3.4. NickelIn the wastewater sample

3.4. Nickel
In the wastewater samples, Ni concentrations ranged from
1.63 to 2.76 mg/L (Table 3) and exceeded the permissible limit
(1.0 mg/L) set by Pak-EPA (2000). The ANOVA analyses indicated
that the concentration of Ni in the out-let wastewater samples
was significantly lower (P L. gibba L. > P. glabrum > S. cypernius > E. cressipes > P.
australis > P. stratiotes > A. plantago-aquatica > J. articulatus > C.
aquatilis > C. demersum. However, bio-transformation of metallic
complexes is responsible for removal of heavy metals from
wastewater in a CW, because of enzymatic action that made the
metals more easily bioavailable to the plants

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4. นิกเกิลในตัวอย่างน้ำเสีย Ni ความเข้มข้นอยู่ในช่วงจาก1.63-2.76 mg/L (ตาราง 3) และเกินวงเงินอนุญาต(1.0 mg/L) ที่ตั้ง โดยปาก-EPA (2000) วิเคราะห์การวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ระบุที่ความเข้มข้นของ Ni ในตัวอย่างน้ำเสียแจ้งให้ต่ำอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.001) มากกว่าในการในให้ของมัน CW.หมายความ ว่า Ni มีประสิทธิภาพถูกเอาออกจากน้ำเสียน่าอื่น ๆ โลหะ ความเข้มข้น Ni (2.2-2.9 มิลลิกรัม/กิโลกรัม) ในตัวอย่างตะกอนไม่สามารถลดเป็นการระยะทางที่เพิ่มขึ้นจากในแจ้งให้ต่อให้แจ้ง ผลลัพธ์เหล่านี้เปรียบเทียบได้กับรายงานก่อนหน้านี้ ในเอกสารประกอบการ(Mays และเอ็ดเวิร์ด 2001 Lesage et al., 2007 Terzakis et al.,ปี 2008) เอาประสิทธิภาพต่ำสุด (ร้อยละ 40.9) ถูกตรวจสอบสำหรับNi เมื่อเทียบกับอื่น ๆ ศึกษาโลหะ Ni เอาประสิทธิภาพของน้ำหนักจริงอยู่ต่ำกว่าที่รายงานโดย Hadad et al(2006) และ al. et เมน (2007), แต่ไม่สอดคล้องกับการ(ร้อยละ 37.4) รายงานโดยจันทรา et al. (2008) นอกจากนี้ นี้ตามน้ำหนักจริงไม่สามารถลดความเข้มข้นของ Ni ได้อนุญาตขีดจำกัดที่กำหนดสำหรับน้ำเสียอุตสาหกรรมในประเทศปากีสถาน เช่นโลหะอื่น ๆดูดซับและสะสมของ Ni โดยพืชที่แตกต่างจากพันธุ์กับสายพันธุ์ดังแสดงในตาราง 5 ความเข้มข้นของ Ni อยู่ในช่วงจาก 1.8 4.0 mg/kg ในเนื้อเยื่อทางอากาศและ 4.3-7.6 มิลลิกรัม/กิโลกรัมในเนื้อเยื่อของราก ผลลัพธ์เหล่านี้ได้โดยทั่วไปเปรียบเทียบกับที่ก่อนหน้านี้ รายงานโดย Vymazal et al. (2007) หมู่ทั้งหมดพืช studied พันธุ์ latifolia ต.อยู่สูงสุดเข้มข้น Ni RCF และสโมสรฟุตบอล 1.6 และ 3.0 ตามลำดับ (ตาราง 6) Fascinatingly อัตราการดูดซับสูงและยอมรับต่อความเป็นพิษของโลหะสุภัค latifolia ต.เป็นการเปรียบเทียบการ macrophytes อื่น ๆ ผลการวิจัยเหล่านี้ก็สอดคล้องกับการการศึกษาก่อนหน้านี้โดย Cardwell et al. (2002) และเมนal. ร้อยเอ็ด (2007) หมายความ ว่า พืชชนิดนี้สามารถใช้สำหรับเอา Ni จากน้ำเสีย แนวโน้มของการดูดซับ Ni และไม่สะสมในพืชต่างชนิดกับต.latifolia > L. gibba L. > P. glabrum > S. cypernius > E. cressipes > พีออสเตรลิ > P. stratiotes > A. plantago aquatica > J. articulatus > ซีaquatilis > C. demersum อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพของโลหะสิ่งอำนวยความสะดวกรับผิดชอบการกำจัดโลหะหนักจากน้ำเสียในการตามน้ำหนักจริง เนื่องจากการกระทำที่เอนไซม์ในระบบที่ทำการโลหะ bioavailable กับพืชได้ง่ายขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 นิกเกิลในตัวอย่างน้ำเสียความเข้มข้น Ni ตั้งแต่ 1.63 ที่จะ 2.76 มิลลิกรัม / ลิตร (ตารางที่ 3) และเกินขีด จำกัด ที่อนุญาต(1.0 มก. / ลิตร) ที่กำหนดโดยปากของ EPA (2000) ANOVA วิเคราะห์ชี้ให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของNi ในออกให้ตัวอย่างน้ำเสียอย่างมีนัยสำคัญที่ลดลง(P <0.001) กว่าในในให้ของ CW มันหมายความว่า Ni ถูกลบออกได้อย่างมีประสิทธิภาพจากน้ำเสีย. ไม่น่าโลหะอื่น ๆ ที่มีความเข้มข้น Ni (2.2-2.9 มิลลิกรัม / กิโลกรัม) ในตัวอย่างตะกอนที่ไม่ได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญเป็นระยะทางที่เพิ่มขึ้นจากในให้ต่อออกให้ ผลลัพธ์เหล่านี้จะเปรียบกับผู้ที่รายงานก่อนหน้านี้ในวรรณคดี(เมย์และเอ็ดเวิร์ด 2001; Lesage et al, 2007;.. Terzakis, et al, 2008) ประสิทธิภาพในการกำจัดต่ำสุด (40.9%) เป็นที่สังเกตสำหรับNi เมื่อเทียบกับโลหะอื่น ๆ การศึกษา Ni ประสิทธิภาพในการกำจัดของCW ปัจจุบันต่ำกว่าผู้ที่รายงานโดยฮาดัด et al. (2006) และเมน et al, (2007) แต่ก็เช่นเดียวกับที่(37.4%) ที่รายงานโดยจันทรา et al, (2008) นอกจากนี้ CW นี้ก็ไม่สามารถที่จะลดความเข้มข้นNi ถึงอนุญาตกำหนดวงเงินสำหรับน้ำเสียอุตสาหกรรมในประเทศปากีสถาน เช่นเดียวกับโลหะอื่น ๆ , การดูดซึมและการสะสมของ Ni พืชที่แตกต่างกันจากสายพันธุ์สายพันธุ์ดังที่แสดงในตารางที่5 ความเข้มข้นของ Ni อยู่ระหว่าง1.8-4.0 มิลลิกรัม / กิโลกรัมในเนื้อเยื่อทางอากาศและ 4.3-7.6 มิลลิกรัม / กิโลกรัมในเนื้อเยื่อราก. ผลเหล่านี้โดยทั่วไปเปรียบได้กับผู้ที่รายงานก่อนหน้านี้โดย Vymazal et al, (2007) ในทุกศึกษาพืชชนิดต latifolia ที่มีอยู่สูงสุดเข้มข้นNi กับ RCF และ ACF ของ 3.0 และ 1.6 ตามลำดับ (ตารางที่ 6) ชวนชมอัตราการดูดซึมที่สูงขึ้นและความอดทนต่อความเป็นพิษของโลหะพบใน latifolia ตันเมื่อเทียบกับการmacrophytes อื่น ๆ ผลการวิจัยเหล่านี้ยังสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่จัดทำโดยคาร์ดและอัล (2002) และเมนet al, (2007) ก็หมายความว่าพืชชนิดนี้สามารถใช้สำหรับการกำจัดของ Ni จากน้ำเสีย แนวโน้มของการดูดซึม Ni และการสะสมในรูปแบบที่แตกต่างกันของพืชที่อยู่ในคำสั่งของตlatifolia> ลิตร gibba ลิตร> พี glabrum> เอส cypernius> อี cressipes> พีAustralis> stratiotes พี> plantago- เอ Aquatica> เจ articulatus> ซีaquatilis> ซี demersum อย่างไรก็ตามชีวภาพการเปลี่ยนแปลงของโลหะคอมเพล็กซ์เป็นผู้รับผิดชอบในการกำจัดโลหะหนักออกจากน้ำเสียในCW เพราะการกระทำของเอนไซม์ที่ทำให้โลหะได้ง่ายขึ้นbioavailable กับพืช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Fast.Fast.Fast.Fast.Fast.Fast.Fast.