DH and I had decided before getting

DH and I had decided before getting married 8 years ago that we would have 2 kids of our own and if we ever wanted anymore we would either adopt or foster children. This seems like a PERFECT family size for us.

I just can't see myself with 5 kids, having to run them all over the place. This one to soccer, this one to dance class, that one to the tutor, this one here etc etc PLUS working and going to school myself.

I think my main factor in deciding my family size is my want to work and go to school myself. I never got to go to college because after my mother's unexpected death in 2001, I had to take over the care of my father who is severely disabled and has Lupus to boot. Once the boys are in school, I can start school myself and hopefully get MY career started (sure I can do at-home schooling or online schooling, but it's just NOT the same as a classroom setting. If I could afford it I would be a full-time student!).

I always thought I could do the SAHM thing full time, but I just don't see being able to give up my wants for a career for the next 18 years. I've already given up 8 years of my life to taking care of other people, I really am looking forward to taking care of MYSELF for once.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

DH และฉันได้ตัดสินใจที่จะแต่งงานก่อน 8 ปีที่ผ่านมาว่าเราจะมีเด็ก 2 คนของเราเองและถ้าเราเคยต้องการอีกต่อไปเราอาจจะนำมาใช้หรือเด็กอุปถัมภ์ นี้ดูเหมือนว่าขนาดครอบครัวที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรา. ฉันไม่สามารถมองเห็นตัวเองมี 5 เด็กมีการเรียกพวกเขาทั่วทุกสถานที่ หนึ่งไปยังฟุตบอลนี้เป็นหนึ่งในชั้นเรียนเต้นรำนี้ที่หนึ่งไปยังครูสอนพิเศษนี้ที่นี่ ฯลฯ ฯลฯ PLUS ทำงานและไปโรงเรียนตัวเอง. ผมคิดว่าปัจจัยหลักในการตัดสินใจของฉันขนาดครอบครัวของฉันคือฉันต้องการที่จะทำงานและไปโรงเรียนตัวเอง . ฉันไม่เคยได้ไปเรียนที่วิทยาลัยเพราะหลังจากการตายที่ไม่คาดคิดแม่ของฉันในปี 2001 ผมต้องใช้เวลามากกว่าการดูแลของพ่อของฉันที่เป็นคนพิการอย่างรุนแรงและมีโรคลูปัสในการบูต เมื่อเด็กอยู่ในโรงเรียนผมสามารถเริ่มต้นโรงเรียนตัวเองและหวังว่าจะได้รับในอาชีพของฉันเริ่มต้น (แน่ใจว่าผมสามารถทำการศึกษาที่บ้านหรือการเรียนการสอนออนไลน์ แต่เพียงไม่เช่นเดียวกับการตั้งค่าห้องเรียน. ถ้าฉันสามารถจ่ายได้ฉันจะเป็น นักศึกษาเต็มเวลา!). ฉันมักจะคิดว่าฉันสามารถทำในสิ่งที่ SAHM เต็มเวลา แต่ฉันก็ไม่เห็นความสามารถในการให้ขึ้นความต้องการของฉันสำหรับการประกอบอาชีพต่อไปอีก 18 ปี ฉันได้รับแล้ว 8 ปีของชีวิตของฉันไปที่การดูแลของคนอื่น ๆ ที่ผมกำลังมองไปข้างหน้าเพื่อการดูแลตัวเองเป็นครั้งแรก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

DH และฉันได้ตัดสินใจก่อนที่จะแต่งงานกันเมื่อ 8 ปีก่อนที่เราจะมีเด็ก 2 คน ของเราเอง และถ้าเราต้องการแล้วเราจะให้อุปการะหรืออุปถัมภ์เด็ก นี้ดูเหมือนว่าขนาดครอบครัวที่สมบูรณ์แบบสำหรับเรา

ฉันไม่สามารถเห็นตัวเองกับเด็ก 5 คน ต้องวิ่งให้ทั่วทุกสถานที่ อันนี้ฟุตบอล อันนี้ ไปเรียนเต้น ที่ไปติวอันนี้ ฯลฯ ฯลฯ พร้อมทำงานและไปโรงเรียนเอง

ผมว่าปัจจัยหลักในการตัดสินใจขนาดครอบครัวของฉันต้องการที่จะทำงานและไปโรงเรียนเอง ผมไม่เคยไปโรงเรียน เพราะหลังจากที่แม่ของฉันที่ตายในปี 2001 , ฉันต้องไปดูแลพ่อที่พิการและลูปัสอย่างรุนแรงในการบูต เมื่อพวกเขาอยู่ในโรงเรียนผมจะได้เริ่มเรียนด้วยตัวเอง และหวังได้รับอาชีพของฉันเริ่ม ( แน่ใจว่าผมสามารถทำที่โรงเรียนบ้านหรือการเรียนการสอนออนไลน์ แต่มันก็ไม่เหมือนกับการตั้งค่าของห้องเรียน ถ้าฉันสามารถ จะต้องเป็นนักเรียนเต็มเวลา !

ฉันคิดว่า ฉันสามารถทำ sahm อย่างเต็มเวลา แต่ก็ไม่พบ สามารถให้ฉันต้องการอาชีพสำหรับถัดไป 18 ปีผมยอมแพ้แล้ว 8 ปีของชีวิตของฉันในการดูแลของ คน อื่น ๆ , ฉันรอคอยที่จะดูแลตัวเองซักครั้ง