ครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญของประเทศบรู

ครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญของประเทศบรูไน
เนื่องประเทศบรูไนเป็นประเทศที่ร่ำรวยจึงมีการพัฒนาระบบการขนส่งที่ดี ชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวในประเทศบรูไนมีตัวเลือกที่ในใช้บริการการขนส่งมากมาย อันได้แก่

1.1 ทางบก

ประเทศบรูไนมีทางหลวงสายหลักสายเดียวคือ Muara – Jerudong – Tutong มีความยาวประมาณ 1,712 กิโลเมตร การให้บริการรถเช่าในประเทศบรูไนมีราคาที่เหมาะสม รถเช่าเป็นบริการการขนส่งที่ดีที่สุดในประเทศบรูไน เนื่องจากมีราคาที่ต่ำสะดวกและสามารถใช้บริการได้ตลอดเวลา นอกจากนี้รถประจำทางมีราคาถูกและเป็นตัวเลือกที่ง่ายที่สุดของการขนส่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบันดาร์เสรีเบกาวัน (Bandar Seri Begawan) ซึ่งเป็นเมืองหลวง มีการบริการรถบัส 12 ชั่วโมง/วัน 06:00 – 18:00 น. สามารถใช้บริการได้อย่างง่ายดาย ส่วยรถแท็กซี่จะมีราคาแพงมากและมีอยู่เป็นจำนวนมาก การขนส่งผู้โดยสารสามารถเรียกใช้ได้ตามความต้องการ ส่วนการขนส่งผู้โดยสารทางรถไฟจะไม่เป็นที่นิยมใช้ในการเดินทางประเภทนี้

1.2 ทางอากาศ

การขนส่งทางอากาศเชิงพาณิชย์ในบรูไนเริ่มขึ้นในปี 1953 เที่ยวบินแรกไปยังประเทศมาเลเซียได้ทำเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจาก Labuan ในซาบาห์และ Lutong ในซาราวัก ปี 1970 การ เดินทางทางอากาศได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ทำให้มีการสร้างสนามบินใหม่ขึ้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการของ จำนวนผู้ใช้ ที่เพิ่มสูงขึ้น สนามบินใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นในเมือง Mukim Berakas และเปิดใช้งานในปี 1974 ปัจจุบันประเทศบรูไนมีสายการบินพาณิชย์หนึ่ง คือ สายการบินรอยัลบรูไน ซึ่งสายการบินแห่งชาติบรูไนก่อตั้งเมื่อ 18 พฤศจิกายน 1974 บริษัทเอกชนจะเป็นผู้ถือหุ้นเองทั้งหมด รอยัล บรูไนสายการบินที่มีเที่ยวบินตรงจาก Bandar Seri Begawan ไปยังจุดหมายปลายทางหลายแห่งทั่วโลก และยังเชื่อมต่อไปยังจุดที่สำคัญในเกาะบอร์เนียวเช่น Kuching, Gunung Mulu National Park เนื่องจากรอยัลบรูไนเป็นสายการบินมุสลิม จึงไม่สามารถรองรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเที่ยวบินได้

1.3 ทางน้ำ

ประเทศบรูไนมีท่าเรือที่ขนถ่ายสินค้าอยู่ทั้งหมด 6 แห่ง โดยแบ่งเป็นของภาครัฐ 3 แห่งและภาคเอกชน 3 แห่ง ท่าเรือทั้ง 3 ท่าที่เป็นของรัฐบาลบรูไน ได้แก่

(1) ท่าเรือมัวรา

ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือห่างจากเมืองหลวง 27 กิโลเมตร เป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ มีความลึก 10 เมตร กว้าง 611 เมตร สามารถนำเรือขนาดใหญ่เข้าเทียบท่าได้

(2) ท่าเรือบันดาร์เสรเบกาวัน

เป็นท่าเรือเก่าแก่ ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 รับเฉพาะเรือที่มีความยาวไม่เกิน 30 เมตร และมีความลึกไม่เกิน 5 เมตร

(3) ท่าเรือกัวลาบือเลต

ตั้งอยู่ที่แม่น้ำบือเลต รับเฉพาะเรือที่มีความยาว 60 เมตร เพราะท่าเรือยาว 61 เมตร โดยมากเรือที่เข้าเทียบท่ามักจะเป็นเรือจากประเทศเพื่อนบ้าน

ส่วนท่าเรือเอกชนของบรูไนมีอีก 3 แห่ง ได้แก่ ท่าเรือซีเรีย ท่าเรือลูมูต และท่าเรือตันหยงลีรัง โดยท่าเรือเอกชนสองแห่งแรกมีบริษัทเชลล์บรูไนเป็นผู้ดูแล ใช้ในการขนส่งสินค้าประเภทแก๊สธรรมชาติและน้ำมัน ส่วนท่าเรือตันหยงลีรัง เป็นท่าเรือเพื่อใช้การส่งออกไม้ซุง

นอกจากนี้การคมนาคมทางน้ำภายในประเทศบรูไนใช้ทั้งเรือหางยาว แท็กซี่น้ำ ซึ่งใช้ในการติดต่อไปมาของชาวบรูไนกับชาวหมู่บ้านน้ำ (Water Village)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญของประเทศบรูไนเนื่องประเทศบรูไนเป็นประเทศที่ร่ำรวยจึงมีการพัฒนาระบบการขนส่งที่ดีชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวในประเทศบรูไนมีตัวเลือกที่ในใช้บริการการขนส่งมากมายอันได้แก่1.1 ทางบกประเทศบรูไนมีทางหลวงสายหลักสายเดียวคือ Muara – Jerudong – Tutong มีความยาวประมาณ 1,712 กิโลเมตรการให้บริการรถเช่าในประเทศบรูไนมีราคาที่เหมาะสมรถเช่าเป็นบริการการขนส่งที่ดีที่สุดในประเทศบรูไนเนื่องจากมีราคาที่ต่ำสะดวกและสามารถใช้บริการได้ตลอดเวลานอกจากนี้รถประจำทางมีราคาถูกและเป็นตัวเลือกที่ง่ายที่สุดของการขนส่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบันดาร์เสรีเบกาวัน (แบนดาร์เซรีเบกาว่าน) ซึ่งเป็นเมืองหลวงมีการบริการรถบัส 12 ชั่วโมง/วัน 06:00 – 18:00 น.สามารถใช้บริการได้อย่างง่ายดายส่วยรถแท็กซี่จะมีราคาแพงมากและมีอยู่เป็นจำนวนมากการขนส่งผู้โดยสารสามารถเรียกใช้ได้ตามความต้องการส่วนการขนส่งผู้โดยสารทางรถไฟจะไม่เป็นที่นิยมใช้ในการเดินทางประเภทนี้1.2 ทางอากาศการขนส่งทางอากาศเชิงพาณิชย์ในบรูไนเริ่มขึ้นในปี 1953 เที่ยวบินแรกไปยังประเทศมาเลเซียได้ทำเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจากลาบวนในซาบาห์และ Lutong ในซาราวักปี 1970 ตามหลักเดินทางทางอากาศได้รับความนิยมเป็นอย่างมากด้วยเหตุนี้ทำให้มีการสร้างสนามบินใหม่ขึ้นมาเพื่อตอบสนองความต้องการของจำนวนผู้ใช้ที่เพิ่มสูงขึ้นสนามบินใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นในเมือง Mukim Berakas และเปิดใช้งานในปี 1974 ปัจจุบันประเทศบรูไนมีสายการบินพาณิชย์หนึ่งคือสายการบินรอยัลบรูไนซึ่งสายการบินแห่งชาติบรูไนก่อตั้งเมื่อ 18 พฤศจิกายน 1974 บริษัทเอกชนจะเป็นผู้ถือหุ้นเองทั้งหมดรอยัลบรูไนสายการบินที่มีเที่ยวบินตรงจากบันดาร์เสรีเบกาวันไปยังจุดหมายปลายทางหลายแห่งทั่วโลกและยังเชื่อมต่อไปยังจุดที่สำคัญในเกาะบอร์เนียวเช่นกูชิง อุทยานแห่งชาติกูนังมูลูเนื่องจากรอยัลบรูไนเป็นสายการบินมุสลิมจึงไม่สามารถรองรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเที่ยวบินได้1.3 ทางน้ำประเทศบรูไนมีท่าเรือที่ขนถ่ายสินค้าอยู่ทั้งหมด 6 แห่งโดยแบ่งเป็นของภาครัฐ 3 แห่งและภาคเอกชน 3 แห่งท่าเรือทั้ง 3 ท่าที่เป็นของรัฐบาลบรูไนได้แก่(1) ท่าเรือมัวราตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือห่างจากเมืองหลวง 27 กิโลเมตรเป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมีความลึก 10 เมตรกว้าง 611 เมตรสามารถนำเรือขนาดใหญ่เข้าเทียบท่าได้(2) ท่าเรือบันดาร์เสรเบกาวันเป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 รับเฉพาะเรือที่มีความยาวไม่เกิน 30 เมตรและมีความลึกไม่เกิน 5 เมตร(3) ท่าเรือกัวลาบือเลตตั้งอยู่ที่แม่น้ำบือเลตรับเฉพาะเรือที่มีความยาว 60 เมตรเพราะท่าเรือยาว 61 เมตรโดยมากเรือที่เข้าเทียบท่ามักจะเป็นเรือจากประเทศเพื่อนบ้านส่วนท่าเรือเอกชนของบรูไนมีอีก 3 แห่งได้แก่ท่าเรือซีเรียท่าเรือลูมูตและท่าเรือตันหยงลีรังโดยท่าเรือเอกชนสองแห่งแรกมีบริษัทเชลล์บรูไนเป็นผู้ดูแลใช้ในการขนส่งสินค้าประเภทแก๊สธรรมชาติและน้ำมันส่วนท่าเรือตันหยงลีรังเป็นท่าเรือเพื่อใช้การส่งออกไม้ซุงนอกจากนี้การคมนาคมทางน้ำภายในประเทศบรูไนใช้ทั้งเรือหางยาวแท็กซี่น้ำซึ่งใช้ในการติดต่อไปมาของชาวบรูไนกับชาวหมู่บ้านน้ำ (เที่ยว)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัน ได้แก่1.1 Muara - Jerudong - Tutong มีความยาวประมาณ 1,712 กิโลเมตร (Bandar Seri Begawan) ซึ่งเป็นเมืองหลวงมีการบริการรถบัส 12 ชั่วโมง / วัน 6:00-18:00 น สามารถใช้บริการได้อย่างง่ายดาย 1953 ลาบวนในซาบาห์และ Lutong ในซาราวักปี 1970 การ จำนวนผู้ใช้ที่เพิ่มสูงขึ้นสนามบินใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นในเมือง Mukim Berakas และเปิดใช้งานในปี 1974 คือสายการบินรอยัลบรูไน 18 พฤศจิกายน 1974 รอยัล บันดาร์เสรีเบกาวัน กูชิงอุทยานแห่งชาติ Gunung Mulu 6 แห่งโดยแบ่งเป็นของภาครัฐ 3 แห่งและภาคเอกชน 3 แห่งท่าเรือทั้ง 3 ท่าที่เป็นของรัฐบาลบรูไน ได้แก่(1) 27 กิโลเมตรเป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมีความลึก 10 เมตรกว้าง 611 เมตร ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 รับเฉพาะเรือที่มีความยาวไม่เกิน 30 เมตรและมีความลึกไม่เกิน 5 เมตร(3) รับเฉพาะเรือที่มีความยาว 60 เมตรเพราะท่าเรือยาว 61 เมตร 3 แห่ง ได้แก่ ท่าเรือซีเรียท่าเรือลูมูตและท่าเรือตันหยงลีรัง ส่วนท่าเรือตันหยงลีรัง แท็กซี่น้ำ (น้ำวิลเลจ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญของประเทศบรูไน
เนื่องประเทศบรูไนเป็นประเทศที่ร่ำรวยจึงมีการพัฒนาระบบการขนส่งที่ดีชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยวในประเทศบรูไนมีตัวเลือกที่ในใช้บริการการขนส่งมากมายอันได้แก่

11 ทางบก

ประเทศบรูไนมีทางหลวงสายหลักสายเดียวคือ Muara – jerudong – Tutong มีความยาวประมาณ 1712 กิโลเมตรการให้บริการรถเช่าในประเทศบรูไนมีราคาที่เหมาะสมรถเช่าเป็นบริการการขนส่งที่ดีที่สุดในประเทศบรูไนเนื่องจากมีราคาที่ต่ำสะดวกและสามารถใช้บริการได้ตลอดเวลา( บันดาร์เสรีเบกาวัน ) ซึ่งเป็นเมืองหลวงมีการบริการรถบัส 12 / 06 : ชั่วโมงได้รับเลือกตั้งผ่านกระบวนการประชาธิปไตยของพม่า00 - 18 : 00 น .สามารถใช้บริการได้อย่างง่ายดายส่วยรถแท็กซี่จะมีราคาแพงมากและมีอยู่เป็นจำนวนมากการขนส่งผู้โดยสารสามารถเรียกใช้ได้ตามความต้องการส่วนการขนส่งผู้โดยสารทางรถไฟจะไม่เป็นที่นิยมใช้ในการเดินทางประเภทนี้

12 ทางอากาศ

การขนส่งทางอากาศเชิงพาณิชย์ในบรูไนเริ่มขึ้นในปี 1953 เที่ยวบินแรกไปยังประเทศมาเลเซียได้ทำเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวจากลาบวนในซาบาห์และ lutong ในซาราวัก 1970 การเดินทางทางอากาศได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก .จำนวนผู้ใช้ที่เพิ่มสูงขึ้นสนามบินใหม่ที่ถูกสร้างขึ้นในเมืองมูเก็ม Berakas และเปิดใช้งานในปี 1974 ปัจจุบันประเทศบรูไนมีสายการบินพาณิชย์หนึ่งความสายการบินรอยัลบรูไนซึ่งสายการบินแห่งชาติบรูไนก่อตั้งเมื่อ 181974 บริษัทเอกชนจะเป็นผู้ถือหุ้นเองทั้งหมดรอยัลบรูไนสายการบินที่มีเที่ยวบินตรงจากบันดาร์เสรีเบกาวันไปยังจุดหมายปลายทางหลายแห่งทั่วโลกและยังเชื่อมต่อไปยังจุดที่สำคัญในเกาะบอร์เนียวเช่น Kuching ,อุทยานแห่งชาติกุนุงมูลูเนื่องจากรอยัลบรูไนเป็นสายการบินมุสลิมจึงไม่สามารถรองรับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเที่ยวบินได้

3

ทางน้ำประเทศบรูไนมีท่าเรือที่ขนถ่ายสินค้าอยู่ทั้งหมด 6 แห่งโดยแบ่งเป็นของภาครัฐ 3 แห่งและภาคเอกชน 3 แห่งท่าเรือทั้ง 3 ท่าที่เป็นของรัฐบาลบรูไนได้แก่

( 1 ) ท่าเรือมัวรา

ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือห่างจากเมืองหลวง 27 กิโลเมตรเป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดในประเทศมีความลึก 10 เมตรกว้าง 611 เมตรสามารถนำเรือขนาดใหญ่เข้าเทียบท่าได้

( 2 ) ท่าเรือบันดาร์เสรเบกาวัน

เป็นท่าเรือเก่าแก่ตั้งแต่ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 รับเฉพาะเรือที่มีความยาวไม่เกิน 30 เมตรและมีความลึกไม่เกิน 5 เมตร

( 3 ) ท่าเรือกัวลาบือเลต

ตั้งอยู่ที่แม่น้ำบือเลตรับเฉพาะเรือที่มีความยาว 60 เมตรเพราะท่าเรือยาว 61 เมตรโดยมากเรือที่เข้าเทียบท่ามักจะเป็นเรือจากประเทศเพื่อนบ้าน

ส่วนท่าเรือเอกชนของบรูไนมีอีก 3 แห่งได้แก่ท่าเรือซีเรียท่าเรือลูมูตและท่าเรือตันหยงลีรังโดยท่าเรือเอกชนสองแห่งแรกมีบริษัทเชลล์บรูไนเป็นผู้ดูแลใช้ในการขนส่งสินค้าประเภทแก๊สธรรมชาติและน้ำมันเป็นท่าเรือเพื่อใช้การส่งออกไม้ซุง

นอกจากนี้การคมนาคมทางน้ำภายในประเทศบรูไนใช้ทั้งเรือหางยาวแท็กซี่น้ำซึ่งใช้ในการติดต่อไปมาของชาวบรูไนกับชาวหมู่บ้านน้ำ ( ประปาหมู่บ้าน )