Human capital is the stock of compe

Human capital is the stock of competencies, knowledge, habits, social and personality attributes, including creativity, cognitive abilities, embodied in the ability to perform labor so as to produce economic value. It is an aggregate economic view of the human being acting within economies, which is an attempt to capture the social, biological, cultural and psychological complexity as they interact in explicit and/or economic transactions. Many theories explicitly connect investment in human capital development to education, and the role of human capital in economic development, productivity growth, and innovation has frequently been cited as a justification for government subsidies for education and job skills training.[1]

"Human capital" has been and is still being criticized in numerous ways. Michael Spence offers signaling theory as an alternative to human capital.[2][3] Pierre Bourdieu offers a nuanced conceptual alternative to human capital that includes cultural capital, social capital, economic capital, and symbolic capital.[4] These critiques, and other debates, suggest that "human capital" is a reified concept without sufficient explanatory power.

It was assumed in early economic theories, reflecting the context, i.e., the secondary sector of the economy was producing much more than the tertiary sector was able to produce at the time in most countries – to be a fungible resource, homogeneous, and easily interchangeable, and it was referred to simply as workforce or labor, one of three factors of production (the others being land, and assumed-interchangeable assets of money and physical equipment). Just as land became recognized as natural capital and an asset in itself, and human factors of production were raised from this simple mechanistic analysis to human capital. In modern technical financial analysis, the term "balanced growth" refers to the goal of equal growth of both aggregate human capabilities and physical assets that produce goods and services.

The assumption that labour or workforces could be easily modelled in aggregate began to be challenged in 1950s when the tertiary sector, which demanded creativity, begun to produce more than the secondary sector was producing at the time in the most developed countries in the world.





Clark's Sector model the for US economy 1850–2009[5]
Accordingly much more attention was paid to factors that led to success versus failure where human management was concerned. The role of leadership, talent, even celebrity was explored.

Today, most theories attempt to break down human capital into one or more components for analysis [6][7][8]– usually called "intangibles". Most commonly, social capital, the sum of social bonds and relationships, has come to be recognized, along with many synonyms such as goodwill or brand value or social cohesion or social resilience and related concepts like celebrity or fame, as distinct from the talent that an individual (such as an athlete has uniquely) has developed that cannot be passed on to others regardless of effort, and those aspects that can be transferred or taught: instructional capital. Less commonly, some analyses conflate good instructions for health with health itself, or good knowledge management habits or systems with the instructions they compile and manage, or the "intellectual capital" of teams – a reflection of their social and instructional capacities, with some assumptions about their individual uniqueness in the context in which they work. In general these analyses acknowledge that individual trained bodies, teachable ideas or skills, and social influence or persuasion power, are different.

Management accounting is often concerned with questions of how to model human beings as a capital asset. However it is broken down or defined, human capital is vitally important for an organization's success (Crook et al., 2011); human capital increases through education and experience.[9] Human capital is also important for the success of cities and regions: A 2011 study from the Federal Reserve Bank of New York examined how the production of university degrees and R&D activities of educational institutions are related to the human capital of metropolitan areas in which they're located.[10][11]

In 2010, the OECD (the Organization of Economic Co-operation and Development) encouraged the governments of advanced economies to embrace policies to increase innovation and knowledge in products and services as an economical path to continued prosperity.[12] International policies also often address human capital flight, which is the loss of talented or trained persons from a country that invested in them, to another country which benefits from their arrival without investing in them.

Studies of structural unemployment have increasingly focused on a mismatch between the stock of job-specific human capital and the needs of employers.[1] In other words, there is increasingly a recognition that human capital may be specific to particular jobs or tasks and not general and readily transferable. Recent work has attempted to improve the linkages between education and the needs of the labor market by linking labor market data to education loan pricing.[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทุนมนุษย์คือ หุ้นความสามารถ ความรู้ พฤติกรรม สังคมและบุคลิกภาพ คุณลักษณะ รวมทั้งความคิดสร้างสรรค์ ความสามารถในการรับรู้ รวบรวมไว้ในความสามารถในการใช้แรงงานเพื่อสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจ มันเป็นมุมมองทางเศรษฐกิจรวมของมนุษย์ทำหน้าที่ภายในประเทศ ซึ่งเป็นความพยายามที่จะจับภาพสังคม ชีวภาพ ความซับซ้อนทางวัฒนธรรม และจิตใจจะโต้ตอบในธุรกรรมที่ชัดเจน และ/หรือทางเศรษฐกิจ ทฤษฎีหลายเชื่อมต่อลงทุนในการพัฒนาทุนมนุษย์การศึกษาอย่างชัดเจน และอ้างถึงบทบาทของทุนมนุษย์ในการพัฒนาเศรษฐกิจ ประสิทธิภาพการเจริญเติบโต และนวัตกรรมเป็นเหตุผลสำหรับเงินอุดหนุนรัฐบาลสำหรับการฝึกทักษะการศึกษาและงานประจำ[1]

"ทุนมนุษย์" แล้ว และยังคงเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ในหลายวิธี สเปนซ์ Michael เสนอทฤษฎีตามปกติเป็นทางเลือกในทุนมนุษย์[2][3] Pierre Bourdieu มีทุนมนุษย์ที่ มีทุนทางวัฒนธรรม ทุนสังคม ทุนทางเศรษฐกิจ ทุนสัญลักษณ์ ทางแนวคิดที่ฉับ[4] ข้อดีข้อเสียเหล่านี้ และอื่น ๆ การดำเนิน แนะนำว่า "ทุนมนุษย์" คอนเซ็ปต์ reified ไม่พออธิบายพลังงาน

เป็นสมมติในช่วงเศรษฐกิจทฤษฎี สะท้อนบริบท เช่น ภาคเศรษฐกิจรองถูกผลิตมากกว่าภาคต่อก็สามารถที่จะผลิตในประเทศส่วนใหญ่เป็น ทรัพยากร fungible เหมือน และง่าย สามารถ เวลา และมันถูกเรียกว่าการเพียงแค่แรงงานหรือแรงงาน ปัจจัยการผลิต 3 ประการอย่างใดอย่างหนึ่ง (คนอื่น ๆ ถูก บ้านและที่ดินสินทรัพย์สันนิษฐานเปลี่ยนเงินและอุปกรณ์ทางกายภาพ) เหมือนแผ่นดินกลายเป็นรู้จักเป็นทุนธรรมชาติและสินทรัพย์ในตัวเอง และปัจจัยที่มนุษย์ผลิตขึ้นจากนี้วิเคราะห์กลไกการทำให้บุคลากร ในการวิเคราะห์ทางเทคนิคทางการเงินสมัยใหม่ คำว่า "สมดุลการเจริญเติบโต" หมายถึงเป้าหมายของการเจริญเติบโตเท่ากับมนุษย์สามารถรวมและสินทรัพย์ทางกายภาพที่ผลิตสินค้าและบริการ

สมมติฐานว่า แรงหรืออาชีวศึกษาสามารถได้อย่างง่ายดาย modelled รวมเริ่มถูกท้าทายในทศวรรษ 1950 เมื่อตติยที่ภาค ที่ต้องการความคิดสร้างสรรค์ เริ่มผลิตขึ้นกว่าภาครองถูกผลิตในขณะที่ประเทศพัฒนาแล้วมากที่สุดในโลก





รุ่นภาคของคลาร์กที่เศรษฐกิจสหรัฐฯ 1850 – 2009 [5]
ตาม ความสนใจมากที่จ่ายให้ปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จกับความล้มเหลวที่การจัดการบุคคลเกี่ยวข้อง บทบาทของผู้นำ ความสามารถ มีชื่อเสียงแม้มีอุดมการ

วันนี้ ทฤษฎีส่วนใหญ่พยายามที่จะทำลายลงทุนมนุษย์เป็นหนึ่ง หรือคอมโพเนนต์เพิ่มเติมวิเคราะห์ [6] [7] [8] – มักจะเรียกว่า "intangibles" บ่อย ทุนสังคม ผลรวมของการผูกพันทางสังคมและความสัมพันธ์ ได้มารับรู้ กับคำเหมือนมากเช่นค่าความนิยม หรือค่าแบรนด์ หรือสามัคคีสังคม หรือความยืดหยุ่นทางสังคม และแนวคิดที่เกี่ยวข้องเช่นชื่อเสียงหรือชื่อเสียง as distinct from ความสามารถพิเศษ ที่แต่ละ (เช่นนักกีฬามีเอกลักษณ์) มีพัฒนาที่ไม่สามารถส่งผ่านในผู้อื่นไม่พยายาม และลักษณะเหล่านั้นที่สามารถโอนย้าย หรือสอน: หลวงจัดการเรียนการสอนได้ น้อยกว่าปกติ วิเคราะห์บาง conflate คำแนะนำเพื่อสุขภาพกับสุขภาพตัวเอง หรือพฤติกรรมการจัดการความรู้ดีหรือคำแนะนำที่รวบรวม และจัดการ หรือการ "ทุนทางปัญญา" ของทีม – สะท้อนการผลิตของสังคม และสอน มีบางสมมติฐานเกี่ยวกับเอกลักษณ์ของแต่ละงานในระบบ โดยทั่วไป เหล่านี้วิเคราะห์การยอมรับที่แต่ละหน่วยงาน สุวินัยคิด หรือ ทักษะ การฝึกอบรม และอำนาจอิทธิพลหรือการจูงใจทางสังคม จะแตกต่างกัน

จัดการบัญชีมักจะเกี่ยวข้องกับคำถามของวิธีการรูปแบบมนุษย์เป็นสินทรัพย์การลงทุน อย่างไรก็ตาม มันจะแบ่ง หรือ กำหนด ทุนมนุษย์เป็นสำคัญเพื่อความสำเร็จขององค์กร (คนร้อยเอ็ด al., 2011); เพิ่มทุนมนุษย์ผ่านการศึกษาและประสบการณ์[9] บุคลากรเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสำเร็จของเมืองและภูมิภาค: ศึกษา 2011 จากธนาคารกลางของนิวยอร์กตรวจสอบวิธีการผลิตศึกษามหาวิทยาลัยและกิจกรรม R&D ของสถาบันการศึกษาเกี่ยวข้องกับทุนมนุษย์ของเขตมหานครที่พวกเขากำลังอยู่[10][11]

ใน 2010 OECD (องค์กรของเศรษฐกิจความร่วมมือและพัฒนา) สนับสนุนให้รัฐบาลเศรษฐกิจขั้นสูงสวมกอดนโยบายการเพิ่มนวัตกรรมและความรู้ในสินค้าและบริการเป็นเส้นทางประหยัดเพื่อความเจริญรุ่งเรืองอย่างต่อเนื่อง[12] นโยบายระหว่างประเทศบินทุนมนุษย์ มัก ซึ่งเป็นการสูญเสียคนเก่ง หรือได้รับการฝึกฝนจากประเทศที่ลงทุนในพวกเขา ประเทศอื่นซึ่งประโยชน์การเดินโดยไม่ต้องลงทุนใน การ

ตรงสต็อกของทุนมนุษย์เฉพาะงานและความต้องการของนายจ้างมากรู้ศึกษาโครงงาน[1] ในคำอื่น ๆ เรื่อย ๆ ไม่รู้ว่า ทุนมนุษย์อาจจะเจาะจงงานเฉพาะหรือ และไม่ทั่ว และพร้อมโอน ล่าสุดงานได้พยายามปรับปรุงการเชื่อมโยงระหว่างการศึกษาและความต้องการของตลาดแรงงาน โดยการเชื่อมโยงข้อมูลตลาดแรงงานเพื่อการศึกษาสินเชื่อการกำหนดราคา[1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทุนมนุษย์เป็นหุ้นที่ความสามารถความรู้นิสัยคุณลักษณะทางสังคมและบุคลิกภาพรวมทั้งความคิดสร้างสรรค์ความสามารถทางปัญญาเป็นตัวเป็นตนในความสามารถในการดำเนินการเพื่อให้เป็นแรงงานในการผลิตมูลค่าทางเศรษฐกิจ มันเป็นมุมมองทางเศรษฐกิจโดยรวมของมนุษย์ทำหน้าที่ภายในประเทศซึ่งเป็นความพยายามที่จะจับภาพสังคมชีววิทยาทางวัฒนธรรมและจิตใจที่ซับซ้อนที่สุดเท่าที่พวกเขามีปฏิสัมพันธ์ในการทำธุรกรรมที่ชัดเจนและ / หรือทางเศรษฐกิจ หลายทฤษฎีอย่างชัดเจนต่อการลงทุนในการพัฒนาทุนมนุษย์เพื่อการศึกษาและบทบาทของทุนมนุษย์ในการพัฒนาเศรษฐกิจการเจริญเติบโตผลผลิตและนวัตกรรมที่ได้รับการมักอ้างว่าเป็นข้ออ้างสำหรับเงินอุดหนุนจากรัฐเพื่อการศึกษาและการฝึกอบรมทักษะงาน. [1] "ทุนมนุษย์ "ได้รับและยังคงถูกวิพากษ์วิจารณ์ในหลายวิธี ไมเคิล Spence เสนอทฤษฎีการส่งสัญญาณเป็นทางเลือกให้ทุนมนุษย์. [2] [3] ปิแอร์ Bourdieu เสนอทางเลือกที่เหมาะสมยิ่งที่จะแนวคิดทุนมนุษย์ที่มีทุนทางวัฒนธรรมทุนทางสังคมทุนทางเศรษฐกิจและทุนสัญลักษณ์. [4] วิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้และ การอภิปรายอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นว่า "ทุนมนุษย์" เป็นแนวคิดที่ reified ไม่มีอำนาจเพียงพอที่อธิบายมันได้รับการสันนิษฐานว่าในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ต้นสะท้อนให้เห็นถึงบริบทคือรองเซกเตอร์ของเศรษฐกิจกำลังการผลิตมากขึ้นกว่าตติยก็สามารถที่จะผลิต ในเวลาที่มากที่สุดในประเทศ - เพื่อเป็นทรัพยากรที่ทดแทนเนื้อเดียวกันและใช้แทนกันได้อย่างง่ายดายและมันก็เรียกง่าย ๆ ว่าแรงงานหรือแรงงานหนึ่งในสามของปัจจัยการผลิต (คนอื่นถูกที่ดินและสินทรัพย์สันนิษฐาน-แทนกันของเงินและ อุปกรณ์ทางกายภาพ) เช่นเดียวกับที่ดินกลายเป็นที่ยอมรับว่าเป็นทุนทางธรรมชาติและสินทรัพย์ที่อยู่ในตัวเองและปัจจัยของมนุษย์ในการผลิตที่ถูกยกขึ้นมาจากการวิเคราะห์กลไกนี้ง่ายที่จะทุนมนุษย์ ในการวิเคราะห์ทางการเงินทางเทคนิคที่ทันสมัยคำว่า "เจริญเติบโตที่สมดุล" หมายถึงเป้าหมายของการเจริญเติบโตที่เท่าเทียมกันของทั้งสองความสามารถของมนุษย์รวมและสินทรัพย์ทางกายภาพที่ผลิตสินค้าและบริการที่คาดว่าแรงงานหรือแรงงานที่อาจจะสร้างแบบจำลองได้อย่างง่ายดายในการรวมเริ่มที่จะท้าทายใน 1950 เมื่อตติยซึ่งเรียกร้องความคิดสร้างสรรค์เริ่มต้นในการผลิตมากขึ้นกว่าภาคที่สองกำลังการผลิตในขณะที่ในประเทศที่พัฒนามากที่สุดในโลกรูปแบบของคลาร์กเซกเตอร์สำหรับเศรษฐกิจสหรัฐฯ 1850-2009 [5] ดังนั้นความสนใจมากขึ้นเป็น จ่ายให้กับปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จกับความล้มเหลวของการจัดการมนุษย์ที่เป็นกังวล บทบาทของการเป็นผู้นำที่มีความสามารถแม้จะมีชื่อเสียงได้รับการสำรวจในวันนี้ทฤษฎีส่วนใหญ่พยายามที่จะทำลายลงทุนมนุษย์เป็นหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชิ้นส่วนสำหรับการวิเคราะห์ [6] [7] [8] - มักจะเรียกว่า "จับ" มากที่สุดทุนทางสังคมผลรวมของพันธบัตรสังคมและความสัมพันธ์ที่มีมาให้ได้รับการยอมรับพร้อมกับคำพ้องหลายอย่างเช่นความปรารถนาดีหรือคุณค่าของแบรนด์หรือการทำงานร่วมกันทางสังคมหรือความยืดหยุ่นทางสังคมและแนวคิดที่เกี่ยวข้องเหมือนดาราหรือชื่อเสียงเป็นความสามารถพิเศษที่แตกต่างจากที่ แต่ละบุคคล (เช่นนักกีฬาที่ไม่ซ้ำกันได้) ได้มีการพัฒนาที่ไม่สามารถส่งผ่านไปยังผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงความพยายามและด้านผู้ที่สามารถโอนหรือสอนทุนการเรียนการสอน น้อยกว่าปกติวิเคราะห์บาง conflate คำแนะนำที่ดีต่อสุขภาพให้มีสุขภาพตัวเองหรือนิสัยการจัดการความรู้ที่ดีหรือระบบที่มีคำแนะนำที่พวกเขารวบรวมและจัดการหรือ "ทุนทางปัญญา" ของทีมงาน - ภาพสะท้อนของความสามารถทางสังคมและการเรียนการสอนของพวกเขามีสมมติฐานบางอย่าง เกี่ยวกับเอกลักษณ์ของตนในบริบทที่พวกเขาทำงาน โดยทั่วไปการวิเคราะห์เหล่านี้ยอมรับว่าร่างกายของแต่ละบุคคลได้รับการฝึกฝนความคิดเชื่อฟังหรือทักษะและมีอิทธิพลทางสังคมหรืออำนาจชักชวนจะแตกต่างกันบัญชีการจัดการมักจะเกี่ยวข้องกับคำถามของวิธีการแบบมนุษย์เป็นสินทรัพย์ทุน แต่มันถูกทำลายลงหรือกำหนดทุนมนุษย์เป็นสิ่งสำคัญอย่างจำเป็นเพื่อความสำเร็จขององค์กร (งตอัล, 2011.); ทุนมนุษย์ที่เพิ่มขึ้นผ่านการศึกษาและประสบการณ์ [9] ทุนมนุษย์ยังเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความสำเร็จของเมืองและภูมิภาค. การศึกษาจากธนาคารกลางแห่งนิวยอร์ก 2011 การตรวจสอบวิธีการผลิตระดับมหาวิทยาลัยและ R & D กิจกรรมของสถาบันการศึกษาที่เกี่ยวข้อง ไปยังเมืองหลวงของมนุษย์ในพื้นที่นครบาลที่พวกเขากำลังอยู่. [10] [11] ใน 2010, OECD (องค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา) สนับสนุนให้รัฐบาลของประเทศที่ทันสมัยที่จะโอบกอดนโยบายที่จะเพิ่มความรู้และนวัตกรรม ในผลิตภัณฑ์และบริการที่เป็นเส้นทางสู่ความมั่งคั่งทางเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง. [12] นโยบายระหว่างประเทศก็มักจะอยู่ที่การบินทุนมนุษย์ซึ่งเป็นความสูญเสียของบุคคลที่มีความสามารถหรือผ่านการฝึกอบรมจากประเทศที่ลงทุนในพวกเขาเพื่อให้ประเทศที่ได้รับประโยชน์จากการมาถึงของพวกเขาโดยไม่ต้องอื่น การลงทุนในพวกเขาศึกษาโครงสร้างของการว่างงานมีความสำคัญมากขึ้นในการที่ไม่ตรงกันระหว่างหุ้นของงานที่เฉพาะเจาะจงของทุนมนุษย์และความต้องการของนายจ้าง. [1] ในคำอื่น ๆ ที่มีมากขึ้นได้รับการยอมรับว่าทุนมนุษย์อาจจะเฉพาะเจาะจงกับงานโดยเฉพาะอย่างยิ่ง หรืองานและไม่ได้ทั่วไปและสามารถโอนได้อย่างง่ายดาย การทำงานที่ผ่านมาได้พยายามที่จะปรับปรุงความเชื่อมโยงระหว่างการศึกษาและความต้องการของตลาดแรงงานโดยการเชื่อมโยงข้อมูลตลาดแรงงานที่จะกำหนดราคาให้กู้ยืมการศึกษา. [1]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทุนมนุษย์ คือ หุ้นของความสามารถ นิสัย ความรู้ สังคม และบุคลิกภาพ คุณลักษณะ รวมทั้งความคิดสร้างสรรค์ , ความสามารถทางปัญญาไว้ในความสามารถในการใช้แรงงานเพื่อสร้างมูลค่าทางเศรษฐกิจ มันคือการรวมเศรษฐกิจในมุมมองของมนุษย์รักษาการภายในประเทศ ซึ่งเป็นความพยายามที่จะจับภาพสังคม ชีวภาพวัฒนธรรมที่ซับซ้อนเช่นที่พวกเขาโต้ตอบ อย่างชัดเจน และ / หรือการทำธุรกรรมทางเศรษฐกิจและทางจิตวิทยา หลายทฤษฎีอย่างชัดเจนเชื่อมต่อการลงทุนในการพัฒนาทุนมนุษย์กับการศึกษา และบทบาทของทรัพยากรมนุษย์ในการพัฒนาเศรษฐกิจ การเจริญเติบโต ผลผลิต และนวัตกรรมได้บ่อยครั้งได้รับการอ้างเป็นข้ออ้างสำหรับการอุดหนุนของรัฐเพื่อการศึกษาและทักษะการฝึกงาน [ 1 ]

" ทุนมนุษย์ " ได้ และยังถูกวิพากษ์วิจารณ์ในหลายวิธี ไมเคิลสเปนซ์เสนอทฤษฎีสัญญาณเป็นทางเลือกให้ทุนมนุษย์ [ 2 ] [ 3 ] ปิแอร์ บูร์ดิเยอเสนอทางเลือกโดยแนวคิดทุนมนุษย์ที่มีทุน ทุน ทุนทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และทุนทางสัญลักษณ์ [ 4 ] วิพากษ์วิจารณ์เหล่านี้ และการอภิปราย อื่น ๆแนะนำว่า " ทุนมนุษย์ " เป็นแนวคิด reified ไม่มีความสามารถเพียงพอ

มันสันนิษฐานในทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ก่อน สะท้อนให้เห็นถึงบริบท เช่น ภาคที่สองของเศรษฐกิจการผลิตมากขึ้นกว่าภาคตติยภูมิสามารถผลิตในเวลาในประเทศส่วนใหญ่และเป็นพออ้างได้ทรัพยากร เป็นเนื้อเดียวกัน การได้ง่ายและมันถูกเรียกว่าเป็นเพียงแรงงาน หรือแรงงาน หนึ่งในสามของปัจจัยการผลิต ( คนอื่นมีที่ดิน และถือว่าสินทรัพย์การเงินและอุปกรณ์ทางกายภาพ เช่นเดียวกับที่ดินเป็นที่รู้จักเป็นทุนทางธรรมชาติ และสินทรัพย์ ในตัวเองและปัจจัยของการผลิตขึ้นจากการวิเคราะห์กลไก นี้ ง่าย ในทุนมนุษย์ เทคนิคสมัยใหม่ในด้านการวิเคราะห์คำว่า " เจริญ " ที่สมดุลหมายถึงเป้าหมายของการเจริญเติบโตเท่ากับความสามารถของทั้งมนุษย์และทางกายภาพ รวมทรัพย์สินที่ผลิตสินค้าและบริการ

สมมติว่าแรงงานหรือแรงงานสามารถได้อย่างง่ายดายจำลองในการรวมเริ่มถูกท้าทายในยุคเมื่อตติยภาค ซึ่งต้องการสร้างสรรค์เริ่มผลิตมากกว่าภาครองถูกผลิตในเวลาในประเทศที่พัฒนามากที่สุดในโลก





คล้าภาคแบบสำหรับเศรษฐกิจสหรัฐ 1850 – 2009 [ 5 ]
ตามความสนใจมากขึ้นจ่ายปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จและความล้มเหลวของการจัดการที่เกี่ยวข้อง บทบาทของภาวะผู้นำ ความสามารถ แม้แต่คนดังค่า

วันนี้ส่วนใหญ่พยายามที่จะแบ่งทฤษฎีทุนมนุษย์ในหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งองค์ประกอบในการวิเคราะห์ [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] และมักจะเรียกว่า " ไม่มีตัวตน " ทุนสังคมมากที่สุด ผลรวมของพันธบัตรและความสัมพันธ์ทางสังคม มาได้รับการยอมรับพร้อมกับหลายที่คล้ายกันเช่นค่าความนิยมหรือคุณค่าของแบรนด์ หรือกลุ่มสังคม หรือสังคม และแนวคิดที่เกี่ยวข้องกับ เช่น ชื่อเสียง ดารา หรือแตกต่างไปจากความสามารถที่แต่ละคน ( เช่น นักกีฬาได้โดยเฉพาะ ) ได้พัฒนาที่ไม่สามารถส่งผ่านไปยังผู้อื่นโดยไม่คำนึงถึงความพยายาม และแง่มุมที่สามารถโอนหรือสอน : ทุนการ น้อยกว่าปกติ , บางการวิเคราะห์ conflate คำแนะนำดีต่อสุขภาพกับสุขภาพตัวเองหรือความรู้การจัดการนิสัยหรือระบบที่มีคำแนะนำที่พวกเขารวบรวมและจัดการ หรือ " ทุนทางปัญญา " ของทีม และสะท้อนให้เห็นความสามารถทางสังคมและการสอนของตนเอง ด้วยสมมติฐานบางอย่างเกี่ยวกับเอกลักษณ์ของตนในบริบทที่พวกเขาทำงาน โดยทั่วไปการวิเคราะห์เหล่านี้ ยอมรับว่า แต่ละศพฝึกความคิดสุวินัยหรือทักษะและอิทธิพลของสังคมหรือชักจูงอำนาจแตกต่างกัน

การจัดการบัญชีมักจะเกี่ยวข้องกับคำถามของวิธีการรูปแบบมนุษย์เป็นทุน สินทรัพย์ อย่างไรก็ตาม มันเสีย หรือกำหนดทุนมนุษย์เป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับความสำเร็จขององค์กร ( Crook et al . , 2011 ) ; ทุนมนุษย์เพิ่มผ่านการศึกษาและประสบการณ์[ 9 ] ทุนมนุษย์เป็นสำคัญสำหรับความสำเร็จของเมืองและภูมิภาค : 2554 การศึกษาจาก Federal Reserve Bank of New York ตรวจสอบวิธีการการผลิตมหาวิทยาลัยองศาและ R & D กิจกรรมของสถานศึกษาที่เกี่ยวข้องกับทุนมนุษย์ของเทศบาลในพื้นที่ที่พวกเขาอยู่ . [ 10 ] [ 11 ]

ใน 2553OECD ( องค์การความร่วมมือทางเศรษฐกิจและการพัฒนา ) สนับสนุนให้รัฐบาลของประเทศที่ทันสมัย เพื่อโอบกอดนโยบายเพื่อเพิ่มนวัตกรรมและความรู้ในผลิตภัณฑ์และบริการเป็นเส้นทางเศรษฐกิจเจริญต่อไป . [ 12 ] ระหว่างประเทศนโยบายมักที่อยู่การบินทุนมนุษย์ซึ่งเป็นความสูญเสียของเก่ง หรือฝึกบุคคลจากประเทศที่ลงทุนในพวกเขา ในประเทศอื่น ซึ่งประโยชน์จากการมาถึงของพวกเขาโดยไม่ต้องลงทุนในการ ศึกษาโครงสร้างการว่างงาน

โดยเน้นที่ไม่ตรงกันระหว่างหุ้นของงานเฉพาะทุนมนุษย์และความต้องการของนายจ้าง [ 1 ] ในคำอื่น ๆมีมากขึ้นการรับรู้ว่าทุนมนุษย์อาจจะเจาะจงเฉพาะงาน หรืองานไม่ทั่วไป และพร้อมโอน ผลงานล่าสุด ได้พยายามที่จะเพิ่มการเชื่อมโยงระหว่างการศึกษาและความต้องการของตลาดแรงงาน โดยการเชื่อมโยงข้อมูลตลาดแรงงานราคาสินเชื่อเพื่อการศึกษา [ 1 ]