Updated digital distribution maps w

Updated digital distribution maps were created for each species
based on refinement of existing maps (Green and Short,
2003; UNEP-WCMC, 2010), with bioregions defined by Short
et al. (2007). Each species’ geographic range map was extended
to 100 km from shore for cartographic purposes; range maps
were then overlaid to illustrate species richness. For Data Deficient
species, complete distributional limits were not available;
these species were not included in species richness and population
trends. The population trend for each seagrass species was
calculated based on data from published studies, the Global Seagrass
Trajectories Database (Waycott et al., 2009; NCEAS, 2006)and expert opinion. To examine the relationship between seagrass
species traits and extinction risk, significant differences in
distribution size, maximum depth, depth range and recruitment
rate among seagrass species in threatened (Endangered and Vulnerable),
Near Threatened and Least Concern categories were
determined based on independent t-tests and Kruskall–Wallace
Chi-square tests, or Mann Whitney Wilcoxon tests. In summary,
it was hypothesized that species with smaller distributions,
shallower or more narrow depth ranges, and longer recruitment
rates were more likely meet the criteria for threatened
categories.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แผนผังการกระจายดิจิตอลปรับปรุงถูกสร้างสำหรับแต่ละชนิดตามละเอียดลออของแผนที่ที่มีอยู่ (สีเขียวและระยะสั้น2003 UNEP WCMC, 2010) กับ bioregions ที่กำหนด โดยระยะสั้นal. ร้อยเอ็ด (2007) ได้รับการขยายพันธุ์ของแต่ละช่วงทางภูมิศาสตร์แผนที่ไป 100 กิโลเมตรจากฝั่ง cartographic ประสงค์ แผนที่ช่วงแล้วถูก overlaid เพื่อแสดงพันธุ์ร่ำรวย สำหรับข้อมูลไม่สปีชีส์ วงเงินสมบูรณ์ขึ้นไม่มีพันธุ์เหล่านี้ไม่ได้รวมไว้ในชนิดความรุ่มรวยและประชากรแนวโน้มการ แนวโน้มประชากรในแต่ละพันธุ์หญ้าทะเลได้คำนวณจากข้อมูลจากการศึกษาเผยแพร่ หญ้าทะเลทั่วโลกฐานข้อมูล trajectories (Waycott et al., 2009 NCEAS, 2006) และความเห็นผู้เชี่ยวชาญ การตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างหญ้าทะเลชนิดลักษณะและความเสี่ยงสูญพันธุ์ แตกต่างกันการกระจายขนาด ความลึกสูงสุด ช่วงความลึก และสรรหาบุคลากรอัตราระหว่างพันธุ์หญ้าทะเลในคาม (Endangered Vulnerable),ประเภทถูกใกล้ Threatened และกังวลน้อยที่สุดกำหนดตามอิสระ t-ทดสอบและ Kruskall – Wallaceทดสอบ chi-square หรือทดสอบ Wilcoxon วิทนีย์มานน์ ในสรุปถูกตั้งสมมติฐานว่าพันธุ์ที่ มีการกระจายขนาดเล็กช่วงความลึกแคบมาก หรือเด็กเล็ก ๆ สามารถ และสรรหาบุคลากรอีกต่อไปราคาถูกว่าตรงกับเงื่อนไขสำหรับการคุกคามประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรับปรุงแผนที่การกระจายดิจิตอลที่สร้างขึ้นสำหรับแต่ละชนิดขึ้นอยู่กับการปรับแต่งของแผนที่ที่มีอยู่ (สีเขียวและสั้น, 2003; UNEP-WCMC 2010) ที่มีการกำหนดโดย bioregions สั้นet al, (2007) แต่ละสายพันธุ์แผนที่ทางภูมิศาสตร์ที่ยื่นออกไป 100 กิโลเมตรจากชายฝั่งเพื่อวัตถุประสงค์ในการทำแผนที่; แผนที่ช่วงที่ถูกวางทับแล้วแสดงให้เห็นถึงความมีชีวิตชีวาให้กับสายพันธุ์ สำหรับข้อมูลบกพร่องสายพันธุ์ จำกัด กระจายสมบูรณ์ไม่สามารถใช้ได้; สายพันธุ์เหล่านี้ไม่รวมอยู่ในความร่ำรวยชนิดและประชากรแนวโน้ม แนวโน้มประชากรในแต่ละสายพันธุ์หญ้าทะเลถูกคำนวณจากข้อมูลจากการศึกษาที่ตีพิมพ์ในหญ้าทะเลทั่วโลกฐานข้อมูลไบ(Waycott et al, 2009;. NCEAS 2006) และความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ เพื่อตรวจสอบความสัมพันธ์ระหว่างหญ้าทะเลลักษณะชนิดและความเสี่ยงการสูญเสียที่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในขนาดการกระจายความลึกสูงสุดระดับความลึกและการรับสมัครอัตราในหมู่สายพันธุ์หญ้าทะเลในคุกคาม(อันตรายและความเสี่ยง) ใกล้ขู่และน้อยประเภทกังวลถูกคำนวณจาก t-อิสระ การทดสอบและ Kruskall วอลเลซการทดสอบไคสแควร์หรือการทดสอบWilcoxon แมนน์วิทนีย์ สรุปแล้วมันก็ตั้งสมมติฐานว่าสายพันธุ์ที่มีการกระจายขนาดเล็กตื้นหรือแคบมากขึ้นช่วงที่ลึกและยาวสรรหาอัตราการได้รับโอกาสมากขึ้นที่มีคุณสมบัติตามเกณฑ์สำหรับการคุกคามประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรับปรุงการกระจายดิจิตอลแผนที่ที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับแต่ละชนิด ขึ้นอยู่กับการปรับแต่งของแผนที่ที่มีอยู่
( สีเขียวและสั้น
2003 ; unep-wcmc 2010 ) กับ bioregions กำหนดโดยสั้น
et al . ( 2007 ) แต่ละชนิดมีช่วงทางภูมิศาสตร์แผนที่ขยาย
100 km จากชายฝั่งเพื่อวัตถุประสงค์คาโทะกแรฟ ช่วงแผนที่
แล้วแสดงให้เห็นถึงชนิดและความมั่งคั่ง สำหรับข้อมูลที่ขาด
ชนิดจำกัดสุ่มสมบูรณ์ไม่สามารถใช้ได้ ;
สายพันธุ์เหล่านี้ไม่ได้ถูกรวมอยู่ในความร่ำรวยของชนิดและประชากร
แนวโน้ม แนวโน้มประชากรหญ้าทะเลแต่ละชนิดถูก
คํานวณตามข้อมูลจากการศึกษาตีพิมพ์ , วิถีหญ้าทะเล
ทั่วโลกฐานข้อมูล ( waycott et al . , 2009 ; nceas , 2006 ) และความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหญ้าทะเล
ชนิดลักษณะและความเสี่ยงการสูญเสียความแตกต่าง
ขนาด การกระจายความลึกสูงสุดของช่วงและอัตราการสรรหาของหญ้าทะเลชนิด
ข่มขู่ ( อันตรายและเสี่ยง )
ใกล้ถูกคุกคามและอย่างน้อยประเภทปัญหา
ตัดสินใจบนพื้นฐานแบบอิสระ และ kruskall –วอลเลซ
ไคสแควร์ทดสอบหรือการทดสอบ Wilcoxon Mann Whitney . ในการสรุป ,
มันเป็นสมมติฐานที่ขยายพันธุ์ด้วยการกระจายขนาดเล็ก
ตื้นหรือมากกว่าความลึกแคบช่วงและอัตราการสรรหา
อีกต่อไปมีแนวโน้มเพิ่มเติมตามหลักเกณฑ์ขู่
ประเภท