Every day, you are bombarded with s

Every day, you are bombarded with sensory information. Sensory memory filters out most of this information, but keeps an impression of the most important items long enough for them to pass into working memory.

For example, when you return a volley while playing tennis, your sensory memory discards information about players on adjacent courts, the sound of children playing nearby, the smell of coffee from the park's café... and it focuses only on the approaching ball.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุกวัน คุณจะทิ้งระเบิดข้อมูลทางประสาทสัมผัส หน่วยความจำทางกรองข้อมูลส่วนใหญ่นี้ แต่ช่วยให้ภาพของสินค้าสำคัญที่สุดนานพอเพื่อให้ผ่านเข้ามาในหน่วยความจำทำงานตัวอย่างเช่น เมื่อกลับวอลเลย์ในขณะที่เล่นเทนนิส ประสาทจำละเว้นข้อมูลเกี่ยวกับผู้เล่นในสนามติดกัน เสียงเด็กเล่นอยู่ใกล้เคียง กลิ่นของกาแฟคาเฟ่แห่งนี้... และเน้นเฉพาะลูกที่ใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุกวันคุณจะถูกถล่มด้วยข้อมูลทางประสาทสัมผัส หน่วยความจำทางประสาทสัมผัสกรองออกมากที่สุดของข้อมูลนี้ แต่ช่วยให้การแสดงผลของรายการที่สำคัญที่สุดนานพอสำหรับพวกเขาที่จะผ่านเข้าไปในหน่วยความจำทำงาน. ตัวอย่างเช่นเมื่อคุณกลับวอลเลย์ในขณะที่เล่นเทนนิส, หน่วยความจำทางประสาทสัมผัสของคุณทิ้งข้อมูลเกี่ยวกับผู้เล่นในสนามที่อยู่ติดกัน เสียงของเด็กเล่นในบริเวณใกล้เคียงมีกลิ่นหอมของกาแฟจากคาเฟ่อุทยานฯ ... และจะมุ่งเน้นเฉพาะในลูกเข้าใกล้