An archival study was performed in

An archival study was performed in a maximum security forensic hospital to evaluate the effects of a total ban on smoking and all tobacco products. One hundred and forty patients were characterized as nonsmokers or light, moderate or heavy smokers. Patient records for the four weeks prior to the ban were compared with their records for the four weeks subsequent to the ban. Numbers of sick calls, total disruptive behaviors and verbal aggression declined markedly and significantly following the ban in those patients previously classified as moderate or heavy smokers. Weight increased significantly, but almost equally regardless of previous smoking status. Patients, and eventually staff, tolerated the smoking ban without significant negative effects. Patients relied very little on treatment modalities to alleviate nicotine withdrawal. Pre-ban apprehension by staff and patients dissipated with time after the smoking ban started. Copyright © 2002 John Wiley & Sons, Ltd.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จดหมายเหตุการศึกษาได้ดำเนินการในโรงพยาบาลรักษาความปลอดภัยสูงสุดทางนิติเวชที่จะประเมินผลกระทบจากการห้ามทั้งหมดการสูบบุหรี่และผลิตภัณฑ์ยาสูบ 140 ผู้ป่วยที่โดดเด่นในฐานะผู้ไม่สูบบุหรี่หรือสูบบุหรี่เบาปานกลางหรือหนัก ประวัติผู้ป่วยสำหรับสี่สัปดาห์ก่อนที่จะมีการห้ามถูกนำมาเปรียบเทียบกับบันทึกของพวกเขาสำหรับสี่สัปดาห์ต่อมาที่บ้าน ตัวเลขของการโทรป่วยพฤติกรรมทำลายทั้งหมดและการล่วงละเมิดทางวาจาลดลงอย่างเห็นได้ชัดและอย่างมีนัยสำคัญดังต่อไปนี้ห้ามในผู้ป่วยที่จัดก่อนหน้านี้เป็นผู้สูบบุหรี่ปานกลางหรือหนัก น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แต่เกือบเท่าเทียมกันโดยไม่คำนึงถึงสถานะการสูบบุหรี่หน้าที่แล้ว ผู้ป่วยและพนักงานในที่สุดก็ทนห้ามสูบบุหรี่ห้ามโดยไม่มีผลกระทบเชิงลบอย่างมีนัยสำคัญผู้ป่วยที่อาศัยอยู่น้อยมากเมื่อรังสีรักษาเพื่อบรรเทาการถอนนิโคติน ความหวาดหวั่นห้ามล่วงหน้าโดยเจ้าหน้าที่และผู้ป่วยที่สูญเสียกับเวลาหลังจากที่ห้ามสูบบุหรี่ห้ามเริ่ม ลิขสิทธิ์© 2002 จอห์นไวลีย์&บุตร จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาถาวรที่ดำเนินการในโรงพยาบาลความปลอดภัยสูงสุดทางกฎหมายเพื่อประเมินผลกระทบของการรวมห้ามสูบบุหรี่และผลิตภัณฑ์ยาสูบทั้งหมด หนึ่งร้อย และ 40 ผู้ป่วยมีลักษณะเป็นแสง ปานกลาง หรือหนักผู้สูบบุหรี่หรือสูบบุหรี่ ระเบียนผู้ป่วยสำหรับ 4 สัปดาห์ก่อนบ้านถูกเปรียบเทียบกับระเบียนของพวกเขาสำหรับ 4 สัปดาห์ subsequent to บ้าน จำนวนผู้ป่วยเรียก รวมลักษณะการทำงานขวัญและรุกรานด้วยวาจาที่ปฏิเสธอย่างเด่นชัด และอย่างมีนัยสำคัญต่อบ้านในผู้ป่วยเหล่านั้นจัดเป็นผู้สูบบุหรี่เอง หรือหนักก่อนหน้านี้ น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แต่เกือบเท่า ๆ กันโดยไม่คำนึงถึงสถานะการสูบบุหรี่ก่อนหน้านี้ ผู้ป่วย และพนักงาน สมบ้านปลอดบุหรี่ โดยไม่มีผลกระทบเชิงลบอย่างมีนัยสำคัญ ผู้ป่วยอาศัย modalities รักษาน้อยมากในการบรรเทาถอนนิโคติน ก่อนบ้านเข้าใจ โดยเจ้าหน้าที่และผู้ป่วย dissipated กับเวลาหลังจากเริ่มต้นบ้านปลอดบุหรี่ สงวนลิขสิทธิ์ © 2002 จอห์น Wiley &บุตร จำกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาการสร้างคลังข้อมูลที่ได้ดำเนินการรักษาความ ปลอดภัย สูงสุดในโรงพยาบาลทางนิติวิทยาศาสตร์ที่จะประเมินผลของบ้านรวมในแบบปลอดบุหรี่และ ผลิตภัณฑ์ ยาสูบทั้งหมด หนึ่งร้อยสี่สิบผู้ป่วยมีลักษณะเป็นผู้ที่สูบบุหรี่ไม่สูบบุหรี่หนักปานกลางหรือไฟหรือ บันทึกข้อมูลผู้ป่วยสำหรับผู้ใช้บริการสี่สัปดาห์ก่อนที่จะถึงบ้านได้เมื่อเทียบกับข้อมูลบันทึกของตนสำหรับผู้ใช้บริการสี่สัปดาห์ที่ ภายหลัง ที่บ้าน หมายเลขการโทรป่วยลักษณะการทำงานทั้งหมดช่วยลดความยุ่งยากและการรุกรานด้วยวาจาลดลงอย่างชัดเจนและให้ความสำคัญต่อไปนี้บ้านในผู้ป่วยที่เคยได้รับการจำแนกให้เป็นเป็นปานกลางหรือผู้ที่ไม่สูบบุหรี่หนัก น้ำหนักเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญแต่เกือบจะเท่าๆกันโดยไม่คำนึงถึงสถานะของแบบปลอดบุหรี่ก่อนหน้า ผู้ป่วยและในท้ายที่สุดพนักงานยอมบ้านแบบปลอดบุหรี่โดยไม่ส่งผลต่ออย่างมีนัยสำคัญ.ผู้ป่วยน้อยเน้นเป็นอย่างมากในเรื่องรูปแบบการบำบัดเพื่อบรรเทาความเดือดร้อนการถอนสารนีค - โอะทีน หวั่น Pre - บ้านโดยผู้ป่วยและพนักงานเหือดหายไปด้วยเวลาหลังจากที่ได้มีการประกาศห้ามสูบบุหรี่ที่เริ่มต้นใช้งาน ลิขสิทธิ์© 2002 John wiley &บุตรชายจำกัด