The findings from Study 1 replicate

The findings from Study 1 replicate several but not all of the
findings of Um et al. (2011). Our results indicate that positive
emotions can be induced through design (Hypothesis 1), and that
emotional design facilitates cognitive processes and learning
(Hypothesis 2). Specifically, we found that by employing a positive
emotional design, using a combination of the visual design elements
of color and shape, a positive emotional state can be induced
that is sustained throughout the learning task. Furthermore,
learners who studied materials that were designed to induce positive
emotions performed better on comprehension outcomes than
those who learned from a neutral design. However, we did not find
support for the effect of positive emotional design on measures of
knowledge transfer. Positive emotions induced through design
reduced perceived task difficulty and increased levels of learning
motivation (Hypothesis 3), but did not affect satisfaction or
perception of learning achievement.
We also found indication that emotional design induces different
kinds of emotions compared to using a cartoon as mood induction
procedure. The differences in the patterns of learning outcomes
fromemotional design versusmoodinduction suggest that although
both mood induction methods were successful, showing a medium
to large effect on positive emotions for the cartoon (Cohen’s d¼.68),
and a large effect for the emotional design (Cohen’s d ¼ .88), they
work in differentways. Our data showed that themoodinduction via
cartoon increased the emotions excited, enthusiastic, determined, and
attentive, whereas the emotional design increased inspired and
interested. The only emotion that both methods affected was
enthusiastic, but the effect for emotional design on this emotion did
not reach statistical significance. These findings are reflected in the
reduced task difficulty and increased level of motivation experienced
by learners who received the positive design.
Interpreting this from a CATLM perspective, the emotions
experienced by learners receiving the cartoon, namely excited,
enthusiastic, determined, and attentive, appear to have impacted
their ability to construct a mental model that allowed them to apply
their knowledge to new situations, but did not focus them on the
specific details required to perform well on the comprehension test

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการวิจัยจากศึกษา 1 ซ้ำหลายแต่ไม่ทั้งหมดจากผลการวิจัยของ Um et al. (2011) ผลลัพธ์ของเราระบุว่า เป็นบวกอารมณ์สามารถเหนี่ยวนำผ่านการออกแบบ (สมมติฐาน 1), และที่ดีไซน์แบบอำนวยความสะดวกในกระบวนการทางปัญญา และการเรียนรู้(สมมติฐานที่ 2) เฉพาะ เราพบว่าการจ้างบวกออกทางอารมณ์ การใช้การรวมกันขององค์ประกอบที่ออกแบบภาพของสีและรูปร่าง สภาพทางอารมณ์ที่ดีสามารถเกิดที่ยั่งยืนตลอดทั้งงานการเรียนรู้ นอกจากนี้ผู้เรียนที่ศึกษาวัสดุที่ออกแบบเพื่อก่อให้เกิดค่าบวกอารมณ์ที่ทำได้ดีกว่าในผลความเข้าใจมากกว่าผู้ที่เรียนรู้จากการออกแบบเป็นกลาง อย่างไรก็ตาม เราไม่พบการสนับสนุนสำหรับผลของการออกแบบอารมณ์บวกมาตรการของถ่ายทอดความรู้ อารมณ์ด้านบวกที่เกิดขึ้นผ่านการออกแบบลดความยากลำบากในการรับรู้งานและเพิ่มระดับของการเรียนรู้แรงจูงใจ (สมมติฐานที่ 3), แต่ไม่มีผลต่อความพึงพอใจ หรือการรับรู้การเรียนรู้ความสำเร็จเรายังพบข้อบ่งชี้ที่ก่อให้เกิดการดีไซน์แบบต่าง ๆชนิดของอารมณ์ที่เทียบกับการใช้เป็นการ์ตูนเป็นเหนี่ยวนำอารมณ์ขั้นตอนนี้ ความแตกต่างในรูปแบบของผลการเรียนรู้versusmoodinduction การออกแบบ fromemotional แนะนำที่แม้ว่าทั้งสองวิธีเหนี่ยวนำอารมณ์ประสบความสำเร็จ แสดงสื่อให้ผลขนาดใหญ่ในอารมณ์ในเชิงบวกสำหรับการ์ตูน (ของโคเฮน d¼.68),และผลมีขนาดใหญ่สำหรับการออกแบบทางอารมณ์ (ของโคเฮน d ¼.88), พวกเขาทำงานใน differentways ข้อมูลของเราพบว่าที่ themoodinduction ผ่านการ์ตูนเพิ่มอารมณ์ตื่นเต้น ความ กระตือรือร้น มุ่งมั่น และเอาใจใส่ ในขณะที่การออกแบบทางอารมณ์เพิ่มขึ้นจากแรงบันดาลใจ และสนใจ อารมณ์เดียวที่ได้รับผลกระทบทั้งสองวิธีคือกระตือรือร้น แต่ผลกระทบสำหรับการออกแบบทางอารมณ์ในอารมณ์นี้ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ ค้นพบเหล่านี้จะสะท้อนให้เห็นในการความยากของงานลดลงและเพิ่มระดับของแรงจูงใจที่มีประสบการณ์โดยผู้เรียนที่ได้รับการออกแบบบวกการตีความนี้จากมุมมองของ CATLM อารมณ์ประสบการณ์ โดยผู้เรียนที่ได้รับการ์ตูน คือ ตื่นเต้นมีความกระตือรือร้น มุ่งมั่น และ เอาใจใส่จะ ได้รับผลกระทบความสามารถในการสร้างแบบจำลองจิตที่ได้รับอนุญาตให้ใช้ความรู้กับสถานการณ์ใหม่ แต่ก็ไม่ได้มุ่งเน้นให้การรายละเอียดเฉพาะที่จำเป็นต่อการทำดีในการทดสอบความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการวิจัยจากการศึกษา 1 ทำซ้ำหลาย แต่ไม่ทั้งหมดของ
ผลการวิจัยของ Um et al, (2011) ผลของเราแสดงให้เห็นว่าในเชิงบวก
อารมณ์สามารถชักนำผ่านการออกแบบ (สมมติฐาน 1) และ
การออกแบบทางอารมณ์อำนวยความสะดวกในกระบวนการทางปัญญาและการเรียนรู้
(สมมติฐาน 2) โดยเฉพาะเราพบว่าโดยการบวก
การออกแบบทางอารมณ์โดยใช้การรวมองค์ประกอบของการออกแบบภาพ
ที่มีสีและรูปร่างเป็นสภาวะอารมณ์บวกสามารถชักนำ
ที่ยั่งยืนตลอดงานการเรียนรู้ นอกจากนี้
ผู้เรียนที่ศึกษาวัสดุที่ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้เกิดการบวก
อารมณ์ดำเนินการที่ดีขึ้นในผลลัพธ์เข้าใจกว่า
ผู้ที่ได้เรียนรู้จากการออกแบบที่เป็นกลาง แต่เราไม่พบ
การสนับสนุนสำหรับผลกระทบของการออกแบบทางอารมณ์ในเชิงบวกเกี่ยวกับมาตรการของ
การถ่ายทอดความรู้ อารมณ์บวกเหนี่ยวนำผ่านการออกแบบ
ลดความยากลำบากในงานรับรู้และระดับของการเรียนรู้เพิ่มขึ้น
แรงจูงใจ (สมมติฐาน 3) แต่ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อความพึงพอใจหรือ
การรับรู้ของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน.
นอกจากนี้เรายังพบว่ามีข้อบ่งชี้ว่าการออกแบบทางอารมณ์ก่อให้เกิดการแตกต่างกัน
ชนิดของอารมณ์เทียบกับการใช้การ์ตูนเป็นอารมณ์ การเหนี่ยวนำ
ขั้นตอน ความแตกต่างในรูปแบบของการเรียนรู้ผล
การออกแบบ fromemotional versusmoodinduction ชี้ให้เห็นว่าแม้จะ
ใช้ทั้งสองวิธีเหนี่ยวนำอารมณ์ที่ประสบความสำเร็จการแสดงกลาง
ที่มีผลอย่างมากต่ออารมณ์ความรู้สึกในเชิงบวกสำหรับการ์ตูน (d¼.68โคเฮน)
และผลกระทบที่มีขนาดใหญ่สำหรับการออกแบบทางอารมณ์ (โคเฮน D ¼ 88) พวกเขา
ทำงานใน differentways ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่า themoodinduction ผ่าน
การ์ตูนเพิ่มขึ้นอารมณ์ตื่นเต้นกระตือรือร้นมุ่งมั่นและ
ใส่ใจในขณะที่การออกแบบทางอารมณ์เพิ่มขึ้นแรงบันดาลใจและ
ความสนใจ อารมณ์เดียวที่ได้รับผลกระทบทั้งสองวิธีก็
กระตือรือร้น แต่ผลที่ได้สำหรับการออกแบบทางอารมณ์อารมณ์นี้ไม่
ไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ การค้นพบนี้จะสะท้อนให้เห็นใน
ความยากลำบากในงานลดลงและระดับของแรงจูงใจที่มีประสบการณ์เพิ่มขึ้น
โดยผู้เรียนที่ได้รับการออกแบบในเชิงบวก.
ตีความนี้จากมุมมอง CATLM ให้อารมณ์ความรู้สึก
ที่มีประสบการณ์โดยผู้เรียนได้รับการ์ตูนตื่นเต้นคือ
ความกระตือรือร้นมุ่งมั่นและใส่ใจ, ปรากฏ ที่จะมีผลกระทบต่อ
ความสามารถในการสร้างรูปแบบทางจิตที่ได้รับอนุญาตให้ใช้
ความรู้ของพวกเขากับสถานการณ์ใหม่ แต่ไม่ได้มุ่งเน้นพวกเขาใน
รายละเอียดเฉพาะที่จำเป็นในการทำงานได้ดีในการทดสอบความเข้าใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการศึกษา 1 ทำซ้ำหลาย แต่ไม่ทั้งหมดของสรุปคือ et al . ( 2011 ) ผลของเราระบุว่าเป็นบวกอารมณ์สามารถชักนำผ่านการออกแบบ ( 1 , 1 ) และที่การออกแบบในกระบวนการทางความคิด และการเรียนรู้ทางอารมณ์( 1 2 ) โดยเฉพาะ เราพบว่า โดยการเป็นบวกการออกแบบอารมณ์ โดยใช้การรวมกันขององค์ประกอบของการออกแบบภาพสีและรูปร่าง บวกอารมณ์สามารถชักนำที่ยั่งยืนตลอดงานเรียนรู้ นอกจากนี้ผู้เรียนที่เรียนวัสดุที่ถูกออกแบบมาเพื่อทำให้เป็นบวกการได้รับความเข้าใจที่ดีกว่าอารมณ์ผู้ที่เรียนรู้จากการออกแบบที่เป็นกลาง แต่เราไม่พบการสนับสนุนสำหรับผลของการออกแบบทางอารมณ์เชิงบวกต่อมาตรการของการถ่ายโอนความรู้ อารมณ์ทางบวกต่อผ่านการออกแบบลดความยากของงานและเพิ่มระดับของการเรียนรู้แรงจูงใจ ( สมมติฐาน 3 ) แต่ไม่มีผลต่อความพึงพอใจ หรือการรับรู้ของผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเราพบข้อบ่งชี้ที่แตกต่างกัน ทำให้การออกแบบทางอารมณ์ชนิดของอารมณ์ เมื่อเทียบกับการใช้อารมณ์เป็นแบบการ์ตูนขั้นตอน ความแตกต่างในรูปแบบของผลการเรียนรู้versusmoodinduction ออกแบบ fromemotional แนะนำว่า ถึงแม้ว่าวิธีการอุปนัยทั้งอารมณ์ประสบความสำเร็จแสดงกลางผลขนาดใหญ่ในอารมณ์ที่เป็นบวกสำหรับการ์ตูน ( Cohen D ¼ . 68 )และผลขนาดใหญ่สำหรับการออกแบบทางอารมณ์ ( Cohen D ¼ . 88 ) , พวกเขาทำงานใน differentways . ข้อมูล พบว่า themoodinduction ผ่านทางการ์ตูนเพิ่มอารมณ์ตื่นเต้น กระตือรือร้น มุ่งมั่น และใส่ใจ , ในขณะที่การออกแบบและแรงบันดาลใจจากอารมณ์เพิ่มขึ้นสนใจ แค่อารมณ์ที่ทั้งสองวิธีที่ได้รับผลกระทบคือกระตือรือร้น แต่ผลกระทบทางอารมณ์ความรู้สึกนี้ได้ออกแบบไม่ถึงนัยสำคัญทางสถิติ การค้นพบนี้จะสะท้อนให้เห็นในลดปัญหางาน และเพิ่มระดับของแรงจูงใจที่มีประสบการณ์โดยผู้ที่ได้รับการออกแบบที่ดีการตีความจาก catlm มุมมอง อารมณ์ ความรู้สึกประสบการณ์ที่ผู้เรียนได้รับ การ์ตูน คือ ตื่นเต้นกระตือรือร้น มุ่งมั่น และใส่ใจ ปรากฏ ให้ ได้ รับผลกระทบความสามารถในการสร้างจิตใจที่อนุญาตให้พวกเขาที่จะใช้รูปแบบความรู้สู่สถานการณ์ใหม่ๆ แต่ไม่ได้มุ่งเน้นในรายละเอียดต้องแสดงได้ดีในแบบทดสอบ