It was as if the mnemonic was somet

It was as if the mnemonic was something which required enlightenment to understand. Without enlightenment, it could only be observed from the outside, never entered.

“The words seem extremely complicated, their true meaning obscure. It’s like trying to look at flowers in the midst of fog, or the moon on rippling seawater….” He pondered silently for a while, until a bright look appeared in his eyes. He lifted his head and gazed up at the sky, looking a bit hesitant.

More time passed. Finally, determination rose in his eyes. He leaped up, and a flying sword appeared beneath his feet as he shot off into the distance.

“If I can reach Foundation Establishment, then I can fly for long periods. That will be much better than this.” The wind buffeted his face as he soared forward. After a while, the flying sword’s momentum began to fade. Meng Hao dropped to the ground and continued to run.

Time passed slowly. The first time he had left these mountains, he had been at the sixth level of Qi Condensation, and it had taken him two days. Now, he was of the great circle of Qi Condensation, and it only took about an hour. Soon, he was out of the mountains, and had reached the North Sea. 2

He stood once again on the shore, looking out at the lake. He took a deep breath, and then, face filled with sincerity, clasped his hands and bowed deeply two times.

The first bow was for the North Sea’s kindness in demonstrating the Dao and helping him break through his bottleneck.

The second bow was for when the North Sea had helped him during his battle with Ding Xin, when it had saved his life and caused him to be reborn.

“I’ve already made my promise two times, so I won’t say it again. It has been imprinted onto my heart.” He lifted his head, looking out toward the center of the lake. After some time, he closed his eyes and sat down cross-legged to meditate. In his mind, the mnemonic from the jade slip appeared.

“”Ancient Dao; Tenacious Desire to Seal the Heavens; Benefaction for All in the Mountains; Inevitable Dao Tribulation of the Nine Mountains and Seas; Perennial Will.” A long time passed, and the words continued to reverberate in his mind. And yet, he still did not understand what they meant.

More time passed as Meng Hao continued to try to decipher the meaning of the words. Suddenly, a hearty laugh echoed out from across the lake.

“Young sir, do you want to cross the sea?”

Meng Hao lifted his head and saw a boat approaching. On the boat was an old man wearing a woven rush raincoat. Inside was a young girl, eight or nine years old, with big eyes. When she looked at Meng Hao, an innocent smile appeared on her face.

Meng Hao laughed, clasping hands and bowing to the old man and the girl. Then he leaped up onto a flying sword and shot toward them. He dropped down into the boat.

Just like before, there was a bottle of alcohol being warmed. The young girl took it out and poured a cup for Meng Hao, but didn’t hand it to him. She put her chin onto her hands and looked at him.

“Big Brother, why did you come back?” she said, her voice pure and clear. “Did you come to see Guyiding Tri-Rain?

Meng Hao stared at her blankly.

“Guyiding Tri-Rain is my name. But, you can’t tell anybody, okay Big Brother?” She laughed and winked at Meng Hao, looking very charming.

Meng Hao smiled and cupped his hands again in a bow, then accepted the cup of alcohol.

The old man laughed as the boat continued on toward the center of the lake. He looked back at Meng Hao. “We haven’t seen each other for many days. Young sir, your demeanor is much more refined than in the past. Are you heading for the other shore this time?”

“I of the junior generation am not here to cross the lake,” Meng Hao said lightly, taking a sip of alcohol. “I’m here to clear up some confusion.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันก็เป็นความจำเป็นสิ่งที่ต้องตรัสรู้เพื่อทำความเข้าใจ ไม่ตรัสรู้ มันสามารถเท่านั้นจะสังเกตได้จากภายนอก ไม่เคยป้อน"คำที่ดูเหมือนซับซ้อนมาก ปิดบังที่แท้จริงของพวกเขา ก็ต้องพยายามดูดอกไม้ท่ามกลางหมอก หรือดวงจันทร์บน rippling ทะเล..." เขา pondered เงียบครู่ จนดูสว่างปรากฏในดวงตาของเขา เขายกศีรษะของเขา และจ้องขึ้นท้องฟ้า กำลังลังเลเล็กน้อยเวลาผ่านไป ในที่สุด กำหนดกุหลาบในสายตาของเขา เขา leaped ขึ้น และดาบบินปรากฏอยู่ใต้เท้าของเขาที่เขายิงออกเป็นระยะทาง"ถ้าฉันสามารถเข้าถึงการจัดตั้งมูลนิธิ แล้วฉันบินได้นานขึ้น ที่จะได้ดีกว่านี้" ลมซัดกระทบกับใบหน้าของเขาขณะที่เขาเพิ่มสูงขึ้นไปข้างหน้า หลัง โมเมนตัมของดาบบินเริ่มจาง เฮา เมงลดลงถึงดิน และยังคงเรียกใช้เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ครั้งแรกที่เขาได้จากไปภูเขาเหล่านี้ เขาได้ในระดับควบแน่นชิหก และมันได้นำเขามาสองวัน ตอนนี้ เขาของวงกลมใหญ่ของฉีควบแน่น และมันแค่ประมาณหนึ่งชั่วโมง เร็ว ๆ นี้ เขาจากภูเขา และได้มาถึงทะเลเหนือ 2ยืนอีกครั้งบนฝั่ง มองออกไปในทะเลสาบ เขาได้หายใจลึก ๆ แล้ว ใบหน้าเต็มไป ด้วยความจริงใจ clasped มือของเขา และลงลึกสองครั้งคันธนูแรกถูกสำหรับความเมตตาของทะเลเหนือในสาธิตดาว และช่วยเขา break ผ่านคอขวดของเขาชุดสองคือสำหรับเมื่อทะเลเหนือช่วยเหลือเขาในระหว่างการต่อสู้ของเขากับซิดิง เมื่อได้บันทึกชีวิตของเขา และอยากจะรีบอร์น"ฉันได้ทำแล้วสัญญาของฉันสองครั้ง เพื่อที่จะบอกมันอีกครั้ง มันได้ถูกตรึงลงบนหัวใจของฉัน" เขายกศีรษะ มองไปกลางทะเลสาบ บางเวลา เขาปิดตาของเขา และนั่งไขว่ห้างภาวนา ในใจของเขา ความจำจากใบหยกปรากฏ""โบราณดาว หวงแหนปรารถนาที่จะประทับตราสวรรค์ สำหรับทั้งหมดในภูเขา benefaction ดาวทุกข์ยากหลีกเลี่ยงไม่ได้ของเก้าภูเขาและทะเล ยืนต้นจะ" ผ่านไปเป็นเวลานาน และคำยังคงก้องในใจของเขา และยัง เขายังไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาหมายถึงเวลาผ่านไปเฮาเมงยังคงพยายามถอดความหมายของคำ ทันใดนั้น หัวเราะดังก้องออกจากข้ามทะเลสาบ"หนุ่มที่รัก คุณต้องการข้ามทะเล"เมงเฮายกศีรษะของเขา และเห็นเรือใกล้ บนเรือ ชราสวมกระทอวิ่ง ภายในถูกเด็กสาว อายุ ตาใหญ่แปด หรือเก้าปี เมื่อเธอมองเฮาเมง มีรอยยิ้มบริสุทธิ์ปรากฏบนใบหน้าของเธอเฮา เมงหัวเราะ กุมมือ และโค้งชายชราและหญิงสาว แล้วเขา leaped ขึ้นลงดาบบิน และยิงไปทางพวกเขา เขาหล่นลงไปเหมือนก่อน ได้ขวดแอลกอฮอล์ที่กำลังอุ่น เด็กสาวเอาออก และเทถ้วยสำหรับเมงเฮา แต่ไม่ได้มือเขา เธอใส่คางของเธอลงบนมือของเธอ และมองไปที่เขา"พี่ใหญ่ ทำไมไม่คุณกลับมา" เธอกล่าวว่า เสียงใส และบริสุทธิ์ "มาดูไตรฝน Guyiding ไรคะเฮา เมงจ้องไปที่เธอ blankly"Guyiding Tri-ฝนเป็นชื่อของฉัน แต่ คุณไม่สามารถบอกใคร พี่ใหญ่โอเค" เธอหัวเราะ และ winked ที่เมงเฮา กำลังดูมีเสน่ห์มากเมงเฮายิ้ม และคิดกันมือของเขาอีกครั้งในโบว์ แล้วรับถ้วยแอลกอฮอล์ชายชราหัวเราะเป็นเรือที่ต่อบนไปยังศูนย์ของทะเลสาบ เขามองกลับที่เฮาเมง "เราไม่ได้เห็นกันหลายวัน หนุ่มเซอร์ demeanor ของคุณคือกลั่นมากขึ้นกว่าในอดีต คุณมุ่งหน้าไปฝั่งอื่น ๆ ครั้งนี้""รุ่นจูเนียร์ฉันไม่ที่นี่เพื่อข้ามทะเลสาบ เมงเฮากล่าวเบา ๆ การจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ "ฉันนี่เพื่อล้างบางสับสน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นถ้าจำเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะเข้าใจการตรัสรู้ โดยไม่ต้องตรัสรู้ก็อาจจะเพียงข้อสังเกตจากภายนอกไม่เคยเข้ามา. "คำดูเหมือนซับซ้อนมากความหมายที่แท้จริงของพวกเขาปิดบัง มันก็เหมือนกับการพยายามที่จะมองไปที่ดอกไม้ในท่ามกลางหมอกหรือดวงจันทร์ใน rippling น้ำทะเลที่ ... . "เขาครุ่นคิดอย่างเงียบ ๆ ในขณะที่จนดูสดใสปรากฏอยู่ในดวงตาของเขา เขายกหัวของเขาและจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่กำลังมองหาบิตลังเล. เวลามากขึ้นผ่าน ในที่สุดความมุ่งมั่นที่เพิ่มขึ้นในสายตาของเขา เขากระโดดขึ้นและดาบบินปรากฏใต้เท้าของเขาในขณะที่เขายิงออกไปไกล. "ถ้าฉันสามารถเข้าถึงการจัดตั้งมูลนิธิแล้วฉันสามารถบินได้เป็นระยะเวลานาน ที่จะเป็นดีกว่านี้ ". ลมซัดกระทบใบหน้าของเขาในขณะที่เขาเพิ่มสูงขึ้นไปข้างหน้า หลังจากที่ในขณะโมเมนตัมดาบบินเริ่มจะจางหายไป เม้งเฮาลดลงถึงพื้นดินและยังคงวิ่ง. เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ครั้งแรกที่เขาได้ทิ้งภูเขาเหล่านี้ที่เขาได้รับในระดับที่หกของการควบแน่นฉีและมันก็พาเขาสองวัน ตอนนี้เขาเป็นของวงกลมที่ดีของฉีควบแน่นและมันใช้เวลาประมาณหนึ่งชั่วโมง ในไม่ช้าเขาก็ออกจากภูเขาและก็มาถึงทะเลทางทิศเหนือ 2 เขาลุกขึ้นยืนอีกครั้งบนฝั่งมองออกไปที่ทะเลสาบ เขาเอาหายใจลึก ๆ แล้วใบหน้าที่เต็มไปด้วยความจริงใจประสานมือของเขาและโค้งคำนับครั้งที่สอง. ธนูเป็นครั้งแรกสำหรับความเมตตาทะเลเหนือในแสดงให้เห็นถึงดาวและช่วยให้เขาทำลายคอขวดของเขา. โบว์ที่สองคือเมื่อ เหนือทะเลได้ช่วยให้เขาในระหว่างการต่อสู้ของเขากับซิน Ding เมื่อมันได้ช่วยชีวิตของเขาและทำให้เขาถูกรีบอร์น. "ผมได้ทำแล้วสัญญาของฉันสองครั้งดังนั้นฉันจะไม่พูดอีกครั้ง มันได้รับการตราตรึงใจลงบนหัวใจของฉัน. "เขาเงยหน้าขึ้นมองออกไปยังศูนย์ของทะเลสาบ หลังจากที่บางครั้งเขาปิดตาของเขาและนั่งลงไขว่ห้างที่จะนั่งสมาธิ ในใจของเขาช่วยในการจำจากใบหยกปรากฏ. "" โบราณเชียงดาว; ปรารถนาหวงแหนในการปิดผนึกสวรรค์; กุศลทั้งหมดในเทือกเขา; หลีกเลี่ยงไม่ได้ดาวทุกข์ยากลำบากของเทือกเขาและทะเลเก้า; ไม้ยืนต้นจะ. "เป็นเวลานานผ่านไปและคำยังคงก้องในใจของเขา และยังเขายังคงไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาหมายถึง. เวลามากขึ้นผ่านการเป็นเม้งเฮายังคงพยายามที่จะถอดรหัสความหมายของคำ ทันใดนั้นหัวเราะมากมายที่สะท้อนออกมาจากทั่วทะเลสาบ. "คุณชายหนุ่มคุณต้องการที่จะข้ามทะเล?" เม้งเฮายกศีรษะของเขาและเห็นเรือใกล้ บนเรือเป็นชายชราคนหนึ่งสวมเสื้อกันฝน Rush ทอ ภายในเป็นเด็กสาวอายุแปดหรือเก้าปีที่มีดวงตาขนาดใหญ่ เมื่อเธอมองไปที่เม้งเฮารอยยิ้มบริสุทธิ์ปรากฏบนใบหน้าของเธอ. เม้งเฮาหัวเราะกุมมือและโค้งชายชราและหญิงสาว จากนั้นเขาก็กระโดดขึ้นไปบนดาบบินและยิงต่อพวกเขา เขาทิ้งลงไปในเรือ. เช่นเดียวกับก่อนที่จะมีขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ถูกอบอุ่น เด็กสาวเอามันออกมาและเทถ้วยเม้งเฮา แต่ไม่ได้มอบให้เขา เธอใส่คางของเธอลงบนมือของเธอและมองไปที่เขา. "บิ๊กบราเธอทำไมคุณกลับมา?" เธอกล่าวว่าเสียงของเธอบริสุทธิ์และชัดเจน "คุณมาดู Guyiding Tri-ฝน? เม้งเฮาจ้อง blankly เธอ. " Guyiding Tri-ฝนเป็นชื่อของฉัน แต่คุณไม่สามารถบอกใครบิ๊กบราเธอโอเค? "เธอหัวเราะและขยิบตาเม้งเฮามองมีเสน่ห์มาก. เม้งเฮายิ้มและป้องมือของเขาอีกครั้งในโบว์แล้วได้รับการยอมรับถ้วยของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์. ชายชราหัวเราะ เรืออย่างต่อเนื่องไปยังศูนย์ของทะเลสาบ เขามองกลับมาที่เม้งเฮา "เรายังไม่ได้เจอกันหลายวัน คุณชายหนุ่มท่าทางของคุณมากขึ้นการกลั่นกว่าในอดีตที่ผ่านมา คุณกำลังมุ่งหน้าไปยังชายฝั่งอื่น ๆ ในเวลานี้? " " ผมของคนรุ่นจูเนียร์ไม่ได้ที่นี่กำลังจะข้ามทะเลสาบ "เม้งเฮากล่าวเบา ๆ การจิบเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ "ฉันมาที่นี่เพื่อขจัดความสับสนบาง."