I knew immediately that I had been

I knew immediately that I had been drugged. My drink tasted disgusting and the moment it hit my stomach I felt like death. I thought I was poisoned, but the reality was far worse.

I woke up staring into a red sky strangely located an inch from my nose. Of course, it wasn't the sky I was seeing, it was a coffin lid. Above that lid was God knows how many feet of earth, and only above that could the sky actually be seen - it had never seemed so far away. I panicked, and in my panic I clawed and struck at the coffin lid over and over again, refusing to stop even when my fingernails ripped off and I dislocated both shoulders. The lid did not move an inch. I tried to move the Earth itself, and failed miserably, breaking myself in the process.

There was nothing left to do but weep. I was trapped half way to Hell where no human being could ever find me, and the incurable nature of my isolation beat upon my psyche in torturous waves. The living cannot tolerate the loneliness of the grave! I would have given anything for even the smallest interaction with another living creature until I heard a low inhuman voice utter the words “You are not alone.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมรู้ได้ทันทีที่ฉันได้รับยา เครื่องดื่มของฉันลิ้มรสน่าขยะแขยงและช่วงเวลาที่มันตีท้องของฉันฉันรู้สึกเหมือนตาย ฉันคิดว่าฉันถูกวางยาพิษ แต่ความเป็นจริงก็เลวร้ายยิ่งไกล.

ฉันตื่นขึ้นมาจ้องมองเข้าไปในท้องฟ้าสีแดงอยู่แปลกนิ้วจากจมูกของฉัน แน่นอนมันไม่ได้เป็นท้องฟ้าที่ผมเห็นก็คือฝาโลงศพ ข้างฝาที่พระเจ้ารู้ว่าหลายฟุตของโลกและคนเดียวที่อยู่เหนือท้องฟ้าที่อาจจะเห็นจริง - มันไม่เคยดูเหมือนจะอยู่ห่างไกล ผมตกใจและตื่นตระหนกของฉันฉันเล็บและหลงที่ฝาโลงซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่ยอมที่จะหยุดแม้เมื่อเล็บฉีกออกของฉันและฉันเคล็ดไหล่ทั้งสอง ฝาไม่ได้ย้ายนิ้ว ฉันพยายามที่จะย้ายไปโลกของตัวเองและล้มเหลวเข็ญใจทำลายตัวเองในกระบวนการ.

มีอะไรเหลือที่จะทำ แต่ร้องไห้ ฉันถูกขังอยู่ครึ่งทางไปนรกที่ไม่มีมนุษย์เคยได้พบฉันและธรรมชาติที่รักษาไม่หายของการแยกของฉันชนะเมื่อจิตใจของฉันในคลื่นแยง ที่อยู่อาศัยไม่สามารถทนความเหงาของหลุมฝังศพ!ฉันจะได้ให้อะไรสำหรับแม้แต่การทำงานร่วมกันที่มีขนาดเล็กด้วยสิ่งมีชีวิตอีกจนกว่า i ได้ยินเสียงมนุษย์ต่ำเปล่งคำว่า "คุณไม่ได้อยู่คนเดียว."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมรู้ทันทีว่า ผมก็ได้ drugged ฉันดื่มลิ้มรสน่าขยะแขยงและขณะตีท้องของดิฉันเหมือนตาย ฉันคิดว่า ฉันถูกวางยา แต่ความเป็นจริงไม่ไกลแย่ลง

ตื่นขึ้นเป็นสีแดงที่จ้องมองฟ้าแพงกว่าอยู่นิ้วจากจมูกของฉัน แน่นอน มันไม่ได้ท้องฟ้าที่ฉันได้เห็น มันเป็นฝาหีบศพ ข้างฝาที่ถูกพระเจ้ารู้จำนวนเท้าของโลก และข้างต้นเท่านั้นที่สามารถท้องฟ้าจริงได้ - จะได้ไม่ประจักษ์จนเก็บ ฉันพอ และเปิดเปิงของฉัน ฉันเล็บสั้น และหลงที่ฝาหีบศพเล่า ปฏิเสธที่จะหยุดได้เมื่อเล็บของฉันริพมาปิด และฉัน dislocated ไหล่ทั้งสอง ฝาไม่ย้ายนิ้ว ฉันพยายามที่จะย้ายแผ่นดินตัวเอง และไม่สามารถเป็นท่า ทำลายตัวเองในกระบวนการ

ไม่มีอะไรเหลือให้ทำแต่ weep ผมติดอยู่ครึ่งทางนรกที่มนุษย์ไม่เคยพบฉัน และชนะธรรมชาตินี้แยกของฉันเมื่อฉัน psyche ในคลื่น torturous ชีวิตที่ไม่สามารถทนต่อความเหงาของอุโมงค์ศพ ฉันจะให้อะไรสำหรับแม้แต่การโต้ตอบน้อยที่สุดด้วยชีวิตสัตว์อื่นจนกว่าฉันได้ยินเสียง inhuman ต่ำส่งคำ "คุณจะไม่อยู่คนเดียว"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมรู้ว่าได้ทันทีว่าผมได้รับการเลื่อนลอย เครื่องดื่มของฉันได้ลิ้มลองอาหารน่ารังเกียจและช่วงเวลาที่มันท้องของฉันฉันรู้สึกเหมือนตาย ฉันคิดว่าฉันถูกวางยาพิษแต่ในความเป็นจริงที่อยู่ไกลออกไปยิ่งแย่.

ผมก็ตื่นขึ้นมาจ้องมองไปในท้องฟ้าสีแดงที่แปลกตาตั้งอยู่นิ้วจากจมูกของฉัน แน่นอนมันไม่ใช่ท้องฟ้าที่ผมก็คือการได้เห็นมันเป็นปิดฝาโลงศพที่ ด้านบนปิดฝาเป็นพระเจ้าจะรู้ได้ว่าจำนวนมากฟุตของโลกและห่างออกไปเพียงด้านบนท้องฟ้าที่ไม่ได้เป็นเห็น - มันไม่เคยดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นอยู่ไกลออกไป ผมความตกใจกลัวและอยู่ใน ภาวะ ตื่นตระหนกของฉันฉันมีเล็บและตีที่ปิดฝาโลงศพและอีกครั้งไม่ยอมหยุดแม้แต่เมื่อ fingernails ของผมถูกหลอกและฉันซ้นไหล่ทั้งสอง ฝาปิดที่ไม่ได้เลื่อนนิ้ว ผมพยายามที่จะย้ายโลกของมันเองอย่างน่าเวทนาก็ล้มเหลวและการทำลายตัวเองในกระบวนการ.

ไม่มีอะไรเหลืออีกจะทำแต่ร้องไห้ ผมก็ติดอยู่ครึ่งทางในนรกที่ไม่มีมนุษย์ไม่สามารถพบกับฉันและไม่เคยธรรมชาติไม่สามารถรักษาหายได้ที่ได้แยกตัวออกมาเต้นของจิตของฉันในคลื่น torturous ชีวิตที่ไม่สามารถทนความเปล่าเปลี่ยวของหลุมศพที่ฉันจะได้รับอะไรสำหรับที่มีการโต้ตอบกันมีขนาดเล็กที่สุดพร้อมด้วยสัตว์ที่มีชีวิตอื่นจนกว่าผมได้ยินเสียงไร้มนุษยธรรมต่ำที่กล่าวคำว่า"คุณไม่ได้ทำงานเพียงลำพัง"