That is, we think of a set of insti

That is, we think of a set of institutions and products which are commonly subsumed under the label ‘mass communication’. But what is ‘mass communication’ is an infelicitous phrase. The term mass is especially misleading. It conjures up the image of a vast audience comprising many thousands, even millions of individuals. This may be an accurate image in the case of case of some media products, such as the most media popular modern-day newspapers, films and television programmes; but it is hardly an accurate representation of the circumstance of most media products, past or present. During the early development of the periodical press, and in some sectors of the media industries today (for instance, some book and magazine publishers), the audiences were and remain relatively small and specialized. So if the term ‘mass’ is to be used, it should not be construed in narrowly quantitative terms. The important point about mass communication is not that a given number of individuals (or a specifiable proportion of the population) receives the products, but rather that the products are available in principle to a plurality of recipients.
There is another respect in which the expression mass may be misleading. It suggests that the recipients of media products constitute a vast sea of passive, undifferentiated individuals. This is an image associated with some earlier critiques of mass culture and mass society, critiques which generally assumed that the development of mass communication has had a largely negative impact on modern social life, creating a kind of bland and homogeneous culture which entertains individuals without challenging them, which provides instant gratification is based. This traditional line of cultural criticism is not without interest; it has raised some important issues which still deserve to be addressed today, albeit in a rather different fashion. But this critical perspective is also imbued with a set of assumptions which are untenable, and which can only hinder an understanding of the media and their impact in the modern world. We must abandon the assumption that the recipients of media products are passive onlookers whose senses have been permanently dulled by the continuous reception of similar messages. We must also abandon the assumption that the process of reception itself is an unproblematic, uncritical process through which products are absorbed by individuals, like a sponge adsorbing water. Assumptions of this kind have little to do with the actual character of reception activities and with the complex ways in which media products are taken up by individuals, interpreted by them and incorporated into their live.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นั่นคือ เราคิดว่า ชุดของสถาบันและผลิตภัณฑ์ซึ่งโดยทั่วไปเป็น subsumed ภายใต้ป้ายชื่อ "สื่อสารมวลชน' แต่ 'การสื่อสารมวลชน' คือ มีวลี infelicitous คำเป็นระยะ ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการ มัน conjures ขึ้นรูปของผู้ชมมากมายหลายพันคน แม้ล้านคนประกอบด้วย นี้อาจเป็นภาพที่ถูกต้องในกรณีของบางสื่อผลิตภัณฑ์ ส่วนใหญ่นิยมสมัยหนังสือพิมพ์ ภาพยนตร์ และโทรทัศน์โปรแกรมสื่อ แต่ก็ไม่มีต้องแสดงราคาของผลิตภัณฑ์สื่อ อดีต หรือปัจจุบันส่วนใหญ่ ในระหว่างการเริ่มต้นพัฒนากดเป็นครั้งคราว และ ในบางภาคอุตสาหกรรมสื่อวันนี้ (ตัวอย่าง บางหนังสือและนิตยสารผู้เผยแพร่), ผู้ชมได้ และยังคงค่อนข้างเล็ก และเฉพาะ ดังนั้น ถ้าคำว่า 'มวล' ถูกใช้ มันควรไม่ต้องตีความในแง่แคบ ๆ เชิงปริมาณ จุดสำคัญเกี่ยวกับสื่อสารมวลชนไม่ว่า จำนวนของบุคคล (หรือสัดส่วนของประชากร specifiable) รับผลิตภัณฑ์ แต่แทน ที่ผลิตภัณฑ์มีอยู่ในหลักการได้ของผู้รับ
ความเคารพอื่นซึ่งนิพจน์จำนวนมากอาจทำให้เข้าใจผิดได้ แนะนำว่า ผู้รับสื่อผลิตภัณฑ์เป็นบุคคลแฝง undifferentiated ทะเลมากมาย นี้เป็นภาพที่เกี่ยวข้องกับเมืองไทยบางรุ่นก่อนหน้าของวัฒนธรรมมวลชนและสังคมโดยรวม เมืองไทยซึ่งโดยทั่วไปถือว่า การพัฒนาของสื่อสารมวลชนมีเท่าใดส่วนใหญ่ในชีวิตสังคมสมัยใหม่ สร้างแบบธรรมดา และเหมือนวัฒนธรรมที่บุคคลให้ความบันเทิง โดยไม่มีสิ่งที่ท้าทายพวกเขา ที่ใช้พึงพอใจทันที บรรทัดนี้ดั้งเดิมของวัฒนธรรมการวิจารณ์ไม่ใช่ไม่สนใจ จึงได้ยกบางประเด็นสำคัญที่ยัง สมควรที่จะ addressed วันนี้ แม้ว่าในแฟชั่นค่อนข้างแตกต่างกัน แต่มุมมองนี้สำคัญคือผมยัง มีชุดของสมมติฐานซึ่งมี untenable และซึ่งสามารถขัดขวางความเข้าใจสื่อและผลกระทบของพวกเขาในโลกสมัยใหม่เท่านั้น เราต้องละทิ้งสมมติฐานที่ผู้รับสื่อผลิตภัณฑ์ onlookers ที่แฝงความรู้สึกได้รับอย่างถาวร dulled โดยตลอดอย่างต่อเนื่องของข้อความเหมือนกัน นอกจากนี้เรายังต้องละทิ้งสมมติฐานที่ว่าการรับเองกระบวนการ unproblematic, uncritical ที่ซึ่งดูดซึมผลิตภัณฑ์ โดยบุคคล เช่นฟองน้ำ adsorbing น้ำ สมมติฐานประเภทนี้มีน้อยจะทำอย่างไร กับตัวจริงของกิจกรรมการต้อนรับ และ มีวิธีการซับซ้อนในการผลิตภัณฑ์จะถูกใช้ โดยบุคคล แปล โดยพวกเขา และรวมอยู่ในการถ่ายทอดสด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นั่นก็คือเราคิดว่าชุดของสถาบันการศึกษาและผลิตภัณฑ์ที่มีวิทยทั่วไปภายใต้ชื่อ 'สื่อสารมวลชน' แต่สิ่งที่เป็น 'สื่อสารมวลชน' เป็นวลีที่ไม่สมควร มวลระยะเป็นความเข้าใจผิดโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเสกขึ้นมาภาพของผู้ชมมากมายที่ประกอบไปด้วยหลายพันล้านแม้ของบุคคล นี้อาจจะเป็นภาพที่ถูกต้องในกรณีที่กรณีของบางผลิตภัณฑ์สื่อเช่นสื่อหนังสือพิมพ์มากที่สุดวันที่ทันสมัยภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์ที่เป็นที่นิยมนั้น แต่มันก็แทบจะไม่เป็นตัวแทนที่ถูกต้องของกรณีของผลิตภัณฑ์สื่อส่วนใหญ่ในอดีตหรือปัจจุบัน ในช่วงต้นของการพัฒนาของสื่อมวลชนวารสารและในบางภาคของอุตสาหกรรมสื่อวันนี้ (เช่นบางหนังสือและนิตยสารสำนักพิมพ์), ผู้ชมได้รับและยังคงมีขนาดค่อนข้างเล็กและความเชี่ยวชาญ ดังนั้นหาก 'มวล' ระยะที่จะใช้มันไม่ควรถูกตีความในแง่เชิงปริมาณอย่างหวุดหวิด จุดที่สำคัญเกี่ยวกับการสื่อสารมวลไม่ได้ว่าเป็นจำนวนที่กำหนดของบุคคล (หรือสัดส่วน specifiable ของประชากร) ได้รับผลิตภัณฑ์ แต่ผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ในหลักการที่จะส่วนใหญ่ของผู้รับ
มีความเคารพอื่นที่อยู่ในการแสดงออกซึ่ง มวลอาจจะทำให้เข้าใจผิด มันแสดงให้เห็นว่าผู้รับของผลิตภัณฑ์สื่อเป็นทะเลกว้างใหญ่เรื่อย ๆ , บุคคลที่แตกต่าง นี่คือภาพบางส่วนที่เกี่ยวข้องกับการวิพากษ์วิจารณ์ก่อนหน้าของวัฒนธรรมมวลชนและสังคมมวลวิพากษ์วิจารณ์ซึ่งโดยทั่วไปคิดว่าการพัฒนาของการสื่อสารมวลมีผลกระทบเชิงลบมากในชีวิตทางสังคมที่ทันสมัยสร้างชนิดของวัฒนธรรมอ่อนโยนและเป็นเนื้อเดียวกันซึ่งความบันเทิงบุคคลที่ไม่มีความท้าทาย พวกเขาซึ่งมีความพึงพอใจทันทีเป็นไปตาม บรรทัดนี้แบบดั้งเดิมของวัฒนธรรมการวิจารณ์ไม่ได้โดยไม่มีดอกเบี้ย ก็มีการยกประเด็นที่สำคัญบางอย่างที่ยังคงสมควรที่จะได้รับการแก้ไขในวันนี้แม้ว่าในแฟชั่นที่แตกต่างกันค่อนข้าง แต่มุมมองที่สำคัญนี้ตื้นตันใจยังมีชุดของสมมติฐานที่ไม่สามารถป้องกันได้และที่สามารถขัดขวางความเข้าใจของสื่อและผลกระทบของพวกเขาในโลกสมัยใหม่ เราต้องละทิ้งสันนิษฐานว่าผู้รับของผลิตภัณฑ์สื่อที่มีผู้เข้าชมเรื่อย ๆ ที่มีความรู้สึกได้รับการทื่ออย่างถาวรโดยการต้อนรับอย่างต่อเนื่องของข้อความที่คล้ายกัน นอกจากนี้เรายังจะต้องละทิ้งสมมติฐานว่ากระบวนการของการรับตัวเองเป็น unproblematic กระบวนการวิจารณ์โดยที่ผลิตภัณฑ์ที่มีการดูดซึมโดยบุคคลเช่นน้ำดูดซับฟองน้ำ สมมติฐานชนิดนี้มีน้อยจะทำอย่างไรกับตัวละครที่เกิดขึ้นจริงของกิจกรรมการรับและด้วยวิธีการที่ซับซ้อนในการที่ผลิตภัณฑ์สื่อจะถูกนำขึ้นโดยบุคคลที่ตีความโดยพวกเขาและรวมอยู่ในของพวกเขามีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คือว่า เราคิดว่าชุดของสถาบันและผลิตภัณฑ์ซึ่งมักวิทยภายใต้ป้ายชื่อของสื่อมวลชน " แต่อะไรคือ สื่อมวลชน เป็นคำพูดที่ซึ่งไม่เหมาะสม . คำว่ามวลโดยเข้าใจผิด มัน conjures up ภาพของผู้ชมประกอบด้วยมากมายหลายพัน ถึงหลายล้านคนนี่อาจเป็นภาพที่ถูกต้องในกรณีของกรณีของผลิตภัณฑ์บางสื่อ เช่น สื่อที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในปัจจุบัน หนังสือพิมพ์ ภาพยนตร์ และโทรทัศน์ แต่มันแทบจะเป็นตัวแทนที่ถูกต้องของเหตุการณ์มากที่สุดผลิตภัณฑ์สื่อ อดีตหรือปัจจุบัน ในระหว่างการพัฒนาของหนังสือพิมพ์ วารสาร และในบางภาคของอุตสาหกรรมสื่อในวันนี้ เช่นหนังสือบางสำนักพิมพ์ และนิตยสาร ) , ผู้ชม และยังคงมีขนาดค่อนข้างเล็ก และพิเศษ ดังนั้น ถ้าคำว่า ' มวล ' ที่จะใช้ ไม่ควรตีความในแง่แคบเชิงปริมาณ ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับสื่อสารมวลชน ไม่ใช่ตัวเลขที่กำหนดของแต่ละบุคคล ( หรือส่วนที่เฉพาะเจาะจงของประชากร ) ได้รับผลิตภัณฑ์แต่ผลิตภัณฑ์ที่มีอยู่ในหลักการเสียงข้างมากของผู้รับ
มีความเคารพอีกซึ่งในการแสดงออกมวลอาจจะเข้าใจผิด มันแสดงให้เห็นว่าผลิตภัณฑ์ของผู้รับสื่อเป็นทะเลกว้างใหญ่เรื่อยๆ บุคคลไม่แตกต่างกัน . นี้เป็นภาพที่เกี่ยวข้องกับการวิจารณ์บางรุ่นก่อนหน้านี้ของวัฒนธรรมมวลชนและสังคมวิพากษ์วิจารณ์ซึ่งโดยทั่วไปถือว่า การพัฒนาสื่อสารมวลชนได้รับผลกระทบส่วนใหญ่เป็นสังคมสมัยใหม่ การสร้าง ชนิดธรรมดา และเป็นวัฒนธรรมที่ทำให้บุคคล โดยไม่มีความท้าทายเหล่านั้น ซึ่งมีความพึงพอใจได้ทันทีตาม บรรทัดนี้แบบดั้งเดิมของวัฒนธรรมการวิจารณ์ไม่ได้โดยไม่มีดอกเบี้ยจึงได้ยกประเด็นที่สำคัญซึ่งยังสมควรที่จะ addressed ในวันนี้ แม้ว่าในแฟชั่นที่แตกต่างกันมากกว่า แต่มุมมองของวิกฤตนี้ยังเต็มไปด้วยชุดของสมมติฐานที่ไม่สามารถป้องกันได้ ซึ่งจะสามารถขัดขวางความเข้าใจของสื่อและผลกระทบของพวกเขาในโลกสมัยใหม่เราต้องทิ้งสมมติว่าผู้รับสื่อผลิตภัณฑ์ผู้ชมเรื่อยๆที่มีความรู้สึกได้อย่างถาวร ซบ โดยรับอย่างต่อเนื่องของข้อความที่คล้ายกัน เราต้องทิ้งสมมติว่ากระบวนการรับตัวเองเป็น unproblematic กระบวนการ uncritical ผ่านผลิตภัณฑ์ที่ถูกดูดซึมโดยบุคคล เหมือนฟองน้ำดูดซับน้ำสมมติฐานของชนิดนี้ได้น้อยจะทำอย่างไรกับนิสัยที่แท้จริงของกิจกรรม และ กับ ซับซ้อนวิธีที่ผลิตภัณฑ์สื่อถ่ายขึ้นโดยบุคคล แปลโดย พวกเขา และรวมอยู่ในชีวิตของพวกเขา .