The context for reformIn a series o

The context for reform
In a series of articles on the dollar crisis published by The Times of London in September
1971, Nicholas Kaldor wrote:
The persistent large deficits in the United States balance of payments—given the universal role of
the dollar as the medium for settling inter-country debts—acted in the same way as
a corresponding annual addition to gold output . . . So long as countries preferred the benefits
of fast growth and increasing competitiveness to the cost of part-financing the United States
deficit (or what comes to the same thing, preferred selling more goods even if they received nothing more than bits of paper in return), and so long as a reasonable level of prosperity in the
United States (in terms of employment levels and increases in real income) could be made
consistent with the increasing uncompetitiveness of United States goods in relation to European
or Japanese goods, there was no reason why any major participant should wish to disturb these
arrangements . . .
. . . [But] as the products of American industry are increasingly displaced by others, both in
American and foreign markets, maintaining prosperity requires ever-rising budgetary and
balance of payments deficits, which makes it steadily less attractive as a method of economic
management.
If continued long enough it would involve transforming a nation of creative producers into
a community of rentiers increasingly living on others, seeking gratification in ever more useless
consumption, with all the debilitating effects of the bread and circuses of Imperial Rome . . .
(Kaldor, 1971 [1978, pp. 62–4])
It is hard to realise that Kaldor was not describing the US economy of today rather than
that of almost 40 years ago—equally hard to realise that what he was describing as
happening then continued to deepen slowly over the many years since. To conclude that
the USA bought time for a continuation of its role as monetary hegemon leads one to ask
why and for whom it did so. But it is likely that the continuation occurred to some extent
without conscious design—that these same countries (and others added to the list over the
years) also participated in maintaining it for the reason that Kaldor states: that it was
a method of economic management that offered them fast growth and increasing
competitiveness.
But, as Kaldor argues, it was not sustainable and now, as the US economy loses any
semblance of prosperity and the rest of the world joins in the downward spiral of debt and
job deflation, another unravelling has begun. Rather than try to predict what might
happen—another run on the dollar, a gradual shift into reserves denominated in another
currency, or an implosion of the value of dollar reserve holdings that would exacerbate
downward pressure on the global economy—this discussion will try to selectively describe
some of the reform proposals that have already been offered in the hope of stimulating
renewed debate on the need for reform and new reform proposals

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บริบทในการปฏิรูปในชุดของบทความเกี่ยวกับวิกฤติดอลลาร์เผยแพร่ตามเวลากรุงลอนดอนในเดือนกันยายนปี 1971 นิโคลัส Kaldor เขียน:ขาดดุลขนาดใหญ่แบบถาวรในการชำระเงินของยอดดุลสหรัฐอเมริกา — กำหนดบทบาทสากลของดอลลาร์ เป็นสื่อในการชำระหนี้ระหว่างประเทศซึ่งได้ปฏิบัติในลักษณะเดียวกันที่เกี่ยวข้องประจำปีนี้ผลผลิตทอง... ดังนั้นจึงเป็นประเทศที่ต้องการผลประโยชน์เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและเกิดต้นทุนของส่วนเงินสหรัฐอเมริกาขาดดุล (หรืออะไรมาให้สิ่งเดียวกัน ต้องการขายสินค้าเพิ่มมากขึ้นแม้ว่าจะรับอะไรมากกว่าบิตของกระดาษกลับ), และดังนั้นจึง เป็นความเจริญในระดับเหมาะสมสหรัฐอเมริกา (ในระดับการจ้างงานและเพิ่มรายได้จริง) ไม่ได้สอดคล้องกับ uncompetitiveness ที่เพิ่มขึ้นของสินค้าสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับยุโรปสินค้าญี่ปุ่น หรือมีเหตุผลไม่มีเหตุผลใด ๆ ผู้เข้าร่วมที่สำคัญควรต้องรบกวนเหล่านี้จัด.... . . [แต่] เป็นผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมอเมริกันจะขึ้นพลัดถิ่นผู้อื่น ทั้งในตลาดสหรัฐอเมริกา และต่างประเทศ การรักษาความเจริญรุ่งเรืองต้องเคยเพิ่มขึ้นงบประมาณ และดุลการชำระเงินขาดดุล ซึ่งทำให้อย่างต่อเนื่องน่าสนใจน้อยเป็นวิธีการของเศรษฐกิจการจัดการถ้าความยาวต่อเนื่อง พอมันจะเกี่ยวข้องกับประเทศผู้ผลิตที่สร้างสรรค์ในการเปลี่ยนชุมชนของ rentiers มากขึ้นชีวิตคนอื่น พึงพอใจที่แสวงหาในประโยชน์ตลอดไปปริมาณ debilitating ผลของขนมปังและ circuses โรมที่อิมพีเรียล...(Kaldor, 1971 [1978 นำ 62-4])ยากที่จะตระหนักว่า Kaldor ได้อธิบายเศรษฐกิจสหรัฐฯ วันนี้ rather กว่าที่เกือบ 40 ปีที่ผ่านมาเช่นกันยากที่จะตระหนักว่า อะไรเขาได้อธิบายเป็นเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องแล้วอย่างลึกซึ้งได้ช้ากว่าหลายปีตั้งแต่ การสรุปที่สหรัฐอเมริกาซื้อเวลาที่ต่อเนื่องของบทบาทความเป็นเงิน hegemon เป้าหมายหนึ่งที่จะขอและเหตุที่มันไม่ให้ แต่ก็มีแนวโน้มที่ต่อเนื่องเกิดขึ้นบ้างไม่ มีสติออก — ที่ประเทศเหล่านี้เหมือนกัน (และอื่น ๆ เพิ่มลงในรายการผ่านการปียัง ได้เข้าร่วมในการรักษาสาเหตุที่ระบุ Kaldor: ที่วิธีการจัดการทางเศรษฐกิจที่ให้พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วและเพิ่มขึ้นแข่งขันแต่ เป็น Kaldor จน ไม่ยั่งยืน และขณะ นี้ เศรษฐกิจสหรัฐฯ สูญเสียใด ๆsemblance ของความเจริญรุ่งเรืองและส่วนเหลือของโลกรวมในเกลียวลงของหนี้สิน และสงสัยอื่นได้เริ่มมาตรการงาน ให้ทายว่า อะไรอาจเกิดขึ้นซึ่งอีกรันบนดอลลาร์ กะค่อย ๆ เข้าไปในทุนสำรองเป็นอีกสกุลเงิน หรือ implosion การมูลค่าของดอลลาร์จองโฮลดิ้งจำกัดที่จะทำให้รุนแรงความดันลงในเศรษฐกิจโลก — สนทนานี้จะพยายามเลือกอธิบายบางส่วนของข้อเสนอการปฏิรูปที่ได้ถูกนำเสนอที่กระตุ้นอภิปรายตามความต้องการปฏิรูปใหม่ปฏิรูปเสนอต่ออายุ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บริบทการปฏิรูป
ในชุดของบทความเกี่ยวกับวิกฤตค่าเงินดอลลาร์ที่ตีพิมพ์โดยไทม์สของกรุงลอนดอนในเดือนกันยายน
ปี 1971, นิโคลัส Kaldor เขียน:
การขาดดุลขนาดใหญ่ถาวรในสหรัฐอเมริกาสมดุลของการชำระเงินที่กำหนดบทบาทสากลของ
เงินดอลลาร์เป็นสื่อกลางในการ ปักหลักระหว่างประเทศหนี้ทำหน้าที่ในลักษณะเดียวกับที่
นอกเหนือประจำปีที่สอดคล้องกับการส่งออกทองคำ . . ตราบใดที่ประเทศที่ต้องการผลประโยชน์
ของการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายในส่วนการจัดหาเงินทุนสหรัฐอเมริกา
ขาดดุล (หรือสิ่งที่มาถึงสิ่งเดียวกันที่ต้องการขายสินค้ามากยิ่งขึ้นถ้าพวกเขาได้รับอะไรมากไปกว่าบิตของกระดาษในการกลับมา) และตราบใดที่ระดับที่เหมาะสมของความเจริญรุ่งเรืองใน
สหรัฐอเมริกา (ในแง่ของระดับการจ้างงานและการเพิ่มขึ้นของรายได้จริง) อาจจะทำให้
สอดคล้องกับ uncompetitiveness ที่เพิ่มขึ้นของสินค้าที่สหรัฐอเมริกาในความสัมพันธ์กับยุโรป
สินค้าหรือญี่ปุ่นมีไม่มีเหตุผล เหตุผลที่มีส่วนร่วมใด ๆ ที่สำคัญควรต้องการที่จะรบกวนเหล่านี้
การเตรียมการ . . .
. [แต่] เป็นผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมอเมริกันจะย้ายมากขึ้นโดยคนอื่น ๆ ทั้งใน
ตลาดอเมริกาและต่างประเทศ, การรักษาความเจริญรุ่งเรืองต้องเคยเพิ่มขึ้นงบประมาณและ
ความสมดุลของการขาดดุลชำระเงินซึ่งทำให้มันน่าสนใจน้อยลงอย่างต่อเนื่องเป็นวิธีการของเศรษฐกิจ
การจัดการ.
ถ้าอย่างต่อเนื่อง นานพอที่มันจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนประเทศของผู้ผลิตความคิดสร้างสรรค์เข้าไปใน
ชุมชนที่อาศัยอยู่ rentiers มากขึ้นกับคนอื่น ๆ ที่กำลังมองหาความพึงพอใจในการที่เคยไร้ประโยชน์มากขึ้น
การบริโภคกับทุกผลกระทบที่ทำให้สุขภาพทรุดโทรมของขนมปังและนานของจักรวรรดิโรม . .
(Kaldor 1971 [1978, pp. 62-4])
มันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่า Kaldor ไม่ได้อธิบายถึงเศรษฐกิจสหรัฐในวันนี้มากกว่า
ที่เกือบ 40 ปีที่ผ่านมา-เท่าเทียมกันยากที่จะรู้ว่าสิ่งที่เขาได้รับการอธิบายเป็น
สิ่งที่เกิดขึ้น ต่อจากนั้นจะลึกมากขึ้นอย่างช้าๆในช่วงหลายปีที่ผ่านมาตั้งแต่ จะสรุปได้ว่า
สหรัฐอเมริกาซื้อเวลาสำหรับความต่อเนื่องของบทบาทของการเป็นอิทธิพลทางการเงินนำไปสู่หนึ่งที่จะถาม
ว่าทำไมและสำหรับผู้ที่จะทำเช่นนั้น แต่ก็มีโอกาสที่ความต่อเนื่องที่เกิดขึ้นได้ในระดับหนึ่ง
โดยไม่ต้องใส่ใจการออกแบบว่าประเทศเหล่านี้เหมือนกัน (และอื่น ๆ เพิ่มเข้าไปในรายการกว่า
ปี) ยังมีส่วนร่วมในการรักษาด้วยเหตุผลที่ระบุ Kaldor: ว่ามันเป็น
วิธีการของการจัดการทางเศรษฐกิจ ที่เสนอให้เจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและเพิ่มความ
สามารถในการแข่งขัน.
แต่เป็นระบุ Kaldor มันก็ไม่ยั่งยืนและตอนนี้ขณะที่เศรษฐกิจสหรัฐสูญเสียใด ๆ
รูปร่างหน้าตาของความเจริญรุ่งเรืองและส่วนที่เหลือของโลกเข้าร่วมในเกลียวลงของหนี้และ
ภาวะเงินฝืดงานคลี่คลายอื่น ได้เริ่มขึ้น แทนที่จะพยายามที่จะคาดการณ์สิ่งที่อาจ
เกิดขึ้นอีก-วิ่งดอลลาร์ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นเงินสำรองที่เป็นตัวเงินอีก
สกุลเงินหรือการระเบิดของมูลค่าถือครองเงินดอลลาร์สำรองที่จะทำให้รุนแรง
กดดันการอภิปรายเศรษฐกิจทั่วโลกนี้จะพยายามที่จะ การคัดเลือกอธิบาย
บางส่วนของข้อเสนอการปฏิรูปที่ได้รับแล้วนำเสนอในความหวังในการกระตุ้น
การต่ออายุการอภิปรายเกี่ยวกับความจำเป็นในการปฏิรูปและข้อเสนอการปฏิรูปใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บริบทการปฏิรูป
ในชุดของบทความที่เกี่ยวกับวิกฤตดอลลาร์เผยแพร่โดยเวลาของลอนดอนในเดือนกันยายน
1971 , นิโคลัส คัลเดอร์ wrote :
ถาวรขนาดใหญ่ในสหรัฐอเมริกาขาดดุลดุลการชําระเงินให้บทบาทสากล
ดอลลาร์เป็นสื่อกลางสำหรับการจ่ายเงินระหว่างหนี้สินประเทศทำแบบเดียวกับ
นอกจากสอดคล้องกับผลผลิตประจำปีของทอง . . . . . . .ตราบใดที่ประเทศที่ต้องการประโยชน์
ของการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วและการแข่งขันที่เพิ่มขึ้นในค่าใช้จ่ายของส่วนการเงินสหรัฐอเมริกา
ดุล ( หรืออะไรมาเหมือนกัน ที่ต้องการขายสินค้ามากขึ้น แม้ว่าพวกเขาจะได้รับอะไรมากกว่าบิตของกระดาษกลับคืน และตราบใดที่ระดับที่เหมาะสมของความเจริญรุ่งเรืองใน
สหรัฐอเมริกา ( ในแง่ของการจ้างงานและการเพิ่มรายได้ที่แท้จริง ) อาจจะทำให้สอดคล้องกับการเพิ่ม uncompetitiveness
สินค้าของสหรัฐอเมริกากับยุโรปหรือญี่ปุ่น
สินค้ามีไม่เหตุผลที่ผู้เข้าร่วมหลักใด ๆจึงอยากรบกวนจัดเหล่านี้

. . . . . . .

. . . . . . . [ แต่ ] เป็นผลิตภัณฑ์ของอุตสาหกรรมอเมริกันมีมากขึ้นย้ายจากผู้อื่น ทั้งใน
ตลาดสหรัฐอเมริกาและต่างประเทศ , การรักษาความเจริญรุ่งเรืองต้องเคยเพิ่มขึ้นงบประมาณ
ดุลการชำระเงินขาดดุลอย่างต่อเนื่อง ซึ่งทำให้มันน่าสนใจน้อยเป็นวิธีการของการจัดการทางเศรษฐกิจ
.
ถ้าอย่างต่อเนื่องเป็นเวลานาน ก็จะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนประเทศของผู้ผลิตสร้างสรรค์ในชุมชนของ rentiers ยิ่งขึ้น
ชีวิตผู้อื่น แสวงหาความพึงพอใจที่เคยไร้ค่า
เพิ่มเติม การบริโภคกับทุกผล debilitating ของขนมปังและ circuses ของจักรวรรดิโรม . . . . . . .
( คัลเดอร์ 2514 [ 1978 , pp . 62 )
4 ] ) มันเป็นเรื่องยากที่จะรู้ว่า คัลเดอร์ไม่ได้อธิบายเศรษฐกิจสหรัฐในวันนี้ มากกว่า
ที่เกือบ 40 ปีมาแล้ว ยากพอๆ กับที่จะตระหนักว่าสิ่งที่เขาอธิบายเป็น
เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องซึ่งทำให้ช้าไปหลายปี ตั้งแต่ สรุปได้ว่า
สหรัฐอเมริกาซื้อเวลา เพื่อความต่อเนื่องของบทบาทในฐานะการเงินเฮเกมอนนำหนึ่งถาม
ทำไมเพื่อใครมันไม่ได้ดังนั้น แต่มันเป็นโอกาสที่ต่อเนื่องเกิดขึ้นบ้าง
โดยไม่มีสติแบบเดียวกันประเทศเหล่านี้ ( และอื่น ๆเพิ่มไปยังรายการมากกว่า
ปี ) ก็มีส่วนร่วมในการรักษามันให้เหตุผลว่า คัลเดอร์รัฐนั้น
วิธีการของการจัดการทางเศรษฐกิจที่เสนอ พวกเขาเติบโตอย่างรวดเร็วและเพิ่ม

แต่เนื่องจากการแข่งขัน คัลเดอร์แย้ง มันก็ไม่ยั่งยืน และตอนนี้ ขณะที่เศรษฐกิจสหรัฐฯ สูญเสียใด ๆ
รูปร่างหน้าตาของความเจริญรุ่งเรืองและส่วนที่เหลือของโลกเข้าร่วมในเกลียวลงของตราสารหนี้และ
งานภาวะเงินฝืดอีกเปิดเผยออกมาได้เริ่มขึ้นแล้ว แทนที่จะพยายามที่จะคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นอีก
วิ่งบนเงินดอลลาร์ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสกุลเงินสำรองในสกุลเงินอื่น
หรือการระเบิดของมูลค่าเงินสำรอง Holdings จะบรรลัย
ลงดันเศรษฐกิจโลก การอภิปรายนี้จะพยายามเลือกอธิบาย
บางส่วนของข้อเสนอการปฏิรูปที่ได้รับการเสนอในความหวังของการกระตุ้น
การอภิปรายในเรื่องที่จำเป็นสำหรับการปฏิรูปและข้อเสนอ ปฏิรูปใหม่