“Try to imagine what a democracy of

“Try to imagine what a democracy of ideas would look like. Employees would feel free
to share their thoughts and opinions, however politically charged they might be. No
single gatekeeper would be allowed to quash an idea or set the boundaries on its
dissemination. New ideas would be given the chance to garner support before being
voted up or down by senior execs. The internal debate about strategy, direction and
policy would be open, vigorous, and uncensored. Maybe this sounds hopelessly
romantic, but such a thoughtocracy already exists—not in any big company, but on the
web.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"พยายามคิดประชาธิปไตยความคิดจะดูเหมือนกัน พนักงานจะรู้สึกฟรีการแบ่งปันความคิดและความเห็น อย่างไรก็ตามทางการเมืองพวกเขาอาจจะคิด ไม่ใช่gatekeeper เดียวจะสามารถปราบความคิด หรือการตั้งค่าขอบเขตบนของเผยแพร่ ความคิดใหม่จะได้รับโอกาสการสนับสนุนก่อนที่จะรวบรวมคะแนนขึ้น หรือลง โดยผู้บริหารระดับสูง การอภิปรายภายในเกี่ยวกับกลยุทธ์ ทิศทาง และนโยบายจะเปิด แข็งแรง และแอบ ทีนี้เสียงประดับประดาโรแมนติก แต่ thoughtocracy ดังกล่าวมีอยู่แล้วซึ่งไม่อยู่ในบริษัทใหญ่ แต่ในการเว็บ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"พยายามที่จะจินตนาการถึงสิ่งที่ประชาธิปไตยของความคิดจะมีลักษณะ พนักงานจะรู้สึกอิสระที่จะแบ่งปันความคิดและความคิดเห็นของพวกเขา แต่การเมืองพวกเขาอาจจะ ไม่มียามเดียวจะได้รับอนุญาตให้ล้มล้างความคิดหรือกำหนดขอบเขตในตัวการเผยแพร่ ความคิดใหม่ที่จะได้รับโอกาสที่จะรวบรวมกำลังใจก่อนที่จะถูกการโหวตขึ้นหรือลงโดยผู้บริหารระดับสูง การอภิปรายภายในเกี่ยวกับกลยุทธ์ทิศทางและนโยบายที่จะเปิดแข็งแรงและไม่แน่ใจ อาจจะฟังดูไร้ความหวังที่โรแมนติก แต่เช่น thoughtocracy มีอยู่แล้วไม่อยู่ใน บริษัท ใหญ่ ๆ แต่ในเว็บ. "