ตั้งแต่เล็กจนโต แม่คือชีวิต แม่คือผ

ตั้งแต่เล็กจนโต แม่คือชีวิต แม่คือผู้ให้ แม่คือลมหายใจของลูก ไม่ว่าลูกจะทำผิดหรือทำให้แม่เสียใจขนาดไหนแม่ก็ให้อภัยลูกเสมอ ทั้งที่แม่เองก็ต้องเสียน้ำตาเสียใจให้กับการกระทำของลูก แต่แม่คนนี้ก็ยังบอกว่า แม่ให้อภัยลูกเสมอ เพราะลูกคือลูกของแม่ ลูกที่แม่รักที่สุด
แม่เปรียบเสมือนพระเจ้าที่คอยอุ้มชูลูกน้อยด้วยความรักความห่วงใย แม่เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด วันที่ลูกลืมตาดูโลกก็เป็นวันเดียวกับที่แม่แทบขาดใจ เจ็บปวดทรมาน แต่ด้วยความเป็นแม่ แม่จึงอดทนต่อความเจ็บปวดนั้นเพื่อที่จะได้เห็นแก้วตาดวงใจของตน ซึ่งก็คือลูกน้อยอันเป็นที่รัก
ทุกครั้งที่ลูกเสียใจ แม่คือคนที่เสียใจที่สุด เพราะแม่เห็นคนที่ตัวเองรักที่สุดเสียใจ ในฐานะลูก ลูกคนนี้อยากจะบอกกับแม่ว่า ลูกขอโทษที่ลูกทำให้แม่เคยร้องไห้ ขอโทษทุกอย่างที่เคยทำให้แม่เสียใจ ลูกคนนี้อาจจะไม่ได้เป็นเด็กดีเท่าไหร่ แต่อยากจะบอกให้แม่รู้ไว้ว่า ลูกคนนี้รักแม่เสมอ และจะรักตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่เล็กจนโตแม่คือชีวิตแม่คือผู้ให้แม่คือลมหายใจของลูก แต่แม่คนนี้ก็ยังบอกว่าแม่ให้อภัยลูกเสมอเพราะลูกคือลูกของแม่
แม่เป็นผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เจ็บปวดทรมาน แต่ด้วยความเป็นแม่
แม่คือคนที่เสียใจที่สุด ในฐานะลูกลูกคนนี้อยากจะบอกกับแม่ว่าลูกขอโทษที่ลูกทำให้แม่เคยร้องไห้ขอโทษทุกอย่างที่เคยทำให้แม่เสียใจ แต่อยากจะบอกให้แม่รู้ไว้ว่าลูกคนนี้รักแม่เสมอและจะรักตลอดไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่เล็กจนโตแม่คือชีวิตแม่คือผู้ให้แม่คือลมหายใจของลูกไม่ว่าลูกจะทำผิดหรือทำให้แม่เสียใจขนาดไหนแม่ก็ให้อภัยลูกเสมอทั้งที่แม่เองก็ต้องเสียน้ำตาเสียใจให้กับการกระทำของลูกแต่แม่คนนี้ก็ยังบอกว่าเพราะลูกคือลูกของแม่ลูกที่แม่รักที่สุด