Following Miller and Modigliani (19

Following Miller and Modigliani (1961) dividend irrelevance proposition, many researchers have attempted to explain why firms pay a substantial portion of their earnings as dividends if the amount of dividends paid to shareholders does not affect firm value. One of the most cited reasons for why firms pay dividends is the free cash flow hypothesis, which is based on the notion that there is a conflict of interest between managers and shareholders. Rather than act in shareholders’ best interests, managers could allocate the firm’s resources to benefit themselves (Jensen and Meckling, 1976). Managers’ selfish behaviors can include undertaking unjustified mergers and acquisitions or lavish spending on perquisites. Hence, free cash flows can create agency problem because they may be used to fund negative NPV projects. To mitigate agency problem, Easterbrook (1984) and Jensen (1986) suggest that firms return free cash flows to shareholders by paying dividends. Easterbrook (1984) argues that dividends require managers to raise external funds more often and thus are more monitored by outsiders. According to Jensen (1986), dividends reduce the amount of cash that could be wasted by managers. Thus, dividends may be used as a mechanism to alleviate agency cost of free cash flows.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ต่อมิลเลอร์และ Modigliani (1961) เงินปันผล irrelevance เสนอ นักวิจัยจำนวนมากได้พยายามอธิบายว่า ทำไมบริษัทจ่ายพบส่วนของรายได้ของพวกเขาเป็นเงินปันผลถ้าจำนวนเงินปันผลที่จ่ายให้ผู้ถือหุ้นส่งผลกระทบต่อมูลค่าของบริษัท หนึ่งในเหตุผลที่อ้างอิงมากที่สุดสำหรับเหตุผลที่บริษัทจ่ายเงินปันผลเป็นกระแสเงินสดฟรีทฤษฏี ซึ่งขึ้นอยู่กับความคิดที่มีประโยชน์มีความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารและผู้ถือหุ้น แทนที่ดำเนินการในผลประโยชน์ของผู้ถือหุ้น ผู้บริหารสามารถจัดสรรทรัพยากรของบริษัทเพื่อประโยชน์ของตัวเอง (เจนและ Meckling, 1976) พฤติกรรมเห็นแก่ตัวของผู้จัดการสามารถดำเนินการครอบงำ unjustified และซื้อรวม หรือฟุ่มเฟือยใช้จ่ายบน perquisites ดังนั้น กระแสเงินสดอิสระสามารถสร้างปัญหาหน่วยงานเนื่องจากอาจใช้เพื่อกองทุนโครงการ NPV ติดลบ บรรเทาปัญหาหน่วยงาน Easterbrook (1984) และเจน (1986) ด้วยการแนะนำว่า บริษัทกลับหมุนฟรีให้ผู้ถือหุ้น โดยจ่ายเงินปันผล Easterbrook (1984) จนเงินปันผลจำเป็นต้องมีการเพิ่มเงินทุนภายนอกเพิ่มเติมบ่อยครั้ง และดังจะขึ้นตรวจสอบ โดยบุคคลภายนอก ตามเจนเซน (1986), เงินปันผลลดจำนวนเงินสดที่สามารถเสียได้ โดยผู้จัดการ ดังนั้น อาจใช้เป็นกลไกการเงินปันผลเพื่อลดต้นทุนตัวแทนของกระแสเงินสดฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ติดตามมิลเลอร์และ Modigliani (1961) เรื่องการจ่ายเงินปันผลไม่ตรงประเด็นนักวิจัยหลายคนได้พยายามที่จะอธิบายว่าทำไม บริษัท จ่ายเป็นรูปธรรมส่วนของรายได้ของพวกเขาเป็นเงินปันผลถ้านโยบายการจ่ายเงินปันผลให้ผู้ถือหุ้นไม่ได้ส่งผลกระทบต่อมูลค่าของ บริษัท หนึ่งในเหตุผลที่อ้างถึงมากที่สุดสำหรับ บริษัท ที่ว่าทำไมจ่ายเงินปันผลเป็นสมมติฐานกระแสเงินสดซึ่งจะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่ามีความขัดแย้งทางผลประโยชน์ระหว่างผู้บริหารและผู้ถือหุ้น มากกว่าการกระทำของผู้ถือหุ้นที่ดีที่สุดผู้จัดการสามารถจัดสรรทรัพยากรของ บริษัท จะได้รับประโยชน์ตัวเอง (เจนเซ่นและ Meckling, 1976) ผู้จัดการพฤติกรรมเห็นแก่ตัวสามารถรวมการควบรวมกิจการที่ไม่ยุติธรรมและการซื้อกิจการหรือการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยใน perquisites ดังนั้นกระแสเงินสดที่สามารถสร้างปัญหาหน่วยงานเพราะพวกเขาอาจถูกใช้เพื่อกองทุนโครงการ NPV เชิงลบ เพื่อลดปัญหาที่เกิดขึ้นหน่วยงานรู๊ค (1984) และเซ่น (1986) ชี้ให้เห็นว่า บริษัท กลับกระแสเงินสดให้ผู้ถือหุ้นโดยจ่ายเงินปันผล บรู๊ค (1984) ระบุว่าการจ่ายเงินปันผลต้องมีผู้จัดการที่จะระดมทุนภายนอกมักจะมากขึ้นและทำให้มีการตรวจสอบมากขึ้นโดยบุคคลภายนอก ตามเซ่น (1986) เงินปันผลลดปริมาณเงินสดที่อาจจะสูญเสียไปโดยผู้จัดการ ดังนั้นเงินปันผลอาจจะใช้เป็นกลไกในการลดค่าใช้จ่ายที่หน่วยงานของกระแสเงินสด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ต่อไปนี้ มิลเลอร์ และ โมดิกลิอานี่ ( 1961 ) ข้อเสนอและเงินปันผล นักวิจัยหลายคนได้พยายามที่จะอธิบายว่าทำไม บริษัท จ่ายส่วนอย่างมากของรายได้ของพวกเขาเป็นเงินปันผล หากจำนวนเงินปันผลที่จ่ายให้กับผู้ถือหุ้นไม่ส่งผลกระทบต่อมูลค่าของบริษัท หนึ่งของส่วนใหญ่อ้างเหตุผลทำไมบริษัทจ่ายเงินปันผลเป็นสมมติฐานการไหลของฟรีเงินสดซึ่งจะขึ้นอยู่กับความเชื่อที่ว่ามีความขัดแย้งกันระหว่างผู้บริหาร และผู้ถือหุ้น แทนที่จะทำหน้าที่ในความสนใจที่ดีที่สุดของผู้ถือหุ้น ผู้บริหารสามารถจัดสรรทรัพยากรของบริษัทเพื่อประโยชน์ของตนเอง ( เจนเซ่น และ meckling , 1976 ) ผู้จัดการเห็นแก่ตัวพฤติกรรมสามารถรวมกิจการควบรวมกิจการ หรือการใช้จ่ายฟุ่มเฟือยไม่มีเหตุผล perquisites . ดังนั้น กระแสเงินสดอิสระสามารถสร้างปัญหาตัวแทนเพราะพวกเขาอาจจะถูกใช้เพื่อกองทุนโครงการ NPV ติดลบ เพื่อลดปัญหาหน่วยงาน อิสเตอร์บรูก ( 1984 ) และเจนเซ่น ( 1986 ) ได้แนะนำว่า บริษัท ฟรีกลับกระแสเงินสดให้ผู้ถือหุ้นด้วยการจ่ายเงินปันผล อิสเตอร์บรูก ( 1984 ) ระบุว่าเงินปันผลต้องการผู้จัดการที่จะระดมทุนภายนอกบ่อย จึงมีการตรวจสอบโดยบุคคลภายนอก ตาม เจนเซน ( 1986 ) , การลดปริมาณของเงินที่อาจสูญเปล่า โดยผู้จัดการ ดังนั้นเงินปันผลอาจจะใช้เป็นกลไกเพื่อบรรเทาต้นทุนตัวแทนของกระแสเงินสดอิสระ