The Indus Valley Civilization, whic

The Indus Valley Civilization, which spread and flourished in the northwestern part of the Indian subcontinent from c. 3300 to 1300 BCE in present-day Pakistan and northwest India, was the first major civilization in South Asia.[2] A sophisticated and technologically advanced urban culture developed in the Mature Harappan period, from 2600 to 1900 BCE.[3] This civilization collapsed at the start of the second millennium BCE and was later followed by the Iron Age Vedic Civilization, which extended over much of the Indo-Gangetic plain and which witness the rise of major polities known as the Mahajanapadas. In one of these kingdoms, Magadha, Mahavira and Gautama Buddha propagated their Shramanic philosophies during the fifth and sixth century BCE.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอยูรเววัลอารยธรรม การแพร่กระจาย และเจริญรุ่งเรืองในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของอนุทวีปอินเดียจาก c. 3300-1300 ปีก่อนคริสต์ศักราชในเหตุการณ์ปากีสถานและอินเดียตะวันตกเฉียงเหนือ ถูกอารยธรรมสำคัญครั้งแรกในภูมิภาคเอเชียใต้[2] เป็นวัฒนธรรมการเมืองที่ทันสมัย และเทคโนโลยีขั้นสูงที่พัฒนาขึ้นในช่วงเวลา Harappan ผู้ใหญ่ จาก 2600 ถึง 1900 ปีก่อนคริสต์ศักราช[3] อารยธรรมนี้ยุบที่จุดเริ่มต้นของมิลเลนเนียมสองปีก่อนคริสต์ศักราช และได้ในภายหลังตามยุคเหล็กอารย ซึ่งขยายผ่านมากล้วน Gangetic อินโด และซึ่งเป็นพยานที่เพิ่มขึ้นของ polities สำคัญที่เรียกว่า Mahajanapadas ในหนึ่งอาณาจักรเหล่านี้ แคว้นมคธ พระมหาวีระ และ พระโคดมเผยแพร่ปรัชญาของพวกเขา Shramanic ใน ระหว่างที่ห้า และหกศตวรรษปีก่อนคริสต์ศักราช

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุซึ่งแพร่กระจายและความเจริญรุ่งเรืองในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของชมพูทวีปจากค 3300-1300 คริสตศักราชวันในปัจจุบันทางตะวันตกเฉียงเหนือของปากีสถานและอินเดียเป็นอารยธรรมแรกที่สำคัญในภูมิภาคเอเชียใต้. [2] วัฒนธรรมเมืองที่มีความซับซ้อนและเทคโนโลยีขั้นสูงที่พัฒนาขึ้นในช่วงเวลา Harappan ผู้ใหญ่ 2600-1900 คริสตศักราช. [3] อารยธรรมนี้ ทรุดตัวลงที่จุดเริ่มต้นของคริสตศักราชสหัสวรรษที่สองและตามมาในภายหลังโดยยุคเหล็กเวทอารยธรรมซึ่งขยายกว่ามากของอินโด Gangetic ธรรมดาและพยานซึ่งการเพิ่มขึ้นของการเมืองที่สำคัญที่รู้จักกันเป็น Mahajanapadas ในตอนหนึ่งของอาณาจักรเหล่านี้, กาดล้า Mahavira และพระพุทธเจ้า propagated ปรัชญา Shramanic ของพวกเขาในช่วงศตวรรษที่ห้าและหกคริสตศักราช

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อารยธรรม Indus Valley ซึ่งแพร่กระจายและเจริญรุ่งเรืองในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของคาบสมุทรอินเดีย จาก C 3300 ไป 1300 ปี ในปัจจุบันปากีสถานและภาคตะวันตกเฉียงเหนืออินเดียเป็นอารยธรรมใหญ่ครั้งแรกในเอเชียใต้ [ 2 ] ที่มีความซับซ้อนและเมืองวัฒนธรรมเทคโนโลยีขั้นสูงที่พัฒนาในช่วงผู้ใหญ่ Harappan จาก 600 ถึง 1 , 900 ปี[ 3 ] อารยธรรมนี้เป็นลมที่เริ่มต้นของ BCE สหัสวรรษที่สองและต่อมาตามด้วยเหล็กอายุเวทอารยธรรม ซึ่งยาวนานกว่ามากของธรรมดากานเจติกอินโดและซึ่งเป็นพยานเพิ่มขึ้นของพ.ศ. หลักที่เรียกว่า mahajanapadas . หนึ่งในแคว้นมคธ อาณาจักรเหล่านี้ ,และจำนวนของมหาวีระพระพุทธเจ้า shramanic ปรัชญาในศตวรรษที่ 5 และ 6 ปี