populations (Fig. 2D; Two-way ANOVA

populations (Fig. 2D; Two-way ANOVA: F1,11 =10.189;
p = 0.009), although the mutation frequency of ancestral strains
were indistinguishable (t-test with unequal variances: t =1.1336,
df = 7.112, p = 0.2937). In contrast to re-sequencing results, these
assays found no overall effect of stress on the mutation frequency
(Fig. 2D; Two-way ANOVA: F1,11 = 2.699; p = 0.129), nor an
interaction between stress and competence (Fig. 2C; Two-way
ANOVA: F1,11 = 0.0003; p =0.9876). Thus both at the genetic
and phenotypic levels, our data support a model where
competence reduces mutation fixation and limits the emergence
of mutator phenotypes, but this conservatism comes possibly at the
expense of reduced adaptation under benign growth conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประชากร (รูปที่ 2d; สองทาง ANOVA: f1, 11 = 10.189;
p = 0.009) แม้ว่าความถี่การกลายพันธุ์ของสายพันธุ์บรรพบุรุษ
ก็แยกไม่ออก (t-test ที่มีความแปรปรวนไม่เท่ากัน: t = 1.1336, df ที่
= 7.112, p = 0.2937) ในทางตรงกันข้ามกับผลอีกครั้งลำดับเหล่านี้
ตรวจพบว่าไม่มีผลกระทบโดยรวมของความเครียดในการกลายพันธุ์ความถี่
(รูปที่ 2d; สองทาง ANOVA: f1, 11 = 2.699, p = 0.129) หรือ
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและความสามารถ (รูปที่ 2c; สองทาง
ANOVA: f1, 11 = 0.0003; p = 0.9876) ดังนั้นทั้งในระดับพันธุกรรมและฟีโนไทป์
ข้อมูลของเราสนับสนุนรูปแบบที่สามารถช่วยลด
ตรึงการกลายพันธุ์และข้อ จำกัด การเกิดของ
phenotypes mutator แต่อนุรักษ์นี้มาอาจจะเป็นที่ค่าใช้จ่าย
ของการปรับตัวลดลงภายใต้เงื่อนไขการเจริญเติบโตของเนื้องอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประชากร (Fig. 2D Two-way วิเคราะห์ความแปรปรวน: F1, 11 = 10.189;
p = 0.009), แม้ว่าความถี่ของการกลายพันธุ์ของสายพันธุ์โบราณ
ถูกจำแนกไม่ได้ (t-ทดสอบต่างไม่เท่ากัน: t = 1.1336,
df = 7.112, p = 0.2937) ตรงข้ามอีกลำดับเบส ผลลัพธ์เหล่านี้
assays พบไม่มีผลรวมของความเครียดกับความถี่ของการกลายพันธุ์
(Fig. 2D; วิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง: F1, 11 = 2.699 p = 0.129), หรือการ
ปฏิสัมพันธ์ระหว่างความเครียดและความสามารถ (Fig. 2C วิธีที่สอง
การวิเคราะห์ความแปรปรวน: F1, 11 = 0.0003 p = 0.9876) ดังนั้นทั้งที่ในทางพันธุกรรม
และไทป์ระดับ ข้อมูลสนับสนุนแบบที่
ความสามารถช่วยลดปฏิกิริยาการตรึงการกลายพันธุ์ และจำกัดเกิด
ของ mutator ฟี แต่อนุรักษนิยมนี้มาอาจจะที่
ค่าใช้จ่ายปรับตัวลดลงภายใต้เงื่อนไขที่อ่อนโยนเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประชากร(รูปที่ 2 D ;แบบสองทาง anova : F 1,11 = 10.189 ;
P = 0.009 ),แม้ว่าจะได้คือมันความถี่ของบรรพบุรุษพันธุ์
ซึ่งจะช่วยได้ไม่สามารถแยกออกได้( T - การทดสอบด้วยความไม่เท่าเทียมกันฯ: T = 1.1336 ,
DF = 7.112 , p = 0.2937 ) ในทางตรงกันข้ามกับผลการจัดลำดับก่อนหลัง
assays เหล่านี้พบว่าไม่มีผลรวมของความตึงเครียดบนความถี่คือมันที่
(รูปที่ 2 D anova แบบสองทาง F 1,11 = 2.699 P = 0.129 )หรือที่
การโต้ตอบระหว่างความรู้ความสามารถและความเครียด(รูปที่ 2 C แบบสองทาง
anova F 1,11 =ถึง 0.0003 P = 0.9876 ) ดังนั้นทั้งในระดับ
และ phenotypic ทางพันธุกรรมที่ข้อมูลของเราการสนับสนุนรุ่นที่
ซึ่งจะช่วยลดความรู้ความสามารถที่ยึดคือมันและการจำกัดขึ้นมาของ phenotypes
ซึ่งจะช่วย mutator แต่มีความยับยั้งนี้มาพร้อมกับได้ที่
ซึ่งจะช่วยค่าใช้จ่ายในการปรับตัวลดลงตามเงื่อนไขการขยายตัว.