Wow!" is about all one can say afte

Wow!" is about all one can say after reading this book. MacCannell’s is one of the first and still most relevant sociological studies of the tourist, whom he sees as the exemplar for the postmodern figure: "alienated but seeking subjectivity in his alienation." The thesis of this expansive, insightful, and still applicable book is that modern society ("complicated, competitive, rat racy, dog-eat-dog, racist, exploitative, slick, superficial and corrupt") is linked to and in many ways is most represented by tourism, especially mass leisure, through the tourist’s quest to experience authenticity, which he or she finds absent from everyday life. But, says MacCannell, sociologists, who purport to study underlying social structures, have, for the most part, ignored tourism as a benchmark for modernity. MacCannell sets out to fill that gap and succeeds remarkably, providing what Claude Levi-Strauss said was unrealizable: an ethnography of the modern, one that pulls disparate disciplines of social inquiry – sociology, semiotics, linguistics, history, religion, philosophy – into a coherent substructure that has "museumized" the postindustrial experience. Readers who are not familiar with the ideas of Marx, Hegel, and in particular the sociologist Erving Goffman may find themselves somewhat lost in the dizzying array of theories – and application of those theories – that MacCannell tosses around in the early chapters. Stay with him, though, and you’ll be rewarded as he builds upon these concepts and draws clear and profound connections to contemporary lifestyles, especially as they relate to tourism (applying Marxist thought on the value of commodities, for example, to our relationship with tourism products and the experience — or "value" – they afford). His comments on differentiation, "staged authenticity," and the different levels of reality tourists confront are still debated and often cited in the literature. The Tourist is filled with specific examples of the "touristic" experience, i.e., the ways in which travelers relate to different attractions (MacCannell coined the word touristic); and from these examples he draws a wealth of conclusions about the nature of attractions (why they are, who says so, what they mean) and how these leisure experiences define modern man – replacing work as the principle activity that provides one’s identity. Unlike other contemporary studies that criticize tourism as shallow and superficial (usually written by scholars who are themselves tourists), MacCannell’s book takes a more inquisitive view (not blaming the tourist), and ultimately sees most travelers as people who do want the authentic – who, more than most, are moving beyond "the frontiers of existing society" through inquiry into cultural otherness. This review used the third edition, which includes a recent (1999) epilogue by the author. He (and most other readers) still find the basic message of The Tourist intact; what he adds is a valuable chapter on the modern tourism "industry," which has effectively been appropriated by corporations. To combat this rapid and homogenizing development, MacCannell sees hope in the newer and more localized forms of cultural tourism. This is a special, prophetic book that deserves more than one read.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ว้าว "กำลังทั้งหมดได้พูดหลังจากอ่านหนังสือเล่มนี้ ของ MacCannell เป็นครั้งแรก และยังคงมากที่สุดสังคมวิทยาศึกษาท่องเที่ยว ที่เขาเห็นเป็น exemplar สำหรับตัวเลขหลังสมัยใหม่ อย่างใดอย่างหนึ่ง: "alienated subjectivity แสวงหาแต่ในที่สุดของเขา" วิทยานิพนธ์ของหนังสือเล่มนี้กว้าง ลึกซึ้ง และยังสามารถใช้ได้คือ สังคมสมัยใหม่ ("หนูซับซ้อน แข่งขัน โชว์ dog-eat-dog เหยียดสีผิว เผชิญ slick ผิวเผิน และเสียหาย") เชื่อมโยงกับ และในที่สุดแสดงไว้โดยเฉพาะโดยรวมผ่อน ผ่านเควสของนักท่องเที่ยวต้องการความถูกต้อง ซึ่งเขาหรือเธอพบขาดจากชีวิตประจำวัน ท่องเที่ยว ได้ กล่าวว่า MacCannell พูด ที่ purport เพื่อศึกษาโครงสร้างสังคมต้นแบบ มี ส่วนใหญ่ ละเว้นการท่องเที่ยวเป็นเกณฑ์มาตรฐานสำหรับความทันสมัย MacCannell พยายามเติมช่องว่างนั้น และสำเร็จอย่างยิ่ง ให้ Levi-Strauss โคลดพูดถูก unrealizable: ชาติพันธุ์วรรณนาทันสมัย ที่ดึงสังคม –สังคมวิทยา semiotics ภาษาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ ศาสนา ปรัชญาสอบถามเกี่ยวกับ coherent substructure สาขาแตกต่างกันที่มี "museumized" ประสบการณ์ postindustrial ผู้อ่านที่ไม่คุ้นเคยกับความคิด ของ Marx, Hegel และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง sociologist Erving Goffman อาจพบตัวเองค่อนข้าง หายไปในระหว่างแถวของทฤษฎี – และประยุกต์ใช้ทฤษฎีเหล่านั้น – ที่ MacCannell tosses สถานในบทแรก ๆ อยู่กับเขา แม้ และคุณจะได้รับรางวัลเขาสร้างตามแนวคิดเหล่านี้ และวาดเชื่อมต่อชัดเจน และลึกซึ้งกับวิถีชีวิตร่วมสมัย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว (Marxist ที่ใช้ความคิดกับค่าของสินค้าโภคภัณฑ์ เช่น ความสัมพันธ์ของเรากับสินค้าท่องเที่ยวและประสบการณ์ — หรือจะจ่าย "ค่า" –) ความคิดเห็นของเขาสร้างความแตกต่าง "กำหนดแท้" และในระดับต่าง ๆ ของนักท่องเที่ยวเผชิญความเป็นจริงยังคง ยังคง และมักจะอ้างในวรรณคดี นักท่องเที่ยวเต็มไป ด้วยตัวอย่างที่ระบุประสบการณ์ "ตุลาคม" คือ วิธีการที่นักท่องเที่ยวที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวแตกต่างกัน (MacCannell จังหวะคำตุลาคม); จากตัวอย่างเหล่านี้เขาดึงข้อสรุปเกี่ยวกับธรรมชาติของแหล่งท่องเที่ยวมากมาย (ทำไมจะ ใครบอกว่า ได้ พวกเขาหมายถึงอะไร) และวิธีเหล่านี้ประสบการณ์ผ่อนกำหนดคนทันสมัย – แทนการทำงานเป็นกิจกรรมหลักที่มีข้อมูลประจำตัวของการ ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆ ร่วมสมัยศึกษาวิพากษ์วิจารณ์ท่องเที่ยวตื้น และผิวเผิน (มักเขียน โดยนักวิชาการเองที่นักท่องเที่ยว), ของ MacCannell ใช้ดูอยากรู้อยากเห็นเพิ่มเติมที่ (ไม่ blaming นักท่องเที่ยว), และสุด เห็นนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่เป็นคนแท้จริง – ที่ มากกว่าสุด ย้ายนอกเหนือจาก "พรมแดนแห่งสังคมที่มีอยู่" โดยสอบถาม otherness วัฒนธรรม บทความนี้ใช้รุ่นที่สาม ที่มีวาทะ (1999) ผ่านมา โดยผู้เขียน เขา (และผู้อ่านอื่น ๆ มากที่สุด) ยังพบข้อความพื้นฐานของนักท่องเที่ยวที่เหมือนเดิม สิ่งที่เขาเพิ่มเป็นบทที่มีคุณค่าในการท่องเที่ยวทันสมัย "อุตสาหกรรม ซึ่งได้จัดสรรอย่างมีประสิทธิภาพ โดยบริษัท การต่อสู้นี้พัฒนาอย่างรวดเร็ว และ homogenizing, MacCannell เห็นความหวังในใหม่และเพิ่มเติมรูปแบบของวัฒนธรรมประเพณีภาษาท้องถิ่น นี่เป็นหนังสือพิเศษ นบีที่สมควรอ่านมากกว่าหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว้าว "เป็นหนึ่งเกี่ยวกับสิ่งที่สามารถพูดได้ว่าหลังจากที่ได้อ่านหนังสือเล่มนี้ MacCannell เป็นหนึ่งในครั้งแรกและยังคงศึกษาสังคมวิทยาที่เกี่ยวข้องมากที่สุดของการท่องเที่ยวซึ่งเขาเห็นว่าเป็นแบบอย่างสำหรับตัวเลขหลังสมัยใหม่:." ส่วนตัวแปลก แต่ที่กำลังมองหาในการโอนเงินของเขา "วิทยานิพนธ์ของการขยายตัวนี้ที่ชาญฉลาดและหนังสือเล่มบังคับยังคงเป็นที่สังคมสมัยใหม่ (" ที่มีความซับซ้อนในการแข่งขันมีชีวิตชีวาหนูสุนัขกินสุนัขชนชั้นแสวงประโยชน์เนียนตื้นและเสียหาย ") มีการเชื่อมโยงและในหลาย ๆ เป็นตัวแทนมากที่สุดโดยการท่องเที่ยวมวลโดยเฉพาะอย่างยิ่งการพักผ่อนผ่านการสืบเสาะของนักท่องเที่ยวจะได้สัมผัสกับความถูกต้องที่เขาหรือเธอก็พบว่าหายไปจากชีวิตประจำวัน. แต่กล่าวว่า MacCannell สังคมวิทยาที่ตั้งใจที่จะศึกษาโครงสร้างทางสังคมพื้นฐานมีส่วนมากที่สุด . การท่องเที่ยวละเว้นเป็นมาตรฐานเพื่อความทันสมัย​​ MacCannell ชุดออกไปเติมช่องว่างและประสบความสำเร็จอย่างน่าทึ่งให้สิ่ง Claude Levi-Strauss กล่าวว่าไม่สามารถเอาได้: ทางชาติพันธุ์ที่ทันสมัย​​หนึ่งที่ดึงสาขาวิชาที่แตกต่างกันของสังคมสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม - สังคมวิทยาสัญภาษาศาสตร์ ประวัติศาสตร์ศาสนาปรัชญา - เป็นโครงสร้างที่มีการเชื่อมโยงกัน "museumized" ประสบการณ์ postindustrial ผู้อ่านที่ไม่คุ้นเคยกับความคิดของมาร์กซ์ Hegel และโดยเฉพาะอย่างยิ่งนักสังคมวิทยา Erving Goffman อาจพบว่าตัวเองค่อนข้างหายไปในแถว dizzying ทฤษฎี - และการประยุกต์ใช้ทฤษฎีเหล่านั้น - ที่ MacCannell โยนไปรอบ ๆ ในบทต้น อยู่กับเขาแม้ว่าและคุณจะได้รับการตอบแทนในขณะที่เขาสร้างเมื่อแนวคิดเหล่านี้และดึงการเชื่อมต่อที่ชัดเจนและลึกซึ้งเพื่อการดำเนินชีวิตในปัจจุบันโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว (ใช้ความคิดมาร์กซ์กับมูลค่าของสินค้าโภคภัณฑ์เช่นเพื่อความสัมพันธ์ของเรา กับผลิตภัณฑ์การท่องเที่ยวและประสบการณ์ - หรือ "ค่า" - พวกเขาจ่าย) ความคิดเห็นของเขาเกี่ยวกับความแตกต่างของ "ฉากถูกต้อง" และระดับที่แตกต่างกันของความเป็นจริงที่มีการเผชิญหน้ากับนักท่องเที่ยวยังคงถกเถียงกันและมักจะอ้างในวรรณคดี นักท่องเที่ยวจะเต็มไปด้วยตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงของ "การท่องเที่ยว" ประสบการณ์คือวิธีการที่เกี่ยวข้องเดินทางไปยังสถานที่ที่แตกต่างกัน (MacCannell บัญญัติศัพท์คำว่าการท่องเที่ยว); และจากตัวอย่างเหล่านี้เขาดึงความมั่งคั่งของข้อสรุปเกี่ยวกับธรรมชาติของสถ​​านที่ท่องเที่ยว (ทำไมพวกเขาจะมีใครบอกว่าดังนั้นสิ่งที่พวกเขาหมายถึง) และวิธีการเหล่าประสบการณ์การพักผ่อนที่กำหนดคนทันสมัย​​ - ทำงานที่เปลี่ยนเป็นกิจกรรมหลักการที่ว่ามีตัวตนของคน ๆ หนึ่ง ซึ่งแตกต่างจากการศึกษาร่วมสมัยอื่น ๆ ที่วิพากษ์วิจารณ์การท่องเที่ยวเป็นตื้นตื้น (เขียนโดยปกตินักวิชาการที่เป็นตัวนักท่องเที่ยว) หนังสือ MacCannell ของใช้มุมมองอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น (ไม่โทษการท่องเที่ยว) และท้ายที่สุดเห็นนักเดินทางส่วนใหญ่เป็นคนที่ไม่ต้องการที่แท้จริง - ผู้ที่ มากกว่าส่วนใหญ่กำลังจะย้ายเกินกว่า "พรมแดนของสังคมที่มีอยู่" ผ่านการสอบสวนข้อแตกต่างกันทางวัฒนธรรม รีวิวนี้ใช้รุ่นที่สามซึ่งรวมถึงที่ผ่านมา (1999) บทส่งท้ายโดยผู้เขียน เขา (และผู้อ่านอื่น ๆ ส่วนใหญ่) ยังคงพบข้อความพื้นฐานของนักท่องเที่ยวเหมือนเดิม; สิ่งที่เขาจะเพิ่มเป็นบทที่มีคุณค่าในการท่องเที่ยวที่ทันสมัย​​ "อุตสาหกรรม" ซึ่งได้รับการจัดสรรอย่างมีประสิทธิภาพโดย บริษัท การต่อสู้นี้อย่างรวดเร็วและการผสมยางพัฒนา MacCannell เห็นความหวังในรูปแบบใหม่และภาษาท้องถิ่นมากขึ้นของการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม นี้เป็นพิเศษหนังสือคำทำนายที่สมควรได้รับมากกว่าหนึ่งอ่าน