To speak of republican citizenship

To speak of republican citizenship is to risk
confusion, at least in the United States,
where it is often necessary to explain that
one is referring to ‘small-r’ republicanism
rather than a position taken by the Republican
Party. But just as one may be a democrat
without being a Democrat, so one may be a
republican without being a Republican. The
ideas of democracy and the republic are far
older than any political party and far richer
than any partisan label can convey – rich
enough to make the use of ‘republican’ here
worth the risk of some initial confusion.
‘Republican’ and ‘citizen’, in fact, are old
and intertwined words – so old that some
may wonder at their relevance in the brave
new world of the twenty-first century, and
so intertwined that the phrase ‘republican
citizenship’ seems almost redundant to
others. There is no republic without citizens,
after all; and, according to the classical
republican thinkers, there is no citizenship,
in the full sense of the word, except among
those who are fortunate enough to inhabit a
republic. But this view of citizenship’s connection
to republicanism no longer seems to
prevail. If it did, there would be no need for
a chapter on republican citizenship in this
volume of essays on citizenship, for the
authors would simply assume that citizenship
entails republicanism and go on to
other matters.
There might also be no need for this
chapter if it were not for the revival of
scholarly interest in republicanism in recent
years. Such a revival has definitely
occurred, though, and occurred simultaneously
with a renewed interest in citizenship.
This coincidence suggests that republican
citizenship is well worth our attention, not
only for purposes of historical understanding
but also as a way of thinking about
citizenship in the twenty-first century. Why
this revival has occurred and whether republican
citizenship truly offers anything of
relevance or value today are thus the subjects
of this chapter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพูดของรีพับลิกัน เป็นพลเมืองคือการเสี่ยงสับสน น้อยในสหรัฐอเมริกาซึ่งมักจะจำเป็นต้องอธิบายว่าหนึ่งกำลังอ้างอิงถึง 'เล็ก-r' republicanismแทนตำแหน่งที่ใช้ โดยรีพับลิกันพรรค แต่ เหมือนว่าหนึ่งอาจจะเป็นพรรคประชาธิปัตย์โดย พรรคประชาธิปัตย์ ดังนั้นหนึ่งอาจจะเป็นรีพับลิกันไม่ มีรีพับลิกัน การความคิดของประชาธิปไตยและสาธารณรัฐอยู่ไกลอายุมากกว่าพรรค และห่างไกลยิ่งขึ้นกว่าป้ายพรรคใด ๆ สามารถถ่ายทอด – อุดมไปด้วยพอที่จะทำให้การใช้ 'รีพับลิกัน' นี่มูลค่าความสับสนบางครั้งแรก'สาธารณรัฐ' และ 'พลเมือง' ในความเป็นจริง มีอายุและเกี่ยวพันเก่าดังนั้นคำว่าอาจสงสัยในความกล้าหาญของพวกเขาเกี่ยวข้องโลกใหม่ของศตวรรษยี่สิบ- และดังนั้น เกี่ยวพันที่วลี ' สาธารณรัฐสัญชาติ ' ซ้ำ ๆ เกือบไปผู้อื่น มีสาธารณรัฐไม่ โดยประชาชนหลังจากทั้งหมด และ ตามที่คลาสสิกนักคิดสาธารณรัฐ มีสัญชาติไม่มีในความรู้สึกของคำ ยกเว้นในหมู่ผู้ที่โชคดีพอที่จะอาศัยอยู่ในสาธารณรัฐ แต่มุมมองของการเชื่อมต่อของพลเมืองการ republicanism ไม่น่าจะเหนือกว่า ถ้าเคย จะไม่จำเป็นต้องบทในสัญชาติสาธารณรัฐในนี้ระดับบทความเกี่ยวกับสัญชาติ สำหรับการผู้เขียนก็จะสมมติว่าพลเมืองentails republicanism และไปในการเรื่องอื่น ๆนอกจากนี้ยังอาจไม่จำเป็นสำหรับการนี้ถ้ามันไม่ได้สำหรับการฟื้นตัวของบทสนใจวิชาการ republicanism ในล่าสุดปี เป็นช่วงเวลาได้แน่นอนเกิด ขึ้น แม้ว่า และเกิดขึ้นพร้อมกันมีความสนใจต่ออายุในการเป็นพลเมืองบังเอิญนี้แนะนำว่า รีพับลิกันพลเมืองไม่คุ้มความสนใจสำหรับทำความเข้าใจประวัติศาสตร์เท่านั้นแต่ยังเป็นวิธีการคิดเกี่ยวกับพลเมืองในศตวรรษยี่สิบ ทำไมฟื้นฟูนี้เกิดไม่ว่า จะเป็นสาธารณรัฐเป็นพลเมืองอย่างแท้จริงมีสิ่งที่มีความเกี่ยวข้องหรือค่าปัจจุบันอยู่ดังนั้นในวิชาในบทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จะพูดถึงความเป็นพลเมืองรีพับลิกันคือการเสี่ยงกับ
ความสับสนอย่างน้อยในสหรัฐอเมริกา
ที่มันมักจะเป็นสิ่งที่จำเป็นที่จะอธิบายว่า
หนึ่งจะหมายถึง 'เล็ก-R' ปับ
มากกว่าตำแหน่งที่ถ่ายโดยพรรครีพับลิ
พรรค แต่ก็เป็นคนหนึ่งอาจจะเป็นพรรคประชาธิปัตย์
โดยไม่ต้องเป็นพรรคประชาธิปัตย์ดังนั้นหนึ่งอาจจะเป็น
รีพับลิกันโดยไม่ต้องรีพับลิกัน
ความคิดของประชาธิปไตยและสาธารณรัฐที่อยู่ห่างไกล
ที่เก่ากว่าพรรคการเมืองใด ๆ และร่ำรวยยิ่ง
กว่าใด ๆ ป้ายพรรคสามารถถ่ายทอด - อุดมไปด้วย
พอที่จะทำให้การใช้งานของ 'รีพับลิกัน' ที่นี่
คุ้มค่าความเสี่ยงของความสับสนบางเริ่มต้น
'รีพับลิกัน' และ 'พลเมือง' ในความเป็นจริงมีความเก่าแก่
คำและพัน - ดังนั้นเก่าที่บางคน
อาจจะสงสัยในความสัมพันธ์กันของพวกเขาในความกล้าหาญ
โลกใหม่ของศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดและ
พันเพื่อให้วลี 'รีพับลิกัน
เป็นพลเมือง' ดูเหมือนว่าเกือบ ซ้ำซ้อน
อื่น ๆ มีโดยไม่ต้องสาธารณรัฐประชาชนไม่เป็น
หลังจากที่ทุกคน; และตามที่คลาสสิก
เป็นนักคิดที่รีพับลิกันไม่มีสัญชาติ
ในความรู้สึกที่เต็มรูปแบบของคำว่ายกเว้นในหมู่
ผู้ที่โชคดีพอที่จะอาศัยอยู่ใน
สาธารณรัฐ แต่มุมมองของการเชื่อมต่อการเป็นพลเมืองที่นี่
เพื่อปับไม่น่าจะ
เหนือกว่า ถ้ามันไม่จะมีความจำเป็นในการไม่มี
บทที่เกี่ยวกับการเป็นพลเมืองของรีพับลิกันในเรื่องนี้
ปริมาณของบทความเกี่ยวกับความเป็นพลเมืองสำหรับ
ผู้เขียนก็จะคิดว่าเป็นพลเมือง
entails ปับและไป
เรื่องอื่น ๆ
นอกจากนี้ยังอาจจะมีความจำเป็นในการนี้ไม่มี
บทถ้ามันไม่ได้สำหรับการฟื้นตัวของ
ความสนใจในวิชาการปับในเร็ว ๆ
ปีที่ผ่านมา เช่นการฟื้นฟูได้แน่นอน
ที่เกิดขึ้นแม้ว่าและเกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน
กับความสนใจในการเป็นพลเมือง
บังเอิญนี้แสดงให้เห็นว่าพรรครีพับลิ
พลเมืองเป็นอย่างดีมูลค่าความสนใจของเราไม่
เพียง แต่สำหรับวัตถุประสงค์ของการเข้าใจประวัติศาสตร์
แต่ยังเป็นวิธีคิดเกี่ยวกับ
ความเป็นพลเมืองในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด ทำไม
การฟื้นฟูนี้ได้เกิดขึ้นและไม่ว่าพรรครีพับลิ
พลเมืองอย่างแท้จริงมีอะไร
ความสัมพันธ์กันหรือมูลค่าในวันนี้จึงเป็นเรื่อง
ของบทนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพูดของการรีพับลิกันคือการเสี่ยงความสับสน , อย่างน้อยในสหรัฐอเมริกาซึ่งมันมักจะต้องอธิบายว่าหนึ่งหมายถึง ' ' small-r ภากรมากกว่าตำแหน่งที่ถ่ายโดยรีพับลิกันปาร์ตี้ แต่เพียงหนึ่งอาจเป็นประชาธิปัตย์โดยไม่ถูกพรรคประชาธิปัตย์ ดังนั้นหนึ่งอาจเป็นรีพับลิกัน ไม่ได้เป็นพรรครีพับลิ ที่แนวคิดประชาธิปไตยและสาธารณรัฐ ห่างไกลเก่ากว่าพรรคการเมืองใดและไกลยิ่งขึ้นกว่าพลพรรคฉลากสามารถถ่ายทอดและรวยเพียงพอที่จะทำให้การใช้ ' รีพับลิกัน ' ที่นี่คุ้มค่าความเสี่ยงของความสับสนบางอย่างเริ่มต้น' รีพับลิกัน ' และ ' พลเมือง ' , ในความเป็นจริง , เก่าหาคำ ( ที่เก่าจนบางอาจสงสัยในความเกี่ยวข้องของพวกเขาในกล้าได้กล้าเสียในโลกใหม่แห่งศตวรรษที่ 21 และเพื่อพันประโยคที่ ' รีพับลิกันดูเหมือนจะซ้ำซ้อนกับพลเมืองคนอื่น ๆ ไม่มีประเทศ ไม่มีประชาชนหลังจากทั้งหมด และตามคลาสสิกนักคิดรีพับลิกัน ไม่มีสัญชาติในความรู้สึกเต็มคำ ยกเว้นของผู้ที่โชคดีพอที่จะอาศัยอยู่เป็นสาธารณรัฐ แต่มุมมองของความเป็นพลเมืองของการเชื่อมต่อให้ภากรไม่น่าจะเป็นต่อ ถ้ามันทำ ก็จะไม่ต้องบทที่การรีพับลิกันในนี้ปริมาณของเรียงความเรื่องพลเมืองสำหรับผู้เขียนก็จะสมมติว่า ความเป็นพลเมืองภากร และไปใช้เรื่องอื่น ๆอาจจะยังมีไม่ต้องนี้บทถ้ามันไม่ได้สำหรับการฟื้นฟูวิชาการที่น่าสนใจในภากรในล่าสุดปี เช่นการฟื้นฟูได้แน่นอนเกิดขึ้น , ถึงแม้ว่า , และเกิดขึ้นพร้อมกันกับการต่ออายุความสนใจในความเป็นพลเมืองเรื่องนี้ชี้ให้เห็นว่า รีพับลิกันสัญชาติเป็นอย่างดีมูลค่าความสนใจของเราเพื่อวัตถุประสงค์ของความเข้าใจทางประวัติศาสตร์แต่ยังเป็นวิธีที่คิดเกี่ยวกับความเป็นพลเมืองในศตวรรษที่ ทำไมการฟื้นฟูนี้เกิดขึ้นหรือไม่ และรีพับลิกันพลเมืองอย่างแท้จริง มีอะไรวันนี้จึงมีความเกี่ยวข้องหรือค่าคนของบทนี้