ 4.1% ซึ่งจะเร็วกว่า มันโตขึ้น ตั้งแต่ไตรมาสที่ 4 ของปี 2554 ข่าวนี้มา 2 สัปดาห์ หลังจากรายงานงานพบการว่างงานลดลง 7 เปอร์เซ็นต์ สุดมัน ตั้งแต่ ปี 2008" ผมเชื่อมั่นว่าปี 2014 จะบุกอเมริกา " โอบามากล่าวในการแถลงข่าววันที่ 20 ธันวาคม , อ้างเป็นนิทรรศการ A และ B เพิ่มขึ้น การจ้างงาน และสถิติของ GDP .

ข่าวระยะยาวล่าสุด ซึ่งแม้ว่าจะเป็นไม่เก่ง ลอว์เรนซ์ ซัมเมอร์ส อดีต ผอ. ของสภาเศรษฐกิจแห่งชาติภายใต้โอบามาเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้แนะนำเราอาจจะอยู่ในช่วงของ " โลกซบเซา " ซึ่งมีความหมายเหมือนกันว่า การฟื้นตัวจะไม่สุดท้ายหรือจะแข็งแกร่งกว่าที่เราต้องการแล้วคาดหวังกับผลที่การว่างงานยังคงสูง พอล ครุกแมน ในนิวยอร์ก ได้ทำการโต้แย้งกัน

หลักฐานซัมเมอร์ไซเตสเพื่อการพยากรณ์ที่มืดมนนี้คือ : A ) จนถึงตอนนี้การกู้คืนได้รับการอ่อนแอB . ) การเจริญเติบโตที่นำหน้าเศรษฐกิจที่ดี ไม่มีอะไรจะเขียนเกี่ยวกับบ้าน และการขับเคลื่อนเศรษฐกิจ โดยผู้ที่ซื้อด้วยเครดิตที่พวกเขาไม่สามารถจ่ายได้จริง ; C ) อัตราดอกเบี้ยต่ำเกินไปที่จะออกจากห้องมากสำหรับชนิดของเฟดกระตุ้นเศรษฐกิจ ว่าจริงๆช่วยเพิ่มการลงทุน ; D ) สถานการณ์เช่นห้ามปราม การใช้จ่ายและการลงทุน เพราะจากนั้น เพื่อชะลอการลงทุน

ทำไมถึงเป็นแบบนี้ ? มีความเป็นไปได้สูง โดย Joseph Stiglitz นักเศรษฐศาสตร์รางวัลโนเบล prizewinning และผู้เขียนของราคาของความไม่เท่าเทียมกัน นั่นคือความไม่เท่าเทียมกันเป็นไก่มาบ้านเพื่อการพักอาศัย ชนชั้นกลางขาดทุนเพียงพอที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจผ่านการบริโภค ได้รับการศึกษาวิทยาลัย , การเริ่มต้นธุรกิจหรือเพื่อให้รัฐบาลมีรายได้เพียงพอที่จะส่งเสริมการกระตุ้นเศรษฐกิจเพิ่มเติม ในขณะเดียวกัน การเพิ่มขึ้นของร้อยละหนึ่งได้นำวงจรการบูมและหน้าอก

ทฤษฎีอื่น เลื่อน โดย แดเนียล อัลเพิร์ต ในหนังสืออายุของธุรกิจของเขาเมื่อเร็ว ๆนี้คือว่าแรงงานทั่วโลกได้ถูกน้ำท่วมด้วยสามล้านคนงานใหม่จากประเทศอดีตคอมมิวนิสต์และจีนที่ไม่สิ้นเปลืองมาก จึงเพิ่มการว่างงานของสหรัฐฯ ขณะที่สหรัฐฯ ออกจากเมืองหลวงไปแล้ว ยกเว้นในตลาดสินเชื่อในประเทศ ซึ่งมันสร้างฟองอากาศเป็นอันตรายเปอร์เซ็นต์ที่สูงมากของแรงงานที่ได้จากแรงงานทั้งหมดที่บัญชีสำหรับส่วนใหญ่ของการลดลงในตัวเลขการว่างงานอย่างเป็นทางการจะดูเหมือนจะมีหลักฐานสนับสนุน อัลเพิร์ด วิทยานิพนธ์ .

หรือ เราอาจจะต้องรอวัฏจักรธุรกิจที่จะทำงานของมัน Jared Bernstein , อดีตที่ปรึกษาเศรษฐกิจรองประธานโจไบเดน ,แสดงให้เห็นว่าหนี้มากซ้อนขึ้นก่อนที่เศรษฐกิจที่ดีที่อาจจะกู้คืนได้ถูก excruciatingly ช้า ที่มากกว่าหรือน้อยกว่าทฤษฎีที่ชื่นชอบจากนักเศรษฐศาสตร์ Carmen Reinhart และ เคนเนธ โรกอฟ ที่พูดเมื่อวิกฤตการณ์ทางการเงินที่ตามจับและที่อยู่อาศัยมักจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งช้า แฮร์รี่โฮลเซอร์ ศาสตราจารย์ด้านนโยบายสาธารณะที่จอร์จทาวน์หมายเหตุว่า นโยบายของรัฐบาล เช่น ปีนี้เงินเดือนเพิ่ม , ภาษีที่โดดเดี่ยว และตัดขในประโยชน์การว่างงานจะชะลอการฟื้นตัว

หนึ่งดัชนี Holzer ชี้ให้เห็นว่าของเรา woes เศรษฐกิจระยะสั้น หรือ ระยะยาวเป็นอย่างไร สูง อัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจต่อไป ถ้ามันเพิ่มขึ้นถึง 5 หรือ 6 %แล้วกู้ปัจจุบันจะเริ่มคล้ายคนก่อนหน้านี้และ woes เศรษฐกิจของสามารถถูกตัดสินเป็นวงกลม แต่ถ้ามันอยู่ในช่วง 3 ถึง 4 เปอร์เซ็นต์ ปัญหาของเศรษฐกิจอาจจะสุดท้ายนาน และการแก้ไขปัญหาจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงมากขึ้นในนโยบายเศรษฐกิจ