I run down the boardwalk, not worry

I run down the boardwalk, not worrying about getting splinters in my
tender feet. Every ten or fifteen feet I stop, sometimes to smell the salty
sea air, but mostly to wait for my parents who plod along behind carrying
chairs, coolers, and other beach paraphernalia. I yell back to them to hurry,
and they reply that I can run ahead and find a good spot. I yelp with glee and
run as fast as my little legs will carry me. I stop where the dark, brown of
the boardwalk meets the light, white of the beach. My dad warned me about how
hot the sand can get. I cautiously take a step forward testing the sand, OUCH,
he was right. What am I gonna do now, in my six year old eyes the water seems
to be a mile away. Again I look out to the ocean which seems to stretch for
days in all directions. I am determined to reach it, no matter what sacrifices
I must make. I step forward again testing the sand, still white hot. I pull
my courage from the corners of my being and make a run for it. This isn't so
bad if I run really fast. The wind blows in my face, bringing with it that
smell, almost a taste of the ocean. It seems to be a combination of fish, salt,
people, and water all mixed into one. I continue to run until I reach the
water's edge where the waves crash upon the beach, making the white sand brown
and hard. I sit down on the sand, panting after my enormous effort. Something
troubling pulls at the edge of my mind, but I ignore it. A wave rolls up to
the beach, crashing around me, wetting me hot body. I dig my body into the
moistened ground, covering my legs and arms with the cool, wet sand. I hear my
mom calling to me to come up to the umbrella. I turn back to look at her, as I
do so the little thing at the edge of my mind suddenly dawns on me. I made it
out to the water, now I must make my way back

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันวิ่งลงทางเดินที่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการเศษในของฉัน
ฟุตอ่อนโยน ทุกสิบหรือสิบห้าฟุตฉันหยุดบางครั้งในการดมกลิ่นเค็ม
อากาศทะเล แต่ส่วนใหญ่จะรอให้พ่อแม่ของฉันที่อุตส่าห์พยายามตามหลังแบก
เก้าอี้คูลเลอร์และอุปกรณ์อื่น ๆ ที่ชายหาด ฉันตะโกนกลับไปให้รีบ
และพวกเขาตอบว่าฉันสามารถทำงานข้างหน้าและหาจุดที่ดี ฉันร้องเอ๋งด้วยความยินดีและ
วิ่งเร็วที่สุดเท่าที่ขาเล็ก ๆ ของฉันจะดำเนินการฉัน ฉันหยุดที่สีน้ำตาลเข้มของ
ไม้ตรงแสงสีขาวของชายหาด พ่อของฉันเตือนฉันเกี่ยวกับวิธี
ทรายร้อนจะได้รับ ผมระมัดระวังที่จะก้าวไปข้างหน้าการทดสอบทรายอุ๊ย
เขาถูกต้อง สิ่งที่ฉันจะทำตอนนี้ในสายตาของหกปีเก่าของฉันน้ำที่ดูเหมือนว่าจะเป็น
ไมล์ไป อีกครั้งผมมองออกไปในมหาสมุทรซึ่งดูเหมือนว่าจะยืด
วันในทุกทิศทาง ผมมุ่งมั่นที่จะเข้าถึงได้ไม่ว่าสิ่งที่เสียสละ
i ต้องให้ ฉันก้าวไปข้างหน้าอีกครั้งการทดสอบทรายที่ยังคงร้อนสีขาว ผมดึงความกล้าหาญของฉัน
จากมุมของการเป็นของฉันและทำให้การทำงานของมัน นี้ไม่ได้เป็นเช่นนั้นไม่ดี
ถ้าฉันทำงานได้อย่างรวดเร็วจริงๆ ลมพัดในใบหน้าของฉันพร้อมกับนำที่
กลิ่นเกือบรสชาติของมหาสมุทร มันดูเหมือนว่าจะมีการรวมกันของปลา, เกลือ,
คนและน้ำผสมทั้งหมดเข้าเป็นหนึ่งเดียว ฉันยังคงที่จะทำงานต่อไปจนกว่าฉันถึงขอบ
น้ำที่ผิดพลาดของคลื่นกับชายหาดทำให้น้ำตาลทรายขาว
และยาก ฉันนั่งลงบนหาดทรายหอบหลังจากความพยายามอย่างมากของฉัน สิ่งที่หนักใจ
ดึงที่ขอบของใจของฉัน แต่ฉันไม่สนใจมัน คลื่นม้วนขึ้นไป
ชายหาด crashing รอบ ๆ ตัวผมเปียกผมร่างกายร้อน ฉันขุดร่างกายของฉันเป็นพื้นดิน
ชุบ,ครอบคลุมขาและแขนของฉันกับเย็นทรายเปียก ฉันได้ยินเสียงของฉัน
แม่โทรไปที่ผมจะมาถึงร่ม ฉันหันกลับไปมองที่เธอเป็นฉัน
ทำสิ่งเล็กน้อยที่ขอบของใจของฉันก็ dawns กับฉัน ฉันทำมัน
ออกไปในน้ำตอนนี้ฉันต้องทำทางของฉันกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันวิ่งลง โทรทัศน์ไม่กังวลเกี่ยวกับการรับลูกธนูในฉัน
เท้าการชำระเงิน ทุก 10 หรือ 15 ฟุตฉันหยุด บางเค็มที่กลิ่น
ลมทะเล แต่ส่วนใหญ่ไปรอพ่อที่ plod ตามหลังแบก
เก้าอี้ ตู้แช่ และมึนเมาหาดอื่น ๆ ฉันร้องไปให้รีบ,
และพวกเขาตอบว่า ฉันสามารถทำงานล่วงหน้า และค้นหาจุดดี ฉัน yelp ด้วยกลี และ
วิ่งเร็วเป็นขาของฉันเล็กน้อยจะมีฉัน ฉันหยุดเข้ม สีน้ำตาลของ
อร่อย ๆ รับประทานตรงแสง สีขาวของชายหาด พ่อเตือนฉันเกี่ยวกับวิธี
ร้อนทรายสามารถรับได้ ฉันเดินก้าวไปข้างหน้าการทดสอบทราย OUCH,
เขาถูก น.อะไรฉันไปทำตอนนี้ ในตาอายุ 6 ปี น้ำน่า
นี่ไปให้ อีกครั้ง ฉันมองออกไปทะเลซึ่งดูเหมือนว่าจะยืดสำหรับ
วันในทุกทิศทาง ฉันจะถึงมัน ไม่ว่าสิ่งบูชา
ฉันต้องทำ ก้าวไปข้างหน้าอีกทดสอบทราย สีขาวยังคงร้อน ฉันดึง
ความกล้าหาญของฉันจากมุมของฉันถูกและให้ใช้สำหรับการ นี้ไม่ได้
ด้อยถ้าทำงานจริง ๆ รวดเร็ว ลมพัดในหน้าของฉัน นำมันที่
กลิ่น รสเกือบของมหาสมุทร มันน่าจะเป็นชุดของปลา เกลือ,
คน และน้ำผสมเป็นหนึ่งทั้งหมด ฉันทำงานจนกว่าฉันถึง
ขอบน้ำที่คลื่นชนตามชายหาด ทำน้ำตาลทรายขาว
และยาก ผมนั่งลงบนทราย panting หลังจากความพยายามของฉันอย่างมาก สิ่ง
ปัญหาดึงขอบใจของฉัน แต่ฉันไม่สนใจมัน คลื่นม้วนถึง
หาด crashing รอบตัว ภาวะการผมเปียกร้อนร่างกาย ผมขุดร่างกายของฉันไป
moistened พื้นดิน ครอบคลุมขาและแขน ด้วยทรายเย็น เปียกของฉัน ฟังฉัน
แม่เรียกให้ฉันมาถึงร่ม ฉันกลับมองเธอ เป็นฉัน
สิ่งเล็กน้อยที่ขอบใจของฉันก็ dawns ฉัน ฉันทำ
ออกน้ำ ตอนนี้ฉันต้องการวิธีของฉันกลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันวิ่งลงเส้นทางเดินไม้ที่ไม่ได้กังวลเกี่ยวกับการรับชิ้นส่วนในฟุต
ซึ่งจะช่วยนำความกราบบังคมทูลของฉัน ทุกสิบหรือสิบห้าฟุตผมหยุดในบางครั้งจะมีกลิ่นเหม็นอากาศ
ทะเลเค็มได้แต่ส่วนใหญ่แล้วเพื่อรอให้พ่อแม่ของฉันที่ค่อยๆเดินตามมาด้านหลังและกระเป๋าสำหรับพกพา
ซึ่งจะช่วยงานเก้าอี้ชายหาดและอุปกรณ์ต่อพ่วงอื่นๆ ฉันตะโกนกลับไปให้เขารีบ
และเขาตอบกลับว่าผมสามารถวิ่งไปข้างหน้าและหาจุดที่เหมาะสม ผม Yelp พร้อมด้วยความยินดีและ
ตามมาตรฐานวิ่งได้เร็วเท่าขาเล็กๆของผมจะพาเรา ฉันต้องการหยุดที่สีเข้มสีน้ำตาลของเส้นทางเดินไม้
ซึ่งจะช่วยให้ตรงกับสีขาวที่สดใสของชายหาด พ่อของผมเตือนฉันเกี่ยวกับวิธีการ
ร้อนหาดทรายที่จะได้รับ ผมอย่างระมัดระวังจะต้องก้าวไปข้างหน้าการทดสอบหาดทรายที่โอ้โห!
เขาเป็นเรื่องที่ถูกต้อง สิ่งที่ผมจะทำได้แล้วในสายตาหกปีเก่าของผมน้ำที่ดูเหมือนจะ
ซึ่งจะช่วยในการเป็นอยู่ห่างออกไปในระยะทาง 1 ไมล์ อีกครั้งผมมองออกไปยังมหาสมุทรซึ่งดูเหมือนว่าจะยืดสำหรับ
วันในทุกทิศทาง ฉันตั้งใจไว้แล้วเพื่อไปถึงได้ไม่มีเรื่องอะไรเครื่องบูชา
ฉันจะต้องทำให้ ผมขั้นตอนที่การทดสอบการหาดทรายสีขาวที่ยังคงร้อนไปข้างหน้าอีกครั้ง ผมดึง
ซึ่งจะช่วยความกล้าของผมจากมุมของการเป็นอยู่ของฉันและทำให้ทำงานให้ได้ โรงแรมแห่งนี้คือไม่ได้
ไม่ดีหากฉันวิ่งเร็วจริงๆ ลมพัดมาในหน้าของผมนำมาซึ่งที่
กลิ่นเกือบจะเป็นรสชาติของมหาสมุทร ดูเหมือนว่าจะเป็นการผสมผสานของปลาเกลือ
ผู้คนและน้ำทั้งหมดผสมเข้าไปในตัว ฉันจะดำเนินการต่อในการทำงานจนกว่าผมไปถึง
ซึ่งจะช่วยให้น้ำของขอบที่คลื่นที่พื้นรองเท้ากันกระแทกบนชายหาดที่ทำให้หาดทรายสีขาวและสีน้ำตาล
ฮาร์ดดิสก์ ผมนั่งบนหาดทรายที่กระหืดกระหอบหลังจากความพยายามครั้งใหญ่ของฉัน บางสิ่งบางอย่าง
ซึ่งจะช่วยสร้างความเดือดร้อนสามารถดึงที่ขอบของใจของผมแต่ผมก็ไม่สนใจมัน คลื่นม้วนขึ้นเพื่อไปยังชายหาด
ซึ่งจะช่วยให้ความล้มเหลวโดยรอบตัวผมตัวเปียกน้ำร้อน ฉันมาขุดศพของฉันไปในดิน
ซึ่งจะช่วยให้สามารถเพิ่มความชุ่มชื้นครอบคลุมถึงแขนและขาของผมพร้อมด้วยหาดทรายเปียกน้ำเย็น ผมได้ยินเสียง
ซึ่งจะช่วยแม่ของฉันโทรติดต่อให้ผมมาถึงร่ม ผมย้อนกลับไปดูที่มาที่ผม
ซึ่งจะช่วยทำให้สิ่งเล็กน้อยที่ขอบของใจของฉัน dawns กับผม ผมทำได้
ออกมาเป็นน้ำที่ตอนนี้ผมจะต้องทำให้การเดินทางของผมกลับมา