Interest has increased in the dieta

Interest has increased in the dietary content and intake
of phytoestrogens that have a chemical structural
similarity to mammalian estrogen (17 β-estradiol). Because
of their similarity, the phytoestrogens may compete
with estrogens to bind to estrogen receptors, and
therefore may act as weak estrogen agonists or antagonists
(Tham et al., 1998). Because of these properties,
phytoestrogens have potential effects on health, as indicated
in epidemiological studies and experimental data
from animal studies. The benefits for human health are
that they may protect against diseases such as breast
and prostate cancer, cardiovascular diseases, osteoporosis,
and menopausal symptoms (Adlercreutz et al.,
1991; Cornwell et al., 2004). However, it should be noted
that high dietary intake of phytoestrogens is also questioned
for having adverse health effects, for instance,
in critical stages of infant development (Zung et al.,
2001; Mendez et al., 2002; Tuohy, 2003). Therefore, the
timing of exposure to phytoestrogens may be important
for the potential health benefits, as also suggested with
estrogens (Hilakivi-Clarke et al., 2001).
The research on phytoestrogens and their potential
benefits for humans has focused on the occurrence and
the effects of these substances from vegetables. There
are few studies on food products of animal origin. Ruminant
feedstuffs may contain phytoestrogens, and the
focus in animal nutrition has historically been on their
fertility-disordering effects (Bennetts et al., 1946; Kallela
et al., 1984; Adams, 1995). The phytoestrogens in
feedstuffs are mainly lignans and flavonoids, including
isoflavones, coumestans, and phenyl flavonoids. The primary plant lignans, secoisolariciresinol (Seco) and
matairesinol (Mata), are found in the cereals, legumes,
and oilseeds used in concentrates (Thompson et al.,
1991; Adlercreutz and Mazur, 1997). Seco and Mata
are metabolized to enterodiol and enterolactone, respectively,
by the gut microflora, and enterodiol is further
oxidized to enterolactone (Borriello et al., 1985). These
lignans are absorbed into circulation by the intestinal
cells. The other large phytoestrogen group, the flavonoids,
is predominantly found in legumes, both in grain
legumes and in grassland legumes such as clovers. In
grain legumes, the prevailing isoflavones are daidzein
and genistein, whereas in grassland clovers formononetin
and biochanin A dominate (Saloniemi et al., 1995;
Wu et al., 2003). When consumed, isoflavonoids are
metabolized by the rumen and gut flora (formononetin
to daidzein and further to equol), whereas biochanin A
is metabolized to genistein and further to p-ethyl phenol
(Cox and Braden, 1974; Dickinson et al., 1988; Lundh,
1990). The content of isoflavonoids varies among plant
species, with the total content being much higher in
red clover (Trifolium pratense L.) than in white clover
(Trifolium repens L.; Saloniemi et al., 1995; Wu et al.,
2003). Environmental factors, cultivars, stage of maturity,
and plant parts also influence the content of
isoflavonoids (McMurray et al., 1986; Sivesind and Seguin,
2005). The coumestans, of which coumestrol is the
most common form, are mainly found in legumes such
as clover, alfalfa, and soybean sprouts (Smith and Jagusch,
1979; Cornwell et al., 2004).
Although the content of phytoestrogens in foods of
plant origin has been investigated extensively, only a
few studies have been carried out to investigate their
content in products of animal origin, such as bovine
milk, and factors that may influence this content. King
et al. (1998) found generally low contents in milk samples
collected on farms in Australia. Antignac et al.
(2004) in France and Hoikkala et al. (2007) in Finland
analyzed commercial milk products, and both studies
revealed that milk from organically managed dairy
farms had a greater content of isoflavonoids than did
conventionally produced milk. Purup et al. (2005) also
found a greater content of isoflavonoids in bulk milk
from organically managed dairy farms than from conventionally
managed dairy farms, presumably because
of the greater use of legumes in the cows’ diet on organic
farms. However, less is known about how grassland
clover species in silage and concentrate supplementation
level influence the content and composition of phytoestrogens
in bovine milk and the transfer rate of phytoestrogens
from feed to milk. Therefore, the hypothesis
to be tested was that cows offered red clover-grass silage
(RCS) would have greater content of isoflavonoids in
milk than those fed white clover-grass silage (WCS).
Journal of Dairy Science Vol. 91 No. 7, 2008
Additionally, concentrate supplementation could reduce
the milk content of flavonoids by reducing the
intake of silage, but could increase the content of lignans
through a higher intake of grain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Interest has increased in the dietary content and intakeof phytoestrogens that have a chemical structuralsimilarity to mammalian estrogen (17 β-estradiol). Becauseof their similarity, the phytoestrogens may competewith estrogens to bind to estrogen receptors, andtherefore may act as weak estrogen agonists or antagonists(Tham et al., 1998). Because of these properties,phytoestrogens have potential effects on health, as indicatedin epidemiological studies and experimental datafrom animal studies. The benefits for human health arethat they may protect against diseases such as breastand prostate cancer, cardiovascular diseases, osteoporosis,and menopausal symptoms (Adlercreutz et al.,1991; Cornwell et al., 2004). However, it should be notedthat high dietary intake of phytoestrogens is also questionedfor having adverse health effects, for instance,in critical stages of infant development (Zung et al.,2001; Mendez et al., 2002; Tuohy, 2003). Therefore, thetiming of exposure to phytoestrogens may be importantfor the potential health benefits, as also suggested withestrogens (Hilakivi-Clarke et al., 2001).The research on phytoestrogens and their potentialbenefits for humans has focused on the occurrence andthe effects of these substances from vegetables. Thereare few studies on food products of animal origin. Ruminantfeedstuffs may contain phytoestrogens, and thefocus in animal nutrition has historically been on theirfertility-disordering effects (Bennetts et al., 1946; Kallelaet al., 1984; Adams, 1995). The phytoestrogens infeedstuffs are mainly lignans and flavonoids, includingisoflavones, coumestans, and phenyl flavonoids. The primary plant lignans, secoisolariciresinol (Seco) andmatairesinol (Mata), are found in the cereals, legumes,and oilseeds used in concentrates (Thompson et al.,1991; Adlercreutz and Mazur, 1997). Seco and Mataare metabolized to enterodiol and enterolactone, respectively,by the gut microflora, and enterodiol is furtheroxidized to enterolactone (Borriello et al., 1985). Theselignans are absorbed into circulation by the intestinalcells. The other large phytoestrogen group, the flavonoids,is predominantly found in legumes, both in grainlegumes and in grassland legumes such as clovers. Ingrain legumes, the prevailing isoflavones are daidzeinand genistein, whereas in grassland clovers formononetinand biochanin A dominate (Saloniemi et al., 1995;Wu et al., 2003). When consumed, isoflavonoids aremetabolized by the rumen and gut flora (formononetinto daidzein and further to equol), whereas biochanin Ais metabolized to genistein and further to p-ethyl phenol(Cox and Braden, 1974; Dickinson et al., 1988; Lundh,1990). The content of isoflavonoids varies among plantspecies, with the total content being much higher inred clover (Trifolium pratense L.) than in white clover(Trifolium repens L.; Saloniemi et al., 1995; Wu et al.,2003). Environmental factors, cultivars, stage of maturity,and plant parts also influence the content ofisoflavonoids (McMurray et al., 1986; Sivesind and Seguin,2005). The coumestans, of which coumestrol is themost common form, are mainly found in legumes suchas clover, alfalfa, and soybean sprouts (Smith and Jagusch,1979; Cornwell et al., 2004).Although the content of phytoestrogens in foods ofplant origin has been investigated extensively, only afew studies have been carried out to investigate theircontent in products of animal origin, such as bovinemilk, and factors that may influence this content. Kinget al. (1998) found generally low contents in milk samplescollected on farms in Australia. Antignac et al.(2004) in France and Hoikkala et al. (2007) in Finlandanalyzed commercial milk products, and both studiesrevealed that milk from organically managed dairyfarms had a greater content of isoflavonoids than didconventionally produced milk. Purup et al. (2005) alsofound a greater content of isoflavonoids in bulk milkfrom organically managed dairy farms than from conventionallymanaged dairy farms, presumably becauseof the greater use of legumes in the cows’ diet on organicfarms. However, less is known about how grasslandclover species in silage and concentrate supplementationlevel influence the content and composition of phytoestrogensin bovine milk and the transfer rate of phytoestrogensจากอาหารนม ดังนั้น สมมติฐานสามารถทดสอบได้ว่า วัวให้ไซเลจต่อหญ้าโคลเวอร์สีแดง(RCS) จะมีเนื้อหามากกว่าของ isoflavonoids ในนมกว่าไซเลจต่อหญ้าโคลเวอร์สีขาวเลี้ยงดูเหล่า (WCS)สมุดรายวันหมายเลขปีที่ฉบับ 91 นมวิทยาศาสตร์ 7, 2008นอกจากนี้ สามารถลดแห้งเสริมสมาธิเนื้อหานมของ flavonoids โดยการลดการบริโภคของไซเลจต่อ แต่สามารถเพิ่มเนื้อหาของ lignansโดยการบริโภคที่สูงขึ้นของข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดอกเบี้ยเพิ่มขึ้นในเนื้อหาการบริโภคอาหารและการบริโภคของ phytoestrogens ที่มีโครงสร้างทางเคมีที่คล้ายคลึงกันในการเลี้ยงลูกด้วยนมสโตรเจน(17 β-estradiol) เพราะความคล้ายคลึงกันของพวกเขา phytoestrogens อาจแข่งขันกับestrogens ผูกกับตัวรับสโตรเจนและดังนั้นจึงอาจทำหน้าที่เป็นสโตรเจนagonists อ่อนแอหรือคู่อริ(ถ้ำ et al., 1998) เนื่องจากมีคุณสมบัติเหล่านี้phytoestrogens มีผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นต่อสุขภาพตามที่ระบุไว้ในการศึกษาทางระบาดวิทยาและข้อมูลการทดลองจากการศึกษาในสัตว์ ประโยชน์ต่อสุขภาพของมนุษย์เป็นสิ่งที่พวกเขาอาจจะป้องกันโรคต่างๆเช่นมะเร็งเต้านมมะเร็งต่อมลูกหมากและโรคหัวใจและหลอดเลือดโรคกระดูกพรุนและอาการวัยหมดประจำเดือน(Adlercreutz, et al. 1991;. Cornwell, et al, 2004) แต่ก็ควรจะตั้งข้อสังเกตว่าการบริโภคอาหารสูงของ phytoestrogens ถามยังมีผลกระทบต่อสุขภาพที่ไม่พึงประสงค์เช่นในขั้นตอนที่สำคัญของการพัฒนาเด็ก(Zung, et al. 2001;. เม็นเดส et al, 2002; ชั่วคราว, 2003) ดังนั้นระยะเวลาของการสัมผัสกับ phytoestrogens อาจมีความสำคัญสำหรับประโยชน์ต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้นตามที่แนะนำยังมีestrogens (Hilakivi คล๊าร์ค et al., 2001). การวิจัยใน phytoestrogens และศักยภาพของพวกเขาผลประโยชน์ให้กับมนุษย์ได้มุ่งเน้นในการเกิดและผลกระทบของสารเหล่านี้จากผัก มีการศึกษาน้อยเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์อาหารที่ได้จากสัตว์ สัตว์เคี้ยวเอื้องสัตว์อาจมี phytoestrogens และมุ่งเน้นในอาหารสัตว์ได้รับในอดีตของพวกเขาเกี่ยวกับผลกระทบที่อุดมสมบูรณ์disordering (Bennetts et al, 1946;. Kallela. et al, 1984; อดัมส์, 1995) phytoestrogens ในสัตว์ส่วนใหญ่จะเป็นlignans และ flavonoids รวมทั้งคุณสมบัติคล้าย, coumestans และ flavonoids phenyl lignans พืชหลัก secoisolariciresinol (Seco) และmatairesinol (Mata) จะพบได้ในธัญพืช, พืชตระกูลถั่วและเมล็ดพืชน้ำมันที่ใช้ในการมุ่งเน้น(ธ อมป์สัน, et al. 1991; Adlercreutz และมาซู, 1997) Seco Mata และมีการเผาผลาญและการenterodiol enterolactone ตามลำดับโดยจุลินทรีย์ในลำไส้และต่อไปจะenterodiol ออกซิเจน enterolactone (Borriello et al., 1985) เหล่านี้lignans จะถูกดูดซึมในการไหลเวียนโดยลำไส้เซลล์ กลุ่ม phytoestrogen ขนาดใหญ่อื่น ๆ flavonoids ที่พบในพืชตระกูลถั่วส่วนใหญ่ทั้งในเมล็ดพืชตระกูลถั่วและพืชตระกูลถั่วในทุ่งหญ้าเช่นโคลเวอร์ ในพืชตระกูลถั่วเมล็ดคุณสมบัติคล้ายแลกเปลี่ยนที่มี daidzein และ genistein ในขณะที่ในทุ่งหญ้าโคลเวอร์ formononetin และ biochanin ครอง (Saloniemi, et al, 1995;.. วู, et al, 2003) เมื่อบริโภค isoflavonoids มีการเผาผลาญโดยกระเพาะรูเมนและพืชลำไส้(formononetin เพื่อ daidzein และต่อไป equol) ในขณะที่ biochanin ถูกเผาผลาญไป genistein และต่อไปยังฟีนอลพีเอทิล(Cox และ Braden 1974; ดิกคินสัน, et al, 1988. Lundh, 1990) เนื้อหาของ isoflavonoids แตกต่างกันไปในหมู่พืชชนิดที่มีเนื้อหารวมเป็นมากขึ้นในจำพวกถั่วแดง(pratense Trifolium L. ) กว่าในจำพวกถั่วสีขาว(Trifolium repens L .; Saloniemi, et al, 1995;.. วู, et al, 2003) ปัจจัยสิ่งแวดล้อมพันธุ์ขั้นตอนของการครบกําหนดและส่วนต่างๆของพืชยังมีอิทธิพลต่อเนื้อหาของisoflavonoids (McMurray et al, 1986;. Sivesind และซีกีน, 2005) coumestans ซึ่ง coumestrol เป็นรูปแบบที่พบมากที่สุดที่พบส่วนใหญ่อยู่ในพืชตระกูลถั่วเช่นเป็นไม้จำพวกถั่วหญ้าชนิตและถั่วงอกถั่วเหลือง(สมิ ธ และ Jagusch, 1979. Cornwell, et al, 2004). แม้ว่าเนื้อหาของ phytoestrogens ในอาหารของพืชแหล่งที่มาได้รับการสอบสวนอย่างกว้างขวางเพียงการศึกษาน้อยได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบของพวกเขาเนื้อหาในผลิตภัณฑ์จากสัตว์เช่นวัวนมและปัจจัยที่อาจมีผลต่อเนื้อหานี้ กษัตริย์อัลเอต (1998) พบว่าเนื้อหาต่ำโดยทั่วไปในตัวอย่างนมที่เก็บรวบรวมในฟาร์มในออสเตรเลีย Antignac et al. (2004) ในประเทศฝรั่งเศสและ Hoikkala et al, (2007) ในฟินแลนด์วิเคราะห์ผลิตภัณฑ์นมในเชิงพาณิชย์และการศึกษาทั้งสองเปิดเผยว่านมจากนมอินทรีย์ที่มีการจัดการฟาร์มที่มีเนื้อหาที่มากขึ้นของisoflavonoids กว่าไม่นมที่ผลิตตามอัตภาพ Purup et al, (2005) นอกจากนี้ยังพบว่ามีเนื้อหาที่มากขึ้นของisoflavonoids ในนมจำนวนมากจากการจัดการฟาร์มโคนมอินทรีย์กว่าจากอัตภาพการจัดการฟาร์มโคนมคงเพราะการใช้งานที่มากขึ้นของพืชตระกูลถั่วในอาหารวัวในอินทรีย์ฟาร์ม แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวิธีทุ่งหญ้าสายพันธุ์ไม้จำพวกถั่วหมักในสมาธิและเสริมอิทธิพลระดับเนื้อหาและองค์ประกอบของphytoestrogens ในนมวัวและอัตราการถ่ายโอนของ phytoestrogens จากอาหารนม ดังนั้นสมมติฐานที่จะทดสอบก็คือว่าวัวที่นำเสนอไม้จำพวกถั่วหมักหญ้าสีแดง(RCS) จะมีเนื้อหาที่มากขึ้นของ isoflavonoids ในนมกว่าผู้ที่กินอาหารจำพวกถั่วหมักหญ้าสีขาว(WCS). วารสารวิทยาศาสตร์ฉบับนม 91 ฉบับที่ 7, 2008 นอกจากนี้การเสริมสมาธิสามารถลดเนื้อหานมของ flavonoids โดยการลดปริมาณของหมักแต่สามารถเพิ่มเนื้อหาของ lignans ผ่านการบริโภคที่สูงขึ้นของข้าว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดอกเบี้ยที่เพิ่มขึ้นในการบริโภคอาหาร และเนื้อหาของไฟโตเอสโตรเจนที่มีโครงสร้างทางเคมีคล้ายคลึงกับฮอร์โมนเอสโตรเจน ( 17 ) บีตา - ออล ) เพราะความเหมือนของพวกเขา ไฟโตเอสโตรเจนอาจจะแข่งขันด้วยฮอร์โมนเพศหญิงไปผูกกับตัวรับเอสโตรเจน และดังนั้นอาจแสดงเป็นตัวอ่อน หรือยาต้านเอสโตรเจน( ถ้ำ et al . , 1998 ) เพราะคุณสมบัติเหล่านี้ไฟโตเอสโตรเจนมีผลกระทบที่จะเกิดขึ้นต่อสุขภาพ ตามที่ระบุในการศึกษาระบาดวิทยา และการทดลองจากการศึกษาสัตว์ ประโยชน์ต่อสุขภาพของมนุษย์เป็นที่พวกเขาอาจจะป้องกันโรค เช่น เต้านมและมะเร็งต่อมลูกหมาก , โรคหัวใจและหลอดเลือด , โรค , โรคกระดูกพรุน ,และอาการวัยหมดประจำเดือน ( adlercreutz et al . ,1991 ; Cornwell et al . , 2004 ) แต่มันควรจะสังเกตการบริโภคอาหารสูงของไฟโตเอสโตรเจนยังถามมีลักษณะพิเศษ , สุขภาพที่ไม่พึงประสงค์สำหรับอินสแตนซ์ในวิกฤตขั้นพัฒนาการของทารก ( Zung et al . ,2001 ; เมนเดซ et al . , 2002 ; Tuohy , 2003 ) ดังนั้นระยะเวลาของแสงไฟโตเอสโตรเจนอาจจะสำคัญเพื่อประโยชน์ต่อสุขภาพที่อาจเกิดขึ้น โดยยังแนะนำด้วยเอสโตรเจน ( hilakivi คลาร์ก et al . , 2001 )การวิจัยเรื่อง ไฟโตเอสโตรเจนและศักยภาพของพวกเขาประโยชน์สำหรับมนุษย์ ได้เน้นการเกิดและผลของสารเหล่านี้จากผัก มีมีการศึกษาน้อยในผลิตภัณฑ์อาหารจากสัตว์ สัตว์เคี้ยวเอื้องอาหารสัตว์อาจประกอบด้วย ไฟโตเอสโตรเจนและโฟกัสในโภชนาการสัตว์มีในอดีตถูกบนของพวกเขาความวุ่นวายของผล ( เบนเน็ตต์ส et al . , 1946 ; kallelaet al . , 1984 ; อดัมส์ , 1995 ) มีไฟโตเอสโตรเจนในวัตถุดิบอาหารสัตว์เป็นหลัก และสารลิกแนน รวมถึงไอโซฟลาโวนคูเมศแตน และฟลาโวนอยด์ , โร . พืชหลัก secoisolariciresinol ลิกแนน ( วินาที ) , และmatairesinol ( มาตา ) พบในธัญพืช , ถั่ว ,และ พืชบางชนิดที่ใช้ในอาหาร ( Thompson et al . ,1991 ; และ adlercreutz Mazur , 1997 ) และ Seco มาตาจะเผาผลาญให้ enterodiol และ enterolactone ตามลำดับโดยอุทร จุลินทรีย์ และ enterodiol เป็นเพิ่มเติมจาก enterolactone ( borriello et al . , 1985 ) เหล่านี้ลิกแนนจะเก็บลงในการไหลเวียน โดยลำไส้เซลล์ ขนาดใหญ่อื่นๆ กลุ่มไฟโตอีสโตรเจน , ฟลาโวนอยด์ ,คือ ส่วนใหญ่พบในพืชตระกูลถั่วทั้งเมล็ดถั่วและพืชตระกูลถั่ว เช่น หญ้ากลีบ ในถั่วเมล็ดออกคล้ายจะเดอิดเซอินและ genistein , ในขณะที่ในทุ่งหญ้าแฉก ฟอร์โมโนเนทตินไบโ ชนิน เอ ครอง และ ( saloniemi et al . , 1995 ;Wu et al . , 2003 ) เมื่อใช้ ไอโซฟลาโวนอยด์เป็นเผาผลาญโดย กระบวนการและไส้ฟลอรา ( ฟอร์โมโนเนทตินเพื่อ Daidzein และต่ออีควอล ) ส่วนไบโ ชนิน เอจะถูกเผาผลาญให้เจนิและต่อ p-ethyl ฟีนอล( Cox และ Braden , 1974 ; ดิกคินสัน et al . , 1988 ; ลันด์ ,1990 ) เนื้อหาของไอโซฟลาโวนอยด์ที่แตกต่างกันของพืชชนิด ที่มีเนื้อหาทั้งหมดถูกที่สูงมากในเรด โคลเวอร์ ( trifolium pratense L . ) มากกว่าในใบโคลเวอร์สีขาว( ทริโฟเลียมรีเพนล. saloniemi et al . , 1995 ; Wu et al . ,2003 ) ปัจจัยสิ่งแวดล้อม พันธุ์ ระยะของวัยและชิ้นส่วนพืชยังมีอิทธิพลต่อเนื้อหาของไอโซฟลาโวนอยด์ ( McMurray et al . , 1986 ; และ sivesind Seguin ,2005 ) ส่วนคิวเมสแทน ซึ่ง coumestrol คือรูปแบบที่พบมากที่สุด ส่วนใหญ่พบในพืชตระกูลถั่ว เช่นเป็นโคล alfalfa และ ถั่วเหลือง ถั่วงอก ( jagusch สมิธ ,1979 ; Cornwell et al . , 2004 )แม้ว่าเนื้อหาของไฟโตเอสโตรเจนในอาหารของพืชที่ถูกศึกษาอย่างกว้างขวาง เท่านั้นการศึกษาน้อยได้ดำเนินการศึกษาของพวกเขาเนื้อหาในผลิตภัณฑ์จากสัตว์ เช่น วัวนม และปัจจัยที่มีผลต่อเนื้อหานี้ กษัตริย์et al . ( 1998 ) พบน้อย โดยเนื้อหาในตัวอย่างนมเก็บในฟาร์มในออสเตรเลีย antignac et al .( 2004 ) ในฝรั่งเศส และ hoikkala et al . ( 2007 ) ในฟินแลนด์วิเคราะห์ผลิตภัณฑ์นมเชิงพาณิชย์ และทั้งเรียนเปิดเผยว่า จากการบริหารจัดการนมนมอินทรีย์ฟาร์มมีมากขึ้นกว่าเนื้อหาของไอโซฟลาโวน ด์โดยทั่วไปการผลิตนม purup et al . ( 2005 ) และพบเนื้อหาที่มากขึ้นของไอโซฟลาโวนอยด์ในกลุ่มนมจากการจัดการฟาร์มโคนมกว่าแต่เดิม อินทรีย์การจัดการฟาร์มโคนม ซึ่งสันนิษฐานว่า เพราะของการใช้พืชตระกูลถั่วในวัว ' อาหารอินทรีย์ฟาร์ม แต่น้อยเป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับวิธีการที่ทุ่งหญ้าโคลเวอร์ชนิดหมัก และมุ่งเสริมระดับอิทธิพลเนื้อหาและองค์ประกอบของไฟโตเ โตรเจนในน้ำนมวัว และ อัตราการถ่ายโอนของไฟโตเ โตรเจนจากการป้อนนม ดังนั้น สมมติฐานการทดสอบจะเป็นวัวที่ให้ เรด โคลเวอร์ หญ้าหมัก( RCS ) จะเพิ่มปริมาณไอโซฟลาโวนอยด์ในนมสูงกว่าหญ้าหมักเลี้ยงขาวเวอร์ ( WCS )วารสารวิทยาศาสตร์น้ำนม เล่มที่ 91 หมายเลข 7 , 2008นอกจากนี้ มุ่งเสริมสามารถลดนมปริมาณฟลาโวนอยด์ ด้วยการลดการบริโภคอาหารสัตว์ แต่จะเพิ่มเนื้อหาของลิกแนนผ่านการบริโภคที่สูงขึ้นของเมล็ดข้าว