Complaints of declining memory are

Complaints of declining memory are common with advancing age. Memory disorders are associated with difficulty in learning and retaining new information. Dementia is defined as an insidious decline in a number of mental functions resulting in the loss of personal and social independence in a previously competent individual. Even though the most common component of dementia is memory loss, isolated defects in memory or in language do not qualify as dementia, which is usually associated with defective reasoning, decision making and judgment.

Dementia occurs when several of the cerebral systems that support learning, memory, language, emotion and reason are dysfunctional. Dementia can be self-limited (e.g., damage from head trauma or cardiac arrest) or progressive (e.g., dementia associated with Alzheimer's Disease).

Epidemiological studies indicate that approximately 15% of patients greater than 65 years old suffer from some form of dementia, while the incidence increases to 23% in patients 75 to 84 years old and 48% in patients greater than 85 years old. Objective assessment of memory loss and cognitive impairment is done by using neuropsychological testing

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้อร้องเรียนของหน่วยความจำลดลงร่วมกับความก้าวหน้าอายุได้ ความผิดปกติของหน่วยความจำเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการเรียนรู้ และรักษาข้อมูลใหม่ สมองเสื่อมถูกกำหนดเป็นการลดลงการจิตเป็นผลให้สูญเสียอิสรภาพส่วนบุคคล และสังคมในแต่ละอำนาจก่อนหน้านี้ insidious แม้ว่าส่วนประกอบทั่วไปของสมองเสื่อมคือ การสูญเสียหน่วยความจำ ข้อบกพร่องแยกต่างหาก ในหน่วยความจำ หรือ ในภาษาไม่จัดเป็นสมองเสื่อม ซึ่งโดยปกติจะสัมพันธ์กับเหตุผลบกพร่อง การตัดสินใจ และตัดสินสมองเสื่อมเกิดขึ้นเมื่อระบบสมองที่สนับสนุนการเรียนรู้ จำ ภาษา อารมณ์ และเหตุผล หลายนบา สมองเสื่อมสามารถถูกจำกัดได้ด้วยตนเอง (เช่น ความเสียหายจากการบาดเจ็บที่หัวหรือหัวใจหยุดเต้น) หรือก้าวหน้า (เช่น สมองเสื่อมเกี่ยวข้องกับโรคอัลไซเมอร์) ได้ความบ่งชี้ว่า ประมาณ 15% ของผู้ป่วยมากกว่า 65 ปีประสบจากรูปแบบของสมองเสื่อม ในขณะที่อุบัติการณ์เพิ่มขึ้น 23% ในผู้ป่วยที่อายุ 75-84 ปีและ 48% ในผู้ป่วยมากกว่า 85 ปี ประเมินวัตถุประสงค์ของการสูญเสียหน่วยความจำและรับรู้ผลทำ โดยใช้ neuropsychological ทดสอบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การร้องเรียนของหน่วยความจำลดลงอยู่ร่วมกันกับอายุความก้าวหน้า ความผิดปกติของหน่วยความจำที่มีความเกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการเรียนรู้และรักษาข้อมูลใหม่ ภาวะสมองเสื่อมมีการกำหนดเป็นลดลงร้ายกาจในจำนวนของฟังก์ชั่นจิตเกิดการสูญเสียอิสรภาพของบุคคลและสังคมในแต่ละอำนาจก่อนหน้านี้ แม้ว่าองค์ประกอบที่พบบ่อยที่สุดของภาวะสมองเสื่อมคือการสูญเสียความทรงจำข้อบกพร่องบางแห่งหน่วยความจำหรือในภาษาไม่ได้มีคุณสมบัติเป็นภาวะสมองเสื่อมซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับเหตุผลที่มีข้อบกพร่องในการตัดสินใจและการตัดสิน. ภาวะสมองเสื่อมที่เกิดขึ้นเมื่อหลายระบบสมองที่สนับสนุนการเรียนรู้ หน่วยความจำภาษาอารมณ์และเหตุผลที่มีความผิดปกติ ภาวะสมองเสื่อมสามารถตนเอง จำกัด (เช่นความเสียหายที่เกิดจากการบาดเจ็บที่ศีรษะหรือหัวใจหยุดเต้น) หรือก้าวหน้า (เช่นภาวะสมองเสื่อมที่เกี่ยวข้องกับโรคอัลไซเม.) การศึกษาระบาดวิทยาระบุว่าประมาณ 15% ของผู้ป่วยมากกว่า 65 ปีต้องทนทุกข์ทรมานจากรูปแบบของภาวะสมองเสื่อมบาง ในขณะที่อัตราการเกิดเพิ่มขึ้นถึง 23% ในผู้ป่วย 75-84 ปีและ 48% ในผู้ป่วยมากกว่า 85 ปี การประเมินวัตถุประสงค์ของการสูญเสียความจำและความบกพร่องทางสติปัญญาจะกระทำโดยใช้การทดสอบวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร้องเรียนลดลงหน่วยความจำทั่วไปกับ advancing อายุ ความผิดปกติของหน่วยความจำที่เกี่ยวข้องกับความยากลำบากในการเรียนรู้และการรักษาข้อมูลใหม่ ภาวะสมองเสื่อมหมายถึงความเสื่อมที่ร้ายกาจในหมายเลขของฟังก์ชันจิตที่เกิดในการสูญเสียบุคคลและสังคมบุคคลมีความเป็นอิสระในก่อนหน้านี้ แม้ว่าองค์ประกอบที่พบมากที่สุดของภาวะสมองเสื่อม คือสูญเสียความจำแยกข้อบกพร่องในหน่วยความจำ หรือในภาษาไม่ได้มีคุณสมบัติเป็นโรคสมองเสื่อม ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้เหตุผลบกพร่อง , การตัดสินใจและการตัดสิน

ภาวะสมองเสื่อมเกิดขึ้นเมื่อหลายสมองระบบที่สนับสนุนการเรียนรู้ ความจำ ภาษา อารมณ์และเหตุผลจะแตกแยก ภาวะสมองเสื่อมสามารถตนเอง จำกัด ( เช่นความเสียหายจากหัวหรือหัวใจหยุดเต้น หรือก้าวหน้า ( เช่นโรคสมองเสื่อมมีความสัมพันธ์กับโรค )

ศึกษาทางระบาดวิทยาพบว่า ประมาณร้อยละ 15 ของผู้ป่วยมากกว่า 65 ปี ประสบจากรูปแบบของภาวะสมองเสื่อมในขณะที่อุบัติการณ์เพิ่มขึ้น 23 % ในผู้ป่วย 75 ถึง 84 ปี และร้อยละ 48 ในผู้ป่วยมากกว่า 85 ปี การประเมินวัตถุประสงค์ของการสูญเสียความทรงจำและการรับรู้บกพร่องกระทำโดยใช้การทดสอบการทดสอบ