Adapting Novel into Film © Cameron Hutchison1The history of cinema is  การแปล - Adapting Novel into Film © Cameron Hutchison1The history of cinema is  ไทย วิธีการพูด

Adapting Novel into Film © Cameron

Adapting Novel into Film © Cameron Hutchison1
The history of cinema is replete with adaptations of novels into film. Indeed, it seems that almost every movie made these days is based on a book. Beyond mere commercial opportunism, 2 there is at least something about the film medium that lends itself to borrowing from literary sources. The significance of this topic for copyright scholars is that the cinematographic or “movie” right vests with the author of a book (what I will call the “adaptation right”). Where that right has been at issue, courts have struggled with developing a methodology for determining infringement. The enormously complex topic of assessing whether there has been a substantial taking from a textual medium for adaptation into a visual medium has been oversimplified both by legal “tests” for infringement and the manner which they are applied.
The purpose of this short paper is to explore the topic from extra-legal disciplinary perspectives in an effort to highlight some of the shortcomings of the law in this area but also to embark on new ways of thinking about the adaptation right. This paper draws on a field known as “adaptation studies” which itself borrows liberally from literary criticism, film studies, art philosophy, and media studies. From debates within and across these fields, certain theories emerge which help to better understand the possibility of cinematic adaptation from literary sources (if indeed it is possible at all).3 We will begin with the counter intuitive idea that there is
1Associate Professor, Faculty of Law, University of Alberta: email chutchison@law.ualberta.ca
2 Douglas Y’Barbo “Aesthetic Ambition Versus Commercial Appeal: Adapting Novels to Film and the Copyright Law” (1998) 10 St. Thomas Rev 299 at 310: bestselling or even popular novels can have a trade-mark value that can easily translate into commercial success for a movie version; Hollywood underwriters of big budget movies can be assured of certain amount of commercial success for the movie version of the latest novel from John Grisham or Tom Clancy.
3 Constructivism and structuralism are well known schools of thought, whereas adaptation skepticism and cognitive equivalency are names I have created. Moreover, these theories are presented in stark terms and do not reflect the many variants thereof. Finally the authors I cite in this paper sometimes belong to more than one school of thought. Bluestone and McFarlane, for example, are both adaptation skeptics and structuralists; however, because the latter elaborated a
1
Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2117556
no essence to any given work that is available to be adapted to another medium (constructivism). A second school of thought argues that the differences between literature and cinema – the written word and the visual image – are too great for there to be anything approaching equivalency between the two media (adaptation skepticism). Next we consider the argument that what is adapted from book into film is a narrative structure that, in some respects but not others, is amenable to transfer to the film medium (structuralism). We will conclude with a brief look at the argument that reading and visualizing are inverse cognitive processes that might suggest the differences between the two media are overstated (cognitive equivalency). After a brief exploration of the law of the adaptation right, each of these four perspectives will be addressed. I ultimately side with the structuralist position and conclude that the legal test for infringement has much to gain from this analytical framework.
I. Legal Perspectives
Copyright offers exclusive rights to an author who creates an original artistic, literary, musical or dramatic work.4 The term “original” has been interpreted by our Supreme Court to mean that the work demonstrates the author’s “skill and judgement.”5 A work created in one medium is afforded copyright protection in another medium. Thus, section 3 of the Copyright Act gives the owner of a copyright “the sole right to produce or reproduce the work or any substantial part thereof in any material form whatever...” For our purposes this includes s. 3(1)(d) the sole right “in the case of a literary, dramatic or musical work, to make any...cinematograph film...”6 Thus, the author of a novel has the exclusive right to “make” the book, or a substantial part thereof, into a film.
structuralist methodology while the former emphasized the problems of adaptation, they were categorized accordingly.
4 The scope of covered works is broad under Copyright Act RSC, 1985 c-42: see s. 2 definitions. Furthermore, for copyright to subsist, the work must be fixated in a tangible form: see CCH v. Law Society of Upper Canada 2004 SCC 13 at para. 8.
5 CCH ibid. at para. 16 . For a discussion of the skill and judgement standard from a psychological perspective see Cameron Hutchison “Insights from Psychology for Copyright’s Originality Doctrine” (2012) 52 IDEA: The Intellectual Property Law Review 101.
2
Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2117556
Copyright does not subsist in respect of the ideas or facts which underlie a work, as opposed to its expression. US courts have struggled with whether the borrowed parts of a work at issue are mere ideas (as opposed their expression) and thus not copyrightable. In this regard, courts often reference Nichols v. Universal Studios in which the copyright holder of one play sued the producers of a second play for infringement. In that case, Judge Hand determined on the facts that the “only matter in common to the two (works) is a quarrel between a Jewish and an Irish father, the marriage of their children, the birth of grandchildren and a reconciliation.”7 As such, the borrowing here was in the realm of idea and not expression. The case is famous for the pronouncement of an abstraction test:
“Upon any work, and especially upon a play, a great number of patterns of increasing generality will fit equally well, as more and more of the incident is left out. The last may perhaps be no more than the most general statement of what the play is about, and at times might consist only of its title; but there is a point in this series of abstractions when they are no longer protected, since otherwise the playwright could prevent the use of his ‘ideas’, to which, apart from their expression, his property is never extended.”8
Separating the idea from the expression is a notoriously difficult exercise. For example, how much more borrowed incident was needed in Nichols for the defendant to have been found to have copied expression? As well, courts have historically wrestled with the distinctions, if any between, an “idea”, a “plot,” and a “theme.”9
Once into the realm of expression, copyright infringement is found where a defendant appropriates a qualitatively substantial portion of a work without permission of the copyright owner. Copyright infringement analysis compares the two works in question, i.e. in our
6 The film adaptation right has not been judicially considered in Canada, which stands in contrast to a robust U.S. case law on the subject.
7 Nichols v. Universal Pictures Corp 45 F.2d 119 (2d Cir. 1930) at 122.
8 Ibid. at 121.
9 Melville B. Nimmer “Inroads on Copyright Protection” (1950-1951) 64 Harv. L. Rev. 1125 at 1130-1: “At least one court has said that all these terms are synonymous, and another court has maintained that ‘plot’ and ‘theme’ are identical...some courts have indicated that a theme may be protected, and others have held that a plot may be protected.” Moreover, some courts have defined plot as “bare plot” while others refer to it as “the entire sequence of events which lead the story situation from cause and effect”: Robert Fuller Fleming “Substantial Similarity: Where Plots Really Thicken” (1971) 19 Copyright L. Symp. 225 at 261.
3
scenario, a movie (and not the script) will be reviewed and compared with the book.10 Infringement analysis has two prongs. The first inquiry is whether there was access to the work, i.e. the second work derived from the first and was not the result of independent creation, and may be aided by expert evidence. 11 If access is proven, the question becomes whether the second work infringed the first as viewed by an “ordinary observer” (and notably without the assistance of expert evidence).12 On this second prong, courts considering the adaptation right generally begin their analysis by discounting that which is not protected by copyright such as ideas,13 stock themes14 and scenes a faire. 15 Then, distilling the two works to their essential elements, a comparative analysis is considered through the following prisms: total concept and feel, theme and plot, mood, characters, pace, setting, sequence of events, and structure.16 Surprisingly, these terms are not defined in the case law.
There is a long legal history, both in case law and legal commentary, on the subject of adaptation. Much of the early commentary on the subject takes issue with the “ordinary observer” test or “audience test” for determining substantial appropriation. Nimmer, for example, argued that “there are numerous instances when the ordinary observer is simply not capable of detecting substantial appropriation.”17 He advocated that the differences between
10 Beal v. Paramount Pictures (1994) 20 F.3d 454 at 56 (US Court of Appeals, 11th Cir.)
11 Y’Barbo supra note 2 at 307.
12 Ibid. See also e.g. Arden v. Columbia Pictures (1995) 908 F.Supp. 1248 (US District Ct, SD New York) at para. 4: “Courts are asked ‘whether an average lay observer would recognize the alleged copy as having been appropriated from the copyrighted work.’”
13 Thus in Arden, the idea found in the novel One Fine Day of a man who is “trapped in a day that repeats itself over and over again” was a permissible taking for the producers of the film Groundhog
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ดัดแปลงนวนิยายเป็นฟิล์ม © Cameron Hutchison1
ประวัติโรงภาพยนตร์จะเต็มไปด้วยท้องของนวนิยายเป็นฟิล์ม แน่นอน มันดูเหมือนว่า เกือบทุกภาพยนตร์ที่ทำวันนี้อยู่กับหนังสือ นอกเหนือจากเพียง opportunism พาณิชย์ 2 มีอยู่น้อยสื่อภาพยนตร์ที่ยืดตัวเองเพื่อกู้ยืมเงินจากแหล่งวรรณกรรมเรื่อง ความสำคัญของหัวข้อนี้สำหรับนักวิชาการลิขสิทธิ์ว่าจะ cinematographic หรือ "ภาพยนตร์" ขวา vests กับผู้เขียนหนังสือ (ที่ฉันจะเรียกการ "ปรับตัวขวา") สิทธิได้รับในปัญหา ศาลได้ต่อสู้กับการพัฒนาวิธีการตรวจสอบการละเมิด หัวข้อซับซ้อนไปประเมินว่าได้มีการพบการจากสื่อข้อความสำหรับการปรับตัวเป็นสื่อภาพได้ oversimplified ทั้งกฎหมาย "ทดสอบ" การละเมิดลักษณะซึ่งจะใช้
วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้โดยย่อคือการ สำรวจหัวข้อจากนอกกฎหมายมุมมองวินัยในความพยายาม เพื่อเน้นบางส่วนของกฎหมายในพื้นที่นี้ แต่ไปคิดขวาปรับวิธีการใหม่ กระดาษนี้วาดในเขตที่เรียกว่า "การศึกษาปรับตัว" ที่ตัวเองมิตรวิจารณ์วรรณคดี ศึกษาฟิล์ม ปรัชญาศิลปะ กว้างขวาง และสื่อการศึกษา ดำเนินภายใน และฟิลด์เหล่านี้ จากทฤษฎีบางออกซึ่งช่วยให้ความเข้าใจเป็นไปได้ของการปรับผลงานชิ้นจากแหล่งวรรณกรรม (ถ้าจริงก็เป็นไปได้ทั้งหมด) .3 เราจะเริ่มต้น ด้วยความคิดง่ายนับว่ามี
1Associate ศาสตราจารย์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยอัลเบอร์: อี chutchison@law.ualberta.ca
ดักลาส 2 Y'Barbo "สุนทรียะความทะเยอทะยาน Versus อุทธรณ์:ดัดแปลงนวนิยายกับฟิล์มและเดอะลิขสิทธิ์กฎหมายพาณิชย์" (1998) 10 St. Thomas เรฟ 299 ที่ 310: ขายดีหรือยอดนิยมแม้แต่นวนิยายได้ค่าเครื่องหมายการค้าที่สามารถแปลได้เป็นความสำเร็จสำหรับเวอร์ชันภาพยนตร์ Underwriters ฮอลลีวู้ดภาพยนตร์งบประมาณขนาดใหญ่มั่นใจจะจำนวนความสำเร็จสำหรับเวอร์ชันภาพยนตร์จากนวนิยายล่าสุดจากจอห์นกริแชมหรือ Tom Clancy.
ศิลปะเค้าโครง 3 structuralism อยู่โรงเรียนรู้จักคิด ขณะสงสัยปรับตัวและรับรู้ equivalency มีชื่อ ได้สร้างขึ้น นอกจากนี้ ทฤษฎีเหล่านี้จะแสดงเงื่อนไขสิ้นเชิง และไม่ได้สะท้อนให้เห็นถึงตัวแปรต่าง ๆ ดังกล่าว สุดท้าย ผู้เขียนฉันอ้างอิงในเอกสารนี้บางครั้งเป็นการคิดของโรงเรียนมากกว่าหนึ่ง บลูสโตนและ McFarlane เช่น คือ สงสัยปรับและ structuralists อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหลัง elaborated เป็น
1
สำเนาอิเล็กทรอนิกส์: http://ssrn.com/abstract=2117556
ไม่มีสาระใด ๆ งานที่กำหนดที่มีการปรับให้สื่ออื่น (ศิลปะเค้าโครง) สองโรงเรียนคิดจนแตกต่างระหว่างวรรณกรรมและภาพยนตร์ –ลายลักษณ์อักษรและรูปภาพดีเกินไปสำหรับมีอะไรกำลัง equivalency ระหว่างสื่อสอง (สงสัยปรับตัว) ต่อไป เราพิจารณาอาร์กิวเมนต์ที่ดัดแปลงจากหนังสือเป็นฟิล์มคือ โครงสร้างบรรยายที่ ในบางประการแต่ไม่ใช่ คล้อยตามการโอนย้ายไปยังสื่อภาพยนตร์ (structuralism) ตก เราจะสรุปกับดูสั้น ๆ ที่อ่าน และแสดงผลผกผันกระบวนการรับรู้ที่อาจแนะนำความแตกต่างระหว่างสื่อสองจะระบุมากกว่าความจริง (รับรู้ equivalency) อาร์กิวเมนต์ หลังจากสำรวจโดยย่อของกฎหมายสิทธิปรับ ละสี่มุมมองเหล่านี้จะได้รับการ ฉันสุดข้างตำแหน่ง structuralist และสรุปว่า ทดสอบกฎหมายละเมิดมีมากที่จะได้รับจากนี้วิเคราะห์กรอบการ
I. กฎหมายมุม
ลิขสิทธิ์ให้สิทธิผู้ที่สร้างงานศิลปะ วรรณกรรม ดนตรี หรือละครเดิม4 คำว่า "เดิม" ได้ถูกตีความ โดยศาลฎีกาของเราหมายความว่า งานแสดงตัวของผู้เขียน "ทักษะและตัดสิน"5 ทำงานการสร้างสื่อหนึ่งเป็นนี่ป้องกันลิขสิทธิ์ในสื่ออื่น ดังนั้น มาตรา ๓ พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ให้เจ้าของลิขสิทธิ์ "เลือกขวาไปผลิต หรือทำงานหรือส่วนใดส่วนหนึ่งพบในวัสดุแบบฟอร์มใด ๆ สิ่งดังกล่าว..." สำหรับวัตถุประสงค์ของเรา ซึ่งรวมถึง 3(1)(d) s ได้เดียวขวา "ในกรณีของงานวรรณกรรม ละคร หรือดนตรี การทำการใด ๆ... cinematograph ฟิล์ม..." ดังนี้ 6 สิทธิเพื่อ "ให้" หนังสือ หรือพบส่วนดังกล่าว เป็นฟิล์มมีผู้เขียนนวนิยาย
structuralist วิธีในขณะที่อดีตที่เน้นปัญหาของการปรับตัว พวกเขาถูกแบ่งตามการ
4 ขอบเขตของงานที่ครอบคลุมได้กว้างภายใต้ลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ RSC, 1985 c-42: ดูคำนิยาม s. 2 นอกจากนี้ สำหรับลิขสิทธิ์ subsist งานที่ต้อง fixated ในแบบรูปธรรม: ดู CCH v. กฎหมายสังคมของประเทศแคนาดาบน 2004 SCC 13 ที่พารา 8.
5 CCH ibid. ที่พารา 16 สำหรับการอภิปรายทักษะการตัดสินมาตรฐานจากมุมมองทางจิตวิทยาดู Cameron Hutchison "ข้อมูลเชิงลึกจากจิตวิทยาการสอนความคิดริเริ่มของลิขสิทธิ์" (2012) คิด 52: เดอะปัญญาแห่งกฎหมายทบทวน 101.
2
มีสำเนาอิเล็กทรอนิกส์: http://ssrn.com/abstract=2117556
ลิขสิทธิ์ subsist ไม่ผิดความคิดหรือข้อเท็จจริงซึ่งอยู่ภายใต้งาน จำกัดของนิพจน์ ศาลสหรัฐฯ ได้ต่อสู้ ด้วยว่าส่วนยืมงานที่ปัญหามีความคิดเพียง (1.37 นิพจน์ของพวกเขา) และ copyrightable จึงไม่ ในการนี้ ศาลมักจะอ้างอิงนิโคล v โรงพยาบาลกลางที่ผู้ถือลิขสิทธิ์ของเล่นหนึ่ง sued ราคาผู้ผลิตของเล่นที่สองสำหรับการละเมิด ในกรณี มือผู้พิพากษาตัดสินในข้อเท็จจริงที่การ "เฉพาะ เรื่องกันทั้งสอง (ทำงาน) เป็นการทะเลาะกันระหว่างชาวยิวเป็นและพ่อเป็นไอริช การแต่งงานของเด็ก การเกิดของบุตรหลาน และการกระทบยอด"7 เช่น กู้ยืมเงินที่นี่อยู่ในขอบเขตของความคิดและการไม่ กรณีเป็นคำแถลงการทดสอบ abstraction:
"เมื่อทำงานใด ๆ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อการเล่น จำนวนมากของรูปแบบของการเพิ่ม generality จะพอดีกันดี เป็นเพิ่มเติมและเพิ่มเติมของปัญหาที่เหลืออยู่ออก สุดท้ายบางทีอาจไม่มากกว่างบทั่วไปส่วนใหญ่ของการเล่นที่เป็นเกี่ยวกับ และเวลาอาจประกอบด้วยเฉพาะชื่อเรื่อง แต่มีจุดในชุดนี้ของ abstractions เมื่อพวกเขาจะไม่ป้องกัน เนื่องจากคุณจะสามารถป้องกันการใช้ของของเขา 'ความคิด' ที่ จากการนิพจน์ คุณสมบัติของเขาจะไม่ขยาย"8
แยกความคิดจากนิพจน์ที่เป็นการออกกำลังกายยากฉาว ตัวอย่าง ยืมมากว่าเหตุการณ์มีความจำเป็นในนิโคลจำเลยไปพบเพื่อคัดลอกนิพจน์หรือไม่ เช่น ศาลมีประวัติ wrestled มีข้อแตกต่าง ถ้ามี ระหว่าง "ความคิด" "แผน" "รูปแบบ"9
ครั้งในขอบเขตของนิพจน์ พบการละเมิดลิขสิทธิ์ที่เป็นจำเลย appropriates qualitatively พบส่วนของการทำงานโดยสิทธิ์ของเจ้าของลิขสิทธิ์ การละเมิดลิขสิทธิ์การวิเคราะห์เปรียบเทียบระหว่างสองคำถาม เช่นในของเรา
6 ปรับฟิล์มขวาได้ไม่ถูก judicially พิจารณาในแคนาดา ที่ยืนในกฎหมายกรณีสหรัฐฯ ที่แข็งแกร่งในเรื่อง
v นิโคล 7 Corp ภาพสากล 45 F.2d 119 (2d Cir. 1930) ที่ 122.
8 Ibid. ที่ 121.
9 Melville เกิด Nimmer "รองป้องกันลิขสิทธิ์" Harv (1950-1951) 64 L. รายได้ 1125 1130-1: "ศาลได้กล่าวว่า คำเหล่านี้มีความหมายเหมือน และศาลอื่นมีรักษา 'แผน' และ 'ชุดรูปแบบ' เหมือนกัน...บางศาลได้ระบุว่า รูปแบบอาจถูกป้องกัน และอื่น ๆ ได้ที่แผนอาจป้องกัน" นอกจากนี้ บางศาลกำหนดพล็อตเป็น "เปลือยพล็อต" ในขณะที่คนอื่นอ้างอิงเป็น "ลำดับทั้งหมดของเหตุการณ์ที่นำสถานการณ์เรื่องจากเหตุและผล": เฟลมิงฟูลเลอร์โรเบิร์ต "พบความคล้ายคลึงกัน:ที่ผืนจริง ๆ Thicken" (1971) 19 ลิขสิทธิ์ L. Symp 225 ที่ 261.
3
สถานการณ์ ภาพยนตร์ (และไม่สคริปต์) จะตรวจสอบ และเปรียบเทียบกับ book.10 ละเมิด วิเคราะห์ได้สอง prongs คำถามแรกคือ ว่ามีการเข้าถึงการทำงาน เช่นที่สองทำงานได้รับจากวันแรกไม่ได้ผลของการสร้างอิสระ และอาจจะช่วยได้ โดยใช้หลักฐาน 11 ถ้าพิสูจน์เข้า คำถามกลายเป็นว่างานสอง infringed แรกที่แสดง โดยมี "นักการธรรมดา" (และ ไม่เหลือหลักฐานผู้เชี่ยวชาญยวด) .12 บนง่ามนี้สอง ศาลพิจารณาการปรับตัวด้านขวาโดยทั่วไปเริ่มต้นการวิเคราะห์ โดยให้ส่วนลดที่ไม่ได้รับการป้องกัน โดยลิขสิทธิ์เช่นความคิด 13 หุ้น themes14 และฉากภาคอีสาน 15 แล้ว distilling สองงานเป็นองค์ประกอบสำคัญของพวกเขา การวิเคราะห์เปรียบเทียบถือว่าผ่านยัง prisms กรองมิเรอร์ดังต่อไปนี้: รวมแนวคิด และความรู้สึก ธีม และพล็อต อารมณ์ ตัว อักษร ก้าว ตั้งค่า ลำดับเหตุการณ์ และ structure.16 จู่ ๆ เหล่านี้จะไม่กำหนดเงื่อนไขในกรณีกฎหมาย
มีประวัติยาวนานตามกฎหมาย ทั้ง ในกรณีกฎหมายและความเห็นทางกฎหมาย เกี่ยวกับเรื่องการปรับตัว ของความเห็นก่อนในเรื่องจะทดสอบ "นักการธรรมดา" หรือ "ผู้ทดสอบ" กำหนดจัดสรรพบปัญหา Nimmer เช่น โต้เถียงว่า "ได้อย่างมากมายเมื่อนักการธรรมดานั้นไม่สามารถตรวจพบการจัดสรร"17 เขา advocated ที่แตกต่างระหว่าง
Beal 10 v. ภาพพาราเม้าท์ (1994) เอฟ 20454 3d ที่ 56 (อุทธรณ์ของศาลสหรัฐอเมริกา Cir 11)
11 Y'Barbo supra หมายเหตุ 2 307.
12 Ibid ดูเช่น Arden v. โคลัมเบียพิกเจอส์ (1995) 908 F.Supp ก่อ (สหรัฐอเมริกาเขต Ct, SD นิวยอร์ก) ที่พารา 4: "ศาลขอ 'ว่า เฉลี่ยวางนักการจะรู้จักสำเนาถูกกล่าวหาเป็นมีการจัดสรรจากงานลิขสิทธิ์ ' "
13 ดังนั้นใน Arden ความคิดที่พบในนวนิยายหนึ่งวันดีของคนที่เป็น "ติดกับดักในวันที่ทำซ้ำตัวเองเล่า" เป็นการอนุญาตใช้สำหรับผู้ผลิตฟิล์ม Groundhog
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
Adapting Novel into Film © Cameron Hutchison1
The history of cinema is replete with adaptations of novels into film. Indeed, it seems that almost every movie made these days is based on a book. Beyond mere commercial opportunism, 2 there is at least something about the film medium that lends itself to borrowing from literary sources. The significance of this topic for copyright scholars is that the cinematographic or “movie” right vests with the author of a book (what I will call the “adaptation right”). Where that right has been at issue, courts have struggled with developing a methodology for determining infringement. The enormously complex topic of assessing whether there has been a substantial taking from a textual medium for adaptation into a visual medium has been oversimplified both by legal “tests” for infringement and the manner which they are applied.
The purpose of this short paper is to explore the topic from extra-legal disciplinary perspectives in an effort to highlight some of the shortcomings of the law in this area but also to embark on new ways of thinking about the adaptation right. This paper draws on a field known as “adaptation studies” which itself borrows liberally from literary criticism, film studies, art philosophy, and media studies. From debates within and across these fields, certain theories emerge which help to better understand the possibility of cinematic adaptation from literary sources (if indeed it is possible at all).3 We will begin with the counter intuitive idea that there is
1Associate Professor, Faculty of Law, University of Alberta: email chutchison@law.ualberta.ca
2 Douglas Y’Barbo “Aesthetic Ambition Versus Commercial Appeal: Adapting Novels to Film and the Copyright Law” (1998) 10 St. Thomas Rev 299 at 310: bestselling or even popular novels can have a trade-mark value that can easily translate into commercial success for a movie version; Hollywood underwriters of big budget movies can be assured of certain amount of commercial success for the movie version of the latest novel from John Grisham or Tom Clancy.
3 Constructivism and structuralism are well known schools of thought, whereas adaptation skepticism and cognitive equivalency are names I have created. Moreover, these theories are presented in stark terms and do not reflect the many variants thereof. Finally the authors I cite in this paper sometimes belong to more than one school of thought. Bluestone and McFarlane, for example, are both adaptation skeptics and structuralists; however, because the latter elaborated a
1
Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2117556
no essence to any given work that is available to be adapted to another medium (constructivism). A second school of thought argues that the differences between literature and cinema – the written word and the visual image – are too great for there to be anything approaching equivalency between the two media (adaptation skepticism). Next we consider the argument that what is adapted from book into film is a narrative structure that, in some respects but not others, is amenable to transfer to the film medium (structuralism). We will conclude with a brief look at the argument that reading and visualizing are inverse cognitive processes that might suggest the differences between the two media are overstated (cognitive equivalency). After a brief exploration of the law of the adaptation right, each of these four perspectives will be addressed. I ultimately side with the structuralist position and conclude that the legal test for infringement has much to gain from this analytical framework.
I. Legal Perspectives
Copyright offers exclusive rights to an author who creates an original artistic, literary, musical or dramatic work.4 The term “original” has been interpreted by our Supreme Court to mean that the work demonstrates the author’s “skill and judgement.”5 A work created in one medium is afforded copyright protection in another medium. Thus, section 3 of the Copyright Act gives the owner of a copyright “the sole right to produce or reproduce the work or any substantial part thereof in any material form whatever...” For our purposes this includes s. 3(1)(d) the sole right “in the case of a literary, dramatic or musical work, to make any...cinematograph film...”6 Thus, the author of a novel has the exclusive right to “make” the book, or a substantial part thereof, into a film.
structuralist methodology while the former emphasized the problems of adaptation, they were categorized accordingly.
4 The scope of covered works is broad under Copyright Act RSC, 1985 c-42: see s. 2 definitions. Furthermore, for copyright to subsist, the work must be fixated in a tangible form: see CCH v. Law Society of Upper Canada 2004 SCC 13 at para. 8.
5 CCH ibid. at para. 16 . For a discussion of the skill and judgement standard from a psychological perspective see Cameron Hutchison “Insights from Psychology for Copyright’s Originality Doctrine” (2012) 52 IDEA: The Intellectual Property Law Review 101.
2
Electronic copy available at: http://ssrn.com/abstract=2117556
Copyright does not subsist in respect of the ideas or facts which underlie a work, as opposed to its expression. US courts have struggled with whether the borrowed parts of a work at issue are mere ideas (as opposed their expression) and thus not copyrightable. In this regard, courts often reference Nichols v. Universal Studios in which the copyright holder of one play sued the producers of a second play for infringement. In that case, Judge Hand determined on the facts that the “only matter in common to the two (works) is a quarrel between a Jewish and an Irish father, the marriage of their children, the birth of grandchildren and a reconciliation.”7 As such, the borrowing here was in the realm of idea and not expression. The case is famous for the pronouncement of an abstraction test:
“Upon any work, and especially upon a play, a great number of patterns of increasing generality will fit equally well, as more and more of the incident is left out. The last may perhaps be no more than the most general statement of what the play is about, and at times might consist only of its title; but there is a point in this series of abstractions when they are no longer protected, since otherwise the playwright could prevent the use of his ‘ideas’, to which, apart from their expression, his property is never extended.”8
Separating the idea from the expression is a notoriously difficult exercise. For example, how much more borrowed incident was needed in Nichols for the defendant to have been found to have copied expression? As well, courts have historically wrestled with the distinctions, if any between, an “idea”, a “plot,” and a “theme.”9
Once into the realm of expression, copyright infringement is found where a defendant appropriates a qualitatively substantial portion of a work without permission of the copyright owner. Copyright infringement analysis compares the two works in question, i.e. in our
6 The film adaptation right has not been judicially considered in Canada, which stands in contrast to a robust U.S. case law on the subject.
7 Nichols v. Universal Pictures Corp 45 F.2d 119 (2d Cir. 1930) at 122.
8 Ibid. at 121.
9 Melville B. Nimmer “Inroads on Copyright Protection” (1950-1951) 64 Harv. L. Rev. 1125 at 1130-1: “At least one court has said that all these terms are synonymous, and another court has maintained that ‘plot’ and ‘theme’ are identical...some courts have indicated that a theme may be protected, and others have held that a plot may be protected.” Moreover, some courts have defined plot as “bare plot” while others refer to it as “the entire sequence of events which lead the story situation from cause and effect”: Robert Fuller Fleming “Substantial Similarity: Where Plots Really Thicken” (1971) 19 Copyright L. Symp. 225 at 261.
3
scenario, a movie (and not the script) will be reviewed and compared with the book.10 Infringement analysis has two prongs. The first inquiry is whether there was access to the work, i.e. the second work derived from the first and was not the result of independent creation, and may be aided by expert evidence. 11 If access is proven, the question becomes whether the second work infringed the first as viewed by an “ordinary observer” (and notably without the assistance of expert evidence).12 On this second prong, courts considering the adaptation right generally begin their analysis by discounting that which is not protected by copyright such as ideas,13 stock themes14 and scenes a faire. 15 Then, distilling the two works to their essential elements, a comparative analysis is considered through the following prisms: total concept and feel, theme and plot, mood, characters, pace, setting, sequence of events, and structure.16 Surprisingly, these terms are not defined in the case law.
There is a long legal history, both in case law and legal commentary, on the subject of adaptation. Much of the early commentary on the subject takes issue with the “ordinary observer” test or “audience test” for determining substantial appropriation. Nimmer, for example, argued that “there are numerous instances when the ordinary observer is simply not capable of detecting substantial appropriation.”17 He advocated that the differences between
10 Beal v. Paramount Pictures (1994) 20 F.3d 454 at 56 (US Court of Appeals, 11th Cir.)
11 Y’Barbo supra note 2 at 307.
12 Ibid. See also e.g. Arden v. Columbia Pictures (1995) 908 F.Supp. 1248 (US District Ct, SD New York) at para. 4: “Courts are asked ‘whether an average lay observer would recognize the alleged copy as having been appropriated from the copyrighted work.’”
13 Thus in Arden, the idea found in the novel One Fine Day of a man who is “trapped in a day that repeats itself over and over again” was a permissible taking for the producers of the film Groundhog
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ดัดแปลงนวนิยายสู่ภาพยนตร์สงวนลิขสิทธิ์ คาเมรอน hutchison1
ความเป็นมาของภาพยนตร์ ไป ด้วยการดัดแปลงนวนิยายสู่ภาพยนตร์ แท้จริงมันดูเหมือนว่าเกือบทุก วัน นี้ เป็น หนังสร้างจากหนังสือนะ นอกเหนือจากการฉวยโอกาสทางการค้าเพียง 2 มีอย่างน้อยเรื่องฟิล์มขนาดกลางที่ยืมตัวเองไปยืมจากแหล่งวรรณกรรมความสำคัญของหัวข้อนี้สำหรับนักวิชาการพัสดุว่า ภาพยนตร์ หรือ " หนัง " เสื้อที่เหมาะสมกับผู้เขียนหนังสือ ( ที่ผมจะเรียกว่า " การปรับตัว " ) ที่ด้านขวามีปัญหา ศาลได้ต่อสู้กับการพัฒนาวิธีการหาการละเมิดลิขสิทธิ์ซับซ้อนอย่างมหาศาลหัวข้อประเมิน ว่ามี มากมาย การจากสื่อข้อความเพื่อการปรับตัวเข้าสู่กลางภาพได้ยอดคุณสมบัติทั้งการทดสอบทางกฎหมาย " " สำหรับการละเมิดและวิธีการที่พวกเขาจะใช้ .
วัตถุประสงค์ของกระดาษที่สั้นเพื่อศึกษาหัวข้อพิเศษด้านกฎหมายทางวินัย จากมุมมองในความพยายามที่จะเน้นบางส่วนของข้อบกพร่องของกฎหมายในพื้นที่นี้ แต่ยังเพื่อเริ่มต้นวิธีใหม่ของการคิดเกี่ยวกับการปรับตัวที่ถูกต้อง กระดาษนี้วาดบนสนาม เรียกว่า " การศึกษา " ที่ตัวเองยืมอย่างกว้างขวางจากการวิจารณ์วรรณกรรม , ภาพยนตร์ศึกษา ปรัชญาศิลปะและสื่อการศึกษา จากการอภิปรายภายในและข้ามเขตข้อมูลเหล่านี้ ทฤษฎีบางอย่างออกมา ซึ่งช่วยให้เข้าใจความเป็นไปได้ของภาพยนตร์ดัดแปลงจากแหล่งหนังสือ ( แน่นอนถ้าเป็นไปได้ทั้งหมด ) 3 . เราจะเริ่มที่เคาน์เตอร์ที่ใช้งานง่ายความคิดที่ว่ามี
1associate ศาสตราจารย์คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยอัลเบอร์ต้า : อีเมล์ chutchison@law.ualberta.ca
2 y'barbo ดักลาส " สุนทรียะ ความทะเยอทะยานและอุทธรณ์พาณิชย์ : การปรับตัวนวนิยายกับภาพยนตร์และกฎหมายลิขสิทธิ์ " ( 1998 ) 10 เซนต์ โทมัส บาทหลวง 299 ที่ 310 : ขายดี หรือแม้กระทั่งนวนิยายความนิยมสามารถมีเครื่องหมายทางการค้า ค่า ที่สามารถแปลเป็นความสำเร็จเชิงพาณิชย์สำหรับหนังรุ่นฮอลลีวู้ดครั้งแรกของภาพยนตร์งบประมาณขนาดใหญ่สามารถมั่นใจได้ของจำนวนหนึ่งของความสำเร็จเชิงพาณิชย์สำหรับรุ่นภาพยนตร์ของนวนิยายล่าสุดจากจอห์น กริแชม หรือ ทอม แคลนซี่ สรรค์สร้างนิยม
3 และเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดี โรงเรียนแห่งความคิด และความสงสัย และการปรับตัวทางปัญญาเทียบเท่าเป็นชื่อผมได้สร้าง นอกจากนี้ทฤษฎีเหล่านี้จะแสดงในแง่ของ สตาร์ค และไม่สะท้อนหลายตัวแปรนั้น สุดท้ายผู้เขียนที่ผมอ้างถึงในบทความนี้บางครั้งเป็นของมากกว่าหนึ่งโรงเรียนแห่งความคิด บลูสโตน และ เมิกฟาร์เลิน ตัวอย่าง มีทั้งการปรับตัวและร้องเรียก structuralists อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหลัง elaborated
1
อิเล็กทรอนิกส์คัดลอกได้ที่ : http : / / ssrn . com / บทคัดย่อ = 2117556
ไม่สาระให้ทำงานใด ๆที่พร้อมจะปรับให้เข้ากับสื่ออื่น ( สรรค์ ) โรงเรียนที่สองของความคิดแย้งว่า ความแตกต่างระหว่างวรรณกรรมและภาพยนตร์และเขียนคำและภาพภาพที่ใหญ่เกินกว่าจะมีอะไรใกล้การเทียบเท่าระหว่างสองสื่อ ( สงสัย ? )ต่อไปเราจะพิจารณาข้อโต้แย้งที่ถูกดัดแปลงจากหนังสือสู่ภาพยนตร์เป็นโครงสร้างการเล่าว่าในบางประการ แต่ไม่ได้คนอื่นก็ยอมโอนฟิล์มขนาดกลาง ( โครงสร้าง )เราจะสรุปกับดูสั้นที่อาร์กิวเมนต์ที่อ่านและแสดงผลเป็นตรงกันข้ามการคิดกระบวนการที่อาจแนะนำความแตกต่างระหว่างสองสื่อคุยโว ( cognitive เทียบเท่า ) หลังจากการสำรวจโดยย่อของกฎหมายของการปรับตัวใช่ไหม แต่ละเหล่านี้สี่มุมมองจะ addressedผมก็อยู่ข้างเดียวกับสาเหตุตำแหน่ง และสรุปได้ว่า แบบทดสอบกฎหมายสำหรับการละเมิดมีมากที่จะได้รับจากกรอบของการวิเคราะห์นี้
.
เสนอมุมมองทางกฎหมายลิขสิทธิ์สิทธิเฉพาะผู้ที่สร้างต้นฉบับศิลปะ วรรณกรรม ดนตรี หรือนาฏศิลป์ งาน4 คำว่า " ต้นฉบับ " ได้รับการตีความโดยศาลฎีกาของเรา หมายความว่า งาน แสดงให้เห็นถึงทักษะของ " ผู้เขียน และ ป. 5 งานที่สร้างขึ้นในสื่อที่ช่วยคุ้มครองลิขสิทธิ์ในสื่ออื่น ดังนั้นมาตรา 3 ของพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ให้แก่เจ้าของลิขสิทธิ์ " แต่เพียงผู้เดียวที่จะผลิตหรือทำซ้ำผลงานหรือส่วนหนึ่งส่วนใดเป็นชิ้นเป็นอันในรูปแบบวัสดุอะไรก็ตาม . . . . . . . " สำหรับวัตถุประสงค์นี้รวมถึง เอส 3 ( 1 ) ( D ) ให้ถูกต้อง " แต่เพียงผู้เดียวในกรณีของวรรณกรรม ละครหรือดนตรีทํางาน ซีเนมาโตกราฟา . . . . . . . ภาพยนตร์ . . . . . . . " 6 ดังนั้นผู้เขียนนวนิยายมีสิทธิพิเศษในการ " ให้ " หนังสือ หรือ อย่างมาก ส่วนหนึ่งนั้น เป็นภาพยนตร์ .
สาเหตุวิธีการในขณะที่อดีตเน้นปัญหาการปรับตัวของพวกเขาแบ่งตาม .
4 ขอบเขตครอบคลุมงานกว้าง ภายใต้พระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ปี 1985 c-42 อากาศ : ดูเอส 2 ความหมาย . นอกจากนี้เพื่อให้มีอยู่ลิขสิทธิ์ ,งานที่ต้องยึดติดในรูปที่จับต้องได้ : ดู CCH โวลต์กฎหมายสังคมของสังคมแคนาดา 2547 SCC 13 ที่พารา 8 .
5 CCH ในที่เดียวกัน ที่พารา 16 . สำหรับการอภิปรายของทักษะและมาตรฐานการตัดสินจากมุมมองทางจิตวิทยาเห็นคาเมรอนฮัท " ข้อมูลเชิงลึกจากจิตวิทยาสำหรับลิขสิทธิ์ของความคิดริเริ่มของลัทธิ " ( 2012 ) 52 ความคิด : กฎหมายทรัพย์สินทางปัญญาทบทวน
2
101อิเล็กทรอนิกส์คัดลอกได้ที่ : http : / / ssrn . com / บทคัดย่อ = 2117556
ลิขสิทธิ์ไม่ได้มีอยู่ในส่วนของความคิด หรือข้อเท็จจริง ซึ่งรองรับการทํางาน , เป็นนอกคอกของการแสดงออก เราต้องต่อสู้กับศาลว่า ยืมส่วนของงานที่เป็นปัญหาเป็นเพียงความคิด ( ตรงข้าม สีหน้าของพวกเขา ) และดังนั้นจึงไม่ copyrightable . ในการนี้ ศาลมักจะอ้างอิง นิโคลส์โวลต์ยูนิเวอร์แซล สตูดิโอ ซึ่งลิขสิทธิ์ผู้เล่นหนึ่งฟ้องผู้ผลิตของเล่นที่สองสำหรับการละเมิดลิขสิทธิ์ ในกรณีที่มือผู้พิพากษาตัดสินในข้อเท็จจริงว่า " เป็นเรื่องที่คล้ายกันสอง ( ผลงาน ) คือ การทะเลาะกันระหว่างชาวยิวและบิดาของไอริช การแต่งงานของเด็ก วันเกิดของหลานและการปรองดอง " 7 เช่นยืมมาอยู่ในขอบเขตของความคิดและการแสดงออก กรณีที่มีชื่อเสียงในคำแถลงการณ์ของการทดสอบนามธรรม :
" เมื่อทำงานใด ๆและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเล่นได้หลายรูปแบบโดยทั่วไปเพิ่มมากขึ้นจะพอดี เท่าเทียมกันดี เป็น เพิ่มเติม และเพิ่มเติมของเหตุการณ์จะถูกทิ้ง สุดท้ายบางทีอาจจะไม่เกินงบทั่วไปมากที่สุดของสิ่งที่เล่นประมาณและในบางครั้งอาจมีเพียงชื่อของมัน แต่มันเป็นจุดในชุดของนามธรรม เมื่อพวกเขาจะไม่ปกป้อง เพราะมิฉะนั้น ผู้เขียนบท สามารถป้องกันการใช้ความคิดของเขา ' ' , ซึ่งแตกต่างจากการแสดงออกของเขา ทรัพย์สินของเขาจะไม่ขยาย . " 8
แยกความคิดที่แสดงออกมาจาก เป็นการออกกำลังกายอย่างฉาวโฉ่ยาก ตัวอย่างเช่นเท่าไหร่ที่ยืมเหตุการณ์ที่จําเป็นใน Nichols สำหรับจำเลยที่จะได้รับพบว่ามีการคัดลอกสำนวน ? เช่น ศาลในอดีต wrestled กับความแตกต่าง ถ้าใด ๆระหว่าง " ความคิด " , " พล็อต " และ " รูป " 9
เมื่อเข้าไปในขอบเขตของการแสดงออกการละเมิดลิขสิทธิ์ที่พบว่าจำเลยจัดสรรส่วนคุณภาพมากมายของการทำงานโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ การวิเคราะห์การละเมิดลิขสิทธิ์เปรียบเทียบสองงานในคำถาม เช่นในของเรา
6 การปรับตัวภาพยนตร์ถูกได้รับ judicially พิจารณาในแคนาดาซึ่งยืนในทางตรงกันข้ามกับที่แข็งแกร่งของกฎหมายในเรื่อง นิโคล
7 Vสากลภาพคอร์ป 45 f.2d 119 ( 2D cir. 1930 ) ที่ 122 .
8 ในที่เดียวกัน ที่ 121 .
9 B nimmer inroads เมลวิลล์ " การคุ้มครองลิขสิทธิ์ " ( 1950-1951 ) 64 ฮาฟ L . Rev . 1125 ที่ 1130-1 : " อย่างน้อยหนึ่งศาลได้กล่าวว่า เงื่อนไขทั้งหมดเหล่านี้มีความหมายเหมือนกัน และศาลอื่นยังคงว่า ' พล็อต ' และ ' ธีม ' เหมือนกัน . . . . . . . บางศาลได้พบว่ารูปแบบจะได้รับการคุ้มครองและคนอื่น ๆได้จัดขึ้นที่พล็อตที่อาจได้รับการคุ้มครอง " นอกจากนี้ ศาลได้กำหนดแปลงเป็น " พล็อต " เปลือยในขณะที่คนอื่นเรียกมันว่า " การเรียงลำดับทั้งหมดของเหตุการณ์ที่นำเรื่องราวสถานการณ์จากเหตุ และ ผล " : โรเบิร์ต ฟูลเลอร์ เฟลมมิ่ง " ความเหมือนที่แปลงข้นมากจริงๆ " ( 1971 ) 19 ลิขสิทธิ์ ลิตรบ้าง . 225 ที่ 261 .
3
สถานการณ์สมมติหนัง ( ไม่มีบท ) จะถูกตรวจสอบและเปรียบเทียบกับ book.10 การละเมิดการวิเคราะห์มี 2 แนวทาง . สอบถามก่อนว่ามี การเข้าถึง งาน คือ งานที่ได้มาจากครั้งแรกที่สองและไม่ได้ผลของการสร้างอิสระ และอาจจะช่วยได้โดยหลักฐานของผู้เชี่ยวชาญ ถ้าสามารถพิสูจน์คำถามก็คือว่า งานที่สองละเมิดครั้งแรกในทัศนะของ " ผู้สังเกตการณ์สามัญ " ( และโดยความช่วยเหลือของผู้เชี่ยวชาญโดยไม่มีหลักฐาน ) . 12 ในขั้นที่สองนี้ ศาลพิจารณาการปรับตัวด้านขวาโดยทั่วไปเริ่มต้นการวิเคราะห์ของพวกเขาโดยการให้ส่วนลดที่ไม่ได้รับความคุ้มครองโดยลิขสิทธิ์ เช่น ความคิด , 13 themes14 ฉาก ) และหุ้น . 15 แล้วค่าสองงานองค์ประกอบของที่สำคัญการวิเคราะห์เปรียบเทียบถือว่าผ่านปริซึมดังต่อไปนี้ รวมความคิดและความรู้สึกและอารมณ์ ธีมเรื่อง อักขระ จังหวะ การ ลำดับเหตุการณ์ และ structure.16 อย่างแปลกใจ เงื่อนไขเหล่านี้ไม่ได้มีกำหนดไว้ในกฎหมาย .
มีประวัติยาวนานทางกฎหมายทั้งใน กฎหมายและการบังคับใช้กฎหมาย ความเห็น ในเรื่องของการปรับตัวมากของความเห็นในช่วงต้นเรื่องจะมีปัญหากับ " ผู้สังเกตการณ์ " ธรรมดาทดสอบ หรือ " ทดสอบ " ผู้ชมสำหรับการจัดสรรมาก nimmer ตัวอย่างเช่นแย้งว่า " มีหลายกรณีเมื่อผู้สังเกตการณ์ธรรมดาไม่เพียงแค่ความสามารถในการตรวจหาการอย่างมาก " เขาสนับสนุนว่าความแตกต่างระหว่าง
10 รูปภาพเมาน์ทบีลโวลต์ ( 1994 ) 20 .454 3D ที่ 56 ( cir. 11 สหรัฐอเมริกาศาลอุทธรณ์ )
11 y'barbo Supra 2 ที่ 307 .
12 ในที่เดียวกัน เห็นยัง เช่น อาร์เดนโวลต์โคลัมเบียรูปภาพ ( 1995 ) แต่ f.supp . แย่มาก ( เราตำบล CT , SD นิวยอร์ก ) ที่พารา 4 : " ศาลจะถาม ' ไม่ว่าผู้สังเกตการณ์วางเฉลี่ยจะจำเป็นมีการจัดสรรถูกคัดลอกจากงานที่มีลิขสิทธิ์ . ' "
13 ดังนั้นในอาร์เดน ,ความคิดที่พบในนวนิยายวันหนึ่งของคนที่ " ติดในวันนั้น ฉันบอกกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำอีก " เป็นสิ่งที่ใช้สำหรับผู้ผลิตภาพยนตร์อุณา
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2024 I Love Translation. All reserved.

E-mail: