According to Modigliani and Miller

According to Modigliani and Miller (1958), risk management adds no value to firms when there is no friction. However, by adding frictions to the framework, risk management becomes a constructive part of a company. Previous empirical studies, such as Mayers and Smith (1990), Tufano (1996), Dionne and Garand (2003) and Cole and McCullough (2006) focus their attention on financial considerations, such as agency cost, tax, firm size, costs of external financing, financial distress, organization form and the reinsurance market conditions. This study considers the existing literature by exploring frictions from the competition and the market structure that influence underwriting risk management in the property and liability insurance industry.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Modigliani และมิลเลอร์ (1958), การบริหารความเสี่ยงเพิ่มค่าไม่บริษัทเมื่อมีแรงเสียดทานไม่ อย่างไรก็ตาม โดยเพิ่ม frictions กรอบ บริหารความเสี่ยงเป็น ส่วนที่สร้างสรรค์ของบริษัท ก่อนหน้านี้ศึกษาประจักษ์ เช่น Mayers และ Smith (1990), Tufano (1996), ดิออน Garand (2003) และโคล และ McCullough (2006) เน้นความสนใจในการพิจารณาทางการเงิน ต้นทุนหน่วยงาน ภาษี ขนาดของบริษัท ต้นทุนทางการเงินภายนอก ความทุกข์ทางการเงิน แบบฟอร์มองค์กร และประกันพันธไมตรีที่ตลาดเงื่อนไข การศึกษานี้พิจารณาวรรณคดีที่มีอยู่ โดยการสำรวจ frictions จากคู่แข่งและโครงสร้างตลาดที่มีผลต่อการรับประกันภัยการบริหารความเสี่ยงในอุตสาหกรรมประกันภัยทรัพย์สินและหนี้สิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตาม Modigliani และมิลเลอร์ (1958), การจัดการความเสี่ยงที่เพิ่มมูลค่าให้กับ บริษัท เมื่อไม่มีแรงเสียดทาน อย่างไรก็ตามโดยการเพิ่มขวากหนามกรอบการบริหารความเสี่ยงจะกลายเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสรรค์ของ บริษัท การศึกษาเชิงประจักษ์ก่อนหน้านี้เช่น Mayers และสมิ ธ (1990), Tufano (1996), ดิออนและ Garand (ค.ศ. 2003) และโคลและแม็กคัลล็อก (2006) เน้นความสนใจของพวกเขาในการพิจารณาทางการเงินเช่นค่าใช้จ่ายที่หน่วยงาน, ภาษี, ขนาด บริษัท ที่ค่าใช้จ่ายของ เงินทุนภายนอกความทุกข์ทางการเงินรูปแบบองค์กรและสภาพตลาดการประกันภัยต่อ การศึกษานี้จะพิจารณาเอกสารที่มีอยู่โดยขวากหนามการสำรวจจากการแข่งขันและโครงสร้างตลาดที่มีอิทธิพลต่อการรับประกันภัยการบริหารความเสี่ยงในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์และการประกันภัยความรับผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม โมดิกลิอานี่ และ มิลเลอร์ ( 1958 ) , บริหารความเสี่ยงที่ไม่ได้เพิ่มคุณค่า ให้แก่ บริษัท เมื่อไม่มีแรงเสียดทาน อย่างไรก็ตาม , โดยการเพิ่มการ frictions กับกรอบการบริหารความเสี่ยงเป็นส่วนหนึ่งที่สร้างสรรค์ของบริษัท การศึกษาเชิงประจักษ์ก่อน เช่น ไมเยอร์และ Smith ( 1990 ) , tufano ( 1996 ) , ดิออนน์ และ Garand ( 2003 ) และ โคล กับ ไทสัน ( 2006 ) มุ่งเน้นความสนใจของพวกเขาในการพิจารณาทางการเงินเช่น ค่าใช้จ่าย สำนักงานภาษี ขนาดกิจการ ต้นทุนของเงินทุนจากภายนอกทางการเงิน รูปแบบองค์กร และสภาวะตลาดประกันภัยต่อ การศึกษานี้จะพิจารณาวรรณกรรมที่มีอยู่ โดยการ frictions จากการแข่งขันและโครงสร้างการบริหารความเสี่ยงจะมีอิทธิพลในทรัพย์สินและความรับผิดต่ออุตสาหกรรมประกันภัย