Strikes were the workers’ main weap

Strikes were the workers’ main weapon against their employers. It was possible for union members to strike because all the members of the union paid a certain amount of money in every week, and this could then we used to pay the workers when they were on strikes. Employers hesitated before fighting a union which had plenty of money to keep a strike going for a long time. But even with the strike pay which they got for their union, strikers and their families suffered, so it was usually in the interests of both sides to try to settle disputes without strikes. Parliament encouraged this by making rules for arbitration between employers and workers when they had a dispute, and many strikes were avoided in this way.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาวุธหลักของแรงงานกับนายจ้างนัดหยุดงานได้ มันเป็นไปได้สำหรับสมาชิกสหภาพแรงงานการนัดหยุดงานเนื่องจากสมาชิกทั้งหมดของสหภาพจ่ายยอดเงินทุกสัปดาห์ และนี้อาจแล้วเราใช้ค่าจ้างคนงานเมื่อพวกเขาในการนัดหยุดงาน นาย hesitated ก่อนการต่อสู้สหภาพแรงงานที่มีเงินให้หยุดงานไปเป็นเวลานานมากมาย แต่แม้จะ มีค่าจ้างนัดหยุดงานซึ่งพวกเขามีสหภาพของพวกเขา กอง และครอบครัวประสบ ดังนั้นก็มักจะผลประโยชน์ทั้งสองฝ่ายพยายามจับคู่พิพาท โดยไม่มีการนัดหยุดงาน รัฐสภากำลังใจนี้ โดยทำให้กฎอนุญาโตตุลาการระหว่างนายจ้างและแรงงานเมื่อมีข้อโต้แย้ง และนัดหยุดงานมากขึ้นหลีกเลี่ยงวิธีนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การนัดหยุดงานเป็นอาวุธหลักของแรงงานกับนายจ้างของพวกเขา มันเป็นไปได้สำหรับสมาชิกสหภาพแรงงานการนัดหยุดงานเพราะสมาชิกทุกคนของสหภาพที่จ่ายเงินจำนวนหนึ่งในทุกสัปดาห์และนี้อาจแล้วเราใช้ในการจ่ายค่าแรงคนงานเมื่อพวกเขาอยู่ในการนัดหยุดงาน นายจ้างลังเลก่อนที่จะต่อสู้กับสหภาพที่มีเงินมากมายที่จะทำให้การนัดหยุดงานไปเป็นเวลานาน แต่แม้จะมีการนัดหยุดงานการจ่ายเงินที่พวกเขาได้เพื่อความเป็นเอกภาพของพวกเขาพรีเมียร์และครอบครัวของพวกเขาได้รับความเดือดร้อนดังนั้นมันจึงมักจะอยู่ในความสนใจของทั้งสองฝ่ายจะพยายามที่จะระงับข้อพิพาทโดยไม่มีการนัดหยุดงาน รัฐสภาได้รับการสนับสนุนนี้โดยการกฎระเบียบสำหรับการอนุญาโตตุลาการระหว่างนายจ้างและลูกจ้างเมื่อพวกเขามีข้อพิพาทและการนัดหยุดงานหลายคนหลีกเลี่ยงด้วยวิธีนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นัดเป็นแรงงานหลักอาวุธกับนายจ้างของพวกเขา มันเป็นไปได้สำหรับสมาชิกสหภาพ ไปตี เพราะสมาชิกทุกคนของสหภาพจ่ายจำนวนหนึ่งของเงินทุกสัปดาห์ และนี่เราก็เคยจ่ายให้พนักงานเมื่อพวกเขาถูกโจมตี นายจ้างลังเลก่อนจะสู้กับสหภาพแรงงานซึ่งมีความอุดมสมบูรณ์ของเงินเพื่อให้หยุดงานไปนานแล้วแต่แม้จะมีการนัดหยุดงานจ่ายที่พวกเขาได้สำหรับสหภาพของพวกเขา คน และครอบครัวของพวกเขาต้องลำบาก ดังนั้นก็มักจะอยู่ในความสนใจของทั้งสองฝ่ายพยายามที่จะระงับข้อพิพาทโดยไม่ต้องนัด รัฐสภาสนับสนุนโดยทำกฎอนุญาโตตุลาการระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง เมื่อมีข้อพิพาท และหลายนัดถูกหลีกเลี่ยงวิธีนี้