A WHO meeting held in 1990 (Bilthov

A WHO meeting held in 1990 (Bilthoven, the Netherlands) proposed a TDI of 10 pg/kg for
2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-p-dioxin (TCDD), the most toxic dioxin congener, based on
information available at the time. This proposal was based on a study (Kociba et al., 1978) in
which the inhibition of body weight gain and liver damage were observed when low doses of
2,3,7,8-TCDD were administered to rats over 2 years. The study found that doses of 1 ng/kg/day
led to no manifestation of toxicity (NOAEL, the no observed adverse effect level, or “non-toxic
dose”). Applying an uncertainty factor of 100 resulted in the TDI noted above.1
While some changes were later made regarding the selection of data, this method used by
WHO to set the TDI was adopted by relevant administrative agencies of individual countries
(with the exception of the US) as the basic method for setting standards. (The US Environmental
Protection Agency (EPA) took the approach of evaluating the health effects of dioxins using the
virtually safe dose (VSD), which differs from the concept used by WHO.)2

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

A ที่ประชุมจัดขึ้นในปี 1990 (Bilthoven เนเธอร์แลนด์) TDI ของ 10 pg กิโลกรัมสำหรับการนำเสนออิงจาก 2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-p-ออกซิน (TCDD), congener ออกซินเป็นพิษมากที่สุดข้อมูลที่ได้ ข้อเสนอนี้ขึ้นอยู่กับการศึกษา (Kociba et al. 1978) ในซึ่งได้รับการยับยั้งของน้ำหนักตัวและความเสียหายที่ตับถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อต่ำปริมาณของ2,3,7,8-TCDD ขึ้นหนูมากกว่า 2 ปี การศึกษาพบว่า ที่ปริมาณของ 1 ฉบับต่อกก.ต่อวันนำไปสู่การไม่ประกาศของความเป็นพิษ (NOAEL การไม่สังเกตผลระดับ หรือ "ปลอดสารพิษปริมาณ") ใช้ปัจจัยความไม่แน่นอนเป็น 100 ผลใน TDI ระบุไว้ above.1ในขณะที่บางหลังการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการเลือกข้อมูล วิธีการนี้ใช้โดยผู้ที่จะตั้งค่า TDI ถูกนำมาใช้ โดยหน่วยงานที่ดูแลระบบที่เกี่ยวข้องของแต่ละประเทศ(ยกเว้นสหรัฐอเมริกา) เป็นวิธีการพื้นฐานสำหรับการตั้งค่ามาตรฐาน (สหรัฐอเมริกาสิ่งแวดล้อมหน่วยงานป้องกัน (EPA) เอาการประเมินผลกระทบสุขภาพของ dioxins ที่ใช้การปลอดภัยจริงปริมาณ (VSD), ซึ่งแตกต่างจากแนวคิดที่ใช้ โดย WHO) 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การประชุมผู้ถือในปี 1990 (Bilthoven, เนเธอร์แลนด์) ได้เสนอ TDI 10 PG / กิโลกรัมสำหรับ
2,3,7,8-tetrachlorodibenzo-p ไดออกซิน (TCDD) ที่ congener ไดออกซินเป็นพิษมากที่สุดบนพื้นฐานของ
ข้อมูลที่มีอยู่ที่ เวลา. ข้อเสนอนี้ขึ้นอยู่กับการศึกษา (Kociba et al., 1978) ใน
ที่ยับยั้งการเพิ่มของน้ำหนักร่างกายและความเสียหายของตับที่ถูกตั้งข้อสังเกตเมื่อปริมาณต่ำของ
สาร 2,3,7,8-TCDD ถูกบริหารให้กับหนูมากกว่า 2 ปี ผลการศึกษาพบว่าปริมาณของ 1 นาโนกรัม / กิโลกรัม / วัน
นำไปสู่การรวมตัวกันของความเป็นพิษ (NOAEL, ไม่มีข้อสังเกตที่ไม่พึงประสงค์ในระดับผลหรือ "ปลอดสารพิษไม่มี
ยา") การประยุกต์ใช้เป็นปัจจัยความไม่แน่นอนของ 100 ผลในการตั้งข้อสังเกต TDI above.1
ขณะที่การเปลี่ยนแปลงบางคนต่อมาทำเกี่ยวกับการเลือกของข้อมูลวิธีการนี้ใช้โดย
ผู้ที่จะตั้ง TDI ที่ถูกนำมาใช้โดยหน่วยงานทางปกครองที่เกี่ยวข้องของแต่ละประเทศ
(ยกเว้นของ สหรัฐ) เป็นวิธีการขั้นพื้นฐานสำหรับการตั้งค่ามาตรฐาน (สหรัฐสิ่งแวดล้อม
หน่วยงานคุ้มครอง (EPA) เอาวิธีการในการประเมินผลกระทบต่อสุขภาพของไดออกซินที่ใช้ใน
ปริมาณที่ปลอดภัยจริง (VSD) ซึ่งแตกต่างจากแนวคิดที่ใช้โดย WHO.) 2