Certified organic food. Certified o

Certified organic food. Certified organic products are generally more expensive than their conventional counterparts (for which prices have been declining) for a number of reasons:

Organic food supply is limited as compared to demand;
Production costs for organic foods are typically higher because of greater labour inputs per unit of output and because greater diversity of enterprises means economies of scale cannot be achieved;
Post-harvest handling of relatively small quantities of organic foods results in higher costs because of the mandatory segregation of organic and conventional produce, especially for processing and transportation;
Marketing and the distribution chain for organic products is relatively inefficient and costs are higher because of relatively small volumes.
As demand for organic food and products is increasing, technological innovations and economies of scale should reduce costs of production, processing, distribution and marketing for organic produce.

Prices of organic foods include not only the cost of the food production itself, but also a range of other factors that are not captured in the price of conventional food, such as:

Environmental enhancement and protection (and avoidance of future expenses to mitigate pollution). For example, higher prices of organic cash crops compensate for low financial returns of rotational periods which are necessary to build soil fertility;
Higher standards for animal welfare;
Avoidance of health risks to farmers due to inappropriate handling of pesticides (and avoidance of future medical expenses);
Rural development by generating additional farm employment and assuring a fair and sufficient income to producers.
Non-certified organic food. In many developing countries, there are agricultural systems that fully meet the requirements of organic agriculture but which are not certified. Non-certified organic agriculture refers to organic agricultural practices by intent and not by default; this excludes non-sustainable systems which do not use synthetic inputs but which degrade soils due to lack of soil building practices. It is difficult to quantify the extent of these agricultural systems as they exist outside the certification and formal market systems. The produce of these systems is usually consumed by households or sold locally (e.g. urban and village markets) at the same price as their conventional counterparts. Although the uncertified produce does not benefit from price premiums, some cases have been documented where non-certified organic agriculture increases productivity of the total farm agro-ecosystem, and saves on purchasing external inputs. In developed countries, non-certified organic food is often sold directly to consumers through local community support programmes such as box schemes, farmers markets and at the farm gate. These allow the producer to know exactly what the consumer wants, while the consumer knows where the produce comes from and in the case of box schemes, saves on transport costs through delivery of produce to their homes. In developed countries, non-certified organic produce usually carries a higher price than its conventional counterpart, in accordance with the specific consumer willingness to pay.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาหารอินทรีย์ได้รับการรับรอง ได้รับการรับรองสินค้าเกษตรอินทรีย์ทั่วไปที่มีมากกว่าคู่ของพวกเขาแบบเดิม (ซึ่งราคามีการคำนวณ) สำหรับจำนวนของเหตุผล:จัดหาอาหารอินทรีย์มีจำกัดเมื่อเทียบกับความต้องการต้นทุนการผลิตสำหรับอาหารอินทรีย์จะสูงเนื่องจากอินพุตมากกว่าแรงงานต่อหน่วยของผลผลิต และเนื่องจากความหลากหลายมากขึ้นขององค์กรหมายถึง เศรษฐกิจของสเกลไม่ ได้จัดการหลังการเก็บเกี่ยวปริมาณเล็กอาหารอินทรีย์ผลในต้นทุนที่สูงขึ้นเนื่องจากการแบ่งแยกบังคับอินทรีย์ และแบบธรรมดาผลิต โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการประมวลผลและการขนส่งการตลาดและการกระจายสายผลิตภัณฑ์อินทรีย์จะค่อนข้างต่ำ และต้นทุนจะสูงขึ้นเนื่องจากไดรฟ์ข้อมูลที่ค่อนข้างเล็กเป็นความต้องการอาหารอินทรีย์และผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น เทคโนโลยีนวัตกรรมและเศรษฐกิจของขนาดควรลดต้นทุนการผลิต การประมวล ผล การกระจาย และการตลาดสำหรับผลิตอินทรีย์ราคาของอาหารอินทรีย์รวมไม่เพียงแต่ต้นทุนของการผลิตอาหารเอง แต่ยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่ไม่จับภาพในราคาอาหารทั่วไป เช่น:ปรับปรุงสิ่งแวดล้อม และการป้องกัน (และหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายในอนาคตเพื่อลดมลพิษ) ตัวอย่าง ราคาสูงกว่าของอินทรีย์พืชเงินสดชดเชยคืนเงินต่ำสุดของรอบระยะเวลาในการหมุนที่มีความจำเป็นในการสร้างความอุดมสมบูรณ์ของดินสูงมาตรฐานสวัสดิการสัตว์หลีกเลี่ยงความเสี่ยงสุขภาพแก่เกษตรกรเนื่องจากการจัดการไม่เหมาะสมของสารกำจัดศัตรูพืช (หลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ในอนาคต);การพัฒนาชนบท โดยการสร้างฟาร์มเพิ่มจ้างงาน และรายได้ที่เป็นธรรม และเพียงพอให้ผู้ผลิตมั่นใจรับรองไม่ใช่อาหารอินทรีย์ ในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมาก มีระบบเกษตรที่เหมาะสมกับความต้องการของเกษตรอินทรีย์ แต่การที่จะไม่ได้รับการรับรอง ไม่ได้รับการรับรองเกษตรอินทรีย์หมายถึงแนวทางเกษตรอินทรีย์ โดยเจตนา และไม่เริ่ม ต้น นี้ไม่รวมระบบไม่ยั่งยืนซึ่งไม่ใช้ปัจจัยการผลิตสังเคราะห์ แต่ซึ่งย่อยสลายดินเนื้อปูนเนื่องจากขาดดินอาคารปฏิบัติ เป็นการยากที่จะกำหนดขอบเขตของระบบการเกษตรเหล่านี้ปริมาณพวกเขาอยู่นอกรับรองและระบบตลาดที่เป็นทางการ ผลิตระบบเหล่านี้มักจะใช้ตามครัวเรือน หรือขายในท้องถิ่น (เช่นเมือง และบ้านตลาด) ที่ราคาเดียวกันเป็นคู่แบบดั้งเดิมของพวกเขา แม้ว่าการผลิต uncertified ไม่ได้รับประโยชน์จากราคาเบี้ย บางกรณีมีการจัดทำเอกสารที่ไม่ผ่านรับรองเกษตรอินทรีย์เพิ่มผลผลิตของเกษตรฟาร์มรวมระบบนิเวศ และบันทึกการซื้อปัจจัยการผลิตภายนอก ในประเทศพัฒนาแล้ว ไม่ผ่านรับรองอาหารอินทรีย์มักจะขายโดยตรงให้กับผู้บริโภคผ่านโครงการสนับสนุนชุมชนท้องถิ่น เช่นกล่องโครง ร่าง ตลาดเกษตรกร และ ที่ประตูฟาร์ม เหล่านี้อนุญาตให้ผู้ผลิตต้องรู้ว่าสิ่งที่ผู้บริโภคต้อง ในขณะที่ผู้บริโภครู้ว่าที่ผลิตมาจาก และ กำหนดโครง ร่างของกล่อง บันทึกเกี่ยวกับต้นทุนการขนส่งผ่านส่งผลิตบ้าน ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ไม่ผ่านรับรองการผลิตเกษตรอินทรีย์ดำเนินราคาสูงกว่ากันเป็นธรรมดา ตามความตั้งใจของผู้บริโภคเฉพาะจ่ายปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้รับการรับรองอาหารอินทรีย์ ได้รับการรับรองสินค้าเกษตรอินทรีย์โดยทั่วไปจะมีราคาแพงกว่าคู่เดิมของพวกเขา (ซึ่งราคาได้รับการลดลง) สำหรับจำนวนของเหตุผล: แหล่งอาหารอินทรีย์จะถูก จำกัด เมื่อเทียบกับความต้องการ; ค่าใช้จ่ายในการผลิตอาหารอินทรีย์มักจะสูงขึ้นเนื่องจากปัจจัยการผลิตมากขึ้นแรงงานต่อหน่วย ของการส่งออกและเนื่องจากความหลากหลายมากขึ้นของผู้ประกอบการหมายถึงการประหยัดจากขนาดไม่สามารถทำได้; การจัดการหลังการเก็บเกี่ยวในปริมาณที่ค่อนข้างเล็กของผลอาหารอินทรีย์ในค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นเนื่องจากการแยกบังคับของการผลิตอินทรีย์และโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการประมวลผลและการขนส่งการตลาดและการห่วงโซ่การกระจายสำหรับสินค้าเกษตรอินทรีย์ค่อนข้างไม่มีประสิทธิภาพและค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นเพราะปริมาณที่ค่อนข้างเล็ก. เป็นความต้องการสำหรับอาหารอินทรีย์และผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้นนวัตกรรมทางเทคโนโลยีและการประหยัดจากขนาดควรลดค่าใช้จ่ายในการผลิตการแปรรูปการจัดจำหน่ายและการตลาดสำหรับสินค้าเกษตรอินทรีย์ราคาของอาหารอินทรีย์รวมถึงไม่เพียง แต่ค่าใช้จ่ายของการผลิตอาหารของตัวเอง แต่ยังช่วงของปัจจัยอื่น ๆ ที่ยังไม่ได้บันทึกในราคาอาหารทั่วไปเช่นการเพิ่มประสิทธิภาพของสิ่งแวดล้อมและการป้องกัน(และหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายในอนาคตที่จะลดมลพิษ) . ตัวอย่างเช่นราคาที่สูงขึ้นของพืชเงินสดอินทรีย์ชดเชยผลตอบแทนทางการเงินที่ต่ำของระยะเวลาในการหมุนที่มีความจำเป็นในการสร้างความอุดมสมบูรณ์ของดินมาตรฐานที่สูงขึ้นสำหรับสวัสดิภาพสัตว์; การหลีกเลี่ยงความเสี่ยงต่อสุขภาพให้กับเกษตรกรอันเนื่องมาจากการจัดการที่ไม่เหมาะสมของสารกำจัดศัตรูพืช (และหลีกเลี่ยงการใช้จ่ายทางการแพทย์ในอนาคต). การพัฒนาชนบทโดยการสร้างการจ้างงานในฟาร์มเพิ่มเติมและมั่นใจรายได้ที่เป็นธรรมและเพียงพอที่จะผลิตไม่ได้รับการรับรองอาหารอินทรีย์ ในประเทศกำลังพัฒนาจำนวนมากมีระบบการเกษตรอย่างเต็มที่ตอบสนองความต้องการของเกษตรอินทรีย์ แต่ที่ไม่ได้รับการรับรอง เกษตรอินทรีย์ที่ไม่ได้รับการรับรองหมายถึงการปฏิบัติทางการเกษตรอินทรีย์โดยเจตนาและไม่ได้โดยเริ่มต้น; นี้ไม่รวมระบบที่ไม่ยั่งยืนซึ่งไม่ได้ใช้ปัจจัยการผลิตสังเคราะห์ แต่ที่ทำให้เสื่อมเสียดินเนื่องจากการขาดการปฏิบัติอาคารดิน มันเป็นเรื่องยากที่จะหาจำนวนขอบเขตของระบบการเกษตรเหล่านี้ที่พวกเขาอยู่นอกระบบการรับรองและการตลาดอย่างเป็นทางการ ผลผลิตของระบบเหล่านี้มีการบริโภคโดยมักจะมีผู้ประกอบการหรือขายในประเทศ (เช่นตลาดในเมืองและหมู่บ้าน) ในราคาเดียวกันเป็นคู่เดิมของพวกเขา แม้ว่าการผลิต uncertified ไม่ได้รับประโยชน์จากพรีเมี่ยมราคาบางกรณีได้รับเอกสารที่ไม่ได้รับการรับรองเกษตรอินทรีย์เพิ่มผลผลิตของฟาร์มรวมระบบนิเวศเกษตรและประหยัดในการซื้อปัจจัยการผลิตจากภายนอก ในประเทศที่พัฒนาที่ไม่ได้รับการรับรองอาหารอินทรีย์มักจะขายให้กับผู้บริโภคโดยตรงผ่านโปรแกรมการสนับสนุนชุมชนท้องถิ่นเช่นแผนการกล่องตลาดเกษตรกรและที่ประตูฟาร์ม เหล่านี้ช่วยให้ผู้ผลิตที่จะรู้ว่าสิ่งที่ผู้บริโภคต้องการในขณะที่ผู้บริโภครู้ที่มาจากการผลิตและในกรณีของรูปแบบกล่องช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการขนส่งผ่านการส่งมอบของการผลิตไปบ้านของตน ในประเทศที่พัฒนาสินค้าเกษตรอินทรีย์ที่ไม่ได้รับการรับรองโดยปกติจะดำเนินการราคาที่สูงกว่าคู่เดิมของตนให้สอดคล้องกับความตั้งใจของผู้บริโภคที่เฉพาะเจาะจงที่จะจ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้รับการรับรองอินทรีย์อาหาร ผลิตภัณฑ์อินทรีย์ที่ได้รับการรับรองโดยทั่วไปมีราคาแพงกว่า counterparts ธรรมดาของพวกเขา ( ที่ราคาได้ลดลง ) สำหรับจำนวนของเหตุผล :

อาหารอินทรีย์เป็นจำนวนจำกัดเมื่อเทียบกับความต้องการ ;
ต้นทุนการผลิตอาหารอินทรีย์มักจะสูงเพราะมากกว่าปัจจัยการผลิตแรงงานต่อหน่วยของผลผลิต และเพราะความหลากหลายมากขึ้นขององค์กรไม่ได้หมายความว่าเศรษฐกิจของขนาดจะสําเร็จ ;
หลังการเก็บเกี่ยวการจัดการค่อนข้างขนาดเล็กปริมาณของอาหารอินทรีย์ในราคาสูงกว่า เพราะผลของการบังคับของอินทรีย์และผลิตโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับการประมวลผลและการขนส่ง ;
การตลาดและโซ่การกระจายสินค้าเกษตรอินทรีย์ค่อนข้างไม่มีประสิทธิภาพและต้นทุนจะสูงขึ้นเนื่องจากปริมาณค่อนข้างน้อย
ความต้องการอาหารและผลิตภัณฑ์อินทรีย์คือการเพิ่มเทคโนโลยีและนวัตกรรมและเศรษฐกิจของขนาดจะลดต้นทุนของการผลิต การแปรรูป การกระจายและการตลาดผลิตภัณฑ์อินทรีย์ .

ราคาของอาหารอินทรีย์ รวมถึงไม่เพียง แต่ค่าใช้จ่ายของการผลิตอาหารเอง แต่ยังมีช่วงของปัจจัยอื่น ๆที่ไม่ได้ถูกจับในราคาของอาหารปกติเช่น :

สิ่งแวดล้อมส่งเสริมและคุ้มครอง ( และหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายในอนาคตเพื่อลดมลพิษ ) ตัวอย่างเช่นราคาที่สูงขึ้นของพืชเศรษฐกิจอินทรีย์ชดเชยผลตอบแทนทางการเงินต่ำระยะเวลาในการหมุนที่จำเป็นในการสร้างความอุดมสมบูรณ์ของดิน ;
มาตรฐานที่สูงขึ้นสำหรับสวัสดิภาพสัตว์ ;
หลีกเลี่ยงความเสี่ยงด้านสุขภาพให้กับเกษตรกร เนื่องจากการจัดการที่ไม่เหมาะสมของยาฆ่าแมลง ( และหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ในอนาคต ) ;
การพัฒนาชนบทโดยการสร้างการจ้างงานฟาร์มเพิ่มเติมและมั่นใจรายได้ที่ยุติธรรมและเพียงพอที่จะผลิต .
ไม่ได้รับการรับรองอินทรีย์อาหาร ในประเทศที่พัฒนามาก มีระบบการเกษตร ที่พร้อมตอบสนองความต้องการของเกษตรอินทรีย์ แต่ที่ไม่ได้รับการรับรอง ไม่ใช่การรับรองอินทรีย์เกษตร หมายถึง การปฏิบัติทางการเกษตรอินทรีย์โดยเจตนาและไม่โดยค่าเริ่มต้น ;นี้ยังไม่รวมนอกระบบอย่างยั่งยืน ซึ่งไม่ใช้ปัจจัยการผลิตสังเคราะห์ แต่ที่ทำให้ดินเนื่องจากการขาดการปฏิบัติตึกดิน มันเป็นเรื่องยากที่จะหาขอบเขตของระบบการเกษตรเหล่านี้เช่นที่พวกเขาอยู่ภายนอก และรับรองระบบตลาดที่เป็นทางการ การผลิตของระบบเหล่านี้มักจะใช้ในครัวเรือน หรือขายในประเทศ ( เช่นตลาดในเมืองและหมู่บ้าน ) ในราคาเดียวกันเป็น counterparts ธรรมดาของพวกเขา แม้ว่าผลิต uncertified ไม่ได้ประโยชน์จากเบี้ยราคา กรณีมีเอกสารที่ไม่มีการรับรองอินทรีย์เกษตรเพิ่มผลผลิตของฟาร์มเกษตรรวม ระบบนิเวศ และประหยัดในการซื้อปัจจัยการผลิตจากภายนอก ในประเทศพัฒนาแล้วไม่ใช่การรับรองอินทรีย์อาหารมักจะขายโดยตรงให้กับผู้บริโภค ผ่านโครงการสนับสนุนชุมชนท้องถิ่น เช่น กล่อง วิธีการ ตลาดของเกษตรกรที่ประตูฟาร์ม เหล่านี้ช่วยให้ผู้ผลิตรู้ว่าสิ่งที่ผู้บริโภคต้องการ ในขณะที่ผู้บริโภครู้ว่าผลิตมาจากและในกรณีของกล่องแบบประหยัดค่าใช้จ่ายในการขนส่งผ่านการผลิตให้กับบ้านของพวกเขาในประเทศที่พัฒนา ไม่ได้รับการรับรองอินทรีย์ผลิตมักจะมีราคาที่สูงกว่าคู่ปกติของมัน ตามความสมัครใจของผู้บริโภคที่เฉพาะเจาะจงที่จะจ่าย