Data collection and processing: All

Data collection and processing: All live trees greater than 1m in height above the sediment surface were tagged with marking tape so they could be identified. This height restriction ensured the inclusion of saplings, defined as trees greater or equal to 1m in height with a girth of less than 4cm (English et al. 1997). For each individual, the species was noted, height above ground sediment measured and the x and y coordinates taken to allow future monitoring. Tree diameter at breast height (DBH) was measured at 130cm from the ground (Brokaw & Thompson 2000) using a pre-calibrated tape measure when DBH was greater or equal to 2.5cm. In circumstances when the tree branched below this height standardised rules were followed (sensu English et al.1997, Benfield et al. 2005). Trees measured for DBH were marked at the location where this variable was recorded and numbered using stainless steel tags to assist future relocation and recording.
Within each plot, data on seedlings were also taken. Many plots had very low numbers of seedlings (less than 50) allowing the direct measurement of every seedling. For those plots that contained greater than 50 seedlings, five 1m by 1m subplots were randomly chosen and marked using four PVC poles so that they could be monitored (sensu CARICOMP 2001). One meter rules were used to form the x and y axis. The species, height and coordinates of the seedlings in subplots (or within the whole plot where there were less than 50 seedlings) were recorded. Seedlings were also numbered with a stainless steel tag.
The importance value of each species in each plot for the adult/sapling population was calculated using the equations given by Cintrón & Schaeffer-Novelli (1984). This was to ascertain the contribution of each species to the mangrove forest and the importance value was used as an indicator of the degree of monospecificity (Cintrón & Schaeffer Novelli 1984, English et al. 1997). To examine differences in height and DBH between sites Kruskal-Wallis tests and Dunn’s multiple comparison procedures were implemented in SigmaStat.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รวบรวมข้อมูลและประมวลผล: ต้นไม้ที่อยู่ทั้งหมดมากกว่า 1 เมตรในความสูงเหนือพื้นผิวของตะกอนติดแท็ก ด้วยเครื่องเทปเพื่อให้สามารถระบุ ข้อจำกัดความสูงนี้รวมของกล้าไม้และประสงค์ กำหนดเป็นต้นไม้มากกว่า หรือเท่ากับ 1 เมตรในความสูงกับอื่น ๆ ของน้อยกว่า 4 ซม. (อังกฤษ et al. 1997) มั่นใจ สำหรับแต่ละบุคคล สปีชีส์ถูกตั้งข้อสังเกต ความสูงเหนือพื้นดินตะกอนวัด และ x และ y ประสานถ่ายให้ตรวจสอบในอนาคต แผนภูมิเส้นผ่าศูนย์กลางที่ความสูงอก (DBH) เป็นวัดที่ 130 เซนติเมตรจากพื้นดิน (Brokaw & 2000 ทอมป์สัน) ใช้การวัดเทปก่อน calibrated เมื่อ DBH มากกว่า หรือเท่ากับ 2.5 cm ในกรณี เมื่อ branched แผนภูมิด้านล่างนี้สูงแบบ กฎตาม (sensu อังกฤษ et al.1997, Benfield et al. 2005) ต้นไม้ที่วัด DBH ถูกทำเครื่องหมายในตำแหน่งที่ตัวแปรนี้ถูกบันทึก และหมายเลขโดยใช้เหล็กกล้าไร้สนิมแท็กเพื่อช่วยขนย้ายในอนาคต และบันทึกภายในแต่ละแผน ข้อมูลเกี่ยวกับกล้าไม้ยังถ่าย หลายผืนมีจำนวนกล้าไม้ที่ต่ำมาก (น้อยกว่า 50) ให้วัดทุกแหล่งโดยตรง สำหรับผืนดังกล่าวที่อยู่สูงกว่ากล้าไม้ 50, 1 5 m โดย 1m subplots ถูกเลือกแบบสุ่ม และทำเครื่องหมายโดยใช้ PVC สี่เสาเพื่อให้พวกเขาสามารถตรวจสอบ (sensu CARICOMP 2001) กฎหนึ่งเมตรก็ใช้ฟอร์ม x และแกน y ชนิด ความสูง และพิกัดของกล้าไม้ใน subplots (หรือภาย ในแปลงทั้งหมดมีกล้าไม้น้อยกว่า 50) ได้รับการบันทึก กล้าไม้ได้มีตัวเลขยังกับป้ายสแตนเลสค่าความสำคัญของแต่ละพันธุ์ในแต่ละแผนสำหรับประชากร ผู้ใหญ่/sapling ถูกคำนวณโดยใช้สมการที่กำหนดให้ โดย Cintrón & Schaeffer Novelli (1984) นี้คือการตรวจสัดส่วนของแต่ละสปีชีส์กับป่าชายเลน และค่าความสำคัญถูกใช้เป็นตัวบ่งชี้ระดับของ monospecificity (Cintrón & Schaeffer Novelli 1984 อังกฤษ et al. 1997) การตรวจสอบความแตกต่างในความสูงและ DBH ระหว่างทดสอบ Kruskal วาลลิไซต์ของดันน์ เปรียบเทียบขั้นตอนดำเนินการใน SigmaStat

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเก็บรวบรวมข้อมูลและการประมวลผล : อาศัยต้นไม้มากกว่า 1 เมตรในความสูงเหนือพื้นผิวตะกอนแท็กด้วยเครื่องหมายเทปเพื่อให้พวกเขาสามารถระบุ ความสูงของต้นกล้าจำกัดมั่นใจการกำหนดต้นไม้มากกว่าหรือเท่ากับ 1 เมตรในความสูง เส้นรอบวงไม่เกิน 4 ซม. ( ภาษาอังกฤษ et al . 1997 ) สำหรับแต่ละชนิด ที่ได้กล่าวไว้ความสูงเหนือพื้นดินวัดและ x และ y พิกัดที่ถ่ายเพื่อให้ตรวจสอบต่อไป ต้นไม้ เส้นผ่าศูนย์กลางระดับอก ( ไม้ ) คือวัดที่ 130 cm จากพื้น ( Brokaw &ทอมป์สัน 2000 ) ใช้ก่อนทำการวัดเทปเมื่อขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางคือมากกว่าหรือเท่ากับ 2.5cm . ในสถานการณ์เมื่อมีกิ่งต้นไม้ด้านล่าง ความสูงตามมาตรฐานกฎ ( ภาษาอังกฤษ และ al.1997 เซ็นสุ ,เบนฟิลด์ et al . 2005 ) ต้นไม้วัดขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางเป็นเครื่องหมายที่ระบุว่าตัวแปรนี้ถูกบันทึกและหมายเลขที่ใช้แท็กสแตนเลสเพื่อช่วยเหลือโยกย้ายในอนาคตและบันทึก .
ภายในแต่ละพล็อต , ข้อมูลต้นกล้าก็ยังถ่าย หลายแปลงมีต่ำมากตัวเลขของต้นกล้า ( น้อยกว่า 50 ) ให้วัดโดยตรงของทุกต้นกล้า .สำหรับแปลงที่มีมากกว่า 50 ต้นกล้า 5 1m โดยสุ่มเลือก 1 ใบและเครื่องหมายที่ใช้ PVC สี่เสาเพื่อให้พวกเขาสามารถตรวจสอบ ( เซ็นสุ caricomp 2001 ) กฎที่ใช้รูปแบบ 1 เมตร X และแกน Y . ชนิดและความสูงพิกัดของต้นกล้าในใบ ( หรือภายในทั้งแปลงซึ่งมีไม่ถึง 50 ต้น ) ถูกบันทึกไว้ต้นกล้ายังหมายเลขที่มีแท็กสแตนเลส .
ความสำคัญคุณค่าของแต่ละชนิดในแต่ละแปลงสำหรับผู้ใหญ่ / ต้นกล้าจำนวน คำนวณโดยใช้สมการที่ได้รับจาก cintr เลออง& Schaeffer โนเวลลี่ ( 1984 )นี้ เป็นการหาผลงานของแต่ละชนิดในป่าชายเลนและคุณค่าความสำคัญถูกใช้เป็นตัวชี้วัดระดับของ monospecificity ( cintr เลออง& Schaeffer โนเวลลี่ 1984 อังกฤษ et al . 1997 ) เพื่อศึกษาความแตกต่างในความสูงและขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่างเว็บไซต์ Kruskal Wallis และการทดสอบเปรียบเทียบพหุคูณ ดันน์ เป็นขั้นตอนที่ใช้ใน sigmastat .