การเมืองการปกครองในสมัยกรุงรัตนโกสิ

การเมืองการปกครองในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนกลาง
เป็นช่วงเวลาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงประเทศให้เข้าสู่ความทัน สมัย โดยรับอิทธิพลอารยธรรมตะวันตก เนื่องจากถูกคุกคามจากลัทธิจักรวรรดินิยมของชาติตะวันตก เป็นสมัยที่ประเทศ ไทยพัฒนาการเข้าสู่ความเป็นรัฐชาติ สมัยนี้เป็นสมัยแห่งการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านการเมือง การปกครอง เศรษฐกิจ สังคม ศิลปวัฒนธรรม การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสมัยนี้ คือ การเลิกทาสและการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
รัชกาลที่ 4 ทรงพิจารณาว่าประเพณีบางอย่างที่เคยปฏิบัติกันมาแต่เดิม เป็นประเพณีที่ล้าสมัย จึงโปรดให้ยกเลิกประเพณีดังกล่าว เช่น ห้ามราษฎรเข้าใกล้ชิดรวมทั้งมีการยิงกระสุนเวลาเสด็จพระราชดำเนินและบังคับให้ราษฎรปิดประตูหน้าต่างบ้านเรือน ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อพระองค์ทรงบรรลุนิติภาวะใน พ.ศ.2416 และทรงว่าราชการด้วยพระองค์เอง จึงทรงเริ่มปรับปรุงการปกครองซึ่งเรียกว่า "การปฏิรูปการปกครอง" แบ่งเป็น 2 ระยะ คือ ตอนต้นรัชกาล และตอนปลายรัชกาล
ทรงตั้งสภาที่ปรึกษาราชการแผ่นดิน มีหน้าที่ในการออกกฎหมายและยกเลิกกฎหมาย รวมทั้งยกเลิกประเพณีโบราณต่างๆ ที่เห็นว่าไม่เหมาะสม ปรากฏว่าสภาทั้ง 2 ดำเนินงานไปได้ไม่นาน ก็ต้องหยุดชะงักเพราะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงที่เรียกว่า " วิกฤตการณ์วังหน้า " เป็นความขัดแย้งระหว่างพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว กับ กรมพระราชวังบวรวิชัยชาญ ซึ่งดำรงตำแหน่งวังหน้า อันเนื่องมาจาก ความหวาดระแวงซึ่งกันและกันจนเกือบจะมีการประทะกันระหว่างกัน ขึ้นในปลาย พ.ศ.2417 แต่ก็สามารถยุติลงได้ การปฏิรูปการปกครองในช่วงหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเมืองการปกครองในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนกลาง เป็นช่วงเวลาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงประเทศให้เข้าสู่ความทันสมัยโดยรับอิทธิพลอารยธรรมตะวันตกเนื่องจากถูกคุกคามจากลัทธิจักรวรรดินิยมของชาติตะวันตกเป็นสมัยที่ประเทศไทยพัฒนาการเข้าสู่ความเป็นรัฐชาติสมัยนี้เป็นสมัยแห่งการปรับปรุงเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านการเมืองการปกครองเศรษฐกิจสังคมศิลปวัฒนธรรมการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสมัยนี้คือการเลิกทาสและการเปลี่ยนแปลงการปกครอง รัชกาลที่ 4 ทรงพิจารณาว่าประเพณีบางอย่างที่เคยปฏิบัติกันมาแต่เดิมเป็นประเพณีที่ล้าสมัยจึงโปรดให้ยกเลิกประเพณีดังกล่าวเช่นห้ามราษฎรเข้าใกล้ชิดรวมทั้งมีการยิงกระสุนเวลาเสด็จพระราชดำเนินและบังคับให้ราษฎรปิดประตูหน้าต่างบ้านเรือนต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อพระองค์ทรงบรรลุนิติภาวะใน พ.ศ.2416 และทรงว่าราชการด้วยพระองค์เองจึงทรงเริ่มปรับปรุงการปกครองซึ่งเรียกว่า "การปฏิรูปการปกครอง" แบ่งเป็น 2 ระยะคือตอนต้นรัชกาลและตอนปลายรัชกาล ทรงตั้งสภาที่ปรึกษาราชการแผ่นดินมีหน้าที่ในการออกกฎหมายและยกเลิกกฎหมายรวมทั้งยกเลิกประเพณีโบราณต่าง ๆ ที่เห็นว่าไม่เหมาะสมปรากฏว่าสภาทั้ง 2 ดำเนินงานไปได้ไม่นานก็ต้องหยุดชะงักเพราะเกิดเหตุการณ์ร้ายแรงที่เรียกว่า "วิกฤตการณ์วังหน้า" เป็นความขัดแย้งระหว่างพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวดื่มด่ำกรมพระราชวังบวรวิชัยชาญซึ่งดำรงตำแหน่งวังหน้าอันเนื่องมาจากความหวาดระแวงซึ่งกันและกันจนเกือบจะมีการประทะกันระหว่างกันขึ้นในปลาย พ.ศ.2417 แต่ก็สามารถยุติลงได้การปฏิรูปการปกครองในช่วงหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมัยโดยรับอิทธิพลอารยธรรมตะวันตก เป็นสมัยที่ประเทศไทยพัฒนาการเข้าสู่ความเป็นรัฐชาติ การปกครองเศรษฐกิจสังคมศิลปวัฒนธรรมการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสมัยนี้คือ
4 เป็นประเพณีที่ล้าสมัยจึงโปรดให้ยกเลิกประเพณีดังกล่าวเช่น ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อพระองค์ทรงบรรลุนิติภาวะใน พ.ศ. 2416 และทรงว่าราชการด้วยพระองค์เอง "การปฏิรูปการปกครอง" แบ่งเป็น 2 ระยะคือตอนต้นรัชกาล
รวมทั้งยกเลิกประเพณีโบราณต่างๆที่เห็นว่าไม่เหมาะสมปรากฏว่าสภาทั้ง 2 ดำเนินงานไปได้ไม่นาน "วิกฤตการณ์วังหน้า" กับกรมพระราชวังบวรวิชัยชาญซึ่งดำรงตำแหน่งวังหน้าอันเนื่องมาจาก ขึ้นในปลาย พ.ศ. 2417 แต่ก็สามารถยุติลงได้การปฏิรูปการปกครองในช่วงหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองการปกครองในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ตอนกลาง
เป็นช่วงเวลาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงประเทศให้เข้าสู่ความทันสมัยโดยรับอิทธิพลอารยธรรมตะวันตกเนื่องจากถูกคุกคามจากลัทธิจักรวรรดินิยมของชาติตะวันตกเป็นสมัยที่ประเทศไทยพัฒนาการเข้าสู่ความเป็นรัฐชาติการปกครองเศรษฐกิจสังคมศิลปวัฒนธรรมการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในสมัยนี้ความการเลิกทาสและการเปลี่ยนแปลงการปกครอง
รัชกาลที่ 4 ทรงพิจารณาว่าประเพณีบางอย่างที่เคยปฏิบัติกันมาแต่เดิมเป็นประเพณีที่ล้าสมัยจึงโปรดให้ยกเลิกประเพณีดังกล่าวเช่นต่อมาในสมัยรัชกาลที่ 5 เมื่อพระองค์ทรงบรรลุนิติภาวะในพ .ศ . 2416 และทรงว่าราชการด้วยพระองค์เองจึงทรงเริ่มปรับปรุงการปกครองซึ่งเรียกว่า " การปฏิรูปการปกครอง " แบ่งเป็น 2 ระยะความตอนต้นรัชกาลและตอนปลายรัชกาล
ทรงตั้งสภาที่ปรึกษาราชการแผ่นดินมีหน้าที่ในการออกกฎหมายและยกเลิกกฎหมายรวมทั้งยกเลิกประเพณีโบราณต่างๆที่เห็นว่าไม่เหมาะสมปรากฏว่าสภาทั้ง 2 ดำเนินงานไปได้ไม่นาน" วิกฤตการณ์วังหน้า " เป็นความขัดแย้งระหว่างพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวกับกรมพระราชวังบวรวิชัยชาญซึ่งดำรงตำแหน่งวังหน้าอันเนื่องมาจากขึ้นในปลายพ .ศ 2417 แต่ก็สามารถยุติลงได้การปฏิรูปการปกครองในช่วงหลัง .