Initial microbial counts at day 0 w

Initial microbial counts at day 0 were 4.5 ± 0.3 log CFU/g for total aerobic plate counts, 4.2 ± 0.2 log CFU/g for total psychrophilic bacteria, 3.1 ± 0.3 log CFU/g for lactic acid bacteria, 3.0 ± 0.4 log CFU/g for Pseudomonas, 3.5 ± 0.2 log CFU/g for Enterobacteriaceae, 3.4 ± 0.3 for Coliforms, 2.6 ± 0.2 for E. coli and 3.0 ± 0.2 log CFU/g for yeasts and moulds. The high microbial load found in ostrich meat in relation to other red meats has been attributed to the high pH of this meat which creates an ideal environment for rapid microbial spoilage in some packaging conditions ( Alonso-Calleja et al., 2004, Fernandez-Lopez et al., 2008, Sales and Mellet, 1996 and Seydim et al., 2006).
Initial counts for TAPC increased to 6.94–7.36 log CFU/g at day 5 in air packaged samples, which approach spoilage by off-odours and possible slime development (Gill and Newton, 1977 and Jay, 1998). Similarly, high initial aerobic counts on fresh ostrich steak surfaces were reported by Alonso-Calleja et al. (2004), 6.5–7.8 log CFU/g. Fernandez-Lopez et al., 2008 and Seydim et al., 2006 also stated that microbial counts were higher than for other red meats. Gill, Jones, Bryant, and Brereton (2000) emphasised that ostrich and emu carcasses had greater numbers of total aerobes than beef carcasses indicating more processing contamination during ostrich slaughter in small slaughter plants.
Air packaged samples showed higher aerobic plate counts than MAP packaged ones (P < 0.001), especially in 3:1 headspace ratio packages. Microbial counts reached 5.66 ± 0.3 log CFU/g in 60:40:0/O2:CO2:N2 atmosphere packages at day 10, while final counts were between 7.77 and 8.04 log CFU/g for air packaged samples at the end of storage. As expected higher CO2 concentrations reduced the number of aerobic bacteria during storage; counts in MAP samples were always lower (P < 0.05) than in air packaged samples, whatever the storage time.
Counts of 7 log CFU/g is the approximate point at which meat would be unacceptable (Dainty & Mackey, 1992). Therefore, the shelf-life of ostrich meat stored under aerobic conditions would be 5 days, while ostrich meat stored under modified atmospheres would be more than 10 days. Farber (1991) found that the overall effect of CO2 on microorganisms was an extension of the lag phase of growth and a decrease in growth rate during the logarithmic phase. Increased shelf life has been reported by Kennedy et al., 2004, Kennedy et al., 2005 and Insausti et al., 2001 for other red meat packaged under different modified atmospheres.
Lactic acid bacteria counts were different (P < 0.05) between air and MAP packaged samples. MAP packaged samples had lower (P < 0.05) counts than air packaged ones, especially in 3:1 headspace ratio packages. Lactic acid bacteria counts increased during storage time for all samples. Initial counts were about 3.1 ± 0.3 log CFU/g and between 6.90 and 7.29 log CFU/g and 5.92–6.14 log CFU/g at day 10 for air and MAP packaged samples, respectively. The increase in growth of LAB in 3:1 headspace ratio packages was lower than in the 1:1 ratio packages, whatever the gas composition. Likewise, Daly and Acton (2004) reported that fresh ground beef in high O2 atmospheres initially had a mean count of 3.72 log CFU/g lactic acid bacteria with growth to 5.4 log CFU/g in 9 days at 4 °C. Seydim et al. (2006) stated that LAB counts were lower than those reported on fresh ostrich steak surfaces ( Alonso-Calleja et al., 2004) at day 0 and reached to 5.71 log CFU/g at day 9. Fernandez-Lopez et al. (2008) determined that the evolution of LAB counts in air packaged ostrich steaks was 1 log cycle lower than in vacuum and MAP packs.
Pseudomonas growth correlated to the O2 concentration in the packs. The increase was statistically different (P < 0.001) between 1:1 and 3:1 headspace ratio packages, with 3:1 headspace packages showing lower (P < 0.001) counts than 1:1 packs. Pseudomonas growth was limited when the CO2 concentration increased in the atmosphere. Pseudomonas began to increase in all groups from the 3rd day of storage and reaching 6.13–6.56 log CFU/g and 5.23–6.21 log CFU/g respectively in 1:1 and 3:1 headspace ratio packages at the end of storage (day 10). Seydim et al. (2006) reported that, after 9 days of storage, Pseudomonas growth was less in modified atmosphere packs of the ground ostrich meat, compared with air packaged samples. They noted that there was enough residual oxygen in these packages to support the slow growth of Pseudomonas, leading to higher populations than normally reported. Under aerobic conditions, predominant spoilage organisms are typically Pseudomonas ( Gill, 1996 and Gill et al., 2000). Alonso-Calleja et al. (2004) reported a range of 5.0–7.2 log CFU/g for Pseudomonas on fresh ostrich steaks. Kennedy et al. (2004) determined that 60:40:0/O2:CO2:N2 was the most effective gas composition in inhibiting growth in agreement with the present study. In O2 depleted atmospheres of N2 or CO2, the anaerobic conditions prevent all growth of Pseudomonas ( Gill, 1996).
The growth of microorganisms was slowed by increasing CO2 levels in the packs but at the low temperature, cold-resistant bacteria continued their activities. Counts of psychrophilic bacteria showed differences (P < 0.001) among systems, but an increase was observed in all groups during storage (The final bacterial population was between 7.08 and 8.37 log CFU/g in 1:1 headspace ratio packages and 6.26–7.98 log CFU/g in 3:1 headspace ratio samples). The highest (P < 0.001) counts were found in air packaged samples, and the lowest (P < 0.001) in 60:40:0/O2:CO2:N2 and 3:1 headspace ratio packaged ones. Similar results were found by Fernandez-Lopez et al. (2008) who reported that counts of psychrotrophs increased during storage, and that air packaged samples showed the highest (P < 0.05) counts. Higher rates of microbial growth were also reported by Capita, Diaz-Rodriguez, Prieto, and Alonso-Calleja (2006) in ostrich steaks stored under air and vacuum conditions.
Coliform and Enterobacteriaceae showed steady growth during storage. Enterobacteriaceae counts increased (P < 0.01) to an average value of 6.08 log CFU/g for 1:1 headspace ratio packs and 5.50 log CFU/g for 3:1 headspace ratio ones at the end of storage (day 10), while Coliform counts reached (P < 0.01) average values of 6.72 log CFU/g and 6.16 log CFU/g with those two ratios, respectively. Alonso-Calleja et al. (2004) reported a range of 5.4–6.7 log CFU/g for Enterobacteriaceae on fresh ostrich steaks while Seydim et al. (2006) reported 2.3 log CFU/g at day 0. Enterobacteriaceae counts increased to approximately 6.5 log CFU/g at day 9, similar to results reported by Fernandez-Lopez et al. (2008), 7.0 ± 0.2 log CFU/g after 18 days. However, Coventry et al. (1998) found that Enterobacteriaceae showed a general decrease during storage in O2–CO2 atmospheres, whereas Insausti et al. (2001) stated that Enterobacteriaceae counts increased continuously during storage of beef steaks for 15 days.
E. coli counts also showed slow growth during the entire storage time, but significant differences (P < 0.05) were observed at day 7. E. coli counts reached 5.35–5.78 log CFU/g at day 10 for air packaged samples while E. coli levels were between 4.00 and 5.21 log CFU/g and 3.66–4.71 log CFU/g for 1:1 and 3:1 headspace ratio packaged MAP samples, respectively. The most effective composition for inhibition was again 60:40:0/O2:CO2:N2.
Yeast and moulds showed sustained growth during storage. Significant differences (P < 0.001) were observed between air and MAP packs. Ostrich meats reached an average value of 5.36 log CFU/g and 4.87 log CFU/g at day 10 in 1:1 and 3:1 headspace ratio MAP packs, while air packaged samples increased to 6.94 log CFU/g and 6.60 log CFU/g respectively. It was remarkable that the initial counts of yeast and moulds in air packaged samples were about 1 log cycle higher than in MAP packs. Packs with 60:40:0/O2:CO2:N2 composition performed better than the others, and reached 4.61 log CFU/g and 4.15 log CFU/g at the end of storage depending on headspace ratio. Coventry et al. (1998) determined that the yeast and mould count in N2–CO2 atmospheres was substantially greater than in O2–CO2 atmospheres over the 4th and 6th week of storage and emphasised that yeasts were the predominant organisms in all of yeast and mould counts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นับจำนวนจุลินทรีย์เริ่มต้นในวันที่ 0 ได้ 4.5 ± 0.3 ล็อก CFU/g จำนวนแผ่นรวมแอโรบิก 4.2 ± 0.2 ล็อก CFU/g สำหรับแบคทีเรียรวม psychrophilic, 3.1 ± 0.3 ล็อก CFU/g สำหรับแบคทีเรียกรดแลกติก 3.0 ± 0.4 ล็อก CFU/g ลี 3.5 ± 0.2 ล็อก CFU/g Enterobacteriaceae, 3.4 ± 0.3 สำหรับกำจัด 2.6 ± 0.2 สำหรับ E. coli และ 3.0 ± 0.2 ล็อก CFU/g yeasts และแม่พิมพ์ โหลดจุลินทรีย์สูงที่พบในเนื้อนกกระจอกเทศเกี่ยวกับเนื้อสัตว์สีแดงอื่น ๆ มีการบันทึกสูง pH ของเนื้อนี้ซึ่งสร้างสภาพแวดล้อมเหมาะสำหรับเน่าเสียจุลินทรีย์อย่างรวดเร็วในบางเงื่อนไขบรรจุ (Alonso Calleja et al., 2004, al. et โลเปซเฟอร์นานเด 2008 ขาย และ Mellet, 1996 และ Seydim และ al., 2006)นับครั้งแรกสำหรับ TAPC เพิ่มขึ้นล็อก 6.94 – 7.36 CFU/g วัน 5 ในอากาศบรรจุตัวอย่าง ซึ่งวิธีการเน่าเสีย ด้วยการปิด odours และน้ำเมือกได้พัฒนา (เหงือก และ นิวตัน 1977 และ เจย์ 1998) ในทำนองเดียวกัน มีจำนวนแอโรบิกเริ่มต้นบนสเต็กนกกระจอกเทศสดที่ผิวมีรายงาน โดย Alonso Calleja et al. (2004), ล็อก 6.5-7.8 CFU/กรัม โลเปซเฟอร์นานเด et al., 2008 และ Seydim และ al., 2006 ยังระบุว่า นับจำนวนจุลินทรีย์ได้สูงกว่าในเนื้อสัตว์สีแดงอื่น ๆ เหงือก โจนส์ ไบรอันท์ และ Brereton (2000) emphasised ที่นกกระจอกเทศ และซาก emu มีมากกว่าจำนวน aerobes รวมกว่าซากเนื้อบ่งชี้เพิ่มเติมปนเปื้อนแปรรูปนกกระจอกเทศฆ่าในโรงฆ่าขนาดเล็กเครื่องบรรจุตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าจำนวนแผ่นแอโรบิกสูงกว่าแผนที่บรรจุคน (P < 0.001), โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแพ็คเกจอัตราส่วน 3:1 headspace การตรวจนับจุลินทรีย์ถึง 5.66 ± 0.3 ล็อก CFU/g ใน 60:40:0 / O2:CO2:N2 แพคเกจบรรยากาศวัน 10 ในขณะที่นับครั้งสุดท้ายระหว่าง 7.77 และ 8.04 ล็อก CFU/g ในตัวอย่างอากาศที่บรรจุในตอนท้ายของการจัดเก็บ เป็น CO2 สูงที่คาดว่า ความเข้มข้นลดจำนวนแบคทีเรียแอโรบิกในระหว่างเก็บข้อมูล นับในตัวอย่างแผนที่ต่ำ (P < 0.05) กว่าในอากาศบรรจุตัวอย่าง สิ่งเก็บเวลาจำนวนของแฟ้มบันทึก 7 CFU/g เป็นจุดโดยประมาณที่ว่าเนื้อจะไม่สามารถยอมรับ (อร่อยและ Mackey, 1992) ดังนั้น -อายุการเก็บรักษาของเนื้อนกกระจอกเทศเก็บไว้ภายใต้เงื่อนไขแอโรบิกจะเป็น 5 วัน ในขณะที่เนื้อนกกระจอกเทศเก็บไว้ภายใต้การดัดจะมากกว่า 10 วัน Farber (1991) พบว่า ผลรวมของ CO2 จุลินทรีย์ขยายระยะช่วงห่างของการเจริญเติบโตและลดลงในอัตราการเติบโตระยะลอการิทึม อายุเพิ่มขึ้นได้ถูกรายงานโดยเคนเนดี et al., 2004, al. และเคนเนดี้ 2005 และ Insausti et al., 2001 สำหรับเนื้อแดงอื่น ๆ บรรจุภายใต้อื่นปรับเปลี่ยนบรรยากาศการตรวจนับแบคทีเรียกรดแลกติกได้แตกต่างกัน (P < 0.05) ระหว่างอากาศและแผนที่บรรจุตัวอย่าง ตัวอย่างแผนที่ที่บรรจุได้ต่ำกว่า (P < 0.05) นับกว่าอากาศบรรจุคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแพ็คเกจอัตราส่วน 3:1 headspace การตรวจนับแบคทีเรียกรดแลกติกเพิ่มขึ้นในระหว่างระยะเวลาเก็บตัวอย่างทั้งหมด เริ่มต้นนับได้ประมาณ 3.1 ± 0.3 ล็อก CFU/g และล็อก 6.90 และ 7.29 CFU/g และล็อก 5.92-6.14 CFU/g ใน 10 สำหรับอากาศและแผนที่บรรจุตัวอย่าง ตามลำดับ เพิ่มเจริญเติบโตของห้องปฏิบัติการในแพคเกจ 3:1 headspace อัตราส่วนต่ำกว่าในอัตราส่วน 1:1 บรรจุภัณฑ์ สิ่งองค์ประกอบก๊าซ ในทำนองเดียวกัน Daly และราชดำเนินใน (2004) รายงานว่า เนื้อดินสดในบรรยากาศ O2 สูงเริ่มมีจำนวนเฉลี่ยของแบคทีเรียกรดแลกติก CFU/g 3.72 ล็อกด้วยเติบโตล็อก 5.4 CFU/g ในวันที่ 9 ที่ 4 องศาเซลเซียส Seydim et al. (2006) ระบุว่า ห้องปฏิบัติการนับคนที่ต่ำกว่าที่รายงานบนพื้นผิวของสเต็กนกกระจอกเทศสด (Alonso Calleja et al., 2004) ในวันที่ 0 และถึงล็อก 5.71 CFU/g ในวันที่ 9 เฟอร์นานเดโลเปซ et al. (2008) ระบุว่า วิวัฒนาการของห้องปฏิบัตินับในสเต็กนกกระจอกเทศที่บรรจุได้ 1 ล็อกรอบต่ำกว่าในสุญญากาศและชุดแผนที่อากาศเติบโตลี correlated กับความเข้มข้นของ O2 ในชุด การเพิ่มแตกต่างกันทางสถิติ (P < 0.001) ระหว่าง headspace 1:1 และ 3:1 อัตราส่วนแพคเกจ กับแพคเกจ 3:1 headspace แสดงต่ำ (P < 0.001) นับกว่า 1:1 ชุด ลีเติบโตถูกจำกัดเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศ ลีเริ่มเพิ่มขึ้นในกลุ่มทั้งหมดจากวัน 3 ของการจัดเก็บและการเข้าถึงล็อก 6.13-6.56 CFU/g และ 5.23-6.21 ระบบ CFU/g ตามลำดับในแพ็คเกจอัตราส่วน 1:1 และ 3:1 headspace จบเก็บ (10 วัน) Seydim et al. (2006) รายงานว่า หลังจากวันที่ 9 ของการจัดเก็บ Pseudomonas เติบโตไม่น้อยในชุดปรับเปลี่ยนบรรยากาศของเนื้อนกกระจอกเทศบด เมื่อเทียบกับอากาศที่บรรจุตัวอย่าง พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่า มีออกซิเจนเพียงพอเหลือในแพคเกจเหล่านี้เพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตช้าของ Pseudomonas นำไปสู่ประชากรได้สูงกว่าปกติรายงาน ภายใต้เงื่อนไขแอโรบิก สิ่งมีชีวิตเน่าเสียกันได้ปกติ Pseudomonas (เหงือก 1996 และเหงือกและ al., 2000) Alonso Calleja et al. (2004) รายงานช่วง 5.0 – 7.2 ล็อก CFU/g สำหรับลีบนสเต็กนกกระจอกเทศสด เคนเนดี้และ al. (2004) กำหนดที่ 60:40:0 / O2:CO2:N2 มีองค์ประกอบก๊าซมีประสิทธิภาพสูงสุดใน inhibiting เติบโตยังคงศึกษาอยู่ ในบรรยากาศพร่อง O2 N2 หรือ CO2 เงื่อนไขไม่ใช้ป้องกันการเจริญเติบโตทั้งหมดของ Pseudomonas (เหงือก 1996)การเติบโตของจุลินทรีย์ชะลอตัว โดยการเพิ่มระดับ CO2 ในชุด ได้ที่อุณหภูมิต่ำ แบคทีเรียทนเย็นอย่างต่อเนื่องของกิจกรรม การตรวจนับแบคทีเรีย psychrophilic แสดงให้เห็นความแตกต่าง (P < 0.001) ระหว่างระบบ แต่เพิ่มถูกสังเกตในกลุ่มทั้งหมดระหว่างการเก็บรักษา (ประชากรแบคทีเรียสุดท้ายคือ 7.08 และ 8.37 ล็อก CFU/g ในแพ็คเกจอัตราส่วน 1:1 headspace และ 6.26-7.98 ล็อก CFU/g ใน 3:1 ตัวอย่างอัตราส่วน headspace) สูงสุด (P < 0.001) นับพบ ในตัวอย่างอากาศบรรจุ และต่ำที่สุด (P < 0.001) ใน 60:40:0 / O2:CO2:N2 และอัตราส่วน 3:1 headspace บรรจุคน ผลคล้ายพบโดยเฟอร์นานเดโลเปซ et al. (2008) ที่รายงานว่า จำนวนของ psychrotrophs ที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษา และอากาศที่บรรจุตัวอย่างที่แสดงให้เห็นว่าที่สูงที่สุดจาก (P < 0.05) นับ สูงกว่าอัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ยังมีรายงาน ทางเศรษฐกิจฟิลิปปินส์จึง ดิแอซร็อดริเกซ ใน Alonso-Calleja (2006) ในสเต็กนกกระจอกเทศเก็บไว้ภายใต้สภาพอากาศและสุญญากาศโคลิฟอร์มและเจริญเติบโตมั่นคง Enterobacteriaceae ที่พบระหว่างการเก็บรักษา Enterobacteriaceae นับเพิ่ม (P < 0.01) ค่าเฉลี่ยของ 6.08 ล็อก CFU/g ในชุดอัตราส่วน 1:1 headspace และ 5.50 ล็อก CFU/g headspace 3:1 อัตราส่วนคนที่สิ้นสุดของการเก็บ (วัน 10), ในขณะที่จำนวนโคลิฟอร์มถึง (P < 0.01) ค่าเฉลี่ยของ 6.72 ล็อก CFU/g และ 6.16 ล็อก CFU/g มีอัตราส่วนที่สอง ตามลำดับ Alonso Calleja et al. (2004) รายงานช่วง 5.4 – 6.7 ล็อก CFU/g สำหรับ Enterobacteriaceae บนสเต็กนกกระจอกเทศสดขณะ Seydim et al. (2006) รายงาน 2.3 บันทึก CFU/g วัน 0 เพิ่มขึ้นประมาณ 6.5 นับ Enterobacteriaceae ล็อก CFU/g วัน 9 คล้ายกับผลรายงานโดยเฟอร์นานเดโลเปซ et al. (2008), 7.0 ± 0.2 ล็อก CFU/g จากวันที่ 18 อย่างไรก็ตาม ทุน et al. (1998) พบว่า Enterobacteriaceae พบลดลงทั่วไประหว่างการเก็บรักษาในที่บรรยากาศ O2 – CO2 ในขณะที่ Insausti และ al. (2001) ระบุว่า Enterobacteriaceae จำนวนเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องระหว่างการเก็บรักษาของเนื้อสเต็ก 15 วันจำนวน e. coli ยังพบเจริญเติบโตช้าในช่วงเวลาเก็บข้อมูลทั้งหมด แต่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) สุภัควัน 7 E. coli นับถึง 5.35-5.78 ล็อก CFU/g ในอากาศบรรจุอย่างละ 10 วันขณะที่ E. coli ระดับระหว่าง 4.00 และ 5.21 บันทึก CFU/g และ 3.66-4.71 ล็อก CFU/g 1:1 และอัตราส่วน 3:1 headspace แผนที่บรรจุตัวอย่าง ตามลำดับ องค์ประกอบที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการยับยั้งได้อีก 60:40:0 / O2:CO2:N2ยีสต์และแม่พิมพ์พบ sustained เติบโตระหว่างการเก็บรักษา ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.001) สุภัคระหว่างอากาศและแผนที่ชุด นกกระจอกเทศเนื้อสัตว์ถึงค่าเฉลี่ยของ 5.36 ล็อก CFU/g และ 4.87 ล็อก CFU/g ในวันที่ 10 ใน 1:1 และ 3:1 headspace อัตราส่วนแผนที่ชุด ตัวอย่างอากาศที่บรรจุเพิ่มขึ้น 6.94 ล็อก CFU/g และ 6.60 ล็อก CFU/g ตามลำดับ โดดเด่นที่ต้นนับของยีสต์ และแม่พิมพ์ในอากาศประมาณ 1 ล็อกรอบสูงกว่าในแผนที่ pack ถูกบรรจุตัวอย่างได้ ชุดกับ 60:40:0 / O2:CO2:N2 องค์ประกอบดำเนินการดีกว่าผู้อื่น และ 4.61 เดินล็อก CFU/g และ 4.15 ล็อก CFU/g ที่สิ้นสุดของการจัดเก็บตามอัตราส่วน headspace ทุนและ al. (1998) กำหนดจำนวนยีสต์และเชื้อราในบรรยากาศ N2 – CO2 ได้มากกว่าในบรรยากาศ O2 – CO2 ผ่านสัปดาห์ 4 และ 6 ของการจัดเก็บมาก และ emphasised ว่า yeasts ได้ชีวิตกันทั้งหมดนับจำนวนยีสต์และเชื้อรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นับจากวันเริ่มต้นที่ 0 เท่ากับ 4.5 ± 0.3 log CFU / g รวมแอโรบิคจานนับ , 4.2 ± 0.2 log CFU / g ไซโครฟิลิกแบคทีเรียรวม 3.1 ± 0.3 log CFU / g สำหรับแบคทีเรียกรดแล็กติก , 3.0 ± 0.4 log CFU / g Pseudomonas , 3.5 ± 0.2 log CFU / g ผิดเพี้ยน , 3.4 ± 0.3 สำหรับ Coliforms และ E . coli ± 2.6 0.2 สำหรับ 3.0 ± 0.2 log CFU / g ยีสต์และแม่พิมพ์สูงพบในจุลินทรีย์โหลดเนื้อนกกระจอกเทศกับเนื้อสีแดง อื่น ๆที่ได้รับมาประกอบกับ pH สูงนี้เนื้อซึ่งสร้างสภาพแวดล้อมที่เหมาะสำหรับการเน่าเสียของจุลินทรีย์อย่างรวดเร็วในบางเงื่อนไข บรรจุภัณฑ์ ( อลอนโซ่ calleja et al . , 2004 , และโลเปซ et al . , 2008 , การขายและเมลลิต , 1996 และ seydim et al . 2006 ) .
นับเริ่มต้น tapc เพิ่มขึ้น 6.94 – 736 log CFU / g ในวันที่ 5 ในอากาศที่บรรจุตัวอย่าง ซึ่งแนวทางการเน่าเสียโดยกลิ่นและการพัฒนาเมือกเป็นไปได้ ( เหงือกและนิวตัน , 1977 และ Jay , 1998 ) ในทํานองเดียวกัน สูงเริ่มต้นแอโรบิกนับสดสเต็กนกกระจอกเทศพื้นผิวถูกรายงานโดย อลอนโซ่ calleja et al . ( 2004 ) , 6.5 – 7.8 log CFU / g และโลเปซ et al . , 2008 และ seydim et al . ,2006 ยังระบุว่าจุลินทรีย์มีค่าสูงกว่าสำหรับเนื้อสีแดง อื่น ๆ กิลล์ โจนส์ ไบรอัน และ นอร์ธ ( 2000 ) เน้นว่า นกกระจอกเทศ นกอีมู และซากมีมากกว่าตัวเลขของแอโรบส์ทั้งหมดมากกว่าเนื้อซากระบุเพิ่มเติมในการประมวลผลการปนเปื้อนในพืชนกกระจอกเทศสังหารฆ่าขนาดเล็ก .
อากาศบรรจุตัวอย่างสูงกว่าจานนับกว่าแอโรบิกแผนที่บรรจุคน ( p < 0001 ) โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอัตราส่วน 3 : 1 เฮดสเปซ แพคเกจ จุลินทรีย์นับถึง 5.66 ± 0.3 log CFU / g ใน 60:40:0 / O2 : N2 CO2 : บรรยากาศวันแพคเกจ 10 ในขณะที่นับครั้งสุดท้ายระหว่าง 7.77 และ 8.04 log CFU / g เครื่องบรรจุตัวอย่างที่สิ้นสุดของการจัดเก็บ คาดว่าจะสูงกว่า CO2 เข้มข้นช่วยลดจำนวนแบคทีเรียที่ใช้ออกซิเจนในระหว่างการเก็บรักษา ; นับในตัวอย่างแผนที่ก็ลดลง ( p < 005 ) มากกว่าในอากาศที่บรรจุตัวอย่าง ไม่ว่ากระเป๋าเวลา .
นับ 7 log CFU / g เป็นจุดโดยประมาณ ซึ่งเนื้อจะรับไม่ได้ ( งดงาม& Mackey , 1992 ) ดังนั้น การยืดอายุการเก็บรักษาเนื้อนกกระจอกเทศเก็บไว้ภายใต้สภาวะแอโรบิกจะเป็น 5 วัน ในขณะที่เนื้อนกกระจอกเทศที่บรรจุภายใต้สภาพบรรยากาศดัดแปลง น่าจะมากกว่า 10 วันฟาร์ ( 2534 ) พบว่า โดยรวมผลของคาร์บอนไดออกไซด์ต่อจุลินทรีย์ที่เป็นส่วนขยายของ lag phase ของการเจริญเติบโตและการลดลงของอัตราการเติบโตในช่วงระยะลอการิทึม เพิ่มอายุการเก็บรักษาได้รับการรายงานโดย Kennedy et al . , 2004 , Kennedy et al . , 2005 และ insausti et al . , 2001 สำหรับอื่น ๆบรรจุภายใต้สภาพบรรยากาศดัดแปลงเนื้อสีแดงๆ
.แบคทีเรียกรดแล็กติกมีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระหว่างอากาศและแผนที่ที่บรรจุตัวอย่าง แผนที่บรรจุตัวอย่างได้ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) นับกว่าอากาศบรรจุอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในอัตราส่วน 3 : 1 เฮดสเปซ แพคเกจ แบคทีเรียกรดแล็กติกนับเพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาสำหรับทุกตัวอย่าง นับเริ่มต้นประมาณ 3.1 ± 0.3 log CFU / g และระหว่าง 6.90 7.29 และ log CFU / g และ 5.92 – 614 log CFU / g ในวันที่ 10 สำหรับอากาศและแผนที่ที่บรรจุตัวอย่าง ตามลำดับ เพิ่มขึ้นในการเจริญเติบโตของห้องปฏิบัติการในอัตราส่วน 3 : 1 ชุดเฮดสเปซน้อยกว่าในอัตรา 1 : 1 ชุด ไม่ว่าก๊าซองค์ประกอบ อนึ่ง เดลี และ แอค ( 2004 ) รายงานว่าเนื้อดินสดในบรรยากาศสูง O2 เริ่มค่าเฉลี่ย 3.72 log CFU / g จำนวนแบคทีเรียกรดแลคติกที่มีการเติบโตถึง 54 log CFU / g ใน 9 วัน ที่อุณหภูมิ 4 องศา seydim et al . ( 2549 ) ระบุว่า ห้องปฏิบัติการมีค่าต่ำกว่าผู้ที่รายงานสดสเต็กนกกระจอกเทศพื้นผิว ( อลอนโซ่ calleja et al . , 2004 ) ในวันที่ 0 และถึง 5.71 log CFU / g ในวันที่ 9 เฟอร์นันเดซ โลเปซ et al . ( 2551 ) ระบุว่า วิวัฒนาการของห้องปฏิบัติการในอากาศชุดสเต็กนกกระจอกเทศนับ 1 รอบเข้าสู่ระบบต่ำกว่าในสุญญากาศและ
แผนที่แพ็คการเติบโตมีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของ O2 ในแพ็ค เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.001 ) ระหว่าง 1 : 1 และ 3 : 1 อัตราส่วน 3 : 1 ชุดเฮดสเปซกับชุดเฮดสเปซให้ลดลง ( P < 0.001 ) นับกว่า 1 : 1 แพ็ค ส่วนของการ จำกัด เมื่อเพิ่มความเข้มข้นของ CO2 ในบรรยากาศอุณหภูมิเริ่มเพิ่มในกลุ่มจาก 3 วันของการจัดเก็บและการเข้าถึง 6.13 – 6.56 log CFU / g และ 5.23 - log CFU / กรัม ตามลำดับ และใน 1 : 1 อัตราส่วน 3 : 1 เฮดสเปซและแพคเกจที่ส่วนท้ายของกระเป๋า ( 10 ) seydim et al . ( 2006 ) รายงานว่า หลังจากวันที่ 9 ของกระเป๋า , Pseudomonas การเจริญเติบโตน้อย ในบรรยากาศที่ห่อดินเนื้อนกกระจอกเทศแก้ไขเมื่อเทียบกับอากาศที่บรรจุตัวอย่างพวกเขากล่าวว่ามีออกซิเจนเพียงพอที่เหลือในแพคเกจเหล่านี้เพื่อสนับสนุนการเจริญเติบโตช้าของ Pseudomonas ไปสู่ประชากรสูงกว่ารายงานตามปกติ ภายใต้สภาวะแอโรบิก , การเน่าเสีย สิ่งมีชีวิตโดดโดย Pseudomonas ( เหงือก , 1996 และเหงือก et al . , 2000 ) อลอนโซ่ calleja et al . ( 2004 ) รายงานช่วง 5.0 – 7.2 log CFU / g Pseudomonas กับสเต็กนกกระจอกเทศ สดKennedy et al . ( 2004 ) ที่ระบุว่า 60:40:0 / O2 : N2 CO2 : เป็นองค์ประกอบของก๊าซที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดในการเติบโตสอดคล้องกับการศึกษาปัจจุบัน ในบรรยากาศของก๊าซไนโตรเจน หรือ CO2 O2 หมด เงื่อนไข anaerobic ป้องกันเรื่องการเจริญเติบโตของ Pseudomonas ( เหงือก , 1996 ) .
การเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ชะลอตัวโดยการเพิ่มระดับของ CO2 ในแพ็ค แต่ที่อุณหภูมิต่ำแบคทีเรียที่ทนความหนาวเย็นอย่างต่อเนื่องกิจกรรมของพวกเขา นับจากไซโครฟิลิกแบคทีเรียที่แตกต่างกัน ( p < 0.001 ) ในระบบแล้ว แต่เพิ่ม พบว่าในกลุ่มทั้งหมดในระหว่างการเก็บรักษา ( ประชากรแบคทีเรียสุดท้ายระหว่าง 7.08 และ 8.37 log CFU / g ในอัตราส่วน 1 : 1 เฮดสเปซแพคเกจและ 6.26 – 7.98 log CFU / g ในอัตราส่วน 3 : 1 เฮดสเปซตัวอย่าง ) สูงสุด ( p < 0001 ) นับพบในอากาศที่บรรจุตัวอย่าง และต่ำสุด ( P < 0.001 ) ใน 60:40:0 / O2 : N2 CO2 และอัตราส่วน 3 : 1 : เฮดสเปซบรรจุอยู่ ผลที่คล้ายกันที่พบโดย เฟอร์นันเดซ โลเปซ et al . ( 2008 ) ที่รายงานว่าเพิ่มขึ้นนับจาก psychrotrophs ระหว่างกระเป๋าและเครื่องบรรจุ ตัวอย่างที่พบมากที่สุด ( p < 0.05 ) นับ อัตราการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ ยังรายงานโดยรายได้ดิแอซ รอดริเกซ ี้ ปรีเ ต และ อลอนโซ่ calleja ( 2006 ) นกกระจอกเทศสเต็กเก็บไว้ภายใต้อากาศและสภาพสุญญากาศ
Coliform และผิดเพี้ยนมีการเจริญเติบโตคงที่ในระหว่างการเก็บรักษา ผิดเพี้ยนนับเพิ่มขึ้น ( P < 0.01 ) ค่าเฉลี่ย 6.08 log CFU / g และ อัตราส่วน 1 : 1 ชุดเฮดสเปซนี้ log CFU / g , เฮดสเปซอัตราส่วนที่ส่วนท้ายของกระเป๋า ( 10 )ในขณะที่ coliform ถึง ( P < 0.01 ) ค่าเฉลี่ยของ 6.72 log CFU / g และ 6.16 log CFU / g กับ สอง ต่อ ตามลำดับ อลอนโซ่ calleja et al . ( 2004 ) รายงานช่วง 5.4 – 6.7 log CFU / g ผิดเพี้ยนกับสเต็กนกกระจอกเทศสดในขณะที่ seydim et al . ( 2006 ) รายงาน 2.3 log CFU / g ในวันที่ 0 ผิดเพี้ยนนับเพิ่มขึ้นประมาณ 6.5 log CFU / g ในวันที่ 9คล้ายคลึงกับผลรายงานโดย เฟอร์นันเดซ โลเปซ et al . ( 2008 ) ( ± 0.2 log CFU / g หลังจาก 18 วัน อย่างไรก็ตาม โคเวนทรี et al . ( 1998 ) พบว่าผิดเพี้ยนพบว่าลดลงทั่วไประหว่างการเก็บรักษาใน O2 และ CO2 บรรยากาศ ในขณะที่ insausti et al . ( 2544 ) ระบุว่า ผิดเพี้ยนนับเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในระหว่างการเก็บสเต็กเนื้อวัวเป็นเวลา 15 วัน
Eนับจากมีการเจริญเติบโตช้าในช่วงเวลาการจัดเก็บทั้งหมด แต่ความแตกต่างทางสถิติ ( P < 0.05 ) พบว่าในวันที่ 7 E . coli นับถึง 5.35 ) 5.78 log CFU / g ในวันที่ 10 สำหรับเครื่องบรรจุตัวอย่างในขณะที่เชื้อ E . coli ระดับอยู่ระหว่าง 4.00 และ 5.21 log CFU / g และ 3.66 ( 4.71 log CFU / g 1 : 1 และ 3 : 1 อัตราส่วนเฮดสเปซบรรจุแผนที่ตัวอย่าง ตามลำดับส่วนประกอบที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการ ยับยั้งอีก 60:40:0 / O2 : N2 CO2 : .
ยีสต์และแม่พิมพ์ให้เติบโตอย่างยั่งยืนในระหว่างการเก็บรักษา นัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.001 ) และพบว่าระหว่างอากาศและแผนที่แพ็ค เนื้อนกกระจอกเทศถึงค่าเฉลี่ย 5.36 log CFU / g และ 4.87 log CFU / g ในวันที่ 10 ใน 1 : 1 และ 3 : 1 อัตราส่วนแผนที่ชุดเฮดสเปซ ขณะที่อากาศที่บรรจุตัวอย่างเพิ่มขึ้น 6.94 log CFU / g และ 6 .60 log CFU / g ตามลำดับ มันเป็นน่าสังเกตว่ามีค่าเริ่มต้นของยีสต์ และเชื้อราในอากาศ บรรจุจำนวนประมาณ 1 รอบสูงกว่าในแผนที่แพ็ค แพ็คที่มี 60:40:0 / O2 : N2 CO2 : องค์ประกอบแสดงได้ดีกว่าคนอื่น ๆและถึง 4.61 log CFU / g และ 4.15 log CFU / g ในตอนท้ายของกระเป๋าขึ้นอยู่กับอัตราส่วนเฮดสเปซ . โคเวนทรี et al .( 1998 ) ระบุว่า ยีสต์และราในบรรยากาศ CO2 N2 นับและขยายตัวมากกว่าใน O2 และ CO2 บรรยากาศมากกว่าสัปดาห์ที่ 4 และ 6 ของการเก็บและเน้นว่า ยีสต์เป็นสิ่งมีชีวิตโดด ในทั้งหมดของยีสต์และรา
นับ .