Table 1 shows that the single bigge

Table 1 shows that the single biggest recipient of immigrants was the United
States. Since Congress enacted the 1965 Immigration Act, which ended quotas
based on national origin, immigration to the United States has increased greatly. In
1964–69, Canada, Australia and New Zealand admitted more immigrants than the
United States, but by 2000–2002, the United States admitted more than twice as
many immigrants as these countries. In 2000, the 35 million immigrants to the
United States constituted 12.4 percent of the population, up from 4.7 percent in
1970. Because most immigrants are of working age, the immigrant proportion of
persons aged 25–39 was higher at 19.4 percent. Immigrants made up approximately
half of the 1990s job growth in the United States and added 2.3 million new workers
during the slower job growth of March 2000 to March 2004, when native-born
employment was roughly constant (Camarota, 2004, Table 1).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตารางที่ 1 แสดงว่า ผู้รับเดียวที่ใหญ่ที่สุดของผู้อพยพเป็นสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่การประชุมประกาศใช้กฎหมายการตรวจคนเข้าเมืองปี 1965 ซึ่งโควต้าจากชาติกำเนิด ตรวจคนเข้าเมืองสหรัฐอเมริกาได้เพิ่มขึ้นมาก ใน1964 – 69 แคนาดา ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์ยอมรับผู้อพยพเพิ่มเติมมากกว่านี้สหรัฐอเมริกา แต่ โดย 2000 – 2002 สหรัฐอเมริกายอมรับมากกว่า สองเท่าเป็นผู้อพยพจำนวนมากเป็นประเทศเหล่านี้ ใน 2000 อพยพ 35 ล้านเพื่อการสหรัฐอเมริกา constituted 12.4 เปอร์เซ็นต์ของประชากร ขึ้นจากร้อยละ 4.71970. เนื่องจากผู้อพยพส่วนใหญ่เป็นวัยทำงาน สัดส่วนผู้อพยพคนอายุระหว่าง 25 – 39 ได้สูงขึ้นที่ร้อยละ 19.4 ผู้อพยพขึ้นประมาณครึ่งหนึ่งของช่วงต้น 1990 งานเติบโตในสหรัฐอเมริกาและเพิ่มแรงงานใหม่ 2.3 ล้านในระหว่างการเจริญเติบโตงานช้ามีนาคม 2000 มีนาคม 2004 เมื่อ native-bornจ้างงานได้คงประมาณ (Camarota, 2004 ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าผู้รับเดียวที่ใหญ่ที่สุดของผู้อพยพที่เป็นประเทศ
สหรัฐอเมริกา ตั้งแต่รัฐสภาตรา 1965 พระราชบัญญัติคนเข้าเมืองซึ่งจบลงโควต้า
อยู่บนพื้นฐานของชาติกำเนิดอพยพไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก ใน
1964-69, แคนาดา, ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ยอมรับผู้อพยพกว่า
สหรัฐอเมริกา แต่โดย 2000-2002 สหรัฐอเมริกาเข้ารับการรักษามากขึ้นกว่าสองเท่าของ
ผู้อพยพมากที่สุดเท่าที่ประเทศเหล่านี้ ในปี 2000 35 ล้านคนอพยพไปยัง
ประเทศสหรัฐอเมริกาประกอบด้วยร้อยละ 12.4 ของประชากรที่เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 4.7 ใน
1970 เพราะผู้อพยพส่วนใหญ่เป็นวัยทำงานสัดส่วนของผู้อพยพ
บุคคลที่มีอายุ 25-39 สูงที่ร้อยละ 19.4 อพยพขึ้นประมาณ
ครึ่งหนึ่งของการเติบโตของงานปี 1990 ในประเทศสหรัฐอเมริกาและเพิ่ม 2.3 ล้านคนงานใหม่
ในช่วงการเติบโตของงานช้ามีนาคม 2000 ถึงเดือนมีนาคม 2004 เมื่อพื้นเมืองเกิด
การจ้างงานอย่างต่อเนื่องประมาณ (Camarota 2004 ตารางที่ 1)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตารางที่ 1 แสดงให้เห็นว่าผู้รับเป็นเดียวที่ใหญ่ที่สุดของผู้อพยพสหรัฐอเมริกา เนื่องจากรัฐสภาตราพระราชบัญญัติคนเข้าเมืองปี 1965 ซึ่งสิ้นสุดโควต้าตามชาติกำเนิด ตรวจคนเข้าเมืองในสหรัฐอเมริกาได้เพิ่มขึ้นอย่างมาก ใน1964 – 69 , แคนาดา , ออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ยอมรับผู้อพยพมากกว่าสหรัฐอเมริกา แต่โดยปี 2000 – 2002 สหรัฐอเมริกายอมรับมากกว่าเป็นสองเท่าผู้อพยพหลายประเทศเหล่านี้ ใน 2000 , 35 ล้านอพยพไปยังสหรัฐอเมริกาบัญญัติ 12.4 เปอร์เซ็นต์ของประชากร เพิ่มขึ้นจากร้อยละ 4.7 ใน1970 . เพราะอพยพส่วนใหญ่เป็นวัยทำงาน และสัดส่วนของผู้อพยพคนอายุ 25 – 39 สูง 16.2 เปอร์เซ็นต์ อพยพขึ้นประมาณครึ่งหนึ่งของปี 1990 งานเติบโตในสหรัฐอเมริกาและเพิ่ม 2.3 ล้านคนงานใหม่ในระหว่างงานช้าการเจริญเติบโตของเดือนมีนาคม 2543 ถึงมีนาคม 2547 เมื่อเกิดพื้นเมืองการจ้างงานประมาณคงที่ ( camarota , 2004 , ตารางที่ 1 )