Figure 4.4. The dialogic individual

Figure 4.4. The dialogic individual/value creation as an open system

Julien 2001). Moreover, this system is a complex type 9 (or ‘transcendental’) system in the sense given by Boulding (1956) and Le Moigne (1990). This system is capable of learning and creating; it is also capable of intention and may transform itself. Numerous works (Vesper, 1989; Woo et al. 1990) have shown how the strategies, or the projects themselves, may change in a significant manner even in the early stages of the process. As we have previously mentioned, this system is an open system. It interacts with its environment. It is also subjected to it and can be stimulated by the networks and milieus with which it interacts (Johansson, Karlsson and Westin 1994; Conti, Malecki and Oinas 1995). The system also draws resources and opportunities from its environment. To a certain extent, it can choose its environment and adjust it (Marchesnay and Julien 1989). The object studied in the field of entrepreneurship can thus be represented by Figure 4.4, with the
individual/new value creation dialogic in its centre.
This representation includes the main dimensions of the phenomenon, such as they have been highlighted by numerous researchers, and particularly Gartner (1985): the individual, the object created (creation and/or innovation), the environment and the process. The main difference lies in considering the individual and the object created as a dialogic, and placing this dialogic at the centre of our representation. In the following chapters, we explore both elements of the dialogic in more detail: the individual and new value creation. This

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูป 4.4 การสร้างค่า dialogic บุคคลเป็นระบบเปิด

Julien 2001) นอกจากนี้ ระบบนี้เป็นชนิดที่ซับซ้อน 9 (หรือ 'transcendental') ระบบในแง่ที่ Boulding (1956) และเลอ Moigne (1990) ระบบนี้มีความสามารถในการเรียนรู้ และ สร้าง มันเป็นความตั้งใจ และอาจเปลี่ยนตัวเอง งานจำนวนมาก (Vesper, 1989 วู et al 1990) ได้แสดงวิธีการกลยุทธ์ หรือโครงการตัวเอง อาจเปลี่ยนอย่างสำคัญแม้ในระยะแรก ๆ ของการ ตามที่เราได้เคยกล่าวถึง ระบบนี้เป็นระบบเปิด มันโต้ตอบกับสภาพแวดล้อม มันยังต้องการ และสามารถถูกกระตุ้นได้ โดยเครือข่ายและ milieus ที่จะโต้ตอบ (Johansson, Karlsson และเวสติ 1994 คอนติ Malecki ก Oinas 1995) ระบบยังดึงทรัพยากรและโอกาสจากสภาพแวดล้อม ขอบแบบบางเขต จะสามารถเลือกสภาพแวดล้อม และปรับ (Marchesnay และ Julien 1989) วัตถุที่ศึกษาในด้านการเป็นผู้ประกอบการสามารถดังแสดงตามรูปที่ 4.4 กับการ
dialogic ในศูนย์สร้างคุณค่าบุคคล/ใหม่
การแสดงนี้มีมิติหลักของปรากฏการณ์ เช่นเขาได้เน้นมากมายนักวิจัย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Gartner (1985): บุคคล วัตถุสร้าง (สร้าง/ นวัตกรรม), สิ่งแวดล้อม และกระบวนการ ข้อแตกต่างสำคัญอยู่ในการพิจารณาตัวบุคคลและวัตถุที่สร้างเป็น dialogic และวางนี้ dialogic ศูนย์กลางของการแสดงของเรา ในบทต่อไปนี้ เราได้สำรวจองค์ประกอบทั้งสองของ dialogic ในรายละเอียดเพิ่มเติม: แต่ละ และใหม่ค่าสร้าง นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปที่ 4.4 การสร้างบุคคล / ค่า Dialogic เป็นระบบเปิดมั๊ย 2001) นอกจากนี้ระบบนี้เป็นชนิดที่ 9 (หรือ 'เยี่ยม') ระบบที่ซับซ้อนในความรู้สึกที่ได้รับจาก Boulding (1956) และ Le Moigne (1990) ระบบนี้มีความสามารถในการเรียนรู้และการสร้าง; ก็ยังมีความสามารถในความตั้งใจและอาจจะแปลงตัวเอง หลายผลงาน (สายัณห์, 1989. วู et al, 1990) ได้แสดงให้เห็นว่ากลยุทธ์หรือโครงการที่ตัวเองอาจมีการเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่สำคัญแม้จะอยู่ในช่วงแรกของการดำเนินการ ที่เราได้กล่าวก่อนหน้านี้ระบบนี้เป็นระบบเปิด มันมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม มันยังอยู่ภายใต้มันและสามารถกระตุ้นการโดยเครือข่ายและ milieus ด้วยความที่มันมีปฏิสัมพันธ์ (Johansson, คาล์และเวสทินปี 1994 คอนติ Malecki และ Oinas 1995) ระบบยังดึงทรัพยากรและโอกาสจากสภาพแวดล้อมของ ในระดับหนึ่งก็สามารถเลือกสภาพแวดล้อมและปรับ (Marchesnay และมั๊ย 1989) วัตถุที่ศึกษาในสาขาของผู้ประกอบการจึงสามารถแสดงโดยรูปที่ 4.4 กับบุคคล / ใหม่ Dialogic การสร้างมูลค่าในศูนย์ของการแสดงนี้รวมถึงมิติหลักของปรากฏการณ์เช่นที่พวกเขาได้รับการเน้นโดยนักวิจัยจำนวนมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Gartner (1985): บุคคลที่วัตถุที่สร้างขึ้น (การสร้างและ / หรือนวัตกรรม), สภาพแวดล้อมและกระบวนการ ความแตกต่างหลักอยู่ในการพิจารณาบุคคลและวัตถุที่สร้างขึ้นเป็น Dialogic และวาง Dialogic นี้ที่เป็นศูนย์กลางของการแสดงของเรา ในบทต่อไปนี้เราจะสำรวจองค์ประกอบทั้งสอง Dialogic ในรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่: การสร้างมูลค่าแต่ละบุคคลและใหม่ นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปที่ 4.4 . การ dialogic บุคคล / การสร้างคุณค่าเป็นระบบเปิด

จูเลี่ยน 2001 ) นอกจากนี้ ระบบนี้เป็นประเภทที่ 9 ( หรือดีกว่า ) ระบบในความรู้สึกที่ได้รับจาก boulding ( 1956 ) และ เลอ moigne ( 1990 ) ระบบนี้มีความสามารถในการเรียนรู้และการสร้าง ; มันยังสามารถคิดและอาจจะเปลี่ยนเอง ผลงานมากมาย ( ดาวพระศุกร์ , 1989 ; วู et al .1990 ) พบว่ากลยุทธ์หรือโครงการที่ตัวเองอาจเปลี่ยนแปลงในลักษณะที่สําคัญในขั้นตอนแรกของกระบวนการ ตามที่เราได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ ระบบนี้เป็นระบบเปิด มันมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม มันก็ต้องได้ และจะสามารถกระตุ้นโดยเครือข่ายและ milieus ซึ่งมันมีการโต้ตอบ ( บิลคาร์ลสันโรงแรมคอนติ , และ , 1994 ;และ malecki oinas 1995 ) ระบบยังดึงทรัพยากรและโอกาสจากสภาพแวดล้อมของมัน เพื่อขอบเขตบางอย่าง ก็สามารถเลือกสภาพแวดล้อมและปรับ ( marchesnay และจูเลี่ยน 1989 ) วัตถุที่ศึกษาในด้านของผู้ประกอบการจึงสามารถแสดงโดยรูปที่ 4.4 ด้วย
/ บุคคลใหม่ การสร้างคุณค่า dialogic ในศูนย์ของ
การแสดงนี้มีมิติหลักของปรากฏการณ์ เช่นที่พวกเขาได้รับการเน้นโดยนักวิจัยมากมาย และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Gartner ( 1985 ) : บุคคล วัตถุที่สร้างขึ้น การสร้างและ / หรือนวัตกรรม สิ่งแวดล้อม และกระบวนการ แตกต่างที่สำคัญอยู่ในการพิจารณาของแต่ละบุคคลและวัตถุที่สร้างขึ้นเป็น dialogic ,และการวางนี้ dialogic ที่ศูนย์ของตัวแทนของเรา ในบทต่อไปนี้ เราสำรวจทั้งองค์ประกอบของ dialogic ในรายละเอียดเพิ่มเติม : บุคคลและการสร้างมูลค่าใหม่ นี้