According to Albert Einstein, “Ever

According to Albert Einstein, “Everything that the human race has done and thought is concerned with the satisfaction of felt needs.” Einstein (1991). Thus, need for transporting, communicating, racing, entertaining, heating, navigating, and similar functions are daily manifested by the human race. It is common practice to use the word system as a generic term for all solutions for satisfying human needs. System is a collection of mutually related components, selected and arranged after some distinct logical, scientific or instinctive method to perform at least one function with a measurable performance and attributes. Hence, the concept system became viable only when the measurable function is associated with a collection of components. Although the felt needs cover a very large spectrum of solutions, the word engineering system is commonly used as a generic name for all of them. The most commonly used engineering systems in daily life are aeronautical and aerospace: agricultural, structural, chemical process and processing, civil engineering, electrical and electronic, metallurgical, nuclear, ocean, marine, nautical, petroleum, and similar. The theoretical foundation of designing engineering systems are laws of nature, described through the laws of physics, like Newton’s laws of motion, Coulomb’s law of solid friction, Hooke’s laws of stress and strain, laws of thermodynamics, to name a few. As laws of nature are independent of time and the location in the universe, each individual system, of the same type, delivers identical function, performance and attributes, under identical conditions. As these expectations have not yet been proved wrong, the predictability of classical physics became known as determinism. Any system starts its life by initial transition into the state in which it is able to deliver function, named “State of Functioning”, denoted as SoFu. If a system were able to stay in that state for an indefinite period of time, the need for the further studies would not have existed. However, irrespective of how good the design is, how flawless the production process is, any engineering system during its life will reach a state in which it is unable to deliver function, performance or attributes caused by, some of the following factors:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามอัลเบิร์ตไอน์สไตน์ "ทุกอย่างที่มนุษย์ได้ทำ และความคิดเกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของความต้องการ" ไอน์สไตน์ (1991) ดังนั้น จำเป็นสำหรับการขนส่ง สื่อสาร แข่งรถ ความบันเทิง เครื่องทำความ ร้อน การนำ และฟังก์ชันที่คล้ายกันอยู่ทุกวันประจักษ์ โดยมนุษย์ เป็นการทั่วไปจะใช้ระบบ word เป็นคำทั่วไปสำหรับทุกโซลูชั่นสำหรับตอบสนองความต้องการของมนุษย์ ระบบคือ กลุ่มของส่วนประกอบที่เกี่ยวข้องกัน เลือก และจัดเรียงหลังจากบางระดับตรรกะ วิทยาศาสตร์ หรือสัญชาตญาณวิธีการดำเนินการอย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชัน ด้วยประสิทธิภาพที่สามารถวัดได้และแอตทริบิวต์ ดังนั้น ระบบแนวคิดเป็นทำงานได้เฉพาะเมื่อฟังก์ชันการวัดที่สัมพันธ์กับคอลเลกชันของคอมโพเนนต์ แม้ว่าความรู้สึกต้องการครอบคลุมสเปกตรัมมีขนาดใหญ่มากของโซลูชั่น ระบบวิศวกรรมของ word ถูกใช้เป็นชื่อทั่วไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด ระบบวิศวกรรมที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวันมีการบิน และอวกาศ: การเกษตร สารเคมี โครงสร้าง และการประมวล ผล วิศวกรรมโยธา ไฟฟ้า และอิเล็กทรอนิกส์ โลหะ นิวเคลียร์ มหาสมุทร ทะเล ทะเล ปิโตรเลียม และคล้ายคลึงกัน รากฐานทฤษฎีการออกแบบระบบวิศวกรรมเป็นกฎของธรรมชาติ อธิบายผ่านกฎหมายของฟิสิกส์ การเคลื่อนที่ของนิวตัน คูลอมบ์แข็งแรงเสียดทาน กฎของ Hooke ของความเค้นและความเครียด กฎของอุณหพลศาสตร์ เพื่อชื่อไม่กี่ ตามกฎของธรรมชาติเป็นอิสระจากเวลาและสถานที่ในจักรวาล ละระบบ ชนิดเดียวกัน ให้ฟังก์ชันเหมือน ประสิทธิภาพ และแอตทริ บิวต์ ภายใต้เงื่อนไขที่เหมือนกัน ตามความคาดหวังเหล่านี้ได้ไม่ได้รับการพิสูจน์แล้วไม่ถูกต้อง การคาดการณ์ของฟิสิกส์คลาสสิกกลายเป็นเรียกว่าชะตา ระบบการเริ่มต้นชีวิต โดยเริ่มต้นการเปลี่ยนไปสู่สถานะก่อนที่จะสามารถส่งชื่อ "สถานะการทำงาน" ตาม SoFu ฟังก์ชัน หากระบบสามารถอยู่ในสถานะที่สำหรับช่วงเวลาไม่จำกัด ต้องการศึกษาต่อจะไม่มีอยู่ อย่างไรก็ตาม โดยไม่คำนึงถึงวิธีการที่ดีการออกแบบคือ ติวิธีการผลิต ใด ๆ ระบบวิศวกรรมในช่วงชีวิตของมันจะถึงสถานะเป็นที่สามารถส่งฟังก์ชัน ประสิทธิภาพหรือแอตทริบิวต์สาเหตุ ปัจจัยต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Albert Einstein "ทุกอย่างที่มนุษย์ได้ทำและคิดว่าเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับความพึงพอใจของความต้องการรู้สึกว่า." ไอน์สไต (1991) ดังนั้นจำเป็นสำหรับการขนส่ง, การสื่อสาร, แข่ง, สนุกสนาน, ความร้อนการนำและฟังก์ชั่นที่คล้ายกันจะประจักษ์ทุกวันโดยการแข่งขันของมนุษย์ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะใช้ระบบคำเป็นคำทั่วไปสำหรับการแก้ปัญหาทั้งหมดเพื่อตอบสนองความต้องการของมนุษย์ ระบบคือชุดของส่วนประกอบที่เกี่ยวข้องร่วมกันเลือกและจัดหลังจากตรรกะทางวิทยาศาสตร์หรือสัญชาตญาณวิธีการที่แตกต่างกันบางอย่างที่จะดำเนินการอย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชั่นที่มีการวัดประสิทธิภาพและคุณลักษณะ ดังนั้นระบบแนวคิดกลายเป็นที่ทำงานได้เฉพาะเมื่อมีฟังก์ชั่นที่วัดได้มีความเกี่ยวข้องกับคอลเลกชันของส่วนประกอบ แม้ว่าความต้องการรู้สึกครอบคลุมคลื่นความถี่ที่มีขนาดใหญ่มากของการแก้ปัญหาระบบวิศวกรรมคำที่ใช้กันทั่วไปว่าเป็นชื่อทั่วไปสำหรับพวกเขาทั้งหมด ระบบวิศวกรรมที่ใช้บ่อยที่สุดในชีวิตประจำวันมีการบินและอวกาศ: เกษตรโครงสร้างกระบวนการทางเคมีและการประมวลผล, วิศวกรรมโยธา, ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์, โลหะ, นิวเคลียร์, วิวทะเล, ทะเล, น้ำมัน, และที่คล้ายกัน รากฐานทางทฤษฎีของการออกแบบระบบวิศวกรรมกฎของธรรมชาติอธิบายผ่านกฎหมายของฟิสิกส์เช่นกฎการเคลื่อนที่ของนิวตัน, กฎหมายของ Coulomb ของแรงเสียดทานที่เป็นของแข็งกฎหมายฮุคของความเครียดและความเครียดกฎหมายของอุณหพลศาสตร์เพื่อชื่อไม่กี่ ในฐานะที่เป็นกฎของธรรมชาติมีความเป็นอิสระของเวลาและสถานที่ในจักรวาลแต่ละระบบแต่ละประเภทเดียวกันมอบฟังก์ชั่นเหมือนกันประสิทธิภาพการทำงานและคุณสมบัติภายใต้เงื่อนไขที่เหมือนกัน ในฐานะที่เป็นความคาดหวังเหล่านี้ยังไม่ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าผิดคาดการณ์ของฟิสิกส์คลาสสิกกลายเป็นที่รู้จักชะตา ระบบใด ๆ เริ่มต้นชีวิตของมันโดยการเปลี่ยนแปลงครั้งแรกในรัฐในการที่มันสามารถที่จะส่งมอบฟังก์ชั่นที่มีชื่อว่า "รัฐในการทำงานของ" แสดงเป็น Sofu หากระบบมีความสามารถที่จะอยู่ในสถานะที่เป็นช่วงเวลาที่แน่นอน, ความจำเป็นในการศึกษาต่อไปจะไม่ได้ดำรงอยู่ แต่ไม่คำนึงถึงวิธีการที่ดีในการออกแบบคือวิธีการที่สมบูรณ์แบบกระบวนการผลิตเป็นระบบวิศวกรรมใด ๆ ในช่วงชีวิตของมันจะไปถึงรัฐในการที่จะไม่สามารถที่จะส่งมอบการทำงานประสิทธิภาพหรือแอตทริบิวต์ที่เกิดจากบางส่วนของปัจจัยต่อไปนี้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตามอัลเบิร์ต ไอสไตน์ " ทุกอย่างที่มนุษย์ได้ทำและคิดว่าเป็นกังวลกับความรู้สึกความต้องการ . " ไอน์สไตน์ ( 1991 ) ดังนั้น จึงต้องเคลื่อนย้าย , การติดต่อสื่อสาร , แข่งรถ , บันเทิง , นำทาง , และฟังก์ชั่นที่คล้ายกันทุกวันประจักษ์โดยมนุษย์ มันเป็นวิธีการทั่วไปที่จะใช้ระบบคำที่เป็นศัพท์ทั่วไปสำหรับโซลูชั่นทั้งหมดเพื่อความพึงพอใจของความต้องการของมนุษย์ ระบบคือชุดขององค์ประกอบที่เกี่ยวข้องร่วมกันและเลือกจัดหลังจากบางอย่างแตกต่างกัน ตรรกะ วิธีทางวิทยาศาสตร์หรือสัญชาตญาณเพื่อดำเนินการอย่างน้อยหนึ่งฟังก์ชันกับวัดประสิทธิภาพและคุณลักษณะ ดังนั้น แนวคิดที่เป็นระบบที่ทำงานได้เฉพาะเมื่อฟังก์ชันการวัดที่เกี่ยวข้องกับคอลเลกชันของส่วนประกอบ แม้ว่าจะรู้สึกต้องการครอบคลุมสเปกตรัมที่มีขนาดใหญ่มากของโซลูชั่นระบบวิศวกรรม คำที่ใช้กันทั่วไปเป็นชื่อทั่วไปสำหรับทั้งหมดของพวกเขา ที่ใช้บ่อยที่สุดในชีวิตประจำวันเป็นระบบวิศวกรรมการบินและอวกาศ : การเกษตร , ก่อสร้าง , สารเคมีและการประมวลผล , วิศวกรรมโยธา , ไฟฟ้าและอิเล็กทรอนิกส์ , โลหะ , นิวเคลียร์ , มหาสมุทร , ทะเล , การเดินเรือ , ปิโตรเลียม , และที่คล้ายกัน รากฐานทางทฤษฎีของการออกแบบระบบวิศวกรรม เป็นกฎของธรรมชาติ อธิบายผ่านกฎหมายของฟิสิกส์แบบนิวตันกฎหมายของการเคลื่อนไหว , กฎของคูลอมบ์ของแรงเสียดทานที่เป็นของแข็งของกฎหมายของความเค้นและความเครียด กฎหมายของอุณหพลศาสตร์เพื่อชื่อไม่กี่ เป็นกฎของธรรมชาติที่เป็นอิสระของเวลา และสถานที่ในจักรวาล แต่ละระบบแต่ละชนิดเดียวกันให้ฟังก์ชั่นเหมือนกัน สมรรถนะ และคุณลักษณะ ภายใต้เงื่อนไขที่เหมือนกัน ในขณะที่ความคาดหวังเหล่านี้ยังไม่ได้ถูกพิสูจน์ว่าผิด , ในวิชาฟิสิกส์คลาสสิกกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นลัทธิ . ระบบใด ๆเริ่มของชีวิต โดยเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลงในรัฐซึ่งจะสามารถส่งมอบฟังก์ชัน ชื่อ " สถานะของการทำงาน " กล่าวคือ เป็น sofu . ถ้าระบบสามารถอยู่ในรัฐนั้นสำหรับระยะเวลาไม่ จำกัด ของเวลา ที่ต้องศึกษาเพิ่มเติม จะไม่มีตัวตน อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะออกแบบอย่างไรดี ว่ากระบวนการผลิตใด ๆที่เป็นวิศวกรรมระบบในช่วงชีวิตของมันจะถึงรัฐซึ่งมันไม่สามารถส่งมอบฟังก์ชันประสิทธิภาพหรือคุณลักษณะที่เกิดจากบางส่วนของปัจจัยต่อไปนี้ :