Cholinesterase inhibitors have been

Cholinesterase inhibitors have been in clinical use since a long time for the treatment of AD. Nevertheless, due to several side effects of the current cholinesterase inhibitors available in the market; cholinesterase enzyme family is still an attractive target for drug discovery to find novel inhibitors (Pohanka, 2012). In this sense, herbs are potential and vast biosources of new enzyme inhibitors. Therefore, it was our aim to investigate the dill extracts in this study. Many biological activities of A. graveolens have been reported up to date. However, our literature survey underlined that the studies investigating effects of dill against the brain disorders have remained limited. In one of those limited studies on dill; Thukham-mee and Wattanathorn (2012) reported in vivo protective effect of a combined extract containing Cissampelos pareira and A. graveolens in age-related cognitive impairment model. In another study ( Szwajgier and Borowiec, 2012), the dill extract of Polish origin was found to have 100% of inhibition toward both cholinesterases, which is inconsistent with our current data. This difference might be considered to result mainly from phytochemical discrepancy. In fact, rosmarinic acid was previously found to have a strong cholinesterase-inhibiting property ( Orhan et al., 2008 and Dastmalchi et al., 2009). Although it was found to be the major phenolic acid in our dill EtOH extracts ( Table 5), these extracts did not cause any cholinesterase inhibition. This may still be due to amount of rosmarinic acid in the extracts which might not be suitable to react with the enzymes. However, rosmarinic acid can be also found in the EtOAc extracts, which may contribute to the mild cholinesterase inhibitory effect of the EtOAc extracts of both AG-O and AG-C. A. graveolens has been reported to contain flavonoid derivatives such quercetin, rutin, and isorhamnetin derivatives ( Ortan et al., 2009). Among them, we previously demonstrated potent cholinesterase inhibitory effect of quercetin via in vitro and in silico studies, which might be associated with cholinesterase inhibitory property of AG-O and AG-C extracts ( Khan et al., 2009). The n-hexane extracts of both A. graveolens samples could be possibly containing volatile components such as α-phellandrene, which has been detected as the major compound in both of the AG essential oils analyzed herein as well as β-phellandrene, α- and β-pinene, etc. Among these components, marked anticholinesterase effect of β-phellandrene, α- and β-pinene have been already identified ( Savelev et al., 2004, Orhan et al., 2008 and Bonesi et al., 2010), which might also subsidize the inhibitory effect of the n-hexane extracts.

On the other hand, we have not encountered any report relevant to tyrosinase inhibitory effect of A. graveolens and for the first time in our current study, the extracts were demonstrated to display either mild or no activity against this enzyme ( Table 1).

Antioxidant activity of various dill extracts has been described in several studies and correlated with their phenolic contents. In a study by Jinesh et al. (2010), the ethanol extracts of the edible (green) and non-edible (yellowish) leaves of A. graveolens growing in India were tested in nine types of antioxidant activity assays and the green leaf extract exerted higher activity in all of the assays except DPPH scavenging activity. In that study, after HPLC analysis of the extracts, the authors stated that phenolic compounds occurred following maturation do not exhibit much antioxidant activity, which is in accordance with our current data since the plant materials were collected after maturation. In that study, the green leaf extract of dill showed 71.68 ± 0.58% of scavenging activity against NO radical, which is in compliant with our relevant data. The methanol extract of the dill leaves of Thai origin was reported to possess a moderate level of DPPH radical scavenging effect ( Nanasombad and Teckchuen, 2009), which is again similar to our results in this assay. Consistently, occurrence of notable DPPH radical scavenging effect was also observed in another dill extract of Turkish origin ( Sezgin et al., 2010).

Although the dill extracts cultivated in organic and conventional agriculture circumstances studied herein displayed similar activity profiles to each other, some differences were observed in terms of their phytochemical contents. This result also underlines possible effect of cultivation conditions on chemical compositions in plants to some extent. It should be taken into consideration that the dill fruits are rather small and often described as “seed” by mistake even by many researchers. Essential oil of the dill seeds has been usually reported to contain carvone and limonene as the main constituents (Kurkcuoglu et al., 2003). However, compositional differences may be expected for essential oils obtained from the aerial parts of the plant. In several studies, α-phellandrene was predominating in the leaf essential oil of A. graveolens from Romania ( Radulescu et al., 2010) and from Egypt ( Amin and Sleem, 2007), which is similar to ours. On the other hand, it has been proved that method of distillation could affect the chemical composition in essential oils as given in an earlier example of dill seed essential oil from Turkey ( Kurkcuoglu et al., 2003). In the mentioned study, chemical variations were observed in the essential oil of the same dill seeds obtained by hydrodistillation and microdistillation. In addition to distillation method, the same study revealed that duration of distillation is another critical factor that may influence essential oil composition.

Our literature review indicated that only a few studies are available on fatty acids of the dill oil up to date. The fatty oil obtained from the aerial parts of A. graveolens from Egypt was found to contain linoleic acid in major amount (20.51%), followed by linolenic (4.22%) and oleic (1.66%) acids ( Amin and Sleem, 2007), which is not similar to our results as we identified oleic acid as the major fatty acid. In a study by Badar et al. (2008), fatty acid composition of the dill seed oil of Pakistani origin was similar to that of the Egyptian example. Conversely, petroselinic acid was established as the main fatty acid in another sample of the dill seed oil from Pakistan ( Khalid et al., 2005). Once more, these studies emphasize that chemical compositions of plant samples grown in the same country may even show a remarkable divergence. In our case, oleic acid seems to be the major fatty acid in the fatty oils obtained from AG-O and AG-C samples studied herein, which might be possibly due to ecological factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Cholinesterase inhibitors ได้ใช้ทางคลินิกตั้งแต่เวลานานในการรักษาของ AD อย่างไรก็ตาม เนื่องจากผลข้างเคียงต่าง ๆ ของที่ปัจจุบัน cholinesterase inhibitors มีในตลาด ครอบครัวเอนไซม์ cholinesterase ยังคงเป็นเป้าหมายน่าสนใจสำหรับการค้นพบยาเสพติดหานวนิยาย inhibitors (Pohanka, 2012) ในนี้รู้สึก สมุนไพรมีศักยภาพ และความ biosources ของใหม่เอนไซม์ inhibitors ดังนั้น มันเป็นเป้าหมายของเราเพื่อตรวจสอบการปรุงแยกในการศึกษานี้ หลายกิจกรรมชีวภาพของ A. graveolens มีการรายงานเสมอ อย่างไรก็ตาม เราสำรวจเอกสารประกอบการขีดเส้นใต้ว่า ศึกษาตรวจสอบผลของผักชีลาวกับโรคสมองยังคงมีจำกัด ในผักชีฝรั่ง การศึกษาที่จำกัดอย่างใดอย่างหนึ่ง Thukham-ฉันและ Wattanathorn (2012) รายงานผลการป้องกันในสัตว์ทดลองของสารสกัดรวมที่ประกอบด้วย Cissampelos pareira และ graveolens A. ในรุ่นอายุที่เกี่ยวข้องกับการด้อยค่ารับรู้ ในการศึกษาอื่น (Szwajgier และ Borowiec, 2012), สารสกัดจากผักชีลาวต้นกำเนิดโปแลนด์พบมี 100% ยับยั้งไปทั้ง cholinesterases ซึ่งไม่สอดคล้องกับข้อมูลปัจจุบัน ความแตกต่างนี้อาจเป็นผลจากความขัดแย้งของสารพฤกษเคมี ในความเป็นจริง กรด rosmarinic ก่อนหน้านี้พบมีแรง cholinesterase inhibiting คุณสมบัติ (Orhan et al., 2008 และ Dastmalchi et al., 2009) แม้ว่าจะพบว่ามี กรดฟีนอสำคัญในผักชีฝรั่งเรา EtOH แยก (ตาราง 5), สารสกัดเหล่านี้ไม่ได้ทำให้ยับยั้ง cholinesterase ใด ๆ ไม่ นี้ยังได้ครบจำนวนกรด rosmarinic ในบางส่วนซึ่งอาจไม่เหมาะกับการทำปฏิกิริยากับเอนไซม์ อย่างไรก็ตาม กรด rosmarinic สามารถพบในสารสกัดจาก EtOAc ซึ่งอาจนำไปสู่ผลลิปกลอสไข cholinesterase อ่อน ๆ ของ EtOAc แยกของ AG-O และ AG-c A. graveolens ได้รับรายงาน มีอนุพันธ์ flavonoid เช่น quercetin, rutin, isorhamnetin อนุพันธ์ (Ortan et al., 2009) ในหมู่พวกเขา เราก่อนหน้านี้แสดงผลลิปกลอสไข cholinesterase มีศักยภาพของ quercetin ผ่านการเพาะเลี้ยง และ ศึกษา silico ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับ cholinesterase ลิปกลอสไขคุณสมบัติของสารสกัดจาก AG-O และ AG C (Khan et al., 2009) สารสกัดเฮกเซน n ตัวอย่าง A. graveolens ทั้งสามารถจะอาจประกอบด้วยคอมโพเนนต์ระเหยเช่นα-phellandrene ซึ่งตรวจพบเป็นสารประกอบสำคัญในน้ำมันหอม AG ที่วิเคราะห์และβ-phellandrene α - และβ-pinene ฯลฯ ซึ่งทั้งสอง ระหว่างคอมโพเนนต์เหล่านี้ ทำเครื่องหมายผล anticholinesterase ของβ-phellandrene α - และβ-pinene มีแล้วระบุ (Savelev et al., 2004, Orhan et al., 2008 และ Bonesi et al., 2010), ซึ่งอาจยังเป็นลิปกลอสไขผลของสารสกัดเฮกเซน nOn the other hand, we have not encountered any report relevant to tyrosinase inhibitory effect of A. graveolens and for the first time in our current study, the extracts were demonstrated to display either mild or no activity against this enzyme ( Table 1).Antioxidant activity of various dill extracts has been described in several studies and correlated with their phenolic contents. In a study by Jinesh et al. (2010), the ethanol extracts of the edible (green) and non-edible (yellowish) leaves of A. graveolens growing in India were tested in nine types of antioxidant activity assays and the green leaf extract exerted higher activity in all of the assays except DPPH scavenging activity. In that study, after HPLC analysis of the extracts, the authors stated that phenolic compounds occurred following maturation do not exhibit much antioxidant activity, which is in accordance with our current data since the plant materials were collected after maturation. In that study, the green leaf extract of dill showed 71.68 ± 0.58% of scavenging activity against NO radical, which is in compliant with our relevant data. The methanol extract of the dill leaves of Thai origin was reported to possess a moderate level of DPPH radical scavenging effect ( Nanasombad and Teckchuen, 2009), which is again similar to our results in this assay. Consistently, occurrence of notable DPPH radical scavenging effect was also observed in another dill extract of Turkish origin ( Sezgin et al., 2010).
Although the dill extracts cultivated in organic and conventional agriculture circumstances studied herein displayed similar activity profiles to each other, some differences were observed in terms of their phytochemical contents. This result also underlines possible effect of cultivation conditions on chemical compositions in plants to some extent. It should be taken into consideration that the dill fruits are rather small and often described as “seed” by mistake even by many researchers. Essential oil of the dill seeds has been usually reported to contain carvone and limonene as the main constituents (Kurkcuoglu et al., 2003). However, compositional differences may be expected for essential oils obtained from the aerial parts of the plant. In several studies, α-phellandrene was predominating in the leaf essential oil of A. graveolens from Romania ( Radulescu et al., 2010) and from Egypt ( Amin and Sleem, 2007), which is similar to ours. On the other hand, it has been proved that method of distillation could affect the chemical composition in essential oils as given in an earlier example of dill seed essential oil from Turkey ( Kurkcuoglu et al., 2003). In the mentioned study, chemical variations were observed in the essential oil of the same dill seeds obtained by hydrodistillation and microdistillation. In addition to distillation method, the same study revealed that duration of distillation is another critical factor that may influence essential oil composition.

Our literature review indicated that only a few studies are available on fatty acids of the dill oil up to date. The fatty oil obtained from the aerial parts of A. graveolens from Egypt was found to contain linoleic acid in major amount (20.51%), followed by linolenic (4.22%) and oleic (1.66%) acids ( Amin and Sleem, 2007), which is not similar to our results as we identified oleic acid as the major fatty acid. In a study by Badar et al. (2008), fatty acid composition of the dill seed oil of Pakistani origin was similar to that of the Egyptian example. Conversely, petroselinic acid was established as the main fatty acid in another sample of the dill seed oil from Pakistan ( Khalid et al., 2005). Once more, these studies emphasize that chemical compositions of plant samples grown in the same country may even show a remarkable divergence. In our case, oleic acid seems to be the major fatty acid in the fatty oils obtained from AG-O and AG-C samples studied herein, which might be possibly due to ecological factors.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยับยั้ง Cholinesterase ได้รับในการใช้งานทางคลินิกตั้งแต่เวลานานในการรักษาโฆษณา แต่เนื่องจากผลข้างเคียงหลายยับยั้ง Cholinesterase ปัจจุบันที่มีอยู่ในตลาด; ครอบครัวที่แท้จริงของเอนไซม์เอนไซม์ยังคงเป็นเป้าหมายที่น่าสนใจสำหรับการค้นพบยาเสพติดที่จะหาสารยับยั้งนวนิยาย (Pohanka 2012) ในแง่นี้เป็นสมุนไพรที่มีศักยภาพและ biosources ใหญ่ของสารยับยั้งเอนไซม์ใหม่ ดังนั้นจึงเป็นจุดมุ่งหมายของเราในการตรวจสอบสารสกัดจากผักชีฝรั่งในการศึกษานี้ ฤทธิ์ทางชีวภาพหลาย A. ผักชีลาวได้รับรายงานถึงวันที่ อย่างไรก็ตามการสำรวจวรรณกรรมของเราขีดเส้นใต้ว่าการศึกษาการตรวจสอบผลกระทบของผักชีฝรั่งกับความผิดปกติของสมองยังคง จำกัด หนึ่งในผู้ที่ศึกษา จำกัด ในผักชีฝรั่ง; Thukham-หมี่และวัฒน (2012) รายงานในร่างกายป้องกันผลกระทบของสารสกัดที่มีรวมกัน Cissampelos pareira และเอ graveolens ในรูปแบบความบกพร่องทางสติปัญญาที่เกี่ยวข้องกับอายุ ในการศึกษาอื่น (Szwajgier และ Borowiec 2012), สารสกัดจากผักชีฝรั่งต้นกำเนิดของโปแลนด์ก็พบว่ามี 100% ของการยับยั้งที่มีต่อ cholinesterases ทั้งสองซึ่งไม่สอดคล้องกับข้อมูลของเราในปัจจุบัน ความแตกต่างนี้อาจได้รับการพิจารณาจะส่งผลให้ส่วนใหญ่มาจากความแตกต่างพฤกษเคมี ในความเป็นจริงกรด rosmarinic ถูกค้นพบก่อนหน้านี้ที่จะมีคุณสมบัติที่แท้จริงของเอนไซม์ยับยั้งที่แข็งแกร่ง (Orhan et al., 2008 และ Dastmalchi et al., 2009) แม้ว่ามันจะถูกพบว่ามีกรดฟีนอลที่สำคัญในสารสกัดจาก EtOH ผักชีฝรั่งของเรา (ตารางที่ 5), สารสกัดเหล่านี้ไม่ได้ทำให้เกิดการยับยั้งที่แท้จริงของเอนไซม์ใด ๆ นี้ยังคงอาจจะเป็นเพราะปริมาณของกรด rosmarinic ในสารสกัดซึ่งอาจจะไม่เหมาะที่จะทำปฏิกิริยากับเอนไซม์ อย่างไรก็ตามกรด rosmarinic สามารถพบได้ในสารสกัดจาก EtOAc ซึ่งอาจนำไปสู่ผลยับยั้งอ่อนที่แท้จริงของเอนไซม์ของสารสกัดจาก EtOAc ของทั้งสอง AG-O และผักชีลาว AG-CA ได้รับรายงานจะมีการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าดังกล่าว flavonoid quercetin, รูตินและ isorhamnetin สัญญาซื้อขายล่วงหน้า (Ortan et al., 2009) ในหมู่พวกเขาเราแสดงให้เห็นก่อนหน้านี้ผลยับยั้งที่มีศักยภาพที่แท้จริงของเอนไซม์ของ quercetin ผ่านในหลอดทดลองและในการศึกษา silico ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับทรัพย์สินที่แท้จริงของเอนไซม์ยับยั้งของ AG-O และสารสกัดจาก AG-C (Khan et al., 2009) สารสกัดเฮกเซนของทั้งสองเอ graveolens ตัวอย่างอาจจะเป็นไปได้ที่มีองค์ประกอบสารระเหยเช่นα-phellandrene ซึ่งได้รับการตรวจพบว่าเป็นสารสำคัญในทั้งสองเอจีน้ำมันหอมระเหยวิเคราะห์ไว้ในที่นี้เช่นเดียวกับβ-phellandrene, α-และ β-pinene ฯลฯ ในบรรดาองค์ประกอบเหล่านี้ทำเครื่องหมายผล anticholinesterase ของβ-phellandrene, α-และβ-pinene ได้รับการระบุแล้ว (Savelev et al., 2004 Orhan et al., 2008 และ Bonesi et al., 2010) ซึ่งอาจอุดหนุนผลยับยั้งของสารสกัดเฮกเซน. บนมืออื่น ๆ ที่เรายังไม่พบรายงานใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับผลยับยั้งเอนไซม์ tyrosinase ของเอ graveolens และเป็นครั้งแรกในการศึกษาในปัจจุบันของเราสารสกัดถูกแสดงให้เห็นถึง แสดงทั้งกิจกรรมอ่อนหรือไม่กับเอนไซม์นี้ (ตารางที่ 1). กิจกรรมต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผักชีฝรั่งต่าง ๆ ได้รับการอธิบายในการศึกษาหลายแห่งและมีความสัมพันธ์กับเนื้อหาของฟีนอลของพวกเขา ในการศึกษาโดย Jinesh et al, (2010), สารสกัดเอทานอลของที่กินได้ (สีเขียว) และไม่กิน (สีเหลือง) ใบของเอ graveolens เติบโตในอินเดียได้รับการทดสอบในเก้าประเภทการตรวจสารต้านอนุมูลอิสระและสารสกัดจากใบสีเขียวกระทำกิจกรรมที่สูงขึ้นในทุกการตรวจ ยกเว้นต้าน DPPH ในการศึกษาว่าหลังจากการวิเคราะห์ HPLC ของสารสกัดจากผู้เขียนระบุว่าสารประกอบฟีนอการเจริญเติบโตที่เกิดขึ้นต่อไปไม่แสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระมากซึ่งเป็นไปตามข้อมูลในปัจจุบันของเราตั้งแต่วัสดุพืชที่ถูกเก็บรวบรวมหลังจากที่การเจริญเติบโต ในการศึกษาว่าสารสกัดจากใบสีเขียวผักชีฝรั่งแสดงให้เห็น 71.68 ± 0.58% ของต้านอนุมูลอิสระกับ NO ซึ่งอยู่ในสอดคล้องกับข้อมูลที่เกี่ยวข้องของเรา สารสกัดจากเมทานอลจากใบผักชีฝรั่งต้นกำเนิดของไทยมีรายงานว่าจะมีระดับปานกลางของ DPPH ผลต้านอนุมูล (Nanasombad และ Teckchuen 2009) ซึ่งเป็นอีกครั้งคล้ายกับผลการทดสอบของเราในครั้งนี้ อย่างต่อเนื่องที่เกิดขึ้นจากผลกระทบที่น่าสังเกต DPPH ต้านอนุมูลพบว่ายังอยู่ในสารสกัดจากผักชีฝรั่งอีกแหล่งกำเนิดตุรกี (Sezgin et al., 2010). แม้ว่าสารสกัดจากผักชีฝรั่งที่ปลูกในสถานการณ์เกษตรอินทรีย์และการศึกษาในที่นี้แสดงโปรไฟล์กิจกรรมคล้าย ๆ กันบาง ถูกตั้งข้อสังเกตความแตกต่างในแง่ของเนื้อหาพฤกษเคมีของพวกเขา ผลที่ได้นี้ยังเน้นย้ำถึงผลกระทบที่เป็นไปได้ของการเพาะปลูกในสภาพองค์ประกอบทางเคมีในพืชที่มีขอบเขต มันควรจะนำมาพิจารณาว่ามีผลไม้ผักชีฝรั่งค่อนข้างเล็กและมักจะอธิบายว่า "เมล็ดพันธุ์" โดยความผิดพลาดได้โดยนักวิจัยหลายคน น้ำมันหอมระเหยจากเมล็ดผักชีฝรั่งได้รับรายงานมักจะมีคาร์โวนและ limonene เป็นองค์ประกอบหลัก (Kurkcuoglu et al., 2003) แต่ความแตกต่าง compositional อาจจะคาดหวังสำหรับน้ำมันหอมระเหยที่ได้รับจากส่วนทางอากาศของพืช ในการศึกษาหลายα-phellandrene เป็นประกอบในใบน้ำมันหอมระเหยจากเอ graveolens จากโรมาเนีย (Radulescu et al., 2010) และจากอียิปต์ (อามินและ Sleem, 2007) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับของเรา บนมืออื่น ๆ จะได้รับการพิสูจน์ให้เห็นว่าวิธีการกลั่นอาจมีผลต่อองค์ประกอบทางเคมีในน้ำมันหอมระเหยตามที่กำหนดในตัวอย่างก่อนหน้านี้เมล็ดผักชีฝรั่งน้ำมันหอมระเหยจากตุรกี (Kurkcuoglu et al., 2003) ในการศึกษาที่กล่าวถึงการเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่พบในน้ำมันหอมระเหยจากเมล็ดผักชีฝรั่งเดียวกันที่ได้จากการกลั่นและ microdistillation นอกเหนือจากวิธีการกลั่น, การศึกษาเดียวกันเปิดเผยระยะเวลาของการกลั่นที่เป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่อาจมีผลต่อองค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหย. ทบทวนวรรณกรรมของเราแสดงให้เห็นว่ามีเพียงการศึกษาน้อยที่มีอยู่ในกรดไขมันของน้ำมันผักชีฝรั่งถึงวันที่ น้ำมันไขมันที่ได้รับจากส่วนทางอากาศของเอ graveolens จากอียิปต์พบว่ามีกรดไลโนเลอิกในปริมาณที่สำคัญ (20.51%) ตามด้วย linolenic (4.22%) และโอเลอิก (1.66%) กรด (อามินและ Sleem, 2007) ซึ่งไม่ได้เป็นผลที่คล้ายกับของเราที่เราระบุกรดโอเลอิกเป็นกรดไขมันที่สำคัญ ในการศึกษาโดย Badar et al, (2008) องค์ประกอบของกรดไขมันในน้ำมันเมล็ดผักชีฝรั่งต้นกำเนิดของปากีสถานก็คล้ายกับที่ของตัวอย่างที่อียิปต์ ตรงกันข้ามกรด petroselinic ก่อตั้งขึ้นเป็นกรดไขมันที่สำคัญในกลุ่มตัวอย่างอีกคนหนึ่งของน้ำมันเมล็ดผักชีฝรั่งจากปากีสถาน (ป et al., 2005) อีกครั้งการศึกษาเหล่านี้เน้นที่องค์ประกอบทางเคมีของตัวอย่างพืชที่ปลูกในประเทศเดียวกันอาจจะแสดงให้เห็นความแตกต่างที่โดดเด่น ในกรณีของเรากรดโอเลอิกน่าจะเป็นกรดไขมันที่สำคัญในน้ำมันไขมันที่ได้รับจาก AG-O และตัวอย่าง AG-C การศึกษาในที่นี้ซึ่งอาจจะอาจจะเป็นเพราะปัจจัยทางนิเวศวิทยา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อวดภูมิได้รับในการใช้ทางคลินิกตั้งแต่เวลานานในการรักษา . อย่างไรก็ตาม เนื่องจากผลข้างเคียงของหลายที่มีอยู่ในตลาดปัจจุบัน อวดภูมิ ; เอนไซม์โคลีนเอสเตอเรสในครอบครัวยังคงเป็นเป้าหมายที่น่าสนใจสำหรับการค้นพบยาเสพติดหา inhibitors นวนิยาย ( pohanka , 2012 ) ในความรู้สึกนี้เป็นสมุนไพรที่มีศักยภาพและมาก biosources ของตัวยับยั้งเอนไซม์ใหม่ ดังนั้น มันเป็นเป้าหมายของเราเพื่อศึกษาสารสกัดจากผักชีฝรั่ง ในการศึกษานี้ หลายทางชีวภาพ กิจกรรมของ graveolens ได้รับรายงานถึงวันที่ อย่างไรก็ตาม การสำรวจวรรณกรรมของเราเน้นที่การศึกษาตรวจสอบผลของผักชีฝรั่งกับสมองผิดปกติมีอยู่จำกัด หนึ่งในพวกจำกัดการศึกษาดิล ;thukham มี และ ภู่มงกุฎชัย ( 2012 ) รายงานในร่างกายป้องกันผลของการรวมส่วนผสมจากสารสกัดจาก cissampelos pareira และ A . graveolens ในรูปแบบของสมองเสื่อม . ในการศึกษาอื่น ( szwajgier และเบอเราอิก , 2012 ) , สารสกัดจากผักชี ต้นกำเนิดของโปแลนด์ได้ 100% ของการยับยั้งเอนไซม์โคลีนเอสเตอเรส ต่อทั้งสอง ซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลปัจจุบันของเราความแตกต่างนี้อาจถือว่าเป็นผลส่วนใหญ่จากไฟความขัดแย้ง . ในความเป็นจริง rosmarinic กรดก่อนหน้านี้พบว่ามีทรัพย์สิน ( แข็งแรง ยับยั้ง cholinesterase ออร์ฮัน et al . , 2008 และ dastmalchi et al . , 2009 ) แม้ว่าจะพบว่ามีกรดฟีโนลิก เอกสารสกัดแอลกอฮอล์ดิล ( ตารางที่ 5 ) , สารสกัดเหล่านี้ไม่ก่อให้เกิดสารโคลีนเอสเตอเรส .นี้อาจจะเนื่องจากปริมาณของกรดใน rosmarinic สาร ซึ่งอาจจะไม่เหมาะที่จะทำปฏิกิริยากับเอนไซม์ อย่างไรก็ตาม rosmarinic กรดยังสามารถพบได้ใน etoac สารสกัด ซึ่งอาจนำไปสู่อ่อนยับยั้งผลของสารโคลีนเอสเตอเรส etoac ทั้ง ag-o ag-c. . graveolens และมีรายงานว่า มีฟลาโวนอยด์ ( เช่น quercetin รูติน , ,ไอโซแรมเนตินและอนุพันธ์ ( ortan et al . , 2009 ) ในหมู่พวกเขาเราได้เคยแสดงศักยภาพยับยั้งผลของ quercetin โคลีนเอสเตอเรสในหลอดทดลองและในทางสำหรับศึกษา ซึ่งอาจจะเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของ ag-o ag-c cholinesterase ยับยั้งและสกัด ( ข่าน et al . , 2009 ) การบีบสารสกัดของทั้งสองgraveolens ตัวอย่างอาจจะประกอบด้วยองค์ประกอบที่ระเหยง่าย เช่น แอลฟาฟิลแลนดรีน ซึ่งถูกตรวจพบเป็นสารประกอบหลักในทั้งสองของ AG ระเหยวิเคราะห์ในที่นี้รวมทั้งฟิลแลนดรีนบีตาแอลฟา - บีตา - โด , และ ฯลฯ ของส่วนประกอบเหล่านี้ เครื่องหมายแอนติโคลีนเอสเทอเรสผลของบีตา - ฟิลแลนดรีนและแอลฟาบีตา - โด , ได้รับการระบุแล้ว ( savelev et al . 2004ออร์ฮัน et al . , 2008 และ bonesi et al . , 2010 ) ซึ่งอาจจะอุดหนุนผลยับยั้งของบีบสกัด

บนมืออื่น ๆที่เรายังไม่พบรายงานใด ๆที่เกี่ยวข้องกับสารยับยั้งไทโรซิเนส . graveolens และเป็นครั้งแรกในการศึกษาของเราในปัจจุบัน สารสกัดมีผลที่จะแสดง ให้อ่อนหรือกิจกรรมต่อเอนไซม์นี้เปล่า ( ตารางที่ 1 ) .

ฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระของสารสกัดจากผักชีฝรั่ง ต่างๆ ได้ถูกอธิบายไว้ในการศึกษาหลายแห่ง และมีความสัมพันธ์กับความรู้ ฟีโนลิก เนื้อหา ในการศึกษาโดย jinesh et al . ( 2010 ) , สารสกัดเอทานอลจากพืช ( สีเขียว ) และไม่กิน ( เหลือง ) ใบของgraveolens เติบโตในอินเดียทดสอบเก้าชนิดของยีนต้านอนุมูลอิสระและสารสกัดจากใบสีเขียวนั่นเองกิจกรรมสูงในทั้งหมดของ dpph ) ยกเว้นการกิจกรรม ในการศึกษานั้น หลังจากการวิเคราะห์ HPLC จากสารสกัด ผู้เขียนระบุว่า สารประกอบฟีนอลที่เกิดขึ้นตามวุฒิภาวะไม่แสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระมากซึ่งสอดคล้องกับข้อมูลปัจจุบัน ตั้งแต่พืชศึกษา หลังจากบ่ม ในการศึกษานั้น ใบไม้สีเขียวสารสกัดจากผักชีฝรั่งพบ 71.68 ± 0.58 % ของกิจกรรมการต่อต้านไม่หัวรุนแรงซึ่งอยู่ในสอดคล้องกับข้อมูลที่เกี่ยวข้องของเราสารสกัดจากใบของต้นผักชีไทยมีรายงานว่าจะมีการ dpph ระดับรุนแรง ( ผล nanasombad และ teckchuen 2009 ) ซึ่งเป็นอีกครั้งที่คล้ายคลึงกับผลของเราในการทดสอบนี้ เสมอ เหตุการณ์เด่น dpph เป็นตัวเร่งปฏิกิริยา ผลพบว่าในสารสกัดจากผักชีฝรั่งอีกเชื้อสายตุรกี ( เซจิน et al . ,

) )แม้ว่าสารสกัดจากผักชีฝรั่งปลูกอินทรีย์และสถานการณ์เกษตรศึกษาแสดงในที่นี้คล้ายรูปกิจกรรมกับแต่ละอื่น ๆ ความแตกต่างบางอย่างที่พบในแง่ของพฤกษเคมีเนื้อหา ผลนี้ยังขีดเส้นใต้ผลเป็นไปได้ของการเพาะปลูกสภาพองค์ประกอบทางเคมีในพืชที่มีขอบเขตจึงควรพิจารณาว่า ผักชี ผลไม้ที่มีขนาดค่อนข้างเล็ก และอธิบายมักจะเป็น " เมล็ด " โดยไม่ได้ตั้งใจแม้โดยนักวิจัยหลาย น้ำมันจากเมล็ดผักชีฝรั่งได้รับมักจะรายงานประกอบด้วยคาร์โวนและ 131.38-188.88 เป็นองค์ประกอบหลัก ( kurkcuoglu et al . , 2003 ) อย่างไรก็ตามความแตกต่างของส่วนประกอบอาจจะคาดหวังได้จากน้ำมันหอมระเหยจากส่วนของพืช ในการศึกษาหลาย แอลฟาฟิลแลนดรีนเป็น predominating ในใบน้ำมันของ graveolens จากโรมาเนีย ( radulescu et al . , 2010 ) จากอียิปต์ ( อามินและ sleem , 2007 ) ซึ่งคล้ายกับเรา บนมืออื่น ๆมันได้ถูกพิสูจน์แล้วว่าวิธีการสกัดต่อองค์ประกอบทางเคมีในน้ำมันหอมระเหย ตามที่ระบุในตัวอย่างก่อนหน้านี้ผักชีฝรั่งน้ำมันเมล็ดที่จำเป็นจากตุรกี ( kurkcuoglu et al . , 2003 ) ในการกล่าวถึงการศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางเคมีที่พบในน้ำมันหอมระเหยของผักชีลาวเมล็ดเดียวกันได้โดยวิธีการต้มกลั่นและ microdistillation . นอกจากวิธีการกลั่นการศึกษาเดียวกันพบว่าระยะเวลาในการกลั่นเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่อาจมีผลต่อองค์ประกอบของน้ำมันหอมระเหย

ทบทวนวรรณกรรมของเราพบว่ามีเพียงไม่กี่การศึกษาที่มีกรดไขมันของผักชีฝรั่งน้ำมันได้ถึงวันที่ น้ำมันไขมันที่ได้จากชิ้นส่วนเครื่องบิน . graveolens จากอียิปต์คือพบว่ามีกรด linoleic ในสาขาจํานวน ( 20.51 % )รองลงมา คือ ไลโนเลนิก ( 4.22 ) และกรดโอเลอิก ( 1.66 % ) ( อามินและ sleem , 2007 ) ซึ่งไม่เหมือนกับผลของเรา ตามที่เราระบุกรดโอเลอิกเป็นกรดไขมันที่สำคัญ ในการศึกษาโดย badar et al . ( 2008 ) , องค์ประกอบกรดไขมันของน้ำมันเมล็ดผักชีฝรั่งต้นกำเนิดของปากีสถานมีคล้ายกับที่ของตัวอย่างที่อียิปต์ ในทางกลับกันpetroselinic กรดก่อตั้งเป็นหลักอีกอย่างของกรดไขมันในน้ำมันเมล็ดผักชีฝรั่งจากปากีสถาน ( Khalid et al . , 2005 ) อีกครั้ง , การศึกษาเหล่านี้เน้นที่องค์ประกอบทางเคมีของตัวอย่างพืชที่ปลูกในประเทศเดียวกันอาจแสดงความแตกต่างที่โดดเด่น ในกรณีของเรากรดโอเลอิกดูเหมือนจะเป็นกรดไขมันที่สำคัญในน้ำมันและไขมันที่ได้จาก ag-o ตัวอย่าง ag-c ศึกษาในที่นี้ ซึ่งอาจจะเกิดจากปัจจัยทางนิเวศวิทยา