Nurse Ping watched the contemplativ

Nurse Ping watched the contemplative Chen Rong and thought that she couldn’t look lonelier. It was an eternal loneliness that would last a lifetime and into eternity, the loneliness of someone who could only confide in herself be it joy or heartache.

Nurse Ping hurt for her. She hastened to put on a smile and almost spoke if not for a series of hooves arriving outside.

They came with a dreadful rumble and eerie air.

Laughter halted to the sound of the fast approaching gallops. At once, Li Cheng shouted: “Take arms and mount your horses.”

“Aye, aye.” Nervous answers and neighing simultaneously returned.

Chen Rong got up and went out to see that all the guards had finished tidying up, now riding into their ranks.

At the same time, a dozen knights had come to within 200 paces of them, lurking in the darkness ahead.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาบาล Ping ดูจิตตรงเฉิน และคิดว่า เธอไม่มองเหงาตาย มันเป็นความเหงาเป็นนิรันดร์ที่จะสุดท้ายอายุการใช้งาน และนิรันดร ความเหงาของคนเท่านั้นสามารถไว้เนื้อเชื่อใจในตัวเองไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือสู่ความโศกเศร้าPing พยาบาลทำร้ายเธอ เธอพริบจะนำรอยยิ้มและพูดเกือบถ้า ไม่ของกีบที่เช็คอินนอกพวกเขามาพร้อมกับ dreadful ดังก้องและอากาศน่าขนลุกเสียงหัวเราะหยุดเสียง gallops ใกล้รวดเร็ว ครั้ง Li Cheng ตะโกน: "ใช้แขน และติดม้าของคุณ""เอ เอ" ประสาทคำตอบและ neighing พร้อมกันกลับรองเฉินตื่น และไปเพื่อดูว่า ทุกยามจบกันเถอะ ตอนนี้ขี่ในอันดับของพวกเขาในเวลาเดียวกัน อัศวินโหลมาที่ภายใน 200 ก้าวของพวกเขา ซุ่มซ่อนในความมืดข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พยาบาลปิงเฝ้าครุ่นคิดเฉินร่องและคิดว่าเธอไม่สามารถมองเหงา มันเป็นความเหงานิรันดร์ที่จะมีอายุการใช้งานอายุการใช้งานและเข้าสู่นิรันดร์, ความเหงาของคนที่จะสามารถให้ความไว้วางใจในตัวเองไม่ว่าจะเป็นความสุขหรือความโศกเศร้า.

พยาบาลปิงทำร้ายเธอ เธอรีบไปวางบนรอยยิ้มและเกือบจะพูดถ้าไม่ได้สำหรับชุดของกีบเดินทางมาถึงนอกได้.

พวกเขามาพร้อมกับเปล่งเสียงที่น่ากลัวและอากาศที่น่าขนลุก.

เสียงหัวเราะหยุดเสียงของซ้อมใหญ่ใกล้อย่างรวดเร็ว ในครั้งเดียวหลี่เฉิงตะโกน: "เอาแขนและติดม้าของคุณ."

"ใช่ครับ" คำตอบประสาทและการร้องอย่างม้ากลับมาพร้อมกัน..

เฉินร่องลุกขึ้นและเดินออกไปจะเห็นว่า guards ทั้งหมดได้เสร็จสิ้นการจัดเก็บ up ตอนนี้ขี่เข้าไป กลุ่มของพวกเขา.

ในเวลาเดียวกันโหลอัศวินมาภายใน 200 ก้าวของพวกเขาที่ซุ่มซ่อนอยู่ในความมืดข้างหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พยาบาล ปิงดูโรง Chen ครุ่นคิดและคิดว่าเธอไม่สามารถดูเรื่อยๆ มันเป็นนิรันดร์ความเหงาที่จะล่าสุดชีวิต และเป็นนิรันดร์ความเหงาของคนที่ได้แต่บอกตัวเองให้มันสุขหรือความเจ็บปวดพยาบาล ปิง ทำร้ายเธอ เธอรีบยิ้มแล้วก็เกือบจะพูดถ้าไม่ใช่ชุดของกีบมาถึงข้างนอกพวกเขามาด้วยเสียงดังน่ากลัว และอากาศที่น่าขนลุกเสียงหัวเราะหยุดลงเสียงของอย่างรวดเร็วเร็ว ที่ครั้งหนึ่ง หลี่เฉิงตะโกน : " เอาแขนขึ้นม้า "" โอ๊ย โอ๊ย " คำตอบที่ตื่นเต้นและร้องพร้อมกันส่งกลับเฉินหยงตื่นและเดินออกมาดูว่าทหารทั้งหมดได้ทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ขี่เข้ามาในอันดับของพวกเขาในเวลาเดียวกัน , อัศวิน 12 คนเข้ามาในระยะ 200 ก้าวของพวกเขาหลบซ่อนอยู่ในความมืดข้างหน้า