Program Announcer: Ladies and gentl

Program Announcer: Ladies and gentlemen, we take pride in presenting a thoughtful address by Ronald Reagan. Mr. Reagan:

Reagan: Thank you. Thank you very much. Thank you and good evening. The sponsor has been identified, but unlike most television programs, the performer hasn't been provided with a script. As a matter of fact, I have been permitted to choose my own words and discuss my own ideas regarding the choice that we face in the next few weeks.

I have spent most of my life as a Democrat. I recently have seen fit to follow another course. I believe that the issues confronting us cross party lines. Now, one side in this campaign has been telling us that the issues of this election are the maintenance of peace and prosperity. The line has been used, "We've never had it so good."

But I have an uncomfortable feeling that this prosperity isn't something on which we can base our hopes for the future. No nation in history has ever survived a tax burden that reached a third of its national income. Today, 37 cents out of every dollar earned in this country is the tax collector's share, and yet our government continues to spend 17 million dollars a day more than the government takes in. We haven't balanced our budget 28 out of the last 34 years. We've raised our debt limit three times in the last twelve months, and now our national debt is one and a half times bigger than all the combined debts of all the nations of the world. We have 15 billion dollars in gold in our treasury; we don't own an ounce. Foreign dollar claims are 27.3 billion dollars. And we've just had announced that the dollar of 1939 will now purchase 45 cents in its total value.

As for the peace that we would preserve, I wonder who among us would like to approach the wife or mother whose husband or son has died in South Vietnam and ask them if they think this is a peace that should be maintained indefinitely. Do they mean peace, or do they mean we just want to be left in peace? There can be no real peace while one American is dying some place in the world for the rest of us. We're at war with the most dangerous enemy that has ever faced mankind in his long climb from the swamp to the stars, and it's been said if we lose that war, and in so doing lose this way of freedom of ours, history will record with the greatest astonishment that those who had the most to lose did the least to prevent its happening. Well I think it's time we ask ourselves if we still know the freedoms that were intended for us by the Founding Fathers.

Not too long ago, two friends of mine were talking to a Cuban refugee, a businessman who had escaped from Castro, and in the midst of his story one of my friends turned to the other and said, "We don't know how lucky we are." And the Cuban stopped and said, "How lucky you are? I had someplace to escape to." And in that sentence he told us the entire story. If we lose freedom here, there's no place to escape to. This is the last stand on earth.

And this idea that government is beholden to the people, that it has no other source of power except the sovereign people, is still the newest and the most unique idea in all the long history of man's relation to man.

This is the issue of this election: whether we believe in our capacity for self-government or whether we abandon the American revolution and confess that a little intellectual elite in a far-distant capitol can plan our lives for us better than we can plan them ourselves.

You and I are told increasingly we have to choose between a left or right. Well I'd like to suggest there is no such thing as a left or right. There's only an up or down: [up] man's old -- old-aged dream, the ultimate in individual freedom consistent with law and order, or down to the ant heap of totalitarianism. And regardless of their sincerity, their humanitarian motives, those who would trade our freedom for security have embarked on this downward course.

In this vote-harvesting time, they use terms like the "Great Society," or as we were told a few days ago by the President, we must accept a greater government activity in the affairs of the people. But they've been a little more explicit in the past and among themselves; and all of the things I now will quote have appeared in print. These are not Republican accusations. For example, they have voices that say, "The cold war will end through our acceptance of a not undemocratic socialism." Another voice says, "The profit motive has become outmoded. It must be replaced by the incentives of the welfare state." Or, "Our traditional system of individual freedom is incapable of solving the complex problems of the 20th century." Senator Fulbright has said at Stanford University that the Constitution is outmoded. He referred to the President as "our moral teacher and our leader," and he says he is "hobbled in his task by the restrictions of power imposed on him by this antiquated document." He must "be freed," so that he "can do for us" what he knows "is best." And Senator Clark of Pennsylvania, another articulate spokesman, defines liberalism as "meeting the material needs of the masses through the full power of centralized government."

Well, I, for one, resent it when a representative of the people refers to you and me, the free men and women of this country, as "the masses." This is a term we haven't applied to ourselves in America. But beyond that, "the full power of centralized government" -- this was the very thing the Founding Fathers sought to minimize. They knew that governments don't control things. A government can't control the economy without controlling people. And they know when a government sets out to do that, it must use force and coercion to achieve its purpose. They also knew, those Founding Fathers, that outside of its legitimate functions, government does nothing as well or as economically as the private sector of the economy.

Now, we have no better example of this than government's involvement in the farm economy over the last 30 years. Since 1955, the cost of this program has nearly doubled. One-fourth of farming in America is responsible for 85% of the farm surplus. Three-fourths of farming is out on the free market and has known a 21% increase in the per capita consumption of all its produce. You see, that one-fourth of farming -- that's regulated and controlled by the federal government. In the last three years we've spent 43 dollars in the feed grain program for every dollar bushel of corn we don't grow.

Senator Humphrey last week charged that Barry Goldwater, as President, would seek to eliminate farmers. He should do his homework a little better, because he'll find out that we've had a decline of 5 million in the farm population under these government programs. He'll also find that the Democratic administration has sought to get from Congress [an] extension of the farm program to include that three-fourths that is now free. He'll find that they've also asked for the right to imprison farmers who wouldn't keep books as prescribed by the federal government. The Secretary of Agriculture asked for the right to seize farms through condemnation and resell them to other individuals. And contained in that same program was a provision that would have allowed the federal government to remove 2 million farmers from the soil.

At the same time, there's been an increase in the Department of Agriculture employees. There's now one for every 30 farms in the United States, and still they can't tell us how 66 shiploads of grain headed for Austria disappeared without a trace and Billie Sol Estes never left shore.

Every responsible farmer and farm organization has repeatedly asked the government to free the farm economy, but how -- who are farmers to know what's best for them? The wheat farmers voted against a wheat program. The government passed it anyway. Now the price of bread goes up; the price of wheat to the farmer goes down.

Meanwhile, back in the city, under urban renewal the assault on freedom carries on. Private property rights [are] so diluted that public interest is almost anything a few government planners decide it should be. In a program that takes from the needy and gives to the greedy, we see such spectacles as in Cleveland, Ohio, a million-and-a-half-dollar building completed only three years ago must be destroyed to make way for what government officials call a "more compatible use of the land." The President tells us he's now going to start building public housing units in the thousands, where heretofore we've only built them in the hundreds. But FHA [Federal Housing Authority] and the Veterans Administration tell us they have 120,000 housing units they've taken back through mortgage foreclosure. For three decades, we've sought to solve the problems of unemployment through government planning, and the more the plans fail, the more the planners plan. The latest is the Area Redevelopment Agency.

They've just declared Rice County, Kansas, a depressed area. Rice County, Kansas, has two hundred oil wells, and the 14,000 people there have over 30 million dollars on deposit in personal savings in their banks. And when the government tells you you're depressed, lie down and be depressed.

We have so many people who can't see a fat man standing beside a thin one without coming to the conclusion the fat man got that way by taking advantage of the thin one. So they're going to solve all the problems of human misery through government and government planning. Well, now, if government planning and welfare had the answer -- and they've had almost 30 years of it -- shouldn't we expect government to read the score to us once in a while? Shouldn't they be telling us about the decline each year in the number of people needing help? The reduction in the need for public housing?

But the reverse is true. Each year the need grows greater; the program grows greater. We were told four years ago that 17 million people went to bed hungry eac

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผู้ประกาศข่าวโปรแกรม: สตรี และ สุภาพบุรุษ เราภูมิใจนำเสนอที่อยู่เด่น โดยโรนัลด์เรแกน นายเรแกน:เรแกน: ขอบคุณ ขอบคุณมาก ขอบคุณและเย็นดี ผู้สนับสนุนมีการระบุ แต่แตกต่างจากโทรทัศน์มากที่สุด นักแสดงที่ไม่ได้มีสคริปต์ ว่าแท้ที่จริง ฉันได้รับอนุญาตให้เลือกคำพูดของฉันเอง และหารือเกี่ยวกับความคิดของตัวเองเกี่ยวกับทางเลือกที่เราเผชิญในอีกไม่นานฉันได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตเป็นการประชาธิปัตย์ ผมเพิ่งได้เห็นพอดีตามหลักสูตรอื่น เชื่อว่า ปัญหาที่เผชิญเราข้ามบรรทัดของ ตอนนี้ ด้านหนึ่งในแคมเปญนี้มีการบอกเราว่า ปัญหาเลือกตั้งนี้เป็นการรักษาสันติภาพและความมั่งคั่ง บรรทัดมีการใช้ "เรา เคยก็ดี"แต่ฉันมีความรู้สึกอึดอัดที่ความเจริญนี้ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถสร้างความหวังของเราในอนาคต ประเทศที่ไม่มีประวัติเคยมีชีวิตรอดภาระภาษีที่ถึงหนึ่งในสามของรายได้ของชาติ วันนี้ 37 เซนต์ จากทุกดอลลาร์ได้ในประเทศนี้เป็นของเก็บภาษีหุ้น และได้รัฐบาลของเรายังใช้จ่าย 17 ล้านดอลลาร์ต่อวัน มากกว่ารัฐบาลใช้ในการ เราไม่ได้สร้างสมดุลของงบประมาณ 28 จาก 34 ปี เราได้เพิ่มวงเงินหนี้ของเราสามครั้งในช่วงสิบสองเดือน และตอนนี้ หนี้แห่งชาติของเราเป็นหนึ่ง และครึ่งครั้งมากกว่าหนี้สินรวมทั้งหมดของทุกประเทศของโลก เรามี 15 พันล้านดอลลาร์ในทองในคลังของเรา เราไม่เป็นเจ้าของออนซ์ อ้างต่างประเทศดอลลาร์ 27.3 พันล้านดอลลาร์ และเราได้มีประกาศว่า ดอลลาร์ของ 1939 ตอนนี้ซื้อ 45 เซนต์ ในมูลค่ารวมของการสำหรับความสงบสุขที่เราจะรักษา ไม่ทราบที่นี่เราอยากจะเข้าหาภรรยา หรือย่าสามีหรือลูกชายเสียชีวิตในเวียดนามใต้ และถามพวกเขาหาก พวกเขาคิดว่า เป็นสันติภาพที่ควรเก็บรักษาอย่างไม่มีกำหนด พวกเขาหมายความว่า สันติภาพ หรือไม่ก็หมายถึง เราต้องค้างในสันติภาพ มีได้ไม่มีความสุขสงบในขณะที่อเมริกันหนึ่งจะตาย บางที่ในโลกที่เหลือของเรา เรากำลังทำสงครามกับศัตรูอันตรายที่สุดที่เคยต้องเผชิญกับมนุษย์ในปีนเขายาวจากพรุเพื่อดาว และมันได้กล่าวว่า ถ้าเราแพ้สงครามนั้น และทำสูญเสียเสรีภาพของเราด้วยวิธีนี้ ประวัติศาสตร์จะบันทึกกับ astonishment มากที่สุดว่า ผู้ที่มีการสูญเสียได้น้อยที่สุดเพื่อป้องกันการเกิด ดีผมคิดว่า ถึงเวลาที่เราถามตัวเองถ้า เรายังคงรู้ว่าเสรีภาพที่มีไว้สำหรับเรา โดยบรรพบุรุษสถาปนาไม่นานที่ผ่านมา สองเพื่อนของฉันได้พูดคุยกับผู้ลี้ภัยคิวบา นักธุรกิจที่ได้หลบหนีออก จาก Castro และ ท่ามกลางของเขาเรื่องหนึ่งในเพื่อนของฉัน ไปอีก และกล่าว ว่า "เราไม่รู้ว่าโชคดีเราจะ" และหยุดที่คิวบา และกล่าว ว่า "วิธีโชคดีคุณอยู่หรือไม่ มีอะไรสามารถหลบหนีไป" และในประโยคที่ เขาบอกเราเรื่องราวทั้งหมด ถ้าเราสูญเสียเสรีภาพนี่ มีการหลบหนีไป นี้จะยืนสุดท้ายบนโลกและความคิดนี้ว่ารัฐบาล beholden คน ว่า มีไม่มีแหล่งอื่นยกเว้นคนอธิปไตย อำนาจจะยังใหม่และความคิดไม่ซ้ำกันมากที่สุดในประวัติศาสตร์ที่ยาวนานทั้งหมดของความสัมพันธ์ของมนุษย์กับมนุษย์นี่คือปัญหาของการเลือกตั้งนี้: ว่า เราเชื่อในความสามารถของเราใน self-government หรือว่าเราละทิ้งการปฏิวัติอเมริกัน และรับสารภาพว่า elite ปัญญาน้อยในแคปิตอลไกลไกลสามารถวางแผนชีวิตสำหรับเราดีกว่าเราสามารถวางแผนให้ตนเองคุณและผมจะบอกเรื่อย ๆ เราต้องเลือกซ้ายหรือขวา ดีฉันอยากจะแนะนำไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นซ้ายหรือขวา มีการขึ้น หรือลง: [ค่า] คนเก่า - เก่า aged ฝัน ที่ดีสุดในแต่ละเป็นอิสระสอดคล้อง กับกฎหมายและระเบียบ หรือ ลงกองมดของ totalitarianism และไม่จริงใจของพวกเขา นักมนุษยธรรมไม่สนคำครหา ผู้ที่จะทำค้าของเราเสรีภาพความปลอดภัยมีการเริ่มต้นหลักสูตรนี้ลงในเวลานี้เก็บเกี่ยวคะแนน ใช้เงื่อนไขเช่น "สังคมดี" หรือเราได้บอกกี่วันที่ผ่านมา โดยประธาน เราต้องยอมรับรัฐบาลกิจกรรมที่มากขึ้นในกิจการของประชาชน แต่พวกเขาได้รับอย่างชัดเจนมากกว่า ในอดีต และ ระหว่างกัน เอง และสิ่งที่ฉันตอนนี้จะพูดทั้งหมดมีปรากฏในพิมพ์ เหล่านี้ไม่มีข้อกล่าวหาพล ตัวอย่าง มีเสียงที่พูด "สงครามเย็นจะสิ้นสุดทางของสังคมนิยมประชาธิปไตยไม่ยอมรับ" อีกเสียงว่า "แรงจูงใจกำไรได้กลายเป็น outmoded มันต้องถูกแทนที่ ด้วยสิ่งจูงใจของรัฐสวัสดิการ" หรือ "ระบบดั้งเดิมของเราละเสรีภาพคือไม่สามารถแก้ไขปัญหาซับซ้อนของศตวรรษ 20" สวี Fulbright ได้กล่าวที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดว่ารัฐธรรมนูญ outmoded เขาเรียกว่าประธานเป็น "ครูทางศีลธรรมของเราและของเราเป็นผู้นำ" และเขากล่าวว่า เขาเป็น "hobbled ในงานของเขา ด้วยข้อจำกัดของพลังงานที่กำหนด โดยเอกสารนี้ล้าบนเขา" เขาต้อง "จะรอด เพื่อให้เขา"ทำให้เรา"เขารู้"เป็นดีที่สุด" และเสรีนิยมเป็นกำหนด Clark สวีของเพนน์ซิลวาเนีย โฆษกชัดอีก "ประชุมความต้องการวัสดุของมวลชนผ่านอำนาจเต็มของรัฐบาลส่วนกลาง"ดี,, หนึ่งส่งได้เมื่อเป็นตัวแทนของประชาชนถึงคุณ และฉัน ฟรีชาย และหญิงของประเทศ เป็น "มวลชน" นี่คือคำที่เราไม่ได้ใช้กับตนเองในอเมริกา แต่นอกเหนือจากนั้น "เต็มอำนาจของรัฐบาลส่วนกลาง" - นี้เป็นในสิ่งที่บรรพบุรุษสถาปนาพยายามที่จะลด พวกเขารู้ว่า รัฐบาลไม่ควบคุมสิ่ง รัฐบาลไม่สามารถควบคุมเศรษฐกิจ โดยการควบคุมคน และเมื่อรัฐบาลกำหนดจะทำให้ มันต้องใช้แรงและแกมบังคับเพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์ พวกเขายังรู้ บิดาผู้ก่อตั้งคณะ ที่นอกงานถูกต้องตามกฎหมาย รัฐบาลไม่อะไรด้วย หรืออย่างที่ภาคเอกชนของเศรษฐกิจตอนนี้ เราได้ไม่ดีอย่างนี้มากกว่าของรัฐบาลมีส่วนร่วมในเศรษฐกิจฟาร์ม 30 ปี ตั้งแต่ 1955 ต้นทุนของโปรแกรมนี้ได้เกือบสองเท่า หนึ่งส่วนสี่ของเลี้ยงในอเมริกาชอบ 85% ส่วนเกินฟาร์มได้ สาม-fourths การทำฟาร์มจะออกตลาดฟรี และได้รู้จัก 21% เพิ่มในการผลิตของบริโภคต่อหัว คุณเห็น ที่หนึ่งส่วนสี่ของนา - ที่ได้กำหนด และควบคุม โดยรัฐบาล ในช่วงสามปี เราได้ใช้ 43 ดอลลาร์ ในโปรแกรมอาหารเม็ดสำหรับ bushel ทุก ๆ ดอลลาร์ของข้าวโพดเราไม่เติบโตสวีฟรีย์สัปดาห์คิดว่า Barry Goldwater เป็นประธาน จะพยายามกำจัดเกษตรกร เขาควรทำการบ้านของเขาดีขึ้น เพราะเขาจะหาว่า เราเคยปฏิเสธ 5 ล้านคนจากประชากรฟาร์มต่าง ๆ เหล่านี้รัฐบาล เขาจะพบว่า การจัดการประชาธิปไตยได้พยายามที่จะได้รับจากสภาคองเกรส [] ส่วนขยายของโปรแกรมฟาร์มรวมที่สาม fourths ที่ตอนนี้ไม่ เขาจะพบว่า พวกเขาได้ถามสิทธิขังเกษตรกรที่จะไม่ให้หนังสือตามที่กำหนด โดยรัฐบาลกลาง เกษตรของเลขานุการขอสิทธิยึดฟาร์มผ่านการลงโทษ และจำหน่ายให้กับบุคคลอื่น และมีอยู่ในโปรแกรมเดียวกันได้เตรียมที่จะยอมให้รัฐบาลเอาเกษตรกร 2 ล้านจากดินในเวลาเดียวกัน มีการเพิ่มพนักงานกรมวิชาการเกษตร ตอนนี้มีสำหรับทุกฟาร์ม 30 ในสหรัฐอเมริกา และยังคง จะไม่บอกวิธี 66 shiploads เกรนหัวออสเตรียหายไปแบบไร้ร่องรอย และเอสเตสโซลบิลลีซ้ายฝั่งไม่ชาวนารับผิดชอบและองค์กรฟาร์มทุกซ้ำ ๆ ขอรัฐบาลเศรษฐกิจฟาร์มฟรี แต่วิธี - ซึ่งเป็นเกษตรกรต้องทราบสิ่งที่ดีสุดสำหรับพวกเขา เกษตรกรข้าวสาลีโหวตกับโปรแกรมข้าวสาลี รัฐบาลส่งมันต่อไป ตอนนี้ราคาของขนมปังไปค่า ราคาข้าวสาลีกับชาวนาไปลงในขณะเดียวกัน ในเมือง ใต้ต่อ urban โจมตีในเสรีภาพสานต่อ สิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว [ได้] แตกออกเพื่อให้เป็นที่สาธารณประโยชน์เกือบทุกอย่างกี่รัฐบาลวางแผนตัดสินใจว่า ควรจะ ในโปรแกรมที่ใช้จากที่ยากจน และให้นักการ เราเห็นเช่นแว่นตาในคลีฟแลนด์ โอไฮโอ อาคารล้าน และ-a-ครึ่งดอลลาร์เสร็จสิ้นเพียงสามปีที่ผ่านมาต้องถูกทำลายเพื่อให้วิธีการว่าราชการเรียกเป็น "เข้ากันได้มากขึ้นใช้ของแผ่นดินนั้น" ประธานบอกเขาตอนนี้กำลังจะเริ่มสร้างเคหะหน่วยเป็นหลักพัน ที่ heretofore เราได้เฉพาะแห่งได้ร้อย แต่ห่มฟ้า [กลางเคหะ] และดูแลทหารผ่านศึกบอกได้ 120000 หน่วยที่อยู่อาศัยจะได้นำกลับผ่าน foreclosure จำนอง 3 ทศวรรษ เราได้พยายามที่จะแก้ปัญหาการว่างงานผ่านรัฐบาลวางแผน และแผนเพิ่มเติมล้ม เหลว การเพิ่มเติมการวางแผนแผนการ ล่าสุดหน่วยงานที่ พัฒนาขื้นใหม่ ตั้งอยู่พวกเขาได้เพียงประกาศข้าวเขต แคนซัส พื้นที่การตก เขตข้าว แคนซัส มีบ่อน้ำมันสองร้อย และ 14000 คนมีกว่า 30 ล้านดอลลาร์เงินฝากในธนาคารการออมส่วนบุคคล และเมื่อรัฐบาลบอกคุณคุณซึมเศร้า นอน และตกต่ำเรามีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถมองเห็นชายอ้วนยืนข้างบางไม่มาสรุปชายอ้วนมีวิธี โดยใช้ประโยชน์จากของบาง ดังนั้น พวกเขากำลังจะแก้ปัญหาทั้งหมดของความทุกข์ยากของมนุษย์ผ่านทางรัฐบาลและรัฐบาลมีการวางแผน ดี ขณะนี้ ถ้ารัฐบาลวางแผนและสวัสดิการมีคำตอบ - และพวกเขาเคยเกือบ 30 ปี--ไม่ควรเราคาดหวังว่ารัฐบาลอ่านคะแนนเรานาน ๆ ไม่ควรที่จะบอกเราเกี่ยวกับการลดลงในแต่ละปีในจำนวนคนที่ต้องการความช่วยเหลือ ที่ลดลงต้องการเคหะแห่งชาติแต่กลับจะเป็นจริง แต่ละปีต้องการขยายมากขึ้น โปรแกรมขยายมากขึ้น เราได้บอกว่า สี่ปีที่ผ่านมาว่า 17 ล้านคนไปนอนหิว eac

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประกาศโปรแกรม: ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่เรามีความภาคภูมิใจในการนำเสนอความคิดที่อยู่โดยโรนัลด์เรแกน นายเรแกน: เรแกน: ขอบคุณ ขอบคุณมาก ขอขอบคุณและตอนเย็นที่ดี สปอนเซอร์ได้รับการระบุ แต่แตกต่างมากที่สุดรายการโทรทัศน์นักแสดงที่ยังไม่ได้รับให้กับสคริปต์ เป็นเรื่องของความเป็นจริงที่ฉันได้รับอนุญาตให้เลือกคำของตัวเองและหารือเกี่ยวกับความคิดของตัวเองเกี่ยวกับทางเลือกที่เราเผชิญในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า. ผมได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตของฉันเป็นประชาธิปัตย์ ฉันเพิ่งได้เห็นสมควรที่จะตามหลักสูตรอื่น ผมเชื่อว่าปัญหาที่เผชิญหน้าเราข้ามสายงาน ตอนนี้ด้านหนึ่งในแคมเปญนี้ได้รับการบอกเล่าว่าปัญหาของการเลือกตั้งครั้งนี้มีการบำรุงรักษาของความสงบสุขและความเจริญรุ่งเรือง สายมีการใช้ "เราไม่เคยมีมันดังนั้นดี." แต่ผมมีความรู้สึกอึดอัดที่เจริญรุ่งเรืองนี้ไม่ได้เป็นสิ่งที่เราสามารถฐานความหวังของเราในอนาคต ในประวัติศาสตร์ของประเทศที่ไม่ได้เคยรอดภาระภาษีที่มาถึงหนึ่งในสามของรายได้ประชาชาติของตน วันนี้ 37 เซ็นต์จากทุกดอลลาร์ที่ได้รับในประเทศนี้เป็นส่วนแบ่งการเก็บภาษีของรัฐบาลและยังของเรายังคงที่จะใช้จ่าย 17 ล้านดอลลาร์ต่อวันมากกว่ารัฐบาลจะใช้เวลาใน. เรายังไม่ได้มีความสมดุลงบประมาณของเรา 28 จาก 34 ที่ผ่านมา ปี เราได้ยกหนี้ขีด จำกัด ของเราสามครั้งในช่วงสิบสองเดือนและตอนนี้หนี้ของชาติของเราเป็นหนึ่งเท่าครึ่งของขนาดใหญ่กว่าหนี้ทั้งหมดร่วมกันของทุกประเทศในโลก เรามี 15 พันล้านดอลลาร์ในทองคำในคลังของเรา เราไม่ได้เป็นเจ้าของออนซ์ การเรียกร้องเงินดอลลาร์ต่างประเทศ 27300000000 ดอลลาร์ และเราเพิ่งได้ประกาศว่าค่าเงินดอลลาร์ 1939 ตอนนี้จะซื้อ 45 เซนต์ในมูลค่ารวมของ. ในฐานะที่เป็นความสงบสุขที่เราจะรักษาผมสงสัยในหมู่พวกเราที่อยากจะเข้าใกล้ภรรยาหรือมารดาที่มีสามีหรือลูกชายเสียชีวิต ในเวียดนามใต้และถามพวกเขาว่าพวกเขาคิดว่านี่คือความสงบสุขที่ควรได้รับการรักษาไปเรื่อย ๆ พวกเขาหมายถึงความสงบสุขหรือพวกเขาหมายความว่าเราเพียงแค่ต้องการที่จะเหลืออยู่ในความสงบ? จะต้องไม่มีความสงบสุขที่แท้จริงในขณะที่ชาวอเมริกันคนหนึ่งที่กำลังจะตายบางสถานที่ในโลกสำหรับส่วนที่เหลือของเรา เรากำลังอยู่ในภาวะสงครามกับศัตรูที่อันตรายที่สุดที่เคยเผชิญหน้ากับมนุษย์ในการปีนเขายาวจากหนองน้ำกับดาวและจะได้รับการกล่าวว่าถ้าเราแพ้สงครามนั้นและในการทำเช่นนั้นจะสูญเสียทางของเสรีภาพของเรานี้ประวัติศาสตร์จะ บันทึกด้วยความประหลาดใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่คนที่มีมากที่สุดที่จะสูญเสียไม่น้อยเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นของ ดีฉันคิดว่ามันเป็นเวลาที่เราถามตัวเองถ้าเรายังคงรู้ว่าเสรีภาพที่ได้รับการไว้สำหรับเราโดยพ่อ. ไม่ยาวเกินไปที่ผ่านมาทั้งสองเป็นเพื่อนของฉันได้รับการพูดคุยกับผู้ลี้ภัยชาวคิวบาธุรกิจที่ได้หลบหนีออกจากคาสโตรและใน ท่ามกลางเรื่องราวของเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนของฉันหันไปทางอื่น ๆ และกล่าวว่า "เราไม่ทราบว่าโชคดีที่เรามี." และคิวบาหยุดและกล่าวว่า "วิธีที่คุณจะโชคดีหรือไม่ฉันมีบางแห่งที่จะหลบหนีไป." และในประโยคที่เขาบอกเราเรื่องราวทั้งหมด ถ้าเราสูญเสียเสรีภาพที่นี่มีสถานที่ที่จะหลบหนีไปที่ใด นี่คือยืนสุดท้ายบนโลก. และความคิดนี้ว่ารัฐบาลเป็นหนี้บุญคุณคนที่มันไม่มีแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ของอำนาจยกเว้นคนอธิปไตยยังคงเป็นใหม่และความคิดที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดในทั้งหมดประวัติศาสตร์อันยาวนานของความสัมพันธ์ของมนุษย์ที่จะ . ผู้ชายคนนี้เป็นปัญหาของการเลือกตั้งครั้งนี้ไม่ว่าเราเชื่อมั่นในความสามารถของเราในการปกครองตนเองหรือไม่ว่าเราจะละทิ้งการปฏิวัติอเมริกันและสารภาพว่ายอดทางปัญญาน้อยในหน่วยงานของรัฐที่ไกลห่างไกลสามารถวางแผนชีวิตของเราเพื่อให้เราดีกว่าที่เราสามารถทำได้ พวกเขาวางแผนที่ตัวเอง. คุณและฉันจะบอกมากขึ้นเราจะต้องเลือกระหว่างทางซ้ายหรือขวา ผมอยากจะขอแนะนำให้ไม่มีสิ่งเช่นซ้ายหรือขวา มีเพียงขึ้นหรือลง: [ขึ้น] คนเก่า - ความฝันเก่าวัยที่ดีที่สุดในเสรีภาพส่วนบุคคลที่สอดคล้องกับกฎหมายและระเบียบหรือลงไปที่กองมดของเผด็จการ และไม่คำนึงถึงความจริงใจของพวกเขาแรงจูงใจด้านมนุษยธรรมของพวกเขาเหล่านั้นที่จะซื้อขายเสรีภาพของเราสำหรับการรักษาความปลอดภัยได้ลงมือหลักสูตรนี้ลดลง. ในช่วงเวลาโหวตเก็บเกี่ยวนี้พวกเขาใช้คำเช่น "สังคมใหญ่" หรือที่เราก็บอกว่าไม่กี่วัน ที่ผ่านมาโดยประธานที่เราต้องยอมรับกิจกรรมของรัฐบาลมากขึ้นในกิจการของผู้คน แต่พวกเขาได้รับเพียงเล็กน้อยอย่างชัดเจนมากขึ้นในอดีตและในตัวเอง; และทุกสิ่งที่ผมจะพูดได้ปรากฏในการพิมพ์ เหล่านี้ไม่ได้กล่าวหาพรรครีพับลิ ยกตัวอย่างเช่นที่พวกเขาได้เสียงที่พูดว่า "สงครามเย็นจะสิ้นสุดผ่านการยอมรับของสังคมนิยมประชาธิปไตยไม่ได้ของเรา." อีกเสียงหนึ่งกล่าวว่า "กระตุ้นกำไรได้กลายเป็นล้าสมัย. มันจะต้องถูกแทนที่ด้วยแรงจูงใจของรัฐสวัสดิการ". หรือ "ระบบแบบดั้งเดิมของเราเสรีภาพส่วนบุคคลมีความสามารถในการแก้ปัญหาที่ซับซ้อนของศตวรรษที่ 20." วุฒิสมาชิกฟุลไบรท์ได้กล่าวว่าที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอว่ารัฐธรรมนูญเป็นล้าสมัย เขาเรียกว่าประธานเป็น "ครูสอนศีลธรรมของเราและเป็นผู้นำของเรา" และเขาบอกว่าเขาคือ "hobbled ในงานของเขาด้วยข้อ จำกัด ของการใช้พลังงานที่กำหนดในเขาโดยเอกสารโบราณนี้". เขาจะต้อง "เป็นอิสระ" เพื่อให้เขา "สามารถทำเพื่อพวกเรา" สิ่งที่เขารู้ "ที่ดีที่สุดคือ." และวุฒิสมาชิกคลาร์กเพนซิลอีกโฆษกปล้องกำหนดเสรีนิยมเป็น "ตอบสนองความต้องการวัสดุของมวลชนผ่านอำนาจเต็มของรัฐบาลส่วนกลาง." ดีฉัน, หนึ่ง, ไม่พอใจเมื่อตัวแทนของคนที่หมายถึงคุณและฉัน ชายและหญิงที่เสรีของประเทศนี้ขณะที่ "มวลชน". นี้เป็นคำที่เรายังไม่ได้นำไปใช้กับตัวเองในอเมริกา แต่นอกเหนือจากนั้น "อำนาจเต็มของรัฐบาลส่วนกลาง" - นี้เป็นสิ่งที่มากพ่อพยายามที่จะลด พวกเขารู้ว่ารัฐบาลไม่สามารถควบคุมสิ่งที่ รัฐบาลไม่สามารถควบคุมเศรษฐกิจโดยไม่ต้องควบคุมคน และพวกเขารู้ว่าเมื่อรัฐบาลชุดออกไปทำอย่างนั้นมันจะต้องใช้กำลังและการข่มขู่เพื่อให้บรรลุจุดประสงค์ของมัน พวกเขายังรู้ว่าผู้พ่อที่ด้านนอกของฟังก์ชั่นที่ถูกต้องของรัฐบาลไม่ทำอะไรเลยเช่นกันหรือเป็นเศรษฐกิจที่เป็นภาคเอกชนของเศรษฐกิจ. ตอนนี้เราไม่มีตัวอย่างที่ดีในเรื่องนี้มากกว่าการมีส่วนร่วมของภาครัฐในระบบเศรษฐกิจของฟาร์มในช่วงที่ผ่านมา 30 ปี ตั้งแต่ปี 1955 ค่าใช้จ่ายของโครงการนี้ได้เกือบสองเท่า หนึ่งในสี่ของการทำฟาร์มในอเมริกาเป็นผู้รับผิดชอบ 85% ของส่วนเกินในฟาร์ม สามในสี่ของการทำฟาร์มจะออกในตลาดเสรีและได้เป็นที่รู้จักเพิ่มขึ้น 21% ในการบริโภคต่อหัวของการผลิตของตน คุณจะเห็นว่าหนึ่งในสี่ของการทำฟาร์ม - ที่ควบคุมและควบคุมโดยรัฐบาล ในช่วงสามปีที่เราได้ใช้เวลา 43 ดอลลาร์ในโครงการอาหารเม็ดสำหรับทุกบุชเชลดอลล่าของข้าวโพดที่เราจะไม่เติบโต. ฮัมฟรีย์วุฒิสมาชิกสัปดาห์ที่ผ่านมาฟ้องว่าแบร์รี่น้ำทองเป็นประธานจะหาทางที่จะกำจัดเกษตรกร เขาควรจะทำบ้านของเขาเล็ก ๆ น้อย ๆ ดีกว่าเพราะเขาจะพบว่าเราได้มีการลดลง 5 ล้านบาทในประชากรฟาร์มภายใต้โครงการของรัฐบาลเหล่านี้ นอกจากนี้เขายังจะพบว่าการบริหารประชาธิปัตย์ได้พยายามที่จะได้รับจากการมีเพศสัมพันธ์ [] ขยายฟาร์มของโปรแกรมที่จะรวมถึงที่สามในสี่ที่ตอนนี้ได้ฟรี เขาจะพบว่าพวกเขาได้ถามเพื่อสิทธิในการจำคุกเกษตรกรที่จะไม่เก็บหนังสือตามที่กำหนดโดยรัฐบาลกลาง กระทรวงเกษตรถามเพื่อสิทธิในการยึดฟาร์มที่ผ่านการลงโทษและขายพวกเขาไปยังบุคคลอื่น ๆ และที่มีอยู่ในโปรแกรมเดียวกับที่เป็นบทบัญญัติที่จะได้รับอนุญาตให้รัฐบาลที่จะเอา 2 ล้านเกษตรกรจากดิน. ในเวลาเดียวกันมีการเพิ่มขึ้นในภาคเกษตรของพนักงาน มีตอนหนึ่งสำหรับทุก 30 ฟาร์มในสหรัฐอเมริกาและพวกเขายังคงไม่สามารถบอกให้เราทราบว่า 66 shiploads ข้าวมุ่งหน้าไปยังออสเตรียหายไปอย่างไร้ร่องรอยและแบงค์โซลเอสเตสไม่เคยออกจากฝั่ง. เกษตรกรทุกคนมีความรับผิดชอบและองค์กรฟาร์มได้ถามซ้ำแล้วซ้ำอีก รัฐบาลที่จะเป็นอิสระเศรษฐกิจฟาร์ม แต่วิธีการ - ผู้ที่เป็นเกษตรกรที่จะรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขา? เกษตรกรข้าวสาลีลงคะแนนให้กับโปรแกรมข้าวสาลี รัฐบาลผ่านไปแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้ราคาของขนมปังขึ้นไป; ราคาของข้าวสาลีให้กับเกษตรกรไปลง. ในขณะที่กลับมาอยู่ในเมืองภายใต้การฟื้นฟูเมืองโจมตีเสรีภาพดำเนินการเกี่ยวกับ สิทธิในทรัพย์สินส่วนตัว [กำลัง] เจือจางเพื่อให้ผลประโยชน์ของประชาชนเป็นเกือบทุกรัฐบาลไม่กี่วางแผนตัดสินใจว่ามันควรจะเป็น ในโปรแกรมที่ใช้เวลาจากคนยากจนและให้การโลภเราจะเห็นแว่นตาเช่นในคลีฟแลนด์โอไฮโอล้านบาทและครึ่งดอลลาร์อาคารเสร็จเพียงสามปีที่ผ่านมาจะต้องถูกทำลายเพื่อเปิดทางให้สิ่งที่เจ้าหน้าที่ของรัฐ เรียกว่า "การใช้งานร่วมกันได้มากขึ้นของที่ดิน." ประธานบอกเราเขาตอนนี้จะเริ่มต้นสร้างหน่วยที่อยู่อาศัยของประชาชนในพันที่ แต่ก่อนเราได้สร้างพวกเขาเท่านั้นในหลายร้อย แต่ฟ้า [การเคหะของรัฐบาลกลาง] และทหารผ่านศึกบริหารบอกกับเราว่ามี 120,000 หน่วยที่อยู่อาศัยที่พวกเขาได้นำกลับไปผ่านการยึดสังหาริมทรัพย์จำนอง สามทศวรรษที่ผ่านมาเราได้พยายามที่จะแก้ปัญหาการว่างงานของรัฐบาลผ่านการวางแผนและยิ่งแผนล้มเหลววางแผนวางแผนมากขึ้น ล่าสุดหน่วยงานปรับปรุงพื้นที่. พวกเขาได้ประกาศเพียงข้าวเคาน์ตี้แคนซัสพื้นที่หดหู่ ข้าวเคาน์ตี้แคนซัสมีสองร้อยบ่อน้ำมันและ 14,000 คนมีมีกว่า 30 ล้านดอลลาร์ในเงินฝากในการออมส่วนบุคคลในธนาคารของพวกเขา และเมื่อรัฐบาลบอกคุณคุณหดหู่นอนลงและจะมีความสุข. เรามีคนจำนวนมากที่ไม่สามารถมองเห็นคนอ้วนยืนอยู่ข้างหนึ่งบางโดยไม่ต้องมาถึงข้อสรุปคนอ้วนมีวิธีการที่โดยการใช้ประโยชน์จาก บางหนึ่ง ดังนั้นพวกเขากำลังจะแก้ปัญหาทั้งหมดของความทุกข์ยากของมนุษย์ผ่านรัฐบาลและการวางแผนของรัฐบาล ดีตอนนี้ถ้ารัฐบาลวางแผนและสวัสดิการมีคำตอบ - และพวกเขาได้มีเกือบ 30 ปีของมัน - เราไม่ควรคาดหวังว่ารัฐบาลจะอ่านคะแนนให้เราครั้งในขณะที่? พวกเขาไม่ควรที่จะบอกเราเกี่ยวกับการลดลงในแต่ละปีในจำนวนของคนที่ต้องการความช่วยเหลือ? ลดลงในความต้องการที่อยู่อาศัยของประชาชนหรือไม่แต่กลับเป็นความจริง ในแต่ละปีมีความต้องการที่เติบโตมากขึ้น; โปรแกรมที่เติบโตมากขึ้น เราก็บอกว่าสี่ปีที่ผ่านมาว่า 17 ล้านคนไปนอนหิว EAC

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ประกาศ : สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ เรามีความภาคภูมิใจในการนำเสนอที่อยู่รอบคอบโดยโรนัลด์เรแกน นายเรแกน :

Reagan : ขอบคุณครับ ขอบคุณมากครับ ขอบคุณและสวัสดีครับ สปอนเซอร์ได้รับการระบุ แต่แตกต่างจากโทรทัศน์มากที่สุด ผลงานยังไม่ได้ให้กับสคริปต์ เป็นเรื่องของความเป็นจริงฉันได้รับอนุญาตให้คำพูดของตัวเอง และหารือเกี่ยวกับความคิดของตัวเองเกี่ยวกับทางเลือกที่เราต้องเผชิญในอีกไม่กี่สัปดาห์ .

ฉันได้ใช้เวลาส่วนใหญ่ของชีวิตของฉันเป็น ประชาธิปัตย์ ฉันเพิ่งได้เห็นพอดีตามหลักสูตรอื่น ผมเชื่อว่าปัญหาการเผชิญหน้ากับพรรคเราข้ามบรรทัด ตอนนี้หนึ่งในแคมเปญนี้ได้บอกเราว่า ปัญหาของการเลือกตั้งครั้งนี้จะรักษาสันติภาพและความเจริญรุ่งเรือง บรรทัดมีการใช้ " เราไม่เคยเห็นมัน ดี "

แต่ผมก็รู้สึกอึดอัดว่า ความเจริญ ไม่ใช่เรื่องที่เราสามารถยึดความหวังสำหรับอนาคต ไม่มีชาติในประวัติศาสตร์เคยรอดตายจากภาระภาษีที่ถึงสามของรายได้ของประเทศตนวันนี้ 37 เซนต์ออกจากทุกดอลลาร์ที่ได้รับในประเทศนี้แบ่งภาษีสะสม แต่รัฐบาลยังคงใช้จ่าย 17 ล้านดอลลาร์ต่อวัน มากกว่าที่รัฐบาลใช้ในการ เรายังไม่ได้สมดุลของเรางบประมาณออกจากเมื่อ 34 ปี เราได้เพิ่มวงเงินหนี้ของเราสามครั้งใน 12 เดือนที่ผ่านมาและตอนนี้หนี้แห่งชาติของเราเป็นหนึ่งและครึ่งครั้งใหญ่กว่าหนี้ทั้งหมดรวมของทุกประเทศของโลก ขณะนี้มี 15 พันล้านดอลลาร์ในทองคำในคลังของเรา เราไม่ได้เป็นเจ้าของออนซ์ เรียกร้องเงินดอลลาร์ต่างประเทศ 27.3 พันล้านดอลลาร์ และเราก็เพิ่งประกาศว่า เงินดอลลาร์ของ 1939 ตอนนี้จะซื้อ 45 เซนต์ ในมูลค่ารวมของ .

สำหรับสันติภาพที่เราจะรักษาฉันสงสัยว่าในพวกเราต้องการเข้าหาภรรยาหรือแม่ของสามีหรือลูกชายที่เสียชีวิตในสงครามเวียดนาม และถามพวกเขาหากพวกเขาคิดว่านี้คือความสงบที่ควรรักษาไปเรื่อย ๆ พวกเขาหมายถึงสันติภาพ หรือจะหมายความว่า เราต้องการเพียงให้อยู่ในความสงบ จะไม่มีความสงบที่แท้จริง ในขณะที่ชาวอเมริกันคนหนึ่งกำลังจะตาย สถานที่ในโลกสำหรับพวกเราที่เหลือเรากำลังทำสงครามกับศัตรูที่อันตรายที่สุดที่เคยเจอมา มนุษยชาติของเขายาวปีนจากป่าพรุให้ดาว แล้วมันก็บอกว่า ถ้าเราแพ้สงคราม ทำให้สูญเสียทางของเสรีภาพของเรา ประวัติศาสตร์จะบันทึกกับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดประหลาดใจว่าผู้ที่สูญเสียมากที่สุดทำ อย่างน้อยเพื่อป้องกันไม่ให้มันเกิดขึ้นฉันคิดว่ามันถึงเวลาที่เราถามตัวเราเอง ถ้าเรายังรู้ว่าเสรีภาพที่ถูกตั้งใจให้เราโดยบรรพบุรุษผู้ก่อตั้ง

เมื่อไม่นานมานี้ เพื่อนสองคนของฉันพูดกับผู้ลี้ภัยชาวคิวบา นักธุรกิจผู้หนีจาก คาสโตร และในท่ามกลางเรื่องราวของเขาเป็นหนึ่งในเพื่อนของฉันเปลี่ยนไปอื่น ๆและกล่าวว่า " เราไม่รู้ว่าเราโชคดี . . . " และคิวบาหยุดและกล่าวว่า" คุณโชคดีแค่ไหน ผมมีธุระต้องหนี " และประโยคที่เค้าบอกเรา เรื่องทั้งหมด ถ้าเราสูญเสียอิสรภาพ ที่นี่ ไม่มีที่ให้หลบหนีไป นี่คือสุดท้ายยืนบนโลกนี้

และนี้ว่า รัฐบาลห่วงใยประชาชน ว่า มันไม่มีอื่น ๆแหล่งที่มาของอำนาจ ยกเว้นคนอธิปไตยยังใหม่และความคิดที่ไม่ซ้ำกันมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ที่ยาวกับเพื่อน

นี่เป็นปัญหาของการเลือกตั้งนี้ : ว่าเราเชื่อในความสามารถของเราเพื่อการปกครองตนเองหรือว่าเราละทิ้งการปฏิวัติและสารภาพว่าเป็นยอดทางปัญญาน้อยในเมืองหลวงไกลไกลสามารถวางแผนชีวิตของเราสำหรับเรา ดีกว่าที่เราจะสามารถวางแผนได้เอง

คุณและฉันจะบอกมากขึ้นเราต้องเลือกระหว่าง ซ้าย หรือ ขวา ผมขอแนะนำว่าไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็นซ้ายหรือขวา มันแค่ขึ้นหรือลง : [ UP ] ชายชรา -- เก่าอายุฝัน ultimate ในเสรีภาพที่สอดคล้องกับกฎหมายและระเบียบของบุคคล หรือลงให้มดกองของเผด็จการ . โดยไม่คำนึงถึงความจริงใจของพวกเขา ของพวกเขาด้านแรงจูงใจ