implies object x is first placed on

implies object x is first placed on node n, and at a later time a client trying to locate x would only have to perform the hash of x to determine that it is on node n. A hash-based approach has the nice property that it tends to spread the objects evenly across the set of nodes, but straightforward hashing algorithms suffer from a fatal flaw: How many possible values of n should we allow? (In hashing terminology, how many buckets should there be?) Naively, we could decide that there are, say, 101 possible hash values, and we use a modulo hash function; that is,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายถึงวัตถุ x ก่อนวางบนโหนด n และในภายหลังที่ไคลเอ็นต์พยายามที่จะค้นหา x จะมีเพียงการแฮ x ว่า ไม่บนโหนด n วิธีการแฮชโดยมีคุณสมบัติดี ที่จะมีแนวโน้มการกระจายวัตถุผ่านชุดของโหนด อัลกอริทึม hashing ตรงประสบปัญหาร้ายแรง: n จำนวนค่าที่ได้ควรเราอนุญาต (ในการ hashing ศัพท์ จำนวนกลุ่มควรมี) Naively เราได้ตัดสินใจว่า มี ว่า 101 ค่าแฮชที่ได้ และเราใช้การ modulo ฟังก์ชันแฮช นั่นก็คือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมายถึง x วัตถุถูกวางไว้เป็นครั้งแรกใน n โหนดและในเวลาต่อมาลูกค้าพยายามหา x เท่านั้นที่จะต้องดำเนินการแฮชของ x เพื่อตรวจสอบว่ามันบนโหนด n วิธีการที่ใช้กัญชามีคุณสมบัติที่ดีที่ว่ามันมีแนวโน้มที่จะแพร่กระจายวัตถุสม่ำเสมอทั่วชุดของโหนด แต่ขั้นตอนวิธีการคร่ำเครียดตรงไปตรงมาทนทุกข์ทรมานจากข้อบกพร่องร้ายแรง: วิธีการที่เป็นไปได้หลายค่าของ n ที่เราควรจะช่วยให้? (ใน hashing ศัพท์กี่ถังควรจะมี?) อย่างไร้เดียงสาเราสามารถตัดสินใจได้ว่ามีการพูดค่าแฮชที่เป็นไปได้ 101 และเราจะใช้ฟังก์ชั่นแบบโมดูโลแฮช; นั่นคือ,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายถึงวัตถุ x เป็นครั้งแรกที่วางอยู่บนโหนด N , และในเวลาต่อมาลูกค้าพยายามหา x จะต้องดําเนินการ hash ของ X เพื่อตรวจสอบว่ามันเป็นปมอันแฮ วิธีการที่ใช้ มี ดี คุณสมบัติ มันมีแนวโน้มที่จะกระจายวัตถุเท่ากันทั่วชุดของโหนด แต่ตรงไปตรงมา hashing ขั้นตอนวิธีประสบจากข้อบกพร่องร้ายแรง : วิธีการหลายที่สุดค่าของ n จะอนุญาตไหม( แฮชศัพท์กี่ถังควรมี ? ) ยัง เราสามารถตัดสินใจว่า , พูด , 101 ได้รับค่ากัญชา และเราใช้แฮชฟังก์ชันมอดุโล นั่นคือ