Thranduil turned around ready to le

Thranduil turned around ready to leave the room but Bard moved quick stopping him before he could reach the door. Thranduil tensed glancing at the hand wrapped around his forearm, Bard made a face of desperation glad the Prince was facing the other way.
“No, I don’t want to stop seeing you.” Bard hesitated letting go of Thranduil’s forearm. “I will keep my part of the bargain. But, I want you to consider my words, Thranduil.”
“There is nothing to consider, King Bard.” Thranduil tilted his head looking back at Bard. “I won’t be seeing you tonight, so don’t come looking after me.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Thranduil หันไปรอบ ๆ พร้อมที่จะออกจากห้อง แต่กวีย้ายหยุดเขาได้อย่างรวดเร็วก่อนที่เขาจะถึงประตู Thranduil เกร็ง glancing ที่มือพันรอบแขนของเขากวีทำให้ใบหน้าของความสิ้นหวังดีใจที่เจ้าชายกำลังเผชิญทางอื่น.
"ไม่ฉันไม่ต้องการที่จะหยุดการเห็นคุณ." กวีลังเลปล่อยแขนของ Thranduil "ผมจะทำให้ส่วนของฉันของการต่อรองราคา แต่ผมอยากให้คุณพิจารณาคำพูดของฉัน, Thranduil. "
"ไม่มีอะไรที่ต้องพิจารณาคือกษัตริย์กวี." Thranduil เอียงศีรษะของเขามองกลับไปที่กวี "ผมจะไม่ได้เห็นคุณคืนนี้จึงไม่มาหาหลังจากที่ฉัน."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

thranduil หันกลับพร้อมที่จะออกจากห้อง แต่กวีย้ายด่วนหยุดเขาก่อนที่เขาจะถึงประตู thranduil tensed glancing ที่มือพันรอบแขนของเขากวีทำหน้าหมดหวังใจที่เจ้าชายหันไปอีกด้าน .
" ไม่ ผมไม่อยากเลิกคบกับคุณ " กวีลังเลปล่อย thranduil ของปลายแขน " ฉันจะเก็บส่วนหนึ่งของการต่อรองราคา แต่ฉันต้องการให้คุณพิจารณาคำพูดของ thranduil "
" ไม่มีอะไรที่จะต้องพิจารณา พระกวี " thranduil เอียงหัวมองกลับมาที่กวี " ผมจะไม่เจอคุณคืนนี้ ดังนั้นไม่ต้องมาตามล่าฉัน . "