A significant proportion of strawbe

A significant proportion of strawberry fruit is processed into jam. Quality parameters of this food include taste, flavour, colour, content of whole berries, texture and nutritional value. All these factors are influenced by the raw material and processing conditions. Modification of pectin matrix within the cell wall and middle lamella, mainly pectin solubilization, is a crucial process during ripening of strawberry fruit, affecting not only postharvest shelf life but also quality of processed fruits (Brownleader et al., 1999). Along this line, it has been reported that pretreatment of strawberry fruits with calcium chloride and pectin methylesterase improved jam texture and the cooked strawberries retained their shape better than untreated fruit (Suutarinen et al., 2000 and Suutarinen et al., 2002). Therefore, it is probable that transgenic strawberry fruits with altered pectin metabolism showed different properties during processing, as it has been observed in transgenic tomato with reduced levels of polygalacturonase activity (Errington et al., 1998, Kramer et al., 1992 and Schuch et al., 1991).

Softening of ripe strawberry fruit occurs mainly by degradation of the middle lamella of cortical parenchyma cells (Perkins-Veazie, 1995). The underlying mechanism of strawberry softening is unclear, although the largest changes in the fruit cell wall occur in the pectin component. These changes include a significant increase of water-soluble pectins and only slight modification on the total quantity and length of polyuronide residues (Huber, 1984, Knee et al., 1977, Redgwell et al., 1997 and Woodward, 1972). The molecular bases of pectin solubilization and depolymerization have not been fully resolved, but probably result from a number of mechanisms that may vary between fruits (Rose, Catalá, Gonzalez-Carranza, & Roberts, 2003). The role of polygalacturonase (PG) on depolymerization and solubilization of cell wall polyuronides has been intensively studied, especially in tomato fruits where it is a predominant ripening specific gene (Giovannoni, 2001). However, this is not the case for all fruits. In fact, the level of PG activity found in ripe strawberry is low (Abeles and Takeda, 1990 and Nogata et al., 1993). More recently, it has been reported that plant pectate lyases (PL) are involved in cell wall disassembly during fruit ripening (Marı́n-Rodrı́guez, Orchard, & Seymour, 2002). These enzymes catalyze the cleavage of unesterified galacturonosyl linkages by a β-elimination reaction. Ripening-related PL genes have been identified in banana (Domínguez-Puigjaner, Llop, Vendrell, & Prat, 1997), grape (Nunan, Davies, Robinson, & Fincher, 2001) and strawberry (Benítez-Burraco et al., 2003 and Medina-Escobar et al., 1997). More interestingly, suppression of the mRNA of this gene in strawberry by an antisense transformation increased significantly the firmness of ripe fruits and extended the postharvest shelf life (Jiménez-Bermúdez et al., 2002). This last study was focused on fresh fruits but evaluation of the behaviour of these fruits after processing was not performed so far. The aim of this work was to evaluate the effect of this transgenic modification on the texture of frozen and thawed fruits and the jam obtained from them. We hypothesized that the silencing of PL in strawberry fruits would result in processed food with modified textural properties.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัดส่วนสำคัญของสตรอเบอร์รี่ประมวลผลลงในแยม พารามิเตอร์การตรวจสอบคุณภาพของอาหารนี้มีรสชาติ กลิ่น สี เนื้อหาครบทั้งหมด เนื้อสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการ ปัจจัยเหล่านี้เป็นผลมาจากวัตถุดิบและกระบวน ปรับเปลี่ยนเพกทินเมทริกซ์ภายในผนังเซลล์และ lamella กลาง ส่วนใหญ่เพกทิน solubilization เป็นกระบวนการสำคัญระหว่าง ripening ของสตรอเบอร์รี่ กระทบไม่เพียงแต่อายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยว แต่ยังคุณภาพของผลไม้แปรรูป (Brownleader et al., 1999) ตามรายการนี้ มีรายงานว่า pretreatment ผลไม้สตรอเบอร์รี่กับแคลเซียมคลอไรด์และเพกทิน methylesterase เพิ่มขึ้นเนื้อแยม และสตรอเบอร์รี่สวยรักษารูปร่างของพวกเขาดีกว่าผลไม้ไม่ถูกรักษา (Suutarinen et al., 2000 และ Suutarinen และ al., 2002) ดังนั้น มันเป็นน่าเป็นว่า ผลไม้สตรอเบอร์รี่ถั่วเหลืองกับเมแทบอลิซึมของเพกทินเปลี่ยนแปลงแสดงให้เห็นคุณสมบัติที่แตกต่างระหว่างการประมวลผล ได้พบในมะเขือเทศถั่วเหลืองลดระดับของกิจกรรม polygalacturonase (Errington et al., 1998, Kramer et al., 1992 และ Schuch et al., 1991)นุ่มนวลของสตรอเบอร์รี่สุกเกิดขึ้น โดยการสลายตัวของ lamella กลางเซลล์พาเรงไคมาเนื้อแน่น (ระบุวัน-Veazie, 1995) กลไกพื้นฐานของสตรอเบอร์รี่นุ่มนวลไม่ชัดเจน แม้ว่าการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในผนังเซลล์ของผลไม้ที่เกิดขึ้นในคอมโพเนนต์เพกทิน เปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของ pectins ที่ละลายใน และเพียง เล็กน้อยปรับเปลี่ยนปริมาณรวมและความยาวของตก polyuronide (Huber, 1984 เข่า et al., 1977, Redgwell และ al., 1997 และวูดวาร์ด 1972) ฐานโมเลกุลของเพกทิน solubilization และ depolymerization ได้ไม่ถูกครบถ้วนแก้ไข แต่อาจเป็นผลมาจากจำนวนของกลไกที่อาจแตกต่างกันระหว่างผลไม้ (โรส Catalá, Gonzalez Carranza และโร เบิตส์ 2003) บทบาทของ polygalacturonase (PG) บน depolymerization และ solubilization polyuronides ผนังเซลล์มีการ intensively เรียน โดยเฉพาะในมะเขือเทศผลไม้ที่เป็นความกัน ripening เฉพาะยีน (Giovannoni, 2001) อย่างไรก็ตาม นี้ไม่ได้กรณีผลไม้ทั้งหมด ในความเป็นจริง ระดับของกิจกรรม PG พบในสตรอเบอร์รี่สุกอยู่ในระดับต่ำ (Abeles และทาเค ดะ 1990 และ Nogata et al., 1993) เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีรายงานว่า พืช pectate lyases (PL) เกี่ยวข้องกับผนังเซลล์ถอดระหว่างผลไม้ ripening (Marı́n Rodrı́guez ออร์ชาร์ด & ซี มัวร์ 2002) เอนไซม์เหล่านี้สถาบันปริของ unesterified galacturonosyl ลิงค์ โดยปฏิกิริยาβ-ตัดออก ได้รับการระบุยีน PL ripening ที่เกี่ยวข้องในบานาน่า (Domínguez Puigjaner, Llop, Vendrell และซื่อ บื้อ 1997), องุ่น (Nunan เดวิส โรบินสัน และฟิน เชอร์ 2001) และสตรอเบอร์รี่ (Benítez Burraco et al., 2003 และดิ Escobar et al., 1997) มีเรื่องน่าสนใจ ปราบปรามของ mRNA ของยีนนี้ในสตรอเบอร์รี่โดยแปลงเป็น antisense ไอซ์ของผลไม้สุกมากขึ้น และขยายอายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยว (Jiménez Bermúdez et al., 2002) การศึกษาล่าสุดนี้ได้เน้นผลไม้ แต่ทำการประเมินพฤติกรรมของผลไม้เหล่านี้หลังจากดำเนินการไม่มาก จุดมุ่งหมายของงานนี้คือเพื่อ ประเมินผลของการแก้ไขนี้ถั่วเหลืองบนพื้นผิวของผลไม้แช่แข็ง และ thawed และแยมที่ได้รับจากพวกเขา เราตั้งสมมติฐานว่าที่ silencing ของ PL ในสตรอเบอร์รี่ผลไม้จะส่งผลให้คุณสมบัติ textural แก้ไขประมวลผลอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สัดส่วนที่สำคัญของผลไม้สตรอเบอร์รี่แปรรูปเป็นแยม พารามิเตอร์คุณภาพของอาหารนี้รวมถึงรสชาติกลิ่นรสสีเนื้อหาของผลเบอร์รี่ทั้งพื้นผิวและคุณค่าทางโภชนาการ ปัจจัยทั้งหมดเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากวัตถุดิบและเงื่อนไขในการประมวลผล การปรับเปลี่ยนของเมทริกซ์เพคตินภายในผนังเซลล์และใบมีดตรงกลางส่วนใหญ่ละลายเพคตินเป็นกระบวนการที่สำคัญระหว่างการสุกของผลไม้สตรอเบอร์รี่ที่มีผลต่อไม่เพียง แต่อายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยว แต่ยังคุณภาพของผลไม้แปรรูป (Brownleader et al., 1999) ตามแนวนี้มันได้รับรายงานว่าการปรับสภาพของผลไม้สตรอเบอร์รี่ที่มีแคลเซียมคลอไรด์และเพคติน methylesterase เนื้อแยมสตรอเบอร์รี่ที่ดีขึ้นและปรุงสุกไว้รูปร่างของพวกเขาดีกว่าผลไม้ที่ได้รับการรักษา (Suutarinen et al., 2000 และ Suutarinen et al., 2002) ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าผลไม้สตรอเบอร์รี่พันธุ์ที่มีการเผาผลาญอาหารเพคตินมีการเปลี่ยนแปลงที่แสดงให้เห็นคุณสมบัติที่แตกต่างกันระหว่างการประมวลผลตามที่ได้รับการปฏิบัติในมะเขือเทศพันธุ์ที่มีระดับที่ลดลงของกิจกรรม polygalacturonase (Errington et al., 1998 เครเมอ et al., 1992 และ Schuch et al., 1991). อ่อนนุ่มของผลไม้สตรอเบอร์รี่สุกส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายของใบมีดตรงกลางของเซลล์เนื้อเยื่อเยื่อหุ้มสมอง (เพอร์กิน-Veazie, 1995) กลไกพื้นฐานของสตรอเบอร์รี่อ่อนก็ไม่มีความชัดเจนถึงแม้จะมีการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในผนังเซลล์ของผลไม้ที่เกิดขึ้นในองค์ประกอบเพคติน การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้รวมถึงการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญของเพคตินที่ละลายน้ำได้และการปรับเปลี่ยนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นในปริมาณรวมและความยาวของตกค้าง polyuronide (ฮิว 1984 เข่า et al., 1977 Redgwell et al., 1997 และวู้ดเวิร์ด 1972) ฐานโมเลกุลละลายเพคตินและ depolymerization ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างเต็มที่ แต่มันอาจจะเป็นผลมาจากจำนวนของกลไกที่อาจแตกต่างกันระหว่างผลไม้ (โรสCatalàอนซาเลซ-Carranza และโรเบิร์ต, 2003) บทบาทของ polygalacturonase (PG) บน depolymerization และการละลายของสาร polyuronide ผนังเซลล์ได้รับการศึกษาอย่างเข้มงวดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผลไม้มะเขือเทศที่เป็นยีนเด่นสุกเฉพาะ (Giovannoni, 2001) แต่กรณีนี้ไม่ได้สำหรับผลไม้ทุกชนิด ในความเป็นจริงระดับของกิจกรรม PG ที่พบในสตรอเบอร์รี่สุกอยู่ในระดับต่ำ (Abeles และทาเคดะ, 1990 และ Nogata et al., 1993) เมื่อเร็ว ๆ นี้ได้รับการรายงานว่า lyases pectate พืช (PL) มีส่วนร่วมในการถอดชิ้นส่วนผนังเซลล์ระหว่างการสุกของผลไม้ (Marin-Rodriguez, ออร์ชาร์และมัวร์, 2002) เอนไซม์เหล่านี้เป็นตัวกระตุ้นความแตกแยกของการเชื่อมโยง galacturonosyl unesterified โดยปฏิกิริยาβ-กำจัด สุกที่เกี่ยวข้องกับยีน PL ได้รับการระบุในกล้วย (Domínguez-Puigjaner, Llop, Vendrell และตูด, 1997), องุ่น (Nunan เดวีส์, โรบินสันและฟินเชอร์, 2001) และสตรอเบอร์รี่ (เบนิเตซ-Burraco et al., 2003 และ เมดินาเอสโกบาร์-et al., 1997) น่าสนใจมากขึ้นการปราบปรามของ mRNA ของยีนในสตรอเบอร์รี่โดยการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มขึ้น antisense ความแน่นของผลไม้สุกและขยายอายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยวนี้ (Jiménez-Bermúdez et al., 2002) การศึกษาที่ผ่านมาได้รับการมุ่งเน้นไปที่ผลไม้สด แต่การประเมินผลการทำงานของผลไม้เหล่านี้หลังจากที่การประมวลผลไม่ได้ดำเนินการเพื่อให้ห่างไกล จุดมุ่งหมายของงานนี้คือการประเมินผลกระทบของการปรับเปลี่ยนยีนบนพื้นผิวของผลไม้แช่แข็งและละลายและแยมที่ได้รับจากพวกเขา เราตั้งสมมติฐานว่าห้ามไม่ให้พูดของ PL ในผลไม้สตรอเบอร์รี่จะส่งผลให้อาหารแปรรูปที่มีคุณสมบัติเนื้อสัมผัสที่มีการปรับเปลี่ยน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนใหญ่ของสตรอเบอร์รี่ผลไม้แปรรูปเป็นแยม พารามิเตอร์คุณภาพของอาหาร ได้แก่ รส กลิ่น สี เนื้อหาของทั้งเบอร์รี่ เนื้อสัมผัสและคุณค่าทางโภชนาการ ปัจจัยทั้งหมดเหล่านี้ได้รับอิทธิพลจากวัตถุดิบและเงื่อนไขการประมวลผล การปรับเปลี่ยนเพคตินเมทริกซ์ภายในเซลล์ผนังบางและกลาง ส่วนการสกัดเพคติน ,คือ กระบวนการที่สำคัญระหว่างการสุกของผลสตรอเบอรี่ มีผลกระทบต่อไม่เพียง แต่ยังมีคุณภาพหลังการเก็บเกี่ยวการเก็บรักษาผลไม้แปรรูป ( brownleader et al . , 1999 ) ตามเส้นนี้มันได้รับรายงานว่าภาวะของผลไม้สตรอเบอร์รี่กับแคลเซียมคลอไรด์และ pectin methylesterase ดีขึ้นและสุกเนื้อแยมสตรอเบอร์รี่รักษารูปร่างของพวกเขาได้ดีกว่าผลไม้ดิบ ( suutarinen et al . , 2000 และ suutarinen et al . , 2002 ) ดังนั้น จึงอาจเป็นไปได้ว่า ผลไม้สตรอเบอร์รี่พันธุ์กับการเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญพบคุณสมบัติเพคตินแตกต่างกันในระหว่างการประมวลผลมันถูกพบในต้นมะเขือเทศที่ลดระดับของกิจกรรม polygalacturonase ( เอริงเติ้น et al . , 1998 , Kramer et al . , 1992 และ schuch et al . , 1991 )

นิ่มสุกผลสตรอเบอรี่ส่วนใหญ่เกิดขึ้นจากการย่อยสลายของกลางของเปลือกมีโครงสร้างเซลล์ ( Perkins veazie , 1995 ) ภายใต้กลไกของสตรอเบอรี่อ่อนไม่ชัดเจนแม้ว่าการเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่ที่สุดในผลไม้ผนังเซลล์เกิดขึ้นในเพคตินเป็นส่วนประกอบ การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้มีเพิ่มขึ้นอย่างมาก และมีการปรับเปลี่ยนเล็กน้อยเพคตินที่ละลายน้ำ ปริมาณรวมและความยาวของ polyuronide ตกค้าง ( Huber , 1984 , เข่า et al . , 1977 , redgwell et al . , 1997 และ Woodward , 1972 )ฐานโมเลกุลของการสกัดเพคติน และ depolymerization ยังไม่ได้รับการแก้ไขอย่างเต็มที่ แต่อาจเกิดจากจำนวนของกลไกที่อาจแตกต่างกันระหว่างผลไม้ ( โรสเร่ง . kgm & Carranza กอนซาเลซ , โรเบิร์ต , 2003 ) บทบาทของเอนไซม์ polygalacturonase ( PG ) ในการสกัดของผนังเซลล์และการแตกตัวพอลิยูโรไนด์ได้เดินทางศึกษาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผลไม้มะเขือเทศที่เป็นยีนเด่นสุกเฉพาะ ( Giovannoni , 2001 ) อย่างไรก็ตาม กรณีนี้ไม่ได้สำหรับผลไม้ทั้งหมด ในความเป็นจริง , ระดับกิจกรรมของ PG พบในสตรอเบอรี่สุกน้อย ( เอบิลส์ และ ทาเคดะ , 2533 และ N ō gata et al . , 1993 ) เมื่อเร็วๆ นี้มันได้รับรายงานว่า lyases เพคเตทพืช ( PL ) มีส่วนร่วมในผนังเซลล์ถอดในช่วงผลไม้สุก ( มี.ค. ı́ n-rodr ı́โรดรีเกซ , สวนผลไม้ , &ซีมัวร์ , 2002 ) เอนไซม์เหล่านี้เร่งความแตกแยกของ unesterified เชื่อมโยงโดย galacturonosyl บีตา - ปฏิกิริยาการขจัด . ที่จะสุกที่เกี่ยวข้องกับยีนได้รับการระบุในกล้วย ( ดอม โดมิงเกซ puigjaner llop เดรย์&ตูด , , , , , นู๋แนน ( 1997 ) , องุ่นเดวีส์ , โรบินสัน , &ฟินเชอร์ , 2001 ) และสตรอเบอร์รี่ ( เบนีเตซ burraco et al . , 2003 และเมดิน่า เอสโคบาร์ et al . , 1997 ) น่าสนใจมากขึ้น , การปราบปรามของ mRNA ของยีนนี้ในสตรอเบอรี่ โดยมีการเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นอย่างมีนัย antisense ความแน่นเนื้อของผลไม้สุก และขยายอายุการเก็บรักษาหลังการเก็บเกี่ยว ( Jim é nez เบิ้มúเดซ et al . , 2002 )การศึกษาล่าสุดนี้ เน้นผลไม้สด แต่การประเมินพฤติกรรมของผลไม้เหล่านี้หลังจากการประมวลผลไม่ได้ดำเนินการเพื่อให้ห่างไกล งานวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาผลของการดัดแปลงพันธุกรรมนี้บนพื้นผิวของผลไม้แช่แข็งและละลายและแยมที่ได้รับจากพวกเขาเราตั้งสมมุติฐานว่า การปกปิดของ PL ในผลไม้สตรอเบอร์รี่จะเป็นผลในอาหารแปรรูปที่มีคุณสมบัติเนื้อแก้ไข