Ecosystem processes are broad gener

Ecosystem processes are broad generalizations that actually take place through the actions of individual organisms. The nature of the organisms—the species, functional groups and trophic levels to which they belong—dictates the sorts of actions these individuals are capable of carrying out, and the relative efficiency with which they do so. Thus, ecosystem processes are driven by the number of species in an ecosystem, the exact nature of each individual species, and the relative abundance organisms within these species.[24] Biodiversity plays an important role in ecosystem functioning.[25]

Ecological theory suggests that in order to coexist, species must have some level of limiting similarity—they must be different from one another in some fundamental way, otherwise one species would competitively exclude the other.[26] Despite this, the cumulative effect of additional species in an ecosystem is not linear—additional species may enhance nitrogen retention, for example, but beyond some level of species richness, additional species may have little additive effect.[24] The addition (or loss) of species which are ecologically similar to those already present in an ecosystem tends to only have a small effect on ecosystem function. Ecologically distinct species, on the other hand, have a much larger effect. Similarly, dominant species have a large impact on ecosystem function, while rare species tend to have a small effect. Keystone species tend to have an effect on ecosystem function that is disproportionate to their abundance in an ecosystem.[24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระบวนการระบบนิเวศมี generalizations กว้างที่จริง ทำได้ ด้วยการกระทำของสิ่งมีชีวิตแต่ละ ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตที่ — พันธุ์ กลุ่ม functional และระดับชั้นอาหารที่พวกเขาเป็นตัวบอกประเภทของการกระทำที่บุคคลเหล่านี้มีความสามารถในการดำเนินการ และประสิทธิภาพสัมพัทธ์ซึ่งจะทำให้ ดังนั้น กระบวนการระบบนิเวศจะขับเคลื่อน ด้วยจำนวนพันธุ์ในระบบนิเวศการ ลักษณะของแต่ละพันธุ์แต่ละ และสิ่งมีชีวิตความสัมพันธ์ภายในสปีชีส์เหล่านี้แน่นอน[24] ความหลากหลายทางชีวภาพมีบทบาทสำคัญในการทำงานของระบบนิเวศ[25]แนะนำทฤษฎีระบบนิเวศที่ มีอยู่ ชนิดต้องบางระดับของจำกัดความคล้ายคลึงกันซึ่งจะต้องมีความแตกต่างกันในบางวิธีพื้นฐาน อีก ชนิดหนึ่งจะสามารถแข่งขันได้แยกออกอีก[26] แม้นี้ ผลสะสมเพิ่มเติมพันธุ์ในระบบนิเวศไม่เชิงเส้นซึ่งสายพันธุ์เพิ่มเติมอาจเพิ่มเงินวางประกันของไนโตรเจน ตัวอย่าง แต่เกินระดับบางสปีชีส์ร่ำรวย พันธุ์เพิ่มเติมอาจมีผลเพียงเล็กน้อยสามารถ[24] การเพิ่ม (หรือขาดทุน) ของสปีชีส์ซึ่งเหมือนอย่างกับอยู่แล้วในระบบนิเวศมีแนวโน้มจะ มีผลขนาดเล็กกับการทำงานของระบบนิเวศ พันธุ์จำปาศักดิ์แตกต่างกัน ในทางกลับกัน มีผลมีขนาดใหญ่มาก ในทำนองเดียวกัน ชนิดหลักได้กระทบกับการทำงานของระบบนิเวศ ขณะที่ถนัดมักจะ มีผลขนาดเล็ก ภาพชนิดมักจะ มีผลกับการทำงานของระบบนิเวศที่นำสู่ความอุดมสมบูรณ์ในระบบนิเวศการ[24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระบวนการระบบนิเวศมีความกว้าง ๆ ที่จริงที่เกิดขึ้นผ่านการกระทำของสิ่งมีชีวิตแต่ละบุคคล ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์-กลุ่มการทำงานและระดับห่วงโซ่อาหารที่พวกเขาอยู่-สั่งการทุกประเภทของการกระทำของบุคคลเหล่านี้มีความสามารถในการดำเนินการและมีประสิทธิภาพเมื่อเทียบกับที่พวกเขาทำเช่นนั้น ดังนั้นกระบวนการระบบนิเวศที่ถูกผลักดันด้วยจำนวนของสายพันธุ์ในระบบนิเวศธรรมชาติที่แท้จริงของแต่ละคนแต่ละชนิดและมีชีวิตญาติพี่น้องมากมายภายในสายพันธุ์เหล่านี้. [24] ความหลากหลายทางชีวภาพที่มีบทบาทสำคัญในการทำงานของระบบนิเวศ. [25] ทฤษฎีนิเวศวิทยาแสดงให้เห็น ว่าในการที่จะอยู่ร่วมกันชนิดจะต้องมีระดับของการ จำกัด คล้ายคลึงกันพวกเขาจะต้องมีความแตกต่างจากคนอื่นในบางวิธีพื้นฐานมิฉะนั้นชนิดหนึ่งที่สามารถแข่งขันได้จะไม่รวมอื่น ๆ . [26] อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ผลสะสมของสปีชีส์เพิ่มเติมใน ระบบนิเวศที่ไม่ได้เป็นสายพันธุ์เชิงเส้นเพิ่มเติมอาจเพิ่มการเก็บรักษาไนโตรเจนเช่น แต่เกินระดับของความร่ำรวยบางชนิดสายพันธุ์เพิ่มเติมอาจมีผลกระทบสารเติมแต่งเล็ก ๆ น้อย ๆ . [24] นอกจากนี้ (หรือขาดทุน) ของสายพันธุ์ที่มีระบบนิเวศที่คล้ายกับอยู่แล้วผู้ที่ ในระบบนิเวศที่มีแนวโน้มที่จะมีเพียงผลกระทบเล็ก ๆ ในการทำงานของระบบนิเวศ สายพันธุ์ที่แตกต่างกันทางด้านนิเวศวิทยาในมืออื่น ๆ ที่มีผลขนาดใหญ่มาก ในทำนองเดียวกันสายพันธุ์ที่โดดเด่นมีผลกระทบมากต่อการทำงานของระบบนิเวศในขณะที่สายพันธุ์ที่หายากมีแนวโน้มที่จะมีผลขนาดเล็ก สายพันธุ์หลักมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบต่อการทำงานของระบบนิเวศที่เป็นสัดส่วนกับความอุดมสมบูรณ์ของพวกเขาในระบบนิเวศ. [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบนิเวศมีกระบวนการทั่วไปคร่าว ๆ ว่า จริงๆแล้วใช้สถานที่ผ่านการกระทำของสิ่งมีชีวิตแต่ละ ธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตชนิดของหมู่ฟังก์ชันและระดับโภชนาการที่พวกเขาอยู่สั่งการประเภทการกระทำของบุคคลเหล่านี้จะสามารถทำงานและประสิทธิภาพสัมพัทธ์กับที่พวกเขาทำ ดังนั้นกระบวนการระบบนิเวศถูกขับเคลื่อน ด้วยหมายเลขของชนิดในระบบนิเวศ ธรรมชาติที่แน่นอนของแต่ละชนิด และมีญาติพี่น้องมากมายสิ่งมีชีวิตในสายพันธุ์เหล่านี้ [ 24 ] ความหลากหลายทางชีวภาพจะมีบทบาทสำคัญในการทำงานของระบบนิเวศ [ 25 ]

ทางทฤษฎีแสดงให้เห็นว่าเพื่อที่จะอยู่ร่วมกันได้ชนิดที่ต้องมีบางระดับของการ จำกัด ความเหมือนก็ต้องแตกต่างจากคนอื่นในบางพื้นฐานทางมิฉะนั้นหนึ่งชนิดจะแข่งขันรวมอื่น ๆ . [ 26 ] แม้นี้ สะสมผลของชนิดอื่นๆ ในระบบนิเวศที่ไม่ใช่เชิงเส้นชนิดเพิ่มเติมอาจเพิ่มความคงทน ไนโตรเจน ตัวอย่างเช่น แต่นอกเหนือจากความบางระดับของชนิด ,ชนิดเพิ่มเติมอาจมีผลบวกน้อย [ 24 ] เพิ่ม ( หรือลด ) ชนิดที่เป็นนิเวศวิทยาคล้ายคลึงกับอยู่แล้วในระบบนิเวศมีแนวโน้มที่จะมีขนาดเล็กผลต่อการทำงานของระบบนิเวศ นิเวศวิทยา ชนิด ที่แตกต่างกัน บนมืออื่น ๆที่มีผลขนาดใหญ่กว่ามาก ในทํานองเดียวกัน ชนิดเด่นมีผลกระทบขนาดใหญ่ในการทำงานของระบบนิเวศในขณะที่สายพันธุ์ที่หายากมักจะได้ผลน้อย หลักชนิดมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบต่อการทำงานของระบบนิเวศที่ไม่สมส่วนกับความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศ [ 24 ]