Several species of the wasps known

Several species of the wasps known as "tarantula hawks" inhabit the desert lands of the southwest. Pepsis formosa and Pepsis thisbe are probably the two most common. Wasps in the genus Hemipepsis are also known as "tarantula hawks." The species are difficult to distinguish.

Description

Body lengths measures up to two inches, and the wasps are rather robust, which provides good protection during encounters with tarantulas. The insects are metallic blue-black with wings that are blue-black, orangish or mahogany in color. This is another group of insects which, like velvet ants, have aposematic coloring – that is, conspicuous warning coloring – which warns potential predators that this is a meal that might be more painful that it is worth.

Range

Pepsis is a New World genus, with species occurring from Argentina northward to Logan, Utah. Over 250 species are found in South America. Fifteen occur in the United States, with at least nine occurring in the deserts. Tarantula hawks occur wherever tarantulas are found. P. thisbe is the most northern ranging of the genus.

Predator and Prey

Only a few animals, such as roadrunners, eat tarantula hawks. The wasps are "nectivorous," and they have been known to become "flight-challenged" after consuming fermented fruit.

Habits and Habitat

Tarantula hawks are most active in the summer, during the day, although they avoid the highest temperatures. Females give the wasps their common name. Like all members of this genus, they require a spider to serve as host for their larvae, and in the case of the local species, tarantulas are the preferred nursery.
A female wasp finds a tarantula by smell. Generally, she scampers across the ground to locate a burrow. She will enter the burrow and expel the spider, then attack it. She may also encounter a male tarantula during his search for a mate. In an attack, the wasp uses her antennae to probe the spider, which may raise its front legs and bare its fangs. (A tarantula does not always counterattack.) She then attempts to sting the spider. She might seize the spider by a leg, flip it over on its back and sting it, or she may approach from the side to deliver a sting. Once stung, the tarantula becomes paralyzed within seconds. The condition will last for the remainder of its life. The wasp may drink the body fluids oozing from the spider’s wounds or from its mouth to replenish nutrients and water she used during the attack.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายสายพันธุ์ของแตนที่เรียกว่า "บึ้งเหยี่ยว" อาศัยอยู่แดนตะวันตกเฉียงใต้ของทะเลทราย ฟอร์โมซา Pepsis และ Pepsis thisbe เป็นสองพบมากที่สุด แตนในสกุล Hemipepsis ยังเป็นที่รู้จัก "บึ้งเหยี่ยว" การขยายพันธุ์ยากที่จะแยกแยะได้คำอธิบายวัดความยาวของตัวถึงสองนิ้ว และแตนจะค่อนข้างแข็งแกร่ง ซึ่งให้การป้องกันที่ดีในระหว่างการเผชิญหน้ากับ tarantulas แมลงเป็นโลหะสีฟ้าสีดำ มีปีกที่มีสีฟ้าสีดำ หรือสีมะฮอกกานี orangish กลุ่มแมลงที่ เช่นมดกำมะหยี่ มีสี aposematic –คือ ระบายสีคำเตือนชัดเจนที่ – ซึ่งเตือนหลบว่า เป็นอาหารที่อาจจะเจ็บปวดมากขึ้นว่า คุ้ม อยู่ช่วงPepsis เป็นโลกใหม่สกุล ชนิดที่เกิดจาก northward ของอาร์เจนตินาไปโลกัน ยูทาห์ สหรัฐ กว่า 250 สายพันธุ์ที่พบในอเมริกาใต้ ห้าเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกา กับเก้าน้อยที่เกิดขึ้นในทะเลทราย บึ้งเหยี่ยวเกิดขึ้นที่ใดพบ tarantulas P. thisbe มีตั้งแต่เหนือสุดของสกุลนักล่าและเหยื่อเพียงไม่กี่สัตว์ เช่น roadrunners กินเหยี่ยวบึ้ง แตนเป็น "nectivorous" และพวกเขาได้รับทราบเพื่อเป็นการ "ท้าทายบิน" หลังจากบริโภคผลไม้หมักนิสัยและถิ่นอาศัยบึ้งเหยี่ยวอยู่มากที่สุดในฤดูร้อน ระหว่างวัน แม้ว่าพวกเขาหลีกเลี่ยงอุณหภูมิสูงที่สุด ตัวเมียจะให้แตนชื่อทั่วไป เช่นสมาชิกของสกุลนี้ ต้องแมงมุมเป็นโฮสต์สำหรับตัวอ่อนของพวกเขา และในกรณีสายพันธุ์ท้องถิ่น tarantulas เนอสเซอรี่ที่ต้องการมดตะนอยในหญิงพบบึ้งที่จากกลิ่น โดยทั่วไป เธอ scampers บนพื้นดินเพื่อปรับตัว เธอจะใส่ดิน และขับไล่แมงมุม แล้วโจมตีมัน นอกจากนี้เธอยังอาจพบบึ้งเป็นเพศชายในระหว่างการค้นหาเพื่อนของเขา ในการโจมตี มดตะนอยใช้เสาอากาศของเธอหยั่งแมงมุม ซึ่งอาจยกขาหน้า และเขี้ยวของมันเปลือย (บึ้งไม่มักจะโจมตีสวนกลับ) เธอพยายามต่อยแมงมุม เธออาจยึดแมงมุม โดยเป็นขา พลิกกลับหลังและต่อยมัน หรือเธออาจเข้าจากด้านข้างเพื่อการต่อย เมื่อต่อย บึ้งกลายเป็นอัมพาตภายในวินาที เงื่อนไขจะสุดท้ายสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิต มดตะนอยจะดื่มของเหลวของร่างกายที่เฟอะ จากบาดแผลของแมงมุม หรือ จากปากเพื่อเติมสารอาหารและน้ำที่เธอใช้ในระหว่างการโจมตี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายชนิดของแตนที่เรียกว่า "ทารันทูล่าเหยี่ยว" อาศัยอยู่ในดินแดนทะเลทรายทางตะวันตกเฉียงใต้ Pepsis Formosa และ Pepsis Thisbe อาจจะเป็นสองที่พบมากที่สุด ตัวต่อใน Hemipepsis ประเภทนอกจากนี้ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม "เหยี่ยว Tarantula." สายพันธุ์ที่เป็นเรื่องยากที่จะแยกแยะความแตกต่าง. รายละเอียดของตัวถังความยาวมาตรการถึงสองนิ้วและแตนค่อนข้างแข็งแกร่งซึ่งมีการป้องกันที่ดีในระหว่างการเผชิญหน้ากับทาแรนทู แมลงที่มีโลหะสีฟ้าสีดำมีปีกที่มีสีฟ้าสีดำ orangish หรือสีมะฮอกกานี นี้จะเป็นกลุ่มของแมลงที่เช่นมดกำมะหยี่มีสี aposematic อื่น - ว่ามีสีเตือนจับตา -. ที่เตือนนักล่าที่มีศักยภาพที่ว่านี้คือการรับประทานอาหารที่อาจจะเจ็บปวดมากขึ้นว่ามันคุ้มค่าช่วงPepsis เป็นสกุลโลกใหม่ กับสายพันธุ์ที่เกิดขึ้นจากอาร์เจนตินาไปทางเหนือโลแกน, ยูทาห์ กว่า 250 ชนิดที่พบในทวีปอเมริกาใต้ สิบห้าเกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาที่มีอย่างน้อยเก้าที่เกิดขึ้นในทะเลทราย เหยี่ยวทารันทูล่าเกิดขึ้นที่ใดก็ตามที่มีการค้นพบทาแรนทู พี Thisbe เป็นตั้งแต่เหนือสุดของพืชและสัตว์. ล่าเหยื่อและเพียงไม่กี่สัตว์เช่นดรันเนอร์กินเหยี่ยวทารันทูล่า ตัวต่อเป็น "nectivorous" และพวกเขาได้รับทราบเพื่อกลายเป็น "เที่ยวบินที่ท้าทาย" หลังจากการบริโภคผลไม้หมัก. นิสัยและมูลนิธิที่อยู่อาศัยทารันทูล่าเหยี่ยวมีการใช้งานมากที่สุดในช่วงฤดูร้อนในช่วงวันที่แม้ว่าพวกเขาจะหลีกเลี่ยงอุณหภูมิสูงสุด หญิงให้แตนชื่อสามัญของพวกเขา เช่นเดียวกับสมาชิกทุกคนของประเภทนี้พวกเขาต้องการแมงมุมเพื่อทำหน้าที่เป็นเจ้าภาพในตัวอ่อนของพวกเขาและในกรณีของสายพันธุ์ท้องถิ่นทาแรนทูเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กที่ต้องการ. ตัวต่อเพศหญิงพบว่าทารันทูล่าด้วยกลิ่น โดยทั่วไปแล้วเธอ scampers ทั่วพื้นดินเพื่อหาโพรง เธอจะเข้าสู่โพรงและขับไล่แมงมุมแล้วโจมตีมัน นอกจากนี้เธอยังอาจพบทารันทูล่าชายในระหว่างการค้นหาของเขาสำหรับคู่ ในการโจมตี, ตัวต่อใช้หนวดของเธอที่จะสอบสวนแมงมุมซึ่งอาจยกขาด้านหน้าและคลอดเขี้ยวของมัน (A ทารันทูล่าไม่เคยโต้.) จากนั้นเธอก็พยายามที่จะต่อยแมงมุม เธออาจจะยึดแมงมุมโดยขาพลิกมันไปบนหลังของมันและต่อยมันหรือเธออาจจะเข้ามาใกล้จากด้านข้างเพื่อส่งมอบต่อย เมื่อต่อย, ทารันทูล่ากลายเป็นอัมพาตภายในไม่กี่วินาที สภาพจะมีอายุที่เหลือของชีวิตของตน ตัวต่ออาจจะดื่มของเหลวในร่างกายไหลจากบาดแผลของแมงมุมหรือจากปากของมันที่จะเติมเต็มสารอาหารและน้ำที่เธอใช้ในระหว่างการโจมตี