Come back as soon as you can. We ha

Come back as soon as you can. We have had to move. Come to Gower’s Walk, Fulham (number five). I will look out for you. Don’t be alarmed about us, we are both safe and well. But come back-Marian
What had happened? What dreadful thing had Count Fosco Done while I was away? In spite of my anxiety, I had to wait. I paid my bill at the hotel and took a cab to Knowlesbury.
At the police station, as I expected, no one appeared to continue the action against me and I was allowed to go. Half an hour later I was on the train back to London.
I got to Gower’s Walk in Fulham at about nine o’clock. Both Laura and Marian came to the door to let me in. Laura was much brighter and happier, full of plans for the future and for her drawing and painting. Marian’s face was tired and anxious. I could see that she had spared Laura the knowledge of the terrible death in Welmingham and the true reason for moving to new lodgings. When Laura had left us and we could speak freely, I tried to give some expression to my feelings and told Marian how much I admired her for the courage and love she had shown.
She was too generous to listen to me, and turned the conversation to my worries.
‘I’m so sorry for my letter-it must have alarmed you.’
‘Yes, it did,’ I admitted. ‘Was I right in thinking that you moved because of a threat by Count Fosco?’
‘Perfectly right,’ she said. ‘I saw him yesterday, and worse than that, Walter-I spoke to him.’
‘Spoke to him? Did he come to the house?’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มากลับทันทีคุณสามารถ เราได้มีการย้าย มาเดินของ Gower ฟูแล่ม (เลข 5) ฉันจะมองออกไปสำหรับคุณ ไม่ตื่นตระหนกเกี่ยวกับเรา เราจะดี และปลอดภัย แต่มาเรียนกลับมามีเกิดอะไรขึ้น สิ่งใด dreadful มีจำนวน Fosco ทำในขณะที่ผมไป แม้ว่าความกังวลของฉัน ฉันได้รอ จ่ายตั๋วของฉันที่โรงแรม และเอาห้อง Knowlesburyที่สถานีตำรวจ ตาม ไม่ปรากฏการกระทำกับฉัน และฉันได้รับอนุญาตให้ไป ครึ่งชั่วโมงต่อมาผมอยู่บนรถไฟไปลอนดอนผมได้ไปเดินของ Gower ในฟูแล่มที่ประมาณเก้าโมง ลอร่าและมาเรียนมาไปประตูเพื่อให้ผม ลอร่าไม่สว่างมาก และมีความสุข เต็มรูปแบบของแผนการ ในอนาคต และ สำหรับรูปวาดและภาพวาดของเธอ มะยงของหน้ามีกังวล และเหนื่อย ฉันได้เห็นว่า เธอได้ช่วยลอร่ารู้ตายน่ากลัว Welmingham และเหตุผลจริงย้ายไปเดินทางใหม่ เมื่อลอร่าได้ทิ้งเรา และเราสามารถพูดได้อย่างอิสระ ฉันพยายามให้บางนิพจน์ที่ความรู้สึกของฉัน และบอกว่า มาเรียนวิธีมากฉันชื่นชมเธอในความกล้าหาญและความรักที่เธอได้แสดงเธอคือใจดีเกินไปฟังฉัน และเปิดการสนทนากับความกังวลของฉัน'จึงขอโทษสำหรับจดหมายของฉันจะต้องได้รับความตกใจเกี่ยวกับคุณ''ใช่ มัน ฉันยอมรับ ' ถูกฉันขวาในความคิดที่คุณย้ายเนื่องจากการคุกคาม โดยนับ Fosco ?''อย่างเหมาะสม เธอกล่าว ' ผมเห็นเขาเมื่อวานนี้ และแย่กว่านั้น Walter-ฉันพูดกับเขา '' พูดกับเขาหรือไม่ ไม่ได้มาที่บ้าน? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลับมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เราได้มีการย้าย มาโกเวอร์วอล์ค, ฟูแล่ม (หมายเลขห้า) ผมจะมองออกไปสำหรับคุณ ไม่ตื่นตระหนกเกี่ยวกับเราเรามีทั้งความปลอดภัยและความเป็น แต่กลับมาเรียนมา
เกิดอะไรขึ้น? สิ่งที่น่ากลัวอะไรได้นับ Fosco เสร็จในขณะที่ผมไป? ทั้งๆที่มีความวิตกกังวลของฉันฉันต้องรอ ฉันจ่ายเงินเรียกเก็บเงินของฉันที่โรงแรมและเอารถแท็กซี่ที่จะ Knowlesbury.
ที่สถานีตำรวจที่ผมคาดว่าไม่มีใครที่ดูเหมือนจะยังคงดำเนินการกับผมและผมได้รับอนุญาตให้ไป ครึ่งชั่วโมงต่อมาผมก็อยู่บนรถไฟกลับไปลอนดอน.
ฉันได้ไปเดินของโกเวอร์ฟูแล่มในเวลาประมาณ 09:00 ทั้งลอร่าและแมเรียนมาไปที่ประตูจะให้ฉันใน. ลอร่ามากสดใสและมีความสุขเต็มรูปแบบของแผนการสำหรับอนาคตและสำหรับการวาดภาพและการวาดภาพของเธอ ใบหน้าของแมเหนื่อยและกังวล ฉันจะได้เห็นว่าเธอได้งดเว้นลอร่าความรู้ในการตายที่น่ากลัวใน Welmingham และเหตุผลที่แท้จริงสำหรับการย้ายไปที่พักใหม่ เมื่อลอร่าได้ออกจากเราและเราสามารถพูดได้อย่างอิสระผมพยายามที่จะให้การแสดงออกบางอย่างเพื่อให้ความรู้สึกของฉันและบอกแมเท่าใดฉันชื่นชมเธอสำหรับความกล้าหาญและความรักที่เธอได้แสดงให้เห็น.
เธอเป็นคนใจกว้างเกินไปที่จะฟังฉันและหันสนทนา ความกังวลของฉัน.
'ฉันขอโทษสำหรับจดหมายของฉันมันต้องตกใจคุณ.'
'ใช่มันก็' ฉันเข้ารับการรักษา 'ฉันเป็นสิทธิในการคิดว่าคุณย้ายเพราะภัยคุกคามโดยนับ Fosco?'
'ขวาที่สมบูรณ์แบบ' เธอกล่าวว่า 'ฉันเห็นเขาเมื่อวานนี้และเลวร้ายยิ่งกว่าที่วอลเตอร์ฉันพูดกับเขา.'
'พูดกับเขา? เขามาที่บ้าน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลับมาให้เร็วที่สุดเท่าที่คุณสามารถ เราต้องย้าย มาโกเวอร์ก็เดิน ฟูแล่ม ( หมายเลข 5 ) ผมจะดูแลเธอ อย่าตกใจเรื่องเรา เราทั้งคู่ปลอดภัยดี แต่กลับมาเรียน
เกิดอะไรขึ้น ? สิ่งที่น่ากลัว สิ่งที่ต้องทำนับ fosco ตอนที่ฉันไม่อยู่ ? แม้ความกังวลของฉัน , ฉันต้องรอ ฉันจ่ายบิลของฉันที่โรงแรม และเรียกแท็กซี่ไป knowlesbury .
ที่สถานีตำรวจฉันคิดว่าไม่มีใครปรากฏตัวต่อการกระทำต่อฉัน และฉันก็ต้องไป ครึ่งชั่วโมงต่อมาผมอยู่บนรถไฟกลับลอนดอน
ฉันต้องโกเวอร์เดินใน ฟูแล่ม ประมาณเก้าโมง ทั้งลอร่า และ แมเรียน มาเปิดประตูให้ฉันเข้าไป ลอร่ามากสดใสและความสุขเต็มรูปแบบของแผนการสำหรับอนาคตและการวาดภาพและระบายสี หน้ามาเรียน มันเหนื่อยและกังวลฉันสามารถเห็นเธอได้ไว้ชีวิตลอร่าความรู้ของความตายที่น่ากลัวใน welmingham และเหตุผลที่แท้จริงสำหรับการย้ายไปที่ใหม่ เมื่อลอร่ามีซ้ายเราและเราสามารถพูดได้ ผมพยายามให้มีการแสดงออกถึงความรู้สึก และบอกให้มาเรียนเท่าไหร่ ผมชื่นชมในความกล้าหาญและความรักที่เธอเคยแสดง
เธอเกินไปที่จะฟังฉัน แล้วหันไปสนทนากับความกังวลของฉัน
ผมเสียใจด้วยสำหรับจดหมายของฉันมันต้องกวนคุณ . '
' ใช่ ใช่ ผมยอมรับ " ฉันคิดถูกไหมที่คุณย้ายเพราะการคุกคามโดยนับ fosco ? '
'perfectly ค่ะ ' เธอพูด ผมพบเขาเมื่อวานนี้ และที่แย่กว่านั้น walter-i พูดกับเขา '
'spoke เขา ? เขามาที่บ้าน ? '