The necessity that we have to follo

The necessity that we have to follow a path, I have reasons.
So many days of happiness until the day we had to separate.
I just realized how empty waiting is.

The time passes by, counting the changing days on the calendar.

But it my heart, it tells me it’s too slow.

I still daydream about the day we met.

How is it over there? Is it lonely?
When you close your eyes and it’s dark without stars?
One heart is suffering, one heart of someone.
Who isn’t used to it, I still miss only you.

We meet in my dreams if we just miss each other.
I always find happiness, you and I, together.
Further away than the eye can see, than the reality that is.
At least I still have my dreams.
As soon as my nights are made empty, another night will pass by.

Travelling the led the two of us far apart.
However far away we are, it’s just distance.
That’s measure with our hearts when we just close our eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความจำเป็นที่เราต้องทำตามเส้นทาง มีเหตุผลหลายวันแห่งความสุขจนถึงวันที่เรามีการแยกแค่รู้วิธีว่างเปล่ารอคอยเวลาผ่านไป การนับวันการเปลี่ยนแปลงในปฏิทินแต่หัวใจของฉัน มันบอกมันจะช้าเกินไปฉันยังคงปกคลุมเกี่ยวกับวันที่เราพบกันวิธีก็โน้น อยู่โดดเดี่ยวเมื่อคุณหลับตา และอยู่ในที่มืดโดยไม่ต้องดาวหัวใจหนึ่งเป็นทุกข์ ใจหนึ่งคนที่ไม่ได้ใช้มัน ยังคงคิดถึงเพียงนี้เราตอบสนองความฝันของฉันถ้าเราเพียงแค่คิดถึงกันฉันหาความสุข คุณและฉัน กันอยู่เพิ่มเติม ไปกว่าตาเห็น กว่าความเป็นจริง ที่ได้อย่างน้อย ฉันยังมีความฝันของฉันเมื่อคืนฉันทำเปล่า อีกคืนจะผ่านไปเดินทางนำเราห่างกันสองอย่างไรก็ตามห่างอยู่ มันเป็นเพียงระยะที่จะวัดกับหัวใจของเราเมื่อเราปิดตา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความจำเป็นที่เราจะต้องเป็นไปตามเส้นทางที่ฉันมีเหตุผล.
ดังนั้นหลายวันแห่งความสุขจนถึงวันที่เราต้องแยก.
ฉันเพิ่งรู้ว่าที่ว่างเปล่ารอคอย.

เวลาผ่านไปนับวันที่มีการเปลี่ยนแปลงในปฏิทิน.

แต่มัน หัวใจของฉันมันบอกฉันว่ามันช้าเกินไป.

ฉันยังคงคิดฝันเกี่ยวกับวันที่เราได้พบ.

มันเป็นวิธีการที่นั่น? มันเป็นเหงาเหรอ?
เมื่อคุณปิดตาของคุณและมันมืดโดยไม่ต้องดาว?
หนึ่งหัวใจเป็นทุกข์ซึ่งเป็นหนึ่งในหัวใจของใครบางคน.
ใครจะไม่ได้ใช้มันฉันยังคงคิดถึงเพียง แต่คุณ.

เราตอบสนองในความฝันของฉันถ้าเราเพียงแค่คิดถึงกัน .
ฉันมักจะพบความสุขของคุณและฉันร่วม.
ต่อไปกว่าตาสามารถมองเห็นกว่าความเป็นจริงที่เป็น.
อย่างน้อยฉันยังคงมีความฝันของฉัน.
เร็วที่สุดเท่าที่คืนฉันจะทำที่ว่างเปล่าอีกคืนจะผ่าน.

ท่องเที่ยว นำเราสองคนห่างกัน.
แต่อยู่ห่างไกลที่เรามีมันเป็นระยะทางเพียง.
นั่นเป็นวัดที่มีหัวใจของเราเมื่อเราเพียงแค่ปิดตาของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความจำเป็นที่เราต้องไปตามเส้นทาง ฉันมีเหตุผลดังนั้น หลายๆ วันแห่งความสุข จนวันที่เราต้องแยกจากกันฉันเพิ่งตระหนักได้ว่าว่างรอเป็นเวลาผ่านไปนับการเปลี่ยนวันที่บนปฏิทินแต่หัวใจของฉันมันบอกฉันว่ามันช้าไปฉันยังคงฝันกลางวันถึงวันแรกที่เราเจอกันที่นั่นเป็นยังไงบ้าง ? มันคือเหงาเมื่อคุณหลับตาก็มืดไม่มีดาวหนึ่งหัวใจมีทุกข์ หนึ่งในหัวใจของคนที่ไม่ได้ใช้มัน ฉันยังคิดถึงแต่เธอเราพบกันในความฝัน ถ้าเราคิดถึงกันฉันมักจะพบความสุข คุณและฉัน ด้วยกันไกลกว่าที่ตาเห็น มากกว่า ความเป็นจริงที่เป็นอย่างน้อยผมก็ยังมีความฝันทันทีที่คืนของฉันทำให้ว่างเปล่า อีกคืนจะผ่านไปท่องเที่ยวพาเราสองคนห่างกันไกลแค่ไหนเราก็แค่ระยะทางมันวัดกับหัวใจของเรา เมื่อเราปิดตาของเรา