Miss Brill’s loneliness is a consta

Miss Brill’s loneliness is a constant theme throughout this brief tale, and even her mental manipulations of her surroundings -- “It was like a play. It was exactly like a play” – cannot erase her own internalized sense of alienation: “No doubt somebody would have noticed if she hadn’t been there; she was part of the performance after all.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นางสาว Brill ความเหงาเป็นรูปแบบคงตลอดทั้งเรื่องโดยย่อนี้ และแม้กระทั่งเธอ manipulations ภาพจิตของสภาพแวดล้อมของเธอ - "ได้เช่นการเล่น ก็เหมือนกับการเล่น" – ไม่สามารถลบความรู้สึกตนเอง internalized จำหน่าย: "ไม่ต้องสงสัยใครสักคนจะได้สังเกตเห็นถ้า เธอไม่ได้แล้วมี เธอได้เป็นส่วนหนึ่งของประสิทธิภาพการทำงานหลังจากทั้งหมด"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเหงานางสาวสุดยอดเป็นรูปแบบคงที่ตลอดเรื่องสั้น ๆ นี้และแม้กระทั่งกิจวัตรจิตของเธอในสภาพแวดล้อมของเธอ - "มันเป็นเหมือนการเล่น มันก็เหมือนกับการเล่น "- ไม่สามารถลบความรู้สึกของเธอเอง internalized ของการโอน:" ใค​​รสักคนที่จะสงสัยไม่ได้สังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานหลังจากทั้งหมด. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คิดถึงสุดยอดของความเหงาเป็นรูปแบบคงที่ตลอดเรื่องราวสั้น ๆ นี้ และแม้เธอจิตตกแต่งสภาพแวดล้อมของเธอ . . . " มันเป็นเหมือนการเล่น มันเหมือนเล่น " และไม่สามารถลบความรู้สึกแปลกแยกตนเอง internalized : " ไม่มี สงสัยต้องมีคนสังเกตเห็นว่าเธอไม่ได้อยู่ที่นั่น เธอเป็นส่วนหนึ่งของการแสดง " หลังจากทั้งหมด