PA was to be the instrument of this

PA was to be the instrument of this brave new world, with the focus on administrative procedures to ensure equality of treatment. Predictably, perhaps such a vision was doomed to failure – public needs inevitably outstripped the public resources available to meet them. In the latter days of their hegemony both the welfare state and PA came under increasing fire – first from their academic critics (for example, Dunleavy 1985) and eventually from the political elite. Most damagingly, Chandler argued that PA had now entered terminal decline as a discipline, whilst Rhodes asserted that it had become a “bystander” to the practice of public policy implementation and public services delivery. This paved the way for the rise of the NPM

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

PA ที่จะ เป็นวัดนี้กล้าโลกใหม่ มีความสำคัญในกระบวนการบริหารเพื่อให้ความเสมอภาคของการรักษา ฉาย ทีวิสัยทัศน์ดังกล่าวได้ถึงวาระที่จะล้มเหลว – ความต้องการสาธารณะย่อม outstripped ทรัพยากรสาธารณะจะพบพวกเขา วันหลังของเจ้าของ รัฐสวัสดิการและ PA มาภายใต้การเพิ่มไฟ – ครั้งแรก จากการวิจารณ์เชิงวิชาการ (เช่น Dunleavy 1985) และในที่สุด จากชนชั้นนำทางการเมือง สุด damagingly, Chandler โต้เถียงว่า PA ได้ตอนนี้ป้อนปฏิเสธเทอร์มินัลเป็นวินัย ขณะที่โรดส์คนว่า มันได้กลายเป็น "ช่วย" ฝึกการจัดส่งการบริการสาธารณะและดำเนินนโยบายสาธารณะ นี้ปูทางสำหรับการเพิ่มขึ้นของ NPM

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

PA จะเป็นเครื่องมือของโลกใหม่ที่กล้าหาญนี้ให้ความสำคัญกับการบริหารเพื่อให้ความเท่าเทียมกันของการรักษา คาดการณ์ดังกล่าวอาจจะเป็นวิสัยทัศน์ที่ถูกต้องล้มเหลว - ความต้องการของประชาชนอย่างหลีกเลี่ยงไม่แซงทรัพยากรของรัฐพร้อมที่จะตอบสนองพวกเขา ในวันหลังของอำนาจของพวกเขาทั้งสองรัฐสวัสดิการและ PA ไฟใต้ที่เพิ่มขึ้น - ครั้งแรกจากนักวิจารณ์ทางวิชาการ (เช่น Dunleavy 1985) และในที่สุดก็มาจากชนชั้นสูงทางการเมือง ส่วนใหญ่ damagingly แชนด์เลอถกเถียงกันอยู่ว่า PA ได้เข้ามาในขณะนี้ลดลงเป็นขั้ววินัยขณะที่โรดส์ยืนยันว่ามันได้กลายเป็น "บ้านใกล้เรือนเคียง" กับการปฏิบัติของการดำเนินนโยบายสาธารณะและการส่งมอบบริการสาธารณะ นี้ปูทางสำหรับการเพิ่มขึ้นของ NPM

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยเป็นเครื่องมือของโลกใหม่ที่กล้าหาญ , โดยมุ่งเน้นขั้นตอนการบริหารเพื่อให้ความเสมอภาคในการรักษา คาดอาจเป็นวิสัยทัศน์ที่เป็นถึงวาระที่จะล้มเหลว –ความต้องการ outstripped ทรัพยากรสาธารณะสาธารณะย่อมพร้อมที่จะตอบสนองพวกเขาในวันต่อมาของเจ้าโลกทั้งสวัสดิการของรัฐและ PA มาภายใต้ไฟสำหรับการแรกจากทางนักวิจารณ์ ( ตัวอย่างเช่น dunleavy 1985 ) และในที่สุดจากชนชั้นนำทางการเมือง ส่วนใหญ่ damagingly แชนด์เลอร์แย้งว่า PA ได้เข้าตอนนี้ผู้โดยสารลดลงเป็นวินัยขณะที่ โรดส์ที่อ้างว่ามันเป็น " คนนอก " เพื่อการปฏิบัติของการส่งมอบและการบริการสาธารณะของประชาชน นี้ปูทางสำหรับการเพิ่มขึ้นของ NPM