TOKYO —In the decade and a half fro

TOKYO —
In the decade and a half from 1980 to 1995, the percentage of single Japanese between the ages of 20 to 34 who were still living together with their parents rose by 13.2 points, from 29.5% to 42.7%. Twenty years on, the figure has continued to rise. In 2012, according to the Ministry of Internal Affairs and Communications, the percentage for that age group had reached 48.9%. In terms of numbers, that’s an estimated 13.4 million people.

Unmarried status also rose among people in the age 35 to 44 age segment, from a nearly negligible 2.2% in 1980 to 10% by 2000, and 16.1% in 2012, or roughly 3.05 million people.

It was about 15 years ago, recalls Nikkan Gendai (Feb 14) that Chuo University Professor Masahiro Yamada became celebrated for coining the word “parasite singles” to describe these adults who enjoy cozy lives, delaying or refraining from marriage while continuing to live with their parents.

The term “parasite” may seem overly critical, but those who utilize the term often point out that saving on rent and utilities while living with their parents gives such people additional discretionary income to spend on Hermes, Chanel and other pricey foreign brand goods, and take several overseas vacations a year.

The reason for the popularity of this phenomenon is clear enough: a survey of singles living with parents conducted in 2001 by the Cabinet Office found that 60.6% of females said they were either “satisfied” or “somewhat satisfied” with their unmarried arrangement, as opposed to a considerably lower 16.3% who expressed dissatisfaction. For males, the respective satisfied and dissatisfied figures were 31.3% and 27.9%.

The parasite singles’ happy-go-lucky lifestyles will be coming to an end soon enough.

“About 10 years from now, these single children will be entering their 50s, and their parents will be in their 70s and starting to require care,” warned Yoshimitsu Uehara, who serves as director of the Ikebukuro, Tokyo-based Caregiver Support Association. “From around that time, as the families’ only children, they will have to care for all aspects of their parents’ lives, including financial matters. Problems have already been pointed out in such housing developments as Hikarigaoka and Takashimadaira, where, during the daytime, these single residents have virtually no chance to meet up with nearby neighbors. Once their parents pass away, they will have become completely alienated from the local communities.”

A person with a spouse and children, moreover, can share the tasks associated with caring for an elderly parent, but for singles, this won’t be possible. The implications being that they will have to curtail, or retire, from their jobs. Which means that any financial advantages of living at home they had enjoyed up to that point will be nullified. And as they age, their own physical health also becomes a concern.

A survey conducted by the Cabinet Office in 2012 found that only one out of three female “parasite singles” in their 40s expressed satisfaction with their situations—a decline by nearly from the 25-39 age segment in the 2001 survey. As these singles confront middle age, it’s clear that the appeal of such a lifestyle wears off rapidly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โตเกียว -
ในทศวรรษครึ่ง 1980-1995 ร้อยละของญี่ปุ่นเดี่ยวอายุ 20-34 ที่ยังมีชีวิตอยู่ร่วมกับพ่อแม่ของพวกเขาเพิ่มขึ้นจาก 13.2 จุดจาก 29.5% เป็น 42.7% ระหว่าง ยี่สิบปีที่ผ่านมาตัวเลขยังคงเพิ่มขึ้น ในปี 2012 ตามที่กระทรวงกิจการภายในและการสื่อสารร้อยละสำหรับกลุ่มอายุที่มีถึง 48.9% ในแง่ของตัวเลขที่ประมาณ 13,400,000 คน. สถานะโสดก็เพิ่มขึ้นในหมู่คนในยุค 35-44 อายุส่วนจากเกือบเล็กน้อย 2.2% ในปี 1980 ถึง 10% จากปี 2000 และ 16.1% ในปี 2012 หรือประมาณ 3.05 ล้านคน. มันเป็นประมาณ 15 ปีที่ผ่านมาจำได้ว่า Nikkan Gendai (14 กุมภาพันธ์) ที่มหาวิทยาลัย Chuo ศาสตราจารย์มาซาฮิโรยามาดะกลายเป็นที่เฉลิมฉลองสำหรับการบัญญัติศัพท์คำว่า "ซิงเกิ้ลปรสิต" เพื่ออธิบายผู้ใหญ่เหล่านี้ที่สนุกกับชีวิตที่สะดวกสบายล่าช้าหรือการละเว้นจากการแต่งงานขณะที่ยังคง อยู่กับพ่อแม่ของพวกเขา. คำว่า "ปรสิต" อาจจะดูเหมือนมีความสำคัญมากเกินไป แต่ผู้ที่ใช้คำที่มักจะชี้ให้เห็นว่าการประหยัดในการเช่าและระบบสาธารณูปโภคขณะที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาจะช่วยให้คนดังกล่าวรายได้การตัดสินใจเพิ่มเติมเพื่อใช้จ่ายในการ Hermes, Chanel และอื่น ๆ ที่มีราคาแพง สินค้าแบรนด์ต่างประเทศและใช้เวลาวันหยุดพักผ่อนในต่างประเทศหลายปี. เหตุผลสำหรับความนิยมของปรากฏการณ์นี้มีความชัดเจนพอ: การสำรวจของซิงเกิ้ลที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่ผู้ปกครองดำเนินการในปี 2001 โดยสำนักงานคณะรัฐมนตรีพบว่า 60.6% ของผู้หญิงกล่าวว่าพวกเขาทั้ง "ความพึงพอใจ "หรือ" ค่อนข้างพอใจ "กับการจัดเรียงของพวกเขายังไม่ได้แต่งงานเมื่อเทียบกับที่ลดลงมาก 16.3% ที่แสดงความไม่พอใจ สำหรับเพศชายตามลำดับตัวเลขความพึงพอใจและไม่พอใจเป็น 31.3% และ 27.9%. ปรสิตซิงเกิ้ล 'วิถีชีวิตที่มีความสุข-GO-โชคดีจะได้มาถึงที่สิ้นสุดเร็วพอ. "ประมาณ 10 ปีจากนี้เด็ก ๆ เหล่านี้จะเข้าสู่ยุค 50 ของพวกเขา และพ่อแม่ของพวกเขาจะอยู่ในยุค 70 ของพวกเขาและเริ่มต้นที่จะต้องดูแล "เตือน Yoshimitsu Uehara ซึ่งทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการของ Ikebukuro โตเกียวตามสมาคมผู้ดูแลสนับสนุน "จากช่วงเวลาที่เป็นครอบครัว 'เด็กเท่านั้นที่พวกเขาจะต้องดูแลในทุกแง่มุมของพ่อแม่ของพวกเขา' ชีวิตรวมทั้งเรื่องการเงิน ปัญหาที่เกิดขึ้นได้รับการชี้ให้เห็นในการพัฒนาที่อยู่อาศัยเช่น Hikarigaoka และ Takashimadaira ที่ไหนในช่วงเวลากลางวันที่อาศัยอยู่คนเดียวเหล่านี้มีแทบไม่มีโอกาสที่จะพบกับเพื่อนบ้านใกล้เคียง เมื่อพ่อแม่ของพวกเขาผ่านไปพวกเขาจะได้กลายเป็นที่สมบูรณ์แปลกไปจากชุมชนท้องถิ่น. " คนที่มีคู่สมรสและบุตรนอกจากนี้ยังสามารถแบ่งปันงานที่เกี่ยวข้องกับการดูแลพ่อแม่ผู้สูงอายุ แต่สำหรับซิงเกิ้ลนี้จะเป็นไปไม่ได้ . ผลกระทบการที่พวกเขาจะต้องลดหรือเกษียณจากงานของพวกเขา ซึ่งหมายความว่าข้อได้เปรียบทางการเงินใด ๆ ของการใช้ชีวิตที่บ้านพวกเขามีความสุขขึ้นมาถึงจุดที่จะเป็นโมฆะ และเมื่อพวกเขาอายุสุขภาพร่างกายของตัวเองก็จะกลายเป็นความกังวล. สำรวจที่จัดทำโดยสำนักงานคณะรัฐมนตรีในปี 2012 พบว่ามีเพียงหนึ่งในสามของหญิง "ปรสิตซิงเกิ้ล" ในยุค 40 ของพวกเขาแสดงความพึงพอใจกับสถานการณ์ของพวกเขาลดลงเกือบจาก ส่วนอายุ 25-39 ในการสำรวจ 2001 ในฐานะที่เป็นซิงเกิ้ลเหล่านี้เผชิญหน้ากับวัยกลางคนก็เป็นที่ชัดเจนว่าการอุทธรณ์ดังกล่าวดำเนินชีวิตสวมปิดอย่างรวดเร็ว