Although there are many high-risk c

Although there are many high-risk children who exhibit PTSS, the current study found that the majority of children had a resilient profile. It may be that these children were targets of early intervention work, thereby providing some explanation for their resilient trajectory. Children who present with a history of acute abuse paired with clinical levels of PTSS are appropriate candidates for treatment, such as trauma-focused cognitive–behavioral therapy (TF-CBT), which has shown good efficacy with this age group (Cohen, Deblinger, Mannarino, & Steer, 2004). In addition to the inclusion of evaluations of intervention success with these high risk children, future research should consider other variables that may mediate treatment improvement. For example, examining the impact of parenting practices, social support, and access to community resources may better typify children in resilient trajectories. Such analyses would also help to clarify how resilience might be boosted in those children experiencing more chronic PTSS trajectories. Finally, there was a small group of children whose symptoms may never meet clinical criteria for PTSD, but who have relatively chronic levels of maladjustment. This group of children may perhaps be the most challenging for clinicians to assess, diagnose, and treat. Clinicians could look to multisystemic therapies (e.g., Weisz et al., 2012) for approaches that may address chronic and/or co-occurring difficulties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่าจะมีเด็กอิกมากมายที่แสดง PTSS การศึกษาปัจจุบันพบว่า เด็กส่วนใหญ่มีค่าความยืดหยุ่น อาจเป็นได้ว่า เด็กเหล่านี้มีเป้าหมายก่อนทำการแทรกแซง ให้บางคำอธิบายวิถีการยืดหยุ่น เด็กนำเสนอประวัติของการจับคู่กับทางคลินิกระดับ PTSS ละเมิดเฉียบพลันมีผู้สมัครที่เหมาะสมสำหรับผู้ป่วย เช่นบาดเจ็บเน้นรับรู้ – พฤติกรรมบำบัด (TF-ชุมชน), ซึ่งได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีกับกลุ่มอายุนี้ (โคเฮน Deblinger, Mannarino และคัด ท้าย 2004) นอกจากการรวมของการประเมินความสำเร็จของการแทรกแซงกับเด็กเหล่านี้เสี่ยงสูง การวิจัยในอนาคตควรพิจารณาตัวแปรอื่น ๆ ที่อาจบรรเทารักษาปรับปรุง ตัวอย่าง ตรวจสอบผลกระทบของการปฏิบัติการเป็นตัวหลัก การสนับสนุนทางสังคม และการเข้าถึงแหล่งทรัพยากรของชุมชนอาจดีพลิ้วเด็ก trajectories ยืดหยุ่น วิเคราะห์ดังกล่าวยังจะช่วยชี้แจงว่าความยืดหยุ่นอาจเพิ่มขึ้นในเด็กที่พบ trajectories PTSS เรื้อรังมากขึ้น ในที่สุด มีกลุ่มเล็ก ๆ ของเด็กที่มีอาการอาจไม่ตรงตามเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับ PTSD แต่ที่มีระดับค่อนข้างเรื้อรังของ maladjustment เด็กกลุ่มนี้บางทีอาจจะท้าทายที่สุดสำหรับ clinicians การประเมิน วินิจฉัย รักษา Clinicians สามารถดูการบำบัด multisystemic (เช่น ไวสซ์ et al., 2012) สำหรับแนวทางที่อาจจัดการปัญหาเรื้อรัง หรือเกิดขึ้นร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าจะมีเด็กที่มีความเสี่ยงสูงจำนวนมากที่แสดง PTSS, การศึกษาในปัจจุบันพบว่าส่วนใหญ่ของเด็กที่มีรายละเอียดมีความยืดหยุ่น อาจเป็นได้ว่าเด็กเหล่านี้เป็นเป้าหมายของการทำงานการแทรกแซงต้นจึงให้คำอธิบายบางอย่างสำหรับวิถีความยืดหยุ่นของพวกเขา เด็กที่นำเสนอมีประวัติของการละเมิดเฉียบพลันจับคู่กับระดับทางคลินิกของ PTSS มีผู้สมัครที่เหมาะสมสำหรับการรักษาเช่นการบาดเจ็บที่มุ่งเน้นการรักษาความรู้ความเข้าใจพฤติกรรม (TF-CBT) ซึ่งได้แสดงให้เห็นประสิทธิภาพที่ดีกับกลุ่มอายุนี้ (โคเฮน Deblinger, Mannarino และคัดท้าย, 2004) นอกเหนือไปจากการรวมของการประเมินผลความสำเร็จของการแทรกแซงกับเด็กเหล่านี้มีความเสี่ยงสูงที่การวิจัยในอนาคตควรพิจารณาตัวแปรอื่น ๆ ที่อาจเป็นสื่อกลางในการปรับปรุงการรักษา ยกตัวอย่างเช่นการตรวจสอบผลกระทบของการปฏิบัติเลี้ยงดูการสนับสนุนทางสังคมและการเข้าถึงทรัพยากรของชุมชนที่ดีขึ้นอาจเป็นสัญลักษณ์เด็ก ๆ ในไบร์ทมีความยืดหยุ่น การวิเคราะห์ดังกล่าวยังจะช่วยชี้แจงว่าอาจจะมีความยืดหยุ่นเพิ่มขึ้นในเด็กผู้ประสบไบ PTSS เรื้อรังมากขึ้น สุดท้ายมีกลุ่มเล็ก ๆ ของเด็กที่มีอาการอาจจะไม่เคยเป็นไปตามเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับพล็อต แต่ผู้ที่มีระดับที่ค่อนข้างเรื้อรังของความไม่ปรองดอง เด็กกลุ่มนี้อาจจะเป็นความท้าทายมากที่สุดสำหรับแพทย์ในการประเมินวินิจฉัยและการรักษา แพทย์อาจจะมองไปที่การรักษา multisystemic (เช่น Weisz et al., 2012) สำหรับวิธีการที่อาจอยู่เรื้อรังและ / หรือร่วมที่เกิดขึ้นกับความยากลำบาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้ว่าจะมีหลายกลุ่มเด็กที่แสดง ptss การศึกษาในปัจจุบันพบว่า เด็กส่วนใหญ่มีโปรไฟล์ที่ยืดหยุ่นได้ อาจจะเป็นเพราะเด็กเหล่านี้ เป็นเป้าหมายของงานแทรกแซงจึงให้อธิบายวิถีการยืดหยุ่นของเด็กที่แสดงประวัติของแหลม ใช้คู่กับระดับคลินิกของ ptss เป็นผู้สมัครที่เหมาะสมสำหรับการรักษา เช่น เน้นการรักษาบาดแผลและพฤติกรรม ( tf-cbt ) ซึ่งได้แสดงดีประสิทธิภาพกับวัยนี้ ( โคเฮน deblinger mannarino & , , คัดท้าย , 2004 ) นอกจากนี้การรวมการทำงานของการแทรกแซงที่ประสบความสำเร็จกับเด็กที่มีความเสี่ยงสูงเหล่านี้วิจัยในอนาคตควรพิจารณาตัวแปรอื่น ๆที่อาจไกล่เกลี่ยการปรับปรุงการรักษา ตัวอย่างเช่นการตรวจสอบผลกระทบของการปฏิบัติเลี้ยงดู การสนับสนุนทางสังคม และการเข้าถึงทรัพยากรของชุมชนอาจดีขึ้นเป็นตัวอย่างเด็กยืดหยุ่นวิถี . การวิเคราะห์ดังกล่าวจะยังช่วยอธิบายว่า และอาจจะทำให้เด็กมีอาการเรื้อรังมากขึ้น ptss วิถี . ในที่สุดมีกลุ่มเล็ก ๆ ของเด็กที่มีอาการอาจไม่เป็นไปตามเกณฑ์ทางคลินิกสำหรับ PTSD แต่ที่ค่อนข้างเรื้อรังระดับซูริก . เด็กกลุ่มนี้ บางทีอาจเป็นสิ่งที่ท้าทายที่สุดสำหรับแพทย์เพื่อประเมิน วินิจฉัย และรักษา แพทย์สามารถดู multisystemic บำบัด ( เช่น ไวสซ์ et al . ,2012 ) สำหรับแนวทางที่อาจจะอยู่ที่เรื้อรังและ / หรือ CO ที่เกิดขึ้นยาก